悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน

8.6

เขียนโดย MsInD

วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.05 น.

  17 ตอน
  12 วิจารณ์
  24.45K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 3 มีนาคม พ.ศ. 2556 13.29 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

4) >.4 ฉันชักจะเกรียจขี้หน้ายัยนี่แล้วสิ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

(ตอนนี้สั้นหน่อยนะ)

กริ้ง~~~~~~~~

ฉันนั่งเรียนหนังสือจากเช้าจนถึงเที่ยง

*โอ้ย กว่าจะหมดชั่วโมงแต่ละคาบ นานแท้* ฉันนั่งอิดๆออดๆ ที่โต๊ะเรียน

ทุกคนต่างลงไปกินข้าว บางคนก็ห่อข้าวมากินบนห้อง

*ดีจ้ะ ฉันเอริ ลงไปกินข้าวกันไหม* ผู้หญิงผมชมพู หน้าตาสวย มาชวนฉัน

*ไม่เป็นไร เธอไปกินเทอะ ฉันไม่ค่อยหิวเท่าไร*

*ไม่เป็นไรจ่ะ งั้นขอตัวนะ* เอริลงเดินออกจากห้องไป

สักพักพวกสภานักเรียนก็เข้ามา

*นิซึกะ เซโกะ อยู่ไหน* ยัยสภานักเรียนคนเมื่อเช้าตะโกน จนทุกคนในห้งหันมามองเป็นจุดเดียวหมด

*มีอะไรไม่ทราบ สภาสุดซวยเอ้ยสุดสวย*ฉันนั่งไขว่ห้าง

*ชิ!ประธานนักเรียนจะคุยกับเธอ*

ผู่ชายหน้าตาดี ใส่แว่นเดินเข้ามาหาฉัน

*มีไรรีบพูดมาเลย ฉันหิวข้าว*(เมื่อกี้ยังบอกว่าไม่หิวอยู่เลย เอ๊ะยังไง) 

*ผมรู้เรื่องที่คุณต่อต้านการปฎิบัติตามกฎของนักเรียน คุณคิดว่าดีแล้วหลอ*เข้าจ้องหน้าฉันอย่างจิงจัง

*ครืด*ฉันลุกจาเก้าอี้แล้วประชันหน้ากับเขา

*ถ้าดีแล้วจะทำไม*ฉันยักคิ้วข้างซ้ายให้เขา

*คุณก็น่าจะรู้ว่ามันไม่ควรหนิ่ ถึงคุณจะเป็นนักเรียนใหม่ก็ตาม*

ฉันไม่ได้พูดอะไรแต่รอให้เขาพูดประโยคต่อไป

*อย่างน้อยคุณก็ควรเชื่อฟังสภานัเรียนบ้าง*

*ไม่ใช่แม่สักหน่อยจะได้เชื่อฟัง*

*เฮ้อ - -' โอเคๆ วันนี้เราคงพูดไม่รู้เรื่อง ไว้คราวหน้านะ*เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วทำหน้าเซงโลก

*พี่ไคโตะมานี่ค่ะ เดี๋ยมาเรียเคีล์ยเอง*ยัยสภานักเรียนนั่นเดินมาคุยกับฉัน

*นี่จำไว้ ฉันมาเรียรองประธานนักเรียนของเซนโจ* เธอเท้าเอว

*จำทำไมไห้รกสมอง* - -*

*จะจำไม่จำก็เรื่องของเธอ แต่เธอควรรู้ไว้ว่าพวกเรามีสิทธ์ที่จะทำให้เธออยู่ในกฎของเซนโจ*

*ชิ พูดอยู่นั่นแหละ* ฉันจะเดินหลีกออกไป

แต่ยัยมาเรียจะเอามือมาดึงเสื้อฉัน

*แปะ*ฉันใช่มือของฉันสบัดมือยัยนั่นออก

*โฮย*คนทั้งห้องโฮแสดงให้เห็นว่า เธอกล้ามากที่ทำยังงี้

*น่ารำคาญ* ฉันพูดแสดงอารมณ์ที่ไม่พอใจสุดๆแล้วเดินหลีกออกไปนอกห้อง

For' kaito & minji

*ยัยนั่นจะทำเกินไปแล้วนะพี่ไคโตะ* มาเรียเสียอารมณ์ สุดขีด

*ปล่อยๆ ไปก่อนเถอะมาเรีย เด็กใหม่ก็เงี้ยะ* ไคโตะพูดพร้อมเอามือไปแตะใหล่มาเรียเพื่อให้กำลังใจ

*ก็ได้ค่ะ พี่ไคโตะ ไม่แปลกเลยที่หลายๆคนชอบพี่ไคโตะ แม่กระทั่งตัวมาเรียเอง*

*แหมพี่ก็ชอบเธอ ยัยน้องสาวสุดที่น่ารัก*ไคโตะเอามือลูบหัวมาเรีย

*สองคำก็น้องสาว สามคำก็น้องสาว เมื่อไรจะเป็นอย่างอื่นสะทีหล่ะค่ะ*

*เฮ้อ จะทำไงหล่ะ ไว้ให้โชวตัดใจจากเธอพี่จะคิดใหม่แล้วกัน*

*ชิ แต่มาเรียไม่ได้ชอบนายโชวสักหน่อย*

*คิดให้ดีๆแล้วกันหล่ะ บางทีอาการชอบของมาเรียอาจจะยังไม่เผยก็ได้นะ*ไคโตะยิ้มให้มาเรียและเดินออกจากห้องไป

                                            

 พบกานใหม่ในตอนที่5 >.5 ผู้ชายที่ช่วยฉัน

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.4 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา