悪役 อย่างนายต้องเจอคนแบบฉัน
เขียนโดย MsInD
วันที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 17.05 น.
แก้ไขเมื่อ 3 มีนาคม พ.ศ. 2556 13.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) >.4 ฉันชักจะเกรียจขี้หน้ายัยนี่แล้วสิ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(ตอนนี้สั้นหน่อยนะ)
กริ้ง~~~~~~~~
ฉันนั่งเรียนหนังสือจากเช้าจนถึงเที่ยง
*โอ้ย กว่าจะหมดชั่วโมงแต่ละคาบ นานแท้* ฉันนั่งอิดๆออดๆ ที่โต๊ะเรียน
ทุกคนต่างลงไปกินข้าว บางคนก็ห่อข้าวมากินบนห้อง
*ดีจ้ะ ฉันเอริ ลงไปกินข้าวกันไหม* ผู้หญิงผมชมพู หน้าตาสวย มาชวนฉัน
*ไม่เป็นไร เธอไปกินเทอะ ฉันไม่ค่อยหิวเท่าไร*
*ไม่เป็นไรจ่ะ งั้นขอตัวนะ* เอริลงเดินออกจากห้องไป
สักพักพวกสภานักเรียนก็เข้ามา
*นิซึกะ เซโกะ อยู่ไหน* ยัยสภานักเรียนคนเมื่อเช้าตะโกน จนทุกคนในห้งหันมามองเป็นจุดเดียวหมด
*มีอะไรไม่ทราบ สภาสุดซวยเอ้ยสุดสวย*ฉันนั่งไขว่ห้าง
*ชิ!ประธานนักเรียนจะคุยกับเธอ*
ผู่ชายหน้าตาดี ใส่แว่นเดินเข้ามาหาฉัน
*มีไรรีบพูดมาเลย ฉันหิวข้าว*(เมื่อกี้ยังบอกว่าไม่หิวอยู่เลย เอ๊ะยังไง)
*ผมรู้เรื่องที่คุณต่อต้านการปฎิบัติตามกฎของนักเรียน คุณคิดว่าดีแล้วหลอ*เข้าจ้องหน้าฉันอย่างจิงจัง
*ครืด*ฉันลุกจาเก้าอี้แล้วประชันหน้ากับเขา
*ถ้าดีแล้วจะทำไม*ฉันยักคิ้วข้างซ้ายให้เขา
*คุณก็น่าจะรู้ว่ามันไม่ควรหนิ่ ถึงคุณจะเป็นนักเรียนใหม่ก็ตาม*
ฉันไม่ได้พูดอะไรแต่รอให้เขาพูดประโยคต่อไป
*อย่างน้อยคุณก็ควรเชื่อฟังสภานัเรียนบ้าง*
*ไม่ใช่แม่สักหน่อยจะได้เชื่อฟัง*
*เฮ้อ - -' โอเคๆ วันนี้เราคงพูดไม่รู้เรื่อง ไว้คราวหน้านะ*เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วทำหน้าเซงโลก
*พี่ไคโตะมานี่ค่ะ เดี๋ยมาเรียเคีล์ยเอง*ยัยสภานักเรียนนั่นเดินมาคุยกับฉัน
*นี่จำไว้ ฉันมาเรียรองประธานนักเรียนของเซนโจ* เธอเท้าเอว
*จำทำไมไห้รกสมอง* - -*
*จะจำไม่จำก็เรื่องของเธอ แต่เธอควรรู้ไว้ว่าพวกเรามีสิทธ์ที่จะทำให้เธออยู่ในกฎของเซนโจ*
*ชิ พูดอยู่นั่นแหละ* ฉันจะเดินหลีกออกไป
แต่ยัยมาเรียจะเอามือมาดึงเสื้อฉัน
*แปะ*ฉันใช่มือของฉันสบัดมือยัยนั่นออก
*โฮย*คนทั้งห้องโฮแสดงให้เห็นว่า เธอกล้ามากที่ทำยังงี้
*น่ารำคาญ* ฉันพูดแสดงอารมณ์ที่ไม่พอใจสุดๆแล้วเดินหลีกออกไปนอกห้อง
For' kaito & minji
*ยัยนั่นจะทำเกินไปแล้วนะพี่ไคโตะ* มาเรียเสียอารมณ์ สุดขีด
*ปล่อยๆ ไปก่อนเถอะมาเรีย เด็กใหม่ก็เงี้ยะ* ไคโตะพูดพร้อมเอามือไปแตะใหล่มาเรียเพื่อให้กำลังใจ
*ก็ได้ค่ะ พี่ไคโตะ ไม่แปลกเลยที่หลายๆคนชอบพี่ไคโตะ แม่กระทั่งตัวมาเรียเอง*
*แหมพี่ก็ชอบเธอ ยัยน้องสาวสุดที่น่ารัก*ไคโตะเอามือลูบหัวมาเรีย
*สองคำก็น้องสาว สามคำก็น้องสาว เมื่อไรจะเป็นอย่างอื่นสะทีหล่ะค่ะ*
*เฮ้อ จะทำไงหล่ะ ไว้ให้โชวตัดใจจากเธอพี่จะคิดใหม่แล้วกัน*
*ชิ แต่มาเรียไม่ได้ชอบนายโชวสักหน่อย*
*คิดให้ดีๆแล้วกันหล่ะ บางทีอาการชอบของมาเรียอาจจะยังไม่เผยก็ได้นะ*ไคโตะยิ้มให้มาเรียและเดินออกจากห้องไป
พบกานใหม่ในตอนที่5 >.5 ผู้ชายที่ช่วยฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ