รักนะ..นายตัวอ้วน
เขียนโดย 
NookBow
วันที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2556 เวลา 09.36 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มีนาคม พ.ศ. 2556 09.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
14) รักนะ...นายตัวอ้วน 14
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความมีคำกล่าวที่ว่า ชีวิตคนมักไม่ได้โปรยทางเดินไปด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป
มันต้องมีอุปสรรคบ้าง เช่นเดียวกันกับชีวิตของ ชิโมดะ ซึ่งตอนนี้อุปสรรคมันกำลังจะ
เกิดขึ้นในเช้าวันนี้ เช้าวันที่เค้ากับ มิมิจัง นัดกันว่าจะไปเที่ยวสวนสนุกกัน
เมื่อจู่ๆเสียงข้อความโทรศัพท์ดังขึ้นมา
"สงสัย มิมิจัง คงจะตื่นแล้วเลยส่งข้อความมา"(ดีใจสุดๆเลย)
"เบอร์ใครไม่เคยเห็นมาก่อน "
(เนื้อหาในข้อความมีว่า...)
"ชิโมดะ ฉันคิดถึงคุณมากเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหม และฉันขอโทษ
สำหรับทุกเรื่องที่ฉันเคยทำไม่ดีกับคุณ ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าคุณคือคนที่ใช่สำหรับ
ฉัน เรากลับมารักกันอีกครั้งนะ หรือว่าคุณมีความคิดอย่างไงก็กรุณามาพบ
ฉันที่เดิมเวลา 9 โมงวันนี้นะ หวังว่าคุณคงจะจำได้และมาตามนัดนะ
รักคุณ เสมอ...ซึมาโกะ"
"ซึมาโกะ"
เสียงกริ่งประตูดังขึ้น....ตามมาด้วยเสียงเรียก...
"ชิโมดะ เปิดประตูหน่อย"
"มา แล้ว มา แล้ว"
" ทำอะไรอยู่อะ "(เสียงบ่นจากเพื่อน)
"โทษที นะมาเข้าในบ้านแล้วค่อยคุยกัน"
"ไงเดี๋ยวนี้หาตัวยากจริงนะ"
"ใช่ โทรหาก็ไม่รับ"
"ใช่ มาหาที่บ้านก็ไม่อยู่"
"คือ ..."(ชิโมดะ เิ่ริ่มอธิบาย)
"คืออะไร"(เพื่อนๆใจร้อนอยากรู้เรื่อง)
"คือ เมื่ออาทิตย์ก่อนเราได้ไปเจอ มิมิจัง โดยบังเอิญ"
"เจอที่ไหน อย่างไง"
"ยังน่ารักเหมือนเดิมป่าว"(เพื่อนเริ่มตั้งคำถาม)
"นั้นสิแล้วหล่อนจำนายได้ไหม"
"แล้ว....แล้ว..."
"หยุดก่อนเดี๋ยวเล่าให้ฟัง"
(เมื่อเค้าตั้งสติได้แล้วจึงเล่าเหตุการณ์ให้เพื่อนฟัง)
"เราไปเดินเล่นแถวนั้นอะกะว่าไปหาอะไรกินด้วยแต่เมื่อกามเทพจูงมือให้เราเดิน
ไปในร้านสะดวกซื้อที่ใกล้กับคอนโดของ มิมิจัง แล้วเราก็หยิบหนังสือเล่มเดียว
กับ มิมิจัง ด้วย ไอ้ทีแรกก็ไม่ได้ดูเหรอนะว่ามือใครที่พอเงยหน้าขึ้นมอง
....ก็เจอกับ มิมิจัง ตื่นเต้นมากเลยพวกนายเชื่อป่าว"
"เชื่อ"(เพื่อนๆตอบเป็นเสียงเดียวกัน)
"ตอบแบบไม่คิดเลยนะ"(ชิโมดะหัวเหราะ)
"แล้วไงต่อนายกับ มิมิจัง ตกลงเป็นแฟนกันยัง"
"เรียบร้อยแล้ว"
"จริงเด..สุโก้ยมากเลยเพื่อน"
"ว่าแต่..วันนี้อยู่บ้านทำไมนายต้องฉีดน้ำหอมด้วย"(จมูกไวขึ้นมาเชียวนะ)
"จริงด้วยจะไปไหนอย่าบอกนะว่านายจะไป..."
"อืม ใช่"
"นัดไว้กี่โมงอะ"
"9 โมงเช้าแต่..."
"มีอะไรทำไมต้องมีแต่.."
"ก็พวกนายดูนี้สิ"
"ไหน ไหน ข้อความใคร"(เพื่อนๆตั้งใจอ่านข้อความในโทรศัพท์ของชิโมดะ)
(แล้วก็ต้องตกตะลึงตาค้่างไปตามๆกัน)
"นี้มันยัย ซึมาโกะ"
"ยัยคนนี้ที่เคยดูถูกนายและก็ทิ้งนายไปแต่งงานกับคนอื่นใช่ป่าว"
"ใช่แล้วหล่อนจะกลับมาทำไม"
"ดูสิดูเวลาที่หล่อนนัดสิ 9 โมงเช้าเหมือนกับที่นายนัด มิมิจัง เลย"
"นั้นแหละคือปัญหาที่ฉันยังคิดไม่ตก"
"แล้วนายจะทำไงดีแหละที่นี้"
"เอาอย่างนี้นายก็ไปพบ ซึมาโกะ ก่อนเลยตอนนี้แล้วนายก็บอกกับเธอว่า
ตอนนี้นายเป็นได้เค่เพื่อนของเธอเท่านั้น"
"จะดีเหรอ"
"แล้วนายรัก มิิมิจัง ป่าวแหละ"
"รักสิ"
"ถ้านายรัก มิมิจัง นายต้องทำเพื่อจบปัญหาระหว่างนายกับ ซึมาโกะ"
"งั้นก็ได้"
"งั้นนายก็รีบไปเลยเพราะตอนนี้มัน 8.30 นาทีแล้ว"
"อืม งั้นเราไปนะฝากบ้านด้วย"
"สบายมาก"
...........................
"ชิโมดะ เอย เวรกรรม เวรกรรม แท้"
ชิโมดะ รีบตรงไปตามที่ ซึมาโกะ นัดเมื่อไปถึงก็ 9.00 โมงพอดี
ที่นั่น ซึมาโกะ นั่งรอเค้าอยู่แล้ว
"ชิโมดะ"(เสียงเรียกของ ซึมาโกะ)
"ซึมาโกะ"
"ชิโมดะ คุณเปลี่ยนไปนะ คุณดูดีขึ้นกว่าเมื่อก่อนเยอะเลย"
"ขอบคุณครับ อย่าเสียเวลาเรามาพูดกันให้จบๆไปสำหรับเรื่องที่คุณขอ"
"ทำไมต้องรีบด้วย"
"คือผมมีธุระที่สำคัญรอผมอยู่"
"ก็ได้คะ คือหลังจากที่ฉันแต่งงานฉันไม่มีความสุขเลย ฉันอยู่กับเค้าเพราะสงสาร
ลูก เค้านอกใจฉันไปมีภรรยาใหม่อีกคน ตอนนี้ฉันไม่เหลือใครแล้วเพราะลูกสาว
ของฉันเค้าก็เอาไปอยู่กับเค้าด้วย ฉันหมดเเล้วทุกสิ่งทุกอย่าง "
"แล้วไง"
"ฉันก็เลยอย่าจะกลับมาหาคุณ"
"พูดง่ายดีนะ ซึมาโกะ ตอนที่คุณทิ้งผมไปคุณบอกกับผมว่า หน้าอย่างผม
ชาตินี้อย่าหวังเลยว่าจะมีใครรัก ทั้งอ้วน ทั้งดำ ขี้เหร่ตัวพ่อ คุณด่าว่าผมอย่าง
นั้นแล้วทำไมตอนนี้คุณถึงกลับมาหาผม...อ๋อ ผมลืมไปเป็นเพราะข่าวของผม
ที่ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองไปได้ถึงขนาดนี้ใช่ไหม คุณถึงกลับมา"
"ทำไมคุณพูดอย่างนั้น"
"ซึมาโกะ ผมจะบอกคุณให้นะว่าที่ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองครั้งนี้นะไม่ใช่เพราะคุณ
แต่เป็นเพราะผมได้เจอรักแท้ของผมแล้ว"
"ใครกันคะสาวผู้โชคดี"
"คุณไม่ต้องรู้เหรอว่าเธอเป็นใคร"
"หล่ิอนคงสำคัญกับคุณมากเลยใช่ไหม"
"ใช่ สำคัญมาก และตอนนี้ผมต้องขอตัวก่อนนะ หวังว่าคุณคงเข้าใจ
ลาก่อน ซึมาโกะ"(พูดจบชิโมดะก๊เดินจากไป)
"ชิโมดะ"(ซึมาโกะรีบวิ่งตามไป จนทันแล้วกอดตัว ชิโมดะ ไว้)
(เผลอเสียงโทรศัพท์ของ ชิโมดะ ดังขึ้น ชิโมดะ จึงรีบรับเพราะรู้ดีว่าปลายสาย
คือ มิมิจัง )
" ฮัลโหล กำลังจะรีบไปครับ "
"ชิโมดะ คุณอย่าไปนะ"(ซึมาโกะพูดแสกกลาง)
"นั้นเสียง..."(มิมิจัง ถามเพราะสงสัย)
"เปล่าครับไม่มีใคร"
"ชิโมดะ ฉันรักคุณนะ"
(ซึมาโกะ เมื่อรู้ความจริงแล้วว่า ชิโมดะ หมดรักตนจึงแย่งโทรศัพท์จากมือ ชิโมดะ
ทันที)
"ฮัลโหล นั่นใครอะ"
"แล้วคุณเป็นใคร"
"ฉันเป็นภรรยาของชิโมดะเค้านะ "
"แล้ว ...ชิโมดะคือใครอะคะ"
"ชิโมดะ คือ ชินอิจิ งั้นแหละนังโง่"
".....ตุ๊ดๆๆ"(มิมิจังตกใจรีบวางสายทันที)
"ทำไมคุณทำแบบนี้ ห๋า ซึมาโกะ"
"ก็ทำไม อะ ในเมื่อฉันไม่ได้คุณ คนอื่นก็ไม่มีสิทธิ"
"คุณนะ...ผมไม่รู้จะหาคำไหนมาด่าคุณ คุณ..."
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
