รักอลวนของสาวสุดเท่
เขียนโดย 
coffeemilo
วันที่ 24 มกราคม พ.ศ. 2556 เวลา 19.34 น.
แก้ไขเมื่อ 26 มกราคม พ.ศ. 2556 22.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
7) บทที่7
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดิมตอนที่แล้ว
กริ๊ง!!ๆ ๆ. ๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ไอเอิร์น มาแล้วโว๊ย เปิดประตูให้หน่อย"
"นั้นไง พูดปุ๊ปมาปั๊ปเลย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"ฝ้ายพูด
___________________________________________________________________
"ตายยากจริงๆด้วย กอล์ฟไปเปิดประตูสิ"เอิร์นสั่งกอล์ฟต่อ
"ได้ๆ"เมื่อกอล์ฟพูดเสร็จก็เดินออกไป
"ว่าไงกอล์ฟ คนใช้เอิร์น"ลูกด้ายพูด
"เออ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะเฟิร์ส ยังปากเสียเหมือนเดิมหรือเปล่า"เมื่อตอบลูกด้ายเสร็จก็หันมาถามเฟิร์สต่อ
"ปากน่ะเหมือนเดิม แถมแรงกว่าเดิมอีก อิอิ แต่ที่เปลี่ยนแน่นอนคือ หน้าตาโว้ย หล่อกว่าเดิมเยอะ ^^"เฟิร์สตอบอย่างกวนตีนกลับไป
"เออ ไม่ว่าอะไร เข้าบ้านดีกว่า เอิร์นรออยู่ คิดถึงมันจะแย่แล้ววววว!!!!!!!!!!"ลูกด้ายพูด
"เออ นั้นดิ คิดถึงรวงข้าวจะแย่แล้วอยากก(อ)ดรวงข้าวจะแย่แล้ว"เฟิร์สพูด(หื่นชิบ)ด้วยท่าทางที่อารมณ์ดีผิดปรกติที่สุด
"รวงข้าวมีแฟนแล้วนะเฟิร์ส ยังหื่นได้อีก"เซนแฟนลูกด้ายพูดด้วยรอยยิ้ม
"เดี๋ยวต่อยแว่นแตกเลยไอแว่น แต่เค้าไม่ได้จะต่อยลูกด้ายนะ อย่าโกรธนะ อิอิ^^"เฟิร์สพูด
เมื่อมาถึงบ้านของเอิร์นแล้ว เอิร์นออกมาต้อนรับเพื่อนของตัวเอง แต่เฟิร์สกกลับกระโดดกอดรวงข้าวอย่างแน่นซะงั้น เฮ่ เจ้าของบ้านอยู่นี่นะ ไปกอดรวงข้าวทำม้ายยยยยยยยย!!!
"เฟิร์ส ปล่อยก่อน เค้าไปคุยโทรศัพท์แป๊ปนะ"รวงข้าวพูดแต่ทำไมมันยังไม่ปล่อยไปอีกวะ
"ไปคุยโทรศัพท์กับไอพี่โอมล่ะสิ เค้ารู้นะ ให้ไปแต่...ต้องให้เค้าจูบก่อน"เฟิร์สพูด
"ขอเปลี่ยนจากจูปเป็นหอมแก้มดีกว่านะ^^;"รวงข้าวต่อรอง แบบนี้ถ้าพี่โอมมาเห็นต้องหึงแน่ๆๆ
"เอางั้นก็ได้ แต่รวงข้าวจะต้องหอมแก้มเค้านะ"เฟิร์สพูด เมื่อพูดจบรวงข้าวก็ยื่นหน้ามาหอมแก้มอย่างว่าง่าย
แชะ!!
"เฮ่ยอะไรอะมิ้ว ถ่ายรูปหรอ"รวงข้าวถาม
"ช่าย จะเอาให้พี่โอมดู อิอิ ^^"พูดแล้วก็ส่งรูปนี้ให้พี่โอมดู
ซักพักโทรศัพท์สายตรงจากแฟนสุดหล่อของรวงข้าวก็ดังนั้น เล่นเอาคนฟังเสียวสันหลังวาบเลยล่ะ
"ขอตัวไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะ"รวงข้าวพูดเหมือนจะร้องไห้แล้วเดินออกไป
"เออ เคลียกันดีๆล่ะ"ฝ้ายพูด
"แล้วเจอกันอีกนะจ๊ะ จุ๊ปๆ"เฟิร์สพูด
"ไอเฟิร์สหื่นอะ ลูกด้ายนี่แฟนแกหรอ ใส่แว่นเหมือนกันเลย แต่เราก็ใส่นี่เนอะ อิอิ"เอิร์นพูด
"แล้วนี่เจอกันได้ไงอะ"โรคความอยากรู้อยากเห็นของฝ้ายตื่นขึ้นแล้ว
"ไม่บอกหรอก* อิอิ"ลูกด้ายพูด
"แหม!ก็เพื่อนอยากรู้นิ ไม่ได้เลยหรอ"มิ้วพูด
"มันคงเขิลมั้ง ดูดิ หน้าเขียวแว่นชมพูเลย"กอล์ฟพูด
"นั้นสิ เวลามันเขิลน่ารักหรอก"เอิร์นพูด
"อิอิ น่ารักๆ เอิร์นบ้านแกมีเกมมะ จะลงแดงตายอยู่แล้ว"เฟิร์สพูด
"เออๆ คอมอยู่ตรงโน้น จะไปไหนก็ไปไป๊"ไอเอิร์นไล่
"ลูกด้ายแฟนแกเป็นใบ้หรอ เข้ามามาตั้งนานแล้วไม่พูดอะไรซักคำ"มิ้วพูด
"ไม่รู้สิ มันเป็นคนขี้อายไม่สนิทมันไม่คุยด้วยหรอก นี่ไอเฟิร์สน่ะ กว่าจะคุยด้วยเป็นอาทิตย์เลยล่ะ"ลูกด้ายพูด
"งั้นคุยกับกอล์ฟก็แล้วกัน ผู้ชายด้วยกันน่าจะคุยกันน่าจะเข้าใจกันมากกว่าเราเนอะ"ฝ้ายหันไปพูดกับเอิร์น
"นั้นสิ เราไปคุยกันดีกว่าเนอะเซนให้สาวๆกับทอม เอ๊ย สาวหล่อกันดีกว่าเนอะ"กอล์ฟพูดแล้วลากเซนออกไป
@เซน@
เมื่อเดินออกมาไกลพอสมควรแล้วเซนได้ถามกอล์ฟว่า
"กอล์ฟ นายชอบเอิร์นใช้มั้ยล่ะ ผมรู้นะ"
_________________________________________________________
*ของลูกด้ายกับเซนโปรดติดตามฉบับหน้านะ จุ๊ปๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
