รักวุ่นวายของยัยอ้วนกับนายสุดหล่อ
5) จูบครั้งที่สอง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันลืมตาตื่นขึ้นมาก็พบว่าตอนนี้ท้องฟ้ามือสลัวซะแล้วฉันหันหน้าเพื่อกลับไปมองยัยเมเพื่อนซี้ของฉันแต่ว่าทำไมยัยเมย่ากลายเป็นพี่พาสไปได้หล่ะคำถามมากมายหลั่งไหลเข้ามาในหัวของฉัน พี่พาสนั่งอยู่ตรงนี้ได้ยังไงแล้วมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ฉันงงไปหมดพยายามคิดหาคำตอบอยู่นานจนสาย9าหันไปเห็นว่าตอนนี้ฉันกำลังเกาะแขนพี่พาสอยู่ ฉันรีบดึงมือออกอย่างด่วนไม่รู้ว่าพี่มันจะรู้รึเปล่าว่าฉันแอบแต๋ะอั๋งพี่มัน แต่เอะผ้าห่มนี้อีกหล่ะมาได้ไงจำได้ว่าก่อนนอนไม่ได้ห่มนิ ฉันต้องสะดุ้งสุดตัวเมื่อพี่มันขยับบิดตัวไปมาพี่มันคงจะเมื่อยฉันเลยเอาผ้าห่มมาห่มให้แล้วเอื้อมมือข้ามตัวพี่มันเพื่อปรับเบาะให้พี่มันนอนสบายๆแต่ระหว่างนั้นพี่มันกลับลืมตาตื่นขึ้นมา ไมตื่นง่ายจังว่ะ
"จะปรับเบาะให้"พี่มันพยักหน้ารับแบบเข้าใจประมาณนั้น
"ตื่นนานยัง"พี่มันถาม
"ไม่นาน พี่ห่มผ้าให้หรอ"
"อืม เห็นเราหนาว"
"ขอบคุณค่ะ"
"ไม่เป็นไร ถึงไหนแล้วเนี่ย"
"ไม่รู้เหมือนกันค่ะ"
"มืดแล้วหรอ"
"ค่ะ แค่นี้พอมั้ยค่ะ"
"พอแล้วล่ะ กำลังนอนสบาย ขอบใจนะ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ตอบแทน"แต่เหตุไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อรถตกหลุมทำให้ฉันที่กำลังชักตัวกลับไปนั่งที่เดิมเสียหลักไปทับพี่มัน หน้าฉันกับพี่มันห่างกันไม่ถึงเซนต์ ตามองตาสายตาก็จ้องมองกันรู้สึกเสียวซ่านหัวใจ ฮึ่ยไม่ใช่เวลามาร้องเพลงน่ะตอนนี้ใจฉันมันกำลังเต้นระทึกตึกตักเป็นกองเพลอยู่ในอกจนแทบทะลุออกมาฉันพยายามผลักตัวออกจะกลับไปนั่งที่เดิมแต่พี่มันกลับไม่ยอมปล่อยมือออกจากเอวของฉันฉันแงะมือพี่มันเต็มที่แต่พี่มันกลับรั้งเอวฉันเข้าไปชิดกับพี่มันมากขึ้นๆ
และเสี้ยววินาทีต่อมาพี่มันก็ทำเรื่องที่ฉันต้องตาโตเท่าไข่ห่านอีกครั้งเมื่อพี่มันประกบปากกับฉันแทบยังสอดลิ้นเข้ามาพันนั่วเนียกับลิ้นของฉันตอนที่ฉันกำลังตกใจจะร้องห้ามแต่ทำได้แค่ร้องอู้อี้ๆในลำคอแทนเท่านั้น พอพี่มันจูบฉันจนพอใจพี่มันก็ค่อยๆถอนริมฝีปากออกแล้วคลายมือออกจากเอวของฉัน ไม่ต้องเดาฉันรีบเด้งตัวกลับไปนอนที่เดิมและเอาผ้าห่มคลุมโปงนอนหันหลังให้พี่มันทันที โอ๊ยยยยไอ้พี่พาสบ้า มาจูบอะไรตรงนี้เนี่ยไม่รู้มีคนเห็นรึเปล่า ฉันพยายามข่มตาให้หลับอยู่นานจะได้ไม่ฟุ้งซ่านขืนฉันยังตื่นนะเตรียมเรียกรถดับเพลิงได้เลยเพราะหน้าฉันได้ไหม้จนไฟไหม้รถแน่ อ๊ายยยยยอายอีกแล้วโว้ยยยยยยย
แล้วฉันก็ค่อยๆเข้าสู่ห้วงแห่งนิทราสมใจหวังว่าพอฉันตื่นลืมตาขึ้นมาทุกอย่างจะกลายเป็นแค่เพียงฝันดี(มั้ง)ที่ฉันได้จูบปากกับผู้ชายหล่อลากแบบพี่พาสเดือนมหาลัย แล้วหวังว่าหน้าฉันคงจะหายไหม้กลับมาสุ่สภาวะปกติด้วยนะและสุดท้ายฉันหวังว่าฉันจะหน้าด้านพอที่จะทำหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวเวลาเจอหน้าพี่เขานะ
คิดแล้วกลุ้มใครก็ได้เอายาพิษมากรอกปากฉันที อยากหายตัวได้จริงๆเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ