รักวุ่นวาย ของนาย ผสม!! (Mix's)
เขียนโดย 
Tangtiiz
วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 13.14 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 13.26 น. โดย เจ้าของนิยาย
2)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความพี่ชาย
หลังจากวันที่รายงานตัววันนั้น ผมก็อยู่บ้านอย่างสบายใจเฉิบ....เพราะไม่ต้องทำอะไร นอกจาก รอ! รอ! และก็ รอ! รอให้ถึงวันรับน้องนั่นเอง -_-!
อ้อ! ผมคงลืมบอกไป ว่าสรุปแล้วเราก็ได้เข้าค่ายเร็วขึ้นมาอยู่ดีครับ ก็ใครมันจะไปรับข้อเสนอโคตรโหดของรุ่นพี่หน้าโหดคนนั้นได้ล่ะ -_-!
“วันนี้ไม่ไปไหนเหรอ มิกซ์” พ่อถามขึ้นขณะที่ผมกำลังนอนดูทีวี บนหน้าท้องมีถุงเลย์ ในมือถือปาปีก้า -_-!
“ไม่ไปฮะ! พ่อมีอะไรรึเปล่า?” ผมหันไปตอบพ่อที่อยู่ในชุดสูทดูดี ราคาแสนแพง พ่อผมเป็นนักธุรกิจครับ
“เปล่าหรอก จะบอกให้เฝ้าบ้านดีๆ พ่อกับน้าบิวจะไปประชุมคงจะกลับดึกๆ” ผมพยักหน้า แล้วพ่อกับน้าบิว (ซึ่งก็คือภรรยาของพ่อ) ก็ขับรถออกบ้านไป บ้านผมเป็นบ้านไม่ใหญ่ไม่โตหรอกครับ มีสองชั้น 5 ห้องนอน ชั้นบน มี 3 ชั้นล่างมี 2 ห้อง ห้องน้ำ 6 ห้อง 5 ห้องอยู่รวมกับน้องนอนแต่ละห้อง อีกหนึ่งห้องอยู่ในติดกับห้องครัว ชั้นล่างมีห้องนั่งเล่น ที่ผมนอนอยู่เนี่ยแหละ
ในบ้านมีกันอยู่ 4 คน มีพ่อ น้าบิว พี่ไบท์ (พี่ชายผม) และผมนั้นแล -_-! พ่อของผมมีภรรยามาแล้วสองคน (ทำไมมีเยอะ!) รวมน้าบิวเป็นคนที่สาม คนแรกก็คือแม่ของพี่ไบท์ ซึ่งตอนนี้แต่งงานกับเศรษฐีเมืองผู้ดีอังกฤษไปแล้ว ซึ่งเหตุผลการเลิกราก็คือ ไปกันไม่ได้ เอิ่ม...-_-!
ส่วนคนที่สองก็คือ แม่ของผม ซึ่งตอนนี้ได้เสียชีวิตไปแล้วเนื่องจากอุบัติเหตุรถชนตอนที่ผมอายุได้ 5 ขวบ T-T คิดถึงม๊ามี๋จัง ม๊ามี๋ มิกซ์คิดถึงงงง T-T
คนที่สามก็คือน้าบิวคนสวย เธอคนนี้อายุห่างจากพ่อผมเป็นสิบปี แต่อายุเป็นเพียงตัวเลขครับ น้าบิวเป็นพี่เลี้ยงของพี่ไบท์และก็ผม จนเกิดความรักกับคุณพ่อผมซึ่งตอนนั้นมีแค่ลูกชายสองคนเท่านั้น เอิ่มม...น้ำเน่าไปเน๊าะ ว่ามั้ย
แล้วอยู่ๆผมก็รู้สึกหนักตาขึ้นมากะทันหัน ง่วง~ อีกแล้ว ฮ้าว.....ขณะที่กำลังจะงีบหลับ ผมก็รู้สึกมีอะไรนุ่มๆมาแตะที่ริมฝีปากของผม แต่ผมง่วงจนไม่อยากลืมตาและก็ไม่สงสัยเลยว่าความรู้สึกเหมือนล่องลอยนี้ มันคืออะไร.........
“ตื่นได้แล้ว มิกซ์!!”
“อื้อ....ขออีกห้านาทีนะฮะ มิกซ์ง่วงอยู่เลย”
“ไม่เอา เย็นแล้วนะ จะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน!!”
เสียงเข้มๆคุ้นหูดังขึ้นข้างๆ มือก็เขย่าร่างผมไปด้วย
เสียงแบบนี้!!
เฮือก!!!
พี่ไบท์!!
ผมรีบงัวเงียลุกขึ้นก่อนจะหันไปมองพี่ชายที่นานๆจะกลับมาที่บ้าน เมื่อเห็นพี่ชาย ผมก็กระโดดไปนั่งตักแล้วก็กอดพี่ไว้แน่น ฮื้อ >_< คิดถึงพี่ชายจังเลย
“พี่!! คิดถึง” ผมยิ้มจนตายี พี่ไบท์ยกยิ้มมุมปากนิดๆก่อนจะกอดตอบผมเหมือนกัน พี่ไบท์เป็นพี่ชายที่ใจดีที่สุดในโลกเลยฮะ
พี่ไบท์อายุห่างจากผม 4 ปี หน้าตาหล่อร้าย ติดจะเย็นชา ไม่ค่อยยิ้มหรอกครับ แต่ก็ใจดีที่สุดในโลก ชอบซื้อขนมมาให้ผมกินอยู่เสมอ -_-!
“โตแล้วนะมิกซ์ เมื่อไหร่จะเลิกกระโดกอดพี่ซักที” พี่ไบท์บ่นอีกแล้ว ผมไม่สน ฝังหน้าลงกับอกอุ่นๆของพี่ ถูหน้าไปมาอ้อนๆ
“ไม่เอา มิกซ์คิดถึงพี่นี่นา คิดถึงๆ ไม่เจอกันตั้งหลายเดือน”
“ก็พี่วุ่นๆกับเรียนแล้วก็งานนี่” พี่ไบท์เรียนวิศวะครับเรียนก็นัก งานก็เยอะจนไม่มีเวลากลับบ้านเลยล่ะ อ้อพี่ไบท์อยู่คอนโดใกล้มหาลัยเพราะสะดวกดีครับ
“แล้ววันนี้จะนอนบ้านใช่มั้ยฮะ มิกซ์อยากนอนกอดพี่” ผมเงยหน้าขึ้นมองพี่ ก็เห็นพี่มองผมอยู่เหมือนกัน อ่า....พี่ชายผมนี่หล่อจริงๆนะฮะ อิจฉาจัง
“อืมม์....แต่ได้นอนคืนเดียวนะ”
“ฮะ! แค่นี้ก็ได้ฮะ พี่รู้มั้ย มิกซ์ได้เรียนมหาลัยเดียวกับพี่ด้วยแหละ”
“หืม...งั้นเหรอ เรียนอะไรล่ะ”
“มิกซ์เรียนบริหารฮะ มันใกล้ตึกวิศวะมากเหมือนกันนะ มิกซ์อยากเจอพี่ทุกวัน” ผมบอกใบหน้าก็ยิ้มกว้าง ผมเห็นพี่หยักมุมปากขึ้น ผมรู้ว่าพี่ก็ดีใจ (เหรอ-_-!) ผมเลยหอมแก้มพี่ชายไปทีหนึ่ง
“พี่ชายดีใจมั้ยฮะ จะได้เจอมิกซ์ทุกวันแล้วน๊า...”
“หึๆ หลงตัวเองจริงๆนะเราน่ะ”
“พี่ชายคืนนี้มิกซ์นอนกอดได้ไหมฮะ มิกซ์คิดถึงพี่”
“ถ้าไม่ได้จะเป็นไรมั้ย”
“เป็น”
“งั้นก็ได้” แล้วพี่ชายก็ยิ้ม ผมก็ยิ้มกอดจะระดมหอมแก้มพี่ชาย
“พี่ขอเตือนอะไรอย่างได้มั้ยมิกซ์”
“อะไรเหรอฮะ”
“ห้ามทำแบบนี้กับคนอื่นนะ”
“เอ๋ ทำไมล่ะฮะ”
ทำไมพี่ชายถึงห้ามด้วย ผมไม่เข้าใจ
ทั้งๆที่ผมอ้อนแบบนี้ มันง่ายต่อสิ่งที่ผมต้องการนี่นา ได้มาง่ายๆเลยด้วยนะ จริ๊งจริง ไม่เชื่อผมเหรอ...
“ไม่ต้องรู้หรอก แค่รู้ว่าพี่ไม่ชอบให้ทำกับคนอื่น”
“ฮะ^^”
ดูเหมือนจะซีเรียสนิดนึ่ง กระผม นายมิกซ์ก็เลยขัดใจพี่ชายไม่ได้ ด้วยประการนี้แล....อาเมน...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
