"เพื่อน" ที่เเสนไกล

บามก็ เริ่มมีใบน่าที่ิยิ้มเเย้มขึ้นเเต่ก็สู้เมื่อก่อนไม่ได้ จนวัน งานเปิดลาน บามก็ สัญญา กับฟลุ๊คไ้ว้ว่าจะไปหา ฟลุ๊คก็ตอบว่า "อือ เราจะรอนะ" เที่ยวงานกับเพื่อนๆ ที่โรงเรียนตัวเอง จนเพลิน เเต่เวลา ที่รอ มานานก็มาถึง  พอเจอกลับฟลุ๊ค ฟลุ๊คก็บอกว่า "ขอโทษจริงๆนะเราต้องเเยกทาง ต่อไปนีั้เราไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไปเเล้วบาม ลาก่อน"  เเล้วฟลุ๊คก็เดินหนี บาม บามก็ยืนนิ่งยิ่งกว่าครั้งที่เเล้ว นํ้าตาไหลริน อาบเเก้มกว่าเดิม ตาค้างง ทำอะไรไม่ถูก เหมือนถูก ฝังเข็มพิษ เข้าที่ ใจ บามก็ ร้องไห้ เเล้วบอกว่า "ไอบ้าาาฟลุ๊ค ตายยยสะ" พร้อมทั้งนํ้าตา ตราบาป ของบามก็ถูกปลุกขึ้น ตราบาปจะถูกปลุกได้  ก็ต่อเมื่อคนที่รักจากไปต่อหน้าต่อ ตา จนทำร้ายคนในโรงเรียนสารสาสน์ ไปทั่ว จนล้ม ตายกันหมดเหลือเเค่ฟลุ๊ค ฟลุ๊คยังมีชีวิต อาบเลือด อยู่ตรงนั้น บาม ก็เดินไปเเล้วคุกเข่าลงพร้อมกับตะโกน ว่า "ทำไม เราต้องมีพลังงงนี้ด้วยยยยย!!!" เพราะพลังนี้ทำให้เราต้องสูญเสียทุกอย่าง ฮือๆ ฟลุ๊คยังมีเสียงเเผ่วเบาบอกว่า "ฮึกๆ ระ...เรา..ขะ..เเค่กๆๆ!!!.ขอ..โทษ จงอย่ายอม เเพ้นะ เเค่กๆ! ก้าวเดินต่อไป" ตาฟลุ๊คก็ได้ปิดลง บาม ตะโกน อีกครั้ง ว่า "ม่ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" ท่ามกลางสายฝน จบ..... End /////มีโครงเรื่องจากความรู้สึกจริง เเต่ตราบาปของปลอม

จบเพียงเท่านี้ละครับ ไปก่อนนะ >< บ๊ายยบายย