สายสืบรักลวง

8.0

เขียนโดย kafairSoulmate

วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2556 เวลา 13.21 น.

  10 ตอน
  0 วิจารณ์
  13.88K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 มีนาคม พ.ศ. 2556 14.10 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

6) ล่อแมวเข้าถ้ำ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

http://www.keedkean.com

หมวยคุยโทรศัพท์กับกอล์ฟที่โรงอาหาร

“กอล์ฟทำงานอย่างนี้ ไม่กลัวตำรวจจับหรอ

“ไม่กลัวหรอกก็  มีสส.คอยปูทางให้”

กอล์ฟคุยไปจดโพลบอลไป

“อ้าวทำไมกอล์ฟไม่อยู่โต๊ะใหญ่ล่ะ”

หมวยพูด พร้อมบันทึกเสียงเอาไว้

“อยู่โต๊ะใหญ่ก็เป็นลูกน้องเค้าดิ อยู่โต๊ะเล็กกินอิ่มแล้ว”

“ไม่ใช่อย่างนั้น จะได้ไม่โดนตำรวจจับไง”

“ไม่เกี่ยวก็ ปลาใหญ่กินปลาเล็กไง”

กอล์ฟจดโพลบอลเส็จรยื่นให้วายด์

.................ที่สถานีตำรวจ................

“เอาไงดีคะพี่เอก”

เอกภพวางโทรศัพท์ของหมวยลง หลังจากฟังการบันทึกเสียงเส็จร

“นัดเจอที่ไหนซักแห่ง ทำความสนิทสนมไปเรื่อยๆให้มากกว่านี้ แต่หมวยต้องระวังตัวด้วยนะ”

“ค่ะพี่เอก”

“ล่อให้ทางนู้นเอาโพลบอลมาให้ แล้วหมวยรีบเอามาให้พี่ ส่วนหลักฐานด้านอื่นเดี๋ยวพี่จัดการเอง”

“พี่เอกอย่าลืมช่วยหมวย เรื่องพี่มายด์มิ้นนะคะ”

“หมวย คนจะเล่นการพนันเล่นได้ทุกที่ พี่มีหน้าที่ปราบปราม สำคัญที่ว่าคนในครอบครัวมีเวลาเอาใจใส่บุตรหลานแค่ไหน”

“หมวยเข้าใจค่ะ”

หมวยก้มหน้าอย่างพูดไม่ออก เพราะพ่อของเธอไม่มีเวลาให้ครอบครัวจริงๆ

ความจริงนี่อาจเป็นเหตุผลที่ทำให้มายด์มิ้นเล่นการพนัน

...........***ที่ร้านอาหารแถวเยาวราช***...........

หมวยร้อนใจโทรหากอล์ฟ

“ป่านนี้ทำไมกอล์ฟยังไม่มาอีกล่ะ”

“กอล์ฟถึงเยาวราชตั้งนานแล้วนะ เมื่อกี้ผ่านร้านพวกขายน้ำพริก เขาบอกแบ่งขายกิโลละสิบบาท

กอล์ฟเลยถามเขาว่า ที่(ที่ดิน) แบ่งขายรึเปล่า”

“อะไรที่แบ่งขาย........อ๋อ”

“หมวยความรู้สึกช้า เลยไม่ขำแล้ว”

“แล้วนี่กอล์ฟอยู่ไหนเนี่ย”

“อยู่ข้างหลังหมวยไง”

หมวยหันควับ แอบอมยิ้มแล้วกดวางสาย หมวยเดินเข้าร้านอาหารกับกอล์ฟ

..........ที่โต๊ะอาหาร..........

“หมวยเป็นอะไรรึเปล่าไม่ค่อยกิน ไง ตกใจหรอ ที่กอล์ฟไม่เหมือนที่หมวยฝันไว้”

“เปล่าหรอกหมวย...ดีใจต่างหากที่เจอกอล์ฟ”

พอทานอาหารเส็จรทั้งคู่เดินออกจากร้าน

“อืมส์ แล้วเราจะไปเดินเล่นที่ไหนกันต่อคะ”

กอล์ฟถามหมวย

“เอ่อ..”

“ไปเที่ยวบ้านกอล์ฟมั้ย เดี๋ยวถ้าดึกกอล์ฟไปส่งหมวยที่บ้านเอง”

“อ๋อ ไม่เป็นไร หมวยไม่รบกวนดีกว่า”

“แต่ที่บ่อนเนี่ย น่าจะมีอะไรสนุกๆให้หมวยทำนะ ที่บ่อนของกอล์ฟเนี่ย ถึงจะเป็นบ่อนเล็กๆแต่ก็มีครบทุกอย่าง”

“งั้น หมวยขอโทรบอกที่บ้านก่อนแล้วกันว่าวันนี้กลับดึก”

“วันนี้วันเสาร์ แล้วเวลาถึงวันเสาร์อาทิตย์ หมวยออกมาอยู่หอกับเพื่อนชื่อกิ๊งค์อะไรนั่นไม่ใช่หรอ”

หมวยอึกอัก

“แปลกแฮะ วันหยุดออกมาอยู่หอ วันธรรมดาอยู่บ้าน”

“ก็คุณพ่อเค้าคุมเข้มเรื่องการเรียนของหมวยน่ะ เวลาไปเรียนต้องกลับบ้านตรงเวลา วันเสาร์อาทิตย์วันหยุดพักผ่อน

อยากไปไหนก็ไป หมวยโทรหาที่บ้านก่อนละ รอแปปนึงนะ”

หมวยหาโทรศัพท์มือถือตามช่องกระเป๋าต่างๆ

“กอล์ฟโทรศัพท์หมวยหายอ่ะ ไม่รู้หายไปได้ไง”

“งั้นเอาเครื่องกอล์ฟโทรก่อนก็ได้”

กอล์ฟหยิบโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมา หน้าจอดำสนิท

“ว้า  แบทหมด เดี๋ยวค่อยโทรละกันเนอะ หมวยจำเบอร์ที่บ้านได้ใช่มั้ย”

 “เอ่อ....”

หมวยจำเบอร์ที่บ้านได้ แต่หมวยจำเบอร์ผู้กองเอกภพไม่ได้!

ในขณะที่หมวยกำลังครุ่นคิด กอล์ฟจูงมือหมวยขึ้นรถมินิสีน้ำตาล

“ไม่คาดเข็มขัดนิรภัย มันจะอันตรายนะ”

กอล์ฟโน้มไปดึงสายเข็มขัดนิรภัยข้างๆประตู จมูกกอล์ฟเฉียดจมูกหมวย

กอล์ฟโน้มจูบ ..............ในขณะที่หมวยยังอึ้งๆอยู่

กอล์ฟพยามสอดลิ้นเข้าไปเพื่อลิ้มชิมรสความหวานของสาวใส สาวเจ้าค่อยๆเลื่อนลิ้นออกมาสัมผัสอย่างตะกุกตะกัก

หมวยหลับตาพริ้ม....กอล์ฟถอนริมฝีปากออก

“เอ่อ นี่จูบแรกของหมวยหรอ”

กอล์ฟถามในขณะที่คาดเข็มขัดให้หมวยเรียบร้อย หมวยไม่ตอบอะไรมีแต่น้ำตาที่ไหลออกมาสองข้างแก้ม

“เอ่อกอล์ฟขอโทษ คนที่เป็นแฟนกันมันก็ต้องมีบ้าง กอล์ฟเคยได้ยินมาว่า ผู้หญิงจะเก็บจูบแรกไว้ให้คนที่ตัวเองรัก

หรือว่า...จริงๆแล้วหมวยไม่ได้คิดอะไรกับกอล์ฟ”

กอล์ฟทำเสียงน้อยใจ  ตอนนี้หมวยโกรธอย่างมาก แต่ต้องตอบด้วยเสียงเรียบเฉย

“หมวยก็แค่ตกใจ เรารีบไปกันเถอะ”

 *** กอล์ฟยิ้มอย่างผู้ชนะ ***

เมื่อรถมินิมาถึงคอนโดของกอล์ฟ หมวยสอดส่ายสายตาสำรวจคอนโดสุดหรู ซึ่งตอนนี้เออยุ่ตรงที่จอดรถเท่านั้น

“บ่อนของกอล์ฟอยู่ในคอนโดนี้เลยหรอ”

“วันนี้มันดึกแล้วนะหมวย พักผ่อนก่อน เดี๋ยวพรุ่งนี้กอล์ฟพาไป”

“กอล์ฟจะหลอกหมวยมาทำอะไรกันแน่”

หมวยเริ่มขึ้นเสียง

“ถ้าหมวยไม่สบายใจ เดี๋ยวกอล์ฟขับรถไปส่งหมวยที่หอก็ได้”

หมวยเงียบไม่ตอบอะไร  กอล์ฟเปิดลิ้นชักในรถเอาเครื่องช็อตไฟฟ้าส่งให้หมวย

“ถ้าหมวยกลัวว่ากอล์ฟจะทำอะไรไม่ดี หมวยจัดการกอล์ฟได้เลย”

หมวยรับมาเก็บใส่กระเป๋า

“ไม่ใช่ไม่ไว้ใจนะแต่...”

“ปะรีบไปกันเถอะต้องให้กอล์ฟปลดเข็มขัดให้มั้ย มากอล์ฟช่วย”

“ไม่เป็นไร ทำเองได้”

หมวยรีบปลดเข็มขัดนิรภัยออกอย่างรวดเร็ว กอล์ฟขำเล็กๆ

.....................................................

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา