แรงร้ายแรงรัก

    บรรยากาศในบ้านหลังใหญ่ท่ามกลางใจเมืองจังหวัดพิษณุโลกเต็มไปด้วยความสับสนของคนในบ้าน เมื่อเจ้าของบ้าน ตัดสินใจรับเอาเด็กหญิงคนหนึ่งซึ่งเป็นเด็กกำพร้า เข้ามาเป็นบุตรบุญธรรม หลังจากที่เพิ่งเสียลูกสาวแท้ไป ได้เพียง 3 เดือน วันนี้เป็นวันแรกที่เด็กหญิงผู้โชคดีคนนั้นจะเข้ามาอยู่ในบ้าน จันกระจ่าง อย่างเป็นทางการ

    "พี่นิ่ม  ดูคุณนาย จะรักเด็กคนนั้นมากเลยนะ ...บุญหล่นทับมันจริง ๆ เชียว ทำไมคุณนายไม่รับฉันเป็นลูกบุญธรรมอีกสักคนนะ"

     "เกินไปแล้ว นังนี่ เป็นคนใช้ดีแล้ว"

"มะลิ ห้องนอนจัดเสร็จหรือยัง ? " คุณไพลิน หันมาถามคนรับใช้เก่าแก่ช้าๆ แล้ววาดสายตานิ่ง ๆ ไปที่ร่างเด็กหญิง 11  ขวบอย่างเอ็นดู

"เสร็จแล้วค่ะคุณนาย เหลือแต่กวาดถูนิดหน่อย ฉันให้นิ่มกับจงทำอยู่ค่ะคุณนาย" ป้ามะลิหญิงคนใช้วัย 50 เศษ ๆ ตอบช้า

"หนูจ๊ะ มานั่งใกล้ ๆ ฉันซิจ๊ะ" คุณนายเรียก ขณะที่เด็กหญิงยืนนิ่ง ๆ มองไปรอบ ๆ ห้องโถงอย่างอึดอัด แต่ก็เดินเข้าไปใกล้ ๆ คุณนายอย่างไม่ขัดใจ

"หน้าตาน่าเอ็นดีเชียว มอมแมมไปหน่อย...เดียวพรุ่งนี้ฉันจะพาหนูไปซื้อเสื้อผ้าใหม่นะคะ" คุณไพลินกอดร่างเล็กของเด็กหญิงอย่างถนุถนอม

"เออ..หนูมีชื่อเล่น หรือเปล่าจ๊ะ" ป้ามะลิถามพร้อมกับยิ้ม

"ชื่อ อุ่นดาวจ๊ะ" เด็กหญิงตอบสั้น ๆ

"ชื่อแปลกจัง ฉันชอบ" คุณนายยิ้มอย่างสุขใจ

     อุ่นดาว จากเด็กกำพร้า กลายเป็นลูกรักของ คุณไพลิน และคุณพรเทพ ไปในที่สุด เวลาต่อมาไม่นานนัก เรื่องราวในบ้านเริ่มเข้มข้นขึ้น เมื่อลูกชายแท้ ๆ ของเจ้าของบ้าน ไม่ถูกชะตากับลูกบุญธรรมคนใหม่ของพ่อกับแม่นัก และได้ชื่อว่าเป็นน้องสาวของเขาอีกด้วย อุ่นดาว ถูกกลั่นแกล้งเป็นประจำ จากบรรดาหลาน ๆ ของ คุณไพลิน เพราะอยู่ในรุ่นราวเดียวกัน ยิ่งลูกชายเจ้าของบ้านที่เริ่มโตเป็นหนุ่มเต็มตัว แทบจะไม่อยากจะเข้าใกล้ อุ่นดาวเลยทีเดียว

      จนเวลาผ่านไป เกือบ 4 เดือน ชีวิตของ อุ่นดาว เด็กหยิงตัวน้อย ๆ เริ่มชินชา และพยายามปกป้องตัวเองอยู่ตลอดเวลาจากการถูกแกล้งเป็นประจำ เย็นวันนี้ที่บ้านจันกระจ่าง มีงานเลี้ยงส่ง ลูกชายสุดที่รักของ คุณไพลินและคุณพรเทพ ไปเรียนต่อต่างประเทศ "ทศกร" ชายหนุ่มอายุ 21 ปี ยิ้มอย่างมีความสุข บรรดาญาติพี่น้อง เดินทางมาร่วมงานเลี้ยงส่ง กันอย่างอบอุ่น ดาลิน ดาลัน สองเด็กหญิงพี่น้อง หลานสาวห่างของคุณพรเทพ กอดรัด "ทศกร" และพูดจาฉะฉาน

"พี่ทศกร ไปอยู่เมืองนอกอย่าลืมโทรมาคุยกับ ดาลิน และ ดาลัน บ้างนะคะ" ดาลินพูด

"ใช่ค่ะ...ดาลันจะรอนะคะ..อย่าลืมส่งรูปสวย ๆ มาให้ดูบ้างนะคะพี่ ทศกร" ดาลันสั่ง ผู้ใหญ่หลานคนพากันหัวเราะเสียงดังกับท่าทางของเด็กหญิงทั้งสอง

"ได้ซิ  เดี๋ยวพี่จะโทรหา ดาลิน ดาลัน บ่อยนะ ...แต่น้องพี่ต้องตั้งใจเรียนด้วยนะ" ทศกร พูด

"สัญญาค่ะ " เด็กหญิงทั้งสองตอบพร้อม ๆ กัน 

"แต่พี่ทศกร ห้ามพาผู้หญิงฝรั่งกลับมานะคะ ดาลิน จะโกรธพี่ไปตลอดชีวิตเลยด้วย"

"ทำไมพูดกับพี่เขาอย่างนั้นล่ะ ดาลิน พี่เขาไปเรียนนะลูก" คุณผกา แม่ของเด็กทั้งสอง ต่อว่าลูกของตนเองด้วยสายดุ ๆ

"อย่าไปถือสาเด็กเลย แม่ผกา ไปห้องอาหารกันเถอะ โต๊ะอาหารพร้อมแล้ว" คุณพรเทพพูด และชวนให้ทุกคนเดินไปอีกห้องหนึ่ง  อุ่นดาว เดินตามหลังทุกคนอย่างช้า ๆ

"อุ่นดาวยังไม่หิวค่ะคุณแม่" หล่อนพูด ทุกคนหยุดเดินหันมามองร่างเด็กหญิงนั้นอย่างสงสัย

"ทำไมละลูก อาหารมื้อเย็นสำคัญนะคะ วันนี้เป็นวันพิเศษของพี่ทศกรด้วยนะ" คุณพรเทพ เดินเข้ามาดึงแขน อุ่นดาวช้า

"เอาอีกแล้ว...แกชอบเรียกร้องความสนใจอีกแล้วนะ นังอุ่นดาว..เซ็ง" ดาลินเด็กหญิงต่อว่า

"พูดจาไม่เพราะเลย ดาลิน " คุณผกาเปร่งเสียงแหลมต่อว่าลูกสาวของตัวเองอย่างไม่พอใจ

"ก็มันจริงนี่คะ คุณแม่ น่ารำคาญ" ดาลันเสริม

"คุณพ่อครับ ช่างเขาเถอะครับ ไปอยู่ในครัวเลยไป...ไปกินข้าวในครัวน่าจะเหมาะกว่า" ทศกรพูด คุณไพลินจ้องตาเขม่งมาที่ลูกชายของตนเอง

"ค่ะ หนูขอไปอยู่ในครัวกับป้ามะลิพี่นิ่มนะคะ" อุ่นดาวขอร้องด้วยสายเศร้า ๆ คุณไพลินพยักหน้า

"อย่าอยู่ดึกนักนะ ลูกข้างนอกยุ่งเยอะ" คุณพรเทพ สั่ง

"อ้าวคุณอุ่นดาว มาเดินทำไมตรงนี้ ข้างในเขากำลังทานอาหารกันนะคะ " นิ่มร้องทักเมื่อเห็นอุ่นดาวเดินเข้มาในครัวเงียบ ๆ

"หนูอยากมาหาป้ามะลินะคะ จะมาคุยเล่น ๆ อยู่ข้างในไม่สนุกเลย หนูขอคุณพ่อกับคุณแม่แล้วพี่นิ่ม"

"อ้าว..มีอะไรกับป้ามะลิหรือคะ"

"คือ..หนูเห็นป้ามะลิเก็บดอกมะลิตอนเช้าทุกวัน พรุ่งนี้หนูอยากเก็บด้วยค่ะ"

"อุ้ย..ไม่ได้หรอกคะ ตื่นแต่เช้าคุณหนูตื่นไม่ทันหรอกค่ะ"

"ทันซิ ..จะให้เก็บด้วยหรือเปล่าล่ะพี่นิ่ม"

"ไม่ทันหรอกค่ะ"

"พี่นิ่มไม่เชื่ออุ่นเลย ...เอาเป็นว่าพรุ่งนี้เราเจอกันที่สวนนะคะ"

"ก็ได้ตามใจนะคะ...ไปขอป้ามะลิก่อนนะคะ...เดี๋ยวคุณนายจะว่าป้ามะลิกับพี่นิ่ม"

"ไม่มีปัญหาค่ะ"

   อุ่นดาว เริ่มหาสิ่งใหม่ให้กับตัวเอง ต่างจากเด็กทั่ว ๆ ไป ที่นอนตื่นสาย เช่น ดาลินกับดาลัน วัน ๆ เอาแต่วิ่งเล่น ซื้อของเล่นแพง ๆ ใส่เสื้อผ้าสวย ๆ มาอวด มาโชว์ กันได้ทุกวัน