รักป่วนๆของสาวแสนดี

       'Brown' say

"บราวน์!อยู่ตรงนี้รอนะ ฉันขอคุยกับที่รักแป๊บนึง" ไอซ์ตะโกนบอกผมแล้วเดินไปคุยโทรศัพท์กับที่รักของมัน

อ้อ!ผมลืมแนะนำตัว ผมชื่อบราวน์ เป็นนักเรียใหม่นของลินินไฮสกูล และตอนนี้ผมรู้สึกว่าแป๊บนึงของไอซ์มันช่างนานเหลือเกิน ผมจึงตัดสินใจเดินดูไฮสกูลให้ทั่ว แต่ผมรู้สึกว่าเป็นเป้าสายตาของสาวๆที่นี้ยังไงก็ไม่รู้ ทำไมนะหรอ เพราะตั้งแต่ที่ผมเดินเข้ามาในลินินไฮสกูล ก็มีสาวๆหกล้มหรือชนผมตลอด 10 นาที และผมก็รู้สึกรำคาญมากด้วย แต่ละคนชนแล้วบอกว่าจะไถ่โทษด้วยกันพาไป Dinner ของวันนี้ ผมอยากจะบ้าตายกับยัยบ้าพวกนี้เหลือเกิน เฮ้อช่างเถอะอย่าไปสนใจพวกหล่อนเลย เดินเล่นต่อดีกว่า

ตึก ตึก ตึก~ ตุ๊บ~

เห็นมั้ยพูดยังไม่ถัดขาดคำก็มีมาชนอีกละ

"โอ๊ย!เจ็บ เจ็บจังเลย"

"นี่! เธอเป็นอะไรมากมั้ย"เฮ้อ~มุกเก่า 'เจ็บจังเลย'

"ไม่เป็นไรหรอก ขอโทษด้วยนะคะ ฉันรีบเกินไปเลยไม่ทันได้เห็นว่าคุณอยู่ตรงนี้"

"อืม ไม่เป็นไร ฉันไม่ถือ"

"จริงนะ งั้นฉันคงไม่ต้องไถ่โทษอะไรหรอกเนอะ ในเมื่อคุณไม่ถือโทษ"

ผู้หญิงคนนี้จะมาไม้ไหนนะ

"แล้วถ้าฉันถือโทษล่ะ"

"เอ่อ...ถ้าคุณถือโทษหรอคะ อืม...ก็คง..."

จะพาคุณไป Dinner ชั่ว

"แล้วแต่คุณก็แล้วกันค่ะ ว่าจะให้ฉันไถ่โทษยังไง"

อ่าว -_- ผิดขาดแฮะ

"เธอไม่ชวนฉันไป Dinner เหมือนที่คนอื่นๆเขาชวน เพื่อเป็นการไถ่โทษหรอ"

"นี่!คุณ ฉันไม่ใช่ผู้หญิงแบบนั้นนะ ชิ!ชวนไป Dinner เนี่ยนะ ไม่-มี-ทาง -_-;;"

พิลึกแฮะ 

"ก็ดี นึกว่าผู้หญิงจะเหมือนกันหมดซะอีก"

"อย่างน้อยฉันหนึ่งคนแหละที่ไม่เหมือนใคร อีกอย่างนะที่ฉันวิ่งมาชนคุณมันเป็นอุบัติเหตุ ฉันไม่ได้จงใจวิ่งมาชนคุณเหมือนคนอื่นหรอก ไม่รู่จักกันแล้วจะให้ชวนไป Dinner เนี่ยนะ ชิ!"

แต่ผมก็ยังสงสัยอยู่ดี

"แล้วเธอจะรีบวิ่งทำไม"

"เรื่องของฉัน แต่ถ้าคุณอยากรู้ฉันจะบอกให้"

"อืม ว่ามา..."

"ฉันรีบวิ่งไปหาเพื่อนๆทางโน้นน่ะ (-_-)/"

เธอว่าพร้อมกับชี้ไปที่กลุ่มชาย-หญิงกลุ่มหนึ่งที่ผมคุ้นแสนคุ้น แล้วผมก็รู้ทันทีว่า...

"เธอชื่อ 'ฟ้า' ใช่มั้ย"

"อื้ม ใช่ แต่เดี๋ยวนะ...นายรู้ชื่อฉันได้ไงOoO"

คงช็อกน่าดู แต่จากที่เธอใช้สรรพนามเรียกผมว่า 'คุณ' กลับเปลี่ยนเป็น 'นาย' ซะงั้น

"อืม นินิวเล่าให้ฟังตอนที่เราไปพัทยาน่ะ"

"แล้วนายรู้จักนินิวได้ไง หรือว่า นายเป็นแฟนนินิว? OoO"

ทำหน้าบ๊องอีกแล้ว แต่...ผมไม่ใช่แฟนนินิวนะ!!

"เฮ้ย!!ไม่ใช่ ฉันเป็นพะ..."เสียงของผมถูกขัดด้วยเสียงของ...

"ยัยฟ้า ทำไมแกไปนานจัง อ้าว!นายก็อยู่ด้วยหรอบราวน์"นินิว -_-

"ยัยนิว นี่แฟนแกหรอ --(-_- )"

ฟ้่าถามแล้วชี้มาทาง...ผม

"อื้ม~ เฮ้ย!!ไม่ใช่ O_o"แล้วนินิวก็รีบแก้ตัวเป็นพัลวัน หึๆแน่ล่ะถูกเข้าใจผิดซะขนาดนั้นน่ะ

"อ้าว...หรอ ^_^;; แล้วเขาเป็นใครอ่ะ"

"งั้นฉันจะแนะนำให้รู้จักนี่คือ 'บราวน์' เพื่อนสนิทอีกคนหนึ่งของ เพอร์เฟ็กบอย อีกคนน่ะ ตอนที่พวกเราไปพัทยา วาเลนชวนไอซ์ไปด้วย ไอซ์ก็เลยชวนหนุ่มๆเพอร์เฟ็กบอยคนอื่นๆและก็บราวน์ไปด้วยน่ะ" ว้าว!นินิวเธออธิบายได้ละเอียดอ่อนมากเลย

"อ้อ เข้าใจแล้ว แต่...เขารู้จักฉันได้ไงอ่ะ"

"ฉันก็รู้จักเธอทางนินิวเนี่ยแหละ"แน่ล่ะตอนไปคนอื่นเขามีคู่หมดเหลือแต่ผมกันนินิวที่เป็นพวกไร้คู่ นินิวเลยเอาเรื่องของฟ้ามาเล่าให้ฟังแก้เซ็ง แล้วมันได้ผล ผมฟังเรื่องเธอไม่เคยเบื่อเลย นินิวบอกว่าเธอน่ะ Queenแ่ห่งความซุ่มซ่ามเลยล่ะ แถมง้อใครไม่เป็นแต่กลับเป็นคนใจอ่อนมากกก หึๆ คิดแล้วก็อดขำไม่ได้ ฮ่าๆ แล้วผมจะบอกอะไรให้นะ ยัยนี่เวลวตกใจโครตบ็องเลย ^o^ ฮ่าๆ

แล้วนายยิ้มอะไรของนายน่ะ ว่าแต่...นินิวแกเล่าเรื่องอะไรให้เขาฟังบ้างอ่ะ"และแน่นอนว่านินิวจะตอบไปว่า...

"ฮุๆ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับแก ฉันเล่าให้บราวน์ฟังหมดเลย ^_^"

"ว่าไงนะ!!OoO"เห็นมั้ยเธอทำหน้าพิลึกๆอีกแล้ว

"อย่าคิดมากเลยนะ เธอต้องเข้าใจคนไร้คู่อย่างสองคนนี้หน่อนนะ" อ้าว!วาเลนกับคนอื่นๆมากันตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย

"ชิ!ก็ได้"

"ดี งั้นเราขึ้นห้องกันเถอะ เดี๋ยวไปจองโต๊ะไม่ทัน"

"นี่!ยัยเกรวี่อย่าเร้งสิ รู้นะว่ากลัวไม่ได้นั่งกับซีเกลล์น่ะ"หญิงติเกรวี่นิดๆ

"ชิ!ก็มันจริงนี่นา แล้วมันผิดตรงไหนอ่ะ ^///^"เกรวี่กำลังเขินด้วย

"งั้นตกลง เราขึ้นห้องกันเถอะ"

"อื้ม"แล้วเราทุกคนก็ขึ้นห้อง ส่วนผมยืนอยู่หน้าห้องเพื่อแนะนำตัวในฐานะนักเรียนใหม่