ถาคต่ออินุยาฉะ เทพอสูรจิ้งจอกเงิน ( เส็ต X ริน )

  เวลาผ่านไปนับจากวันนั้นผ่านมา 7 ปี 11 เดือนและอีกไม่นานก็จะครบ 8 ปีที่อสูรหนุ่มสัญญาว่าจะมารับเธอและในวันนี้เขาก็ได้มาเยื่อมเธอก่อนที่จะมารับเธอในวันจริงและสิ่งที่ทำให้อสูรหนุ่มแปลกใจมากที่สุดคือ สาวน้อยที่เคยเป็นเด็กมอมแมมและพูดมากกลับกลายเป็นสาวงามที่ใครๆก็ต้องหลงใหลถึงแม้เขาจะคิดอย่างงั้นใบหน้าของเขาก็ยังคงมีสีหน้าที่เย็นชาเหมือนเดิม

"ท่านเส็ตโชมารูค่ะ รินดีใจมากเลยที่ท่านมาหารินท่านไม่ได้มาหารินเกือยจะ 5 ปีแล้วนะค่ะ" สาวน้อยพูดแล้วยิ้มให้เขา

"......................" เขาไม่ได้พูดอะไรแต่ก็ส่งกิโมโนสีขาวลายดอกไม้และมีผ้าคลุมสีชมพูสวยงามเหมือนชุดของขุนนางมาก

"ขอบคุณค่ะ ท่านเส็ตโชมารู" เธอพูดแล้วรับกิโมโนเอาไว้

"ข้าไปละ" เขาพูดแล้วหันกลับไปแต่แล้วก็มีคนมาจับแขนของเขาไว้

"เดี๋ยวสิค่ะ" สาวน้อยพูด

"............." อสูรหนุ่มไม่ได้ตอบอะไรแต่ยังมองไปที่หน้ารินเพื่อหาคำตอบ

"อยู่ค้างที่นี่สักคืนได้รึ้ปล่าคะ" เธอกล่าวเสียงออดอ้อน

"แล้วแต่เจ้า" เส็ตโชมารูพูดแล้วเดินไปที่บ้านหลังใหญ่ที่เขาสร้างไว้ให้รินติดกับส่วนดอกไม้ในหมู่บ้านและใหญ่ที่สุดในระแวกนั่น

"ขอบคุณค่าๆๆๆๆๆ" เธอพูดแล้วเดินตามไปอย่างรวดเร็ว

ตกดึกเวลา 1 ทุ่มกว่าได้มีพายุฝนกระหน่ำเข้ามาในหมู่บ้าน

"พายุหรอคะ" รินถาม

"อืม เจ้าไปนอนได้แล้ว ริน" เส็ตโชมารูพูดแล้วจูงมือเธอไปที่ห้องนอนแล้วให้เธอนอนลงบนฟูกและนั่งข้างๆเธอ

"แล้วท่านเส็ตโชมารูไม่นอนหรอค่ะ" เด็กสาวที่นอนอยู่หันมาพูด

"เจ้านอนไปก่อนเถอะ" เส็ตโชมารูพูดและแล้วดวงตาสีนิลก็ค่อยๆปิดลงและหลับไปในที่สุดแต่หารู้ไม่ว่าก่อนที่เขาจะมาที่หมู่บ้านได้มีเรื่องบางอย่างที่เขาอยากจะบอกกับเธอมากและเขาก็ปิดตาลงและนึกถึงเรื่องราวของหลายชั่วโมงก่อนถึงหมู่บ้าน

หลายชั่วโมงก่อนถึงหมู่บ้านขณะที่เส็ตโชมารูกำลังเดินอยู่ในป่าก็มีทหารกลุ่มหนึ่งเดินตรงเข้ามาหา

"ท่านคือ ท่านเส็ตโชมารูสินะครับ" ชายหนุ่มชาวมนุษย์หน้าตาดีแต่งตัวมีชาติตะกูลก้มลงกับพื้นเพื่อทำความเคารพ

"................." แต่อสูรไม่ได้ตอบอะไรเลย

"ข้าได้รู้มาว่ามีหญิงสาวงามคนหนึ่งที่ชื่อว่า ท่านหญิงริน อยู่ที่หมู่บ้านระแวกนี้และท่านเปรียบเสมือนผู้ปกครองของเธอจึงอยากจะมาขออนุญาติ ข้าได้หลงรักนางและอยากขอนางแต่งงามขอรับ" ชายหนุ่มพูด

"รินยังเด็กเกินไป" อสูรพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเหมือนไม่พอใจ

"ข้าสัญญาว่าจะดูแลและปกป้องนางอย่างดีขอครับ" ชายหนุ่มพูด

"มนุษย์อย่างเจ้าไม่มีปัญญาที่จะปกป้องรินหรอกและนัยต่อจากนี้อย่ามาหารินอีก ไม่งั้นข้าจะฆ่าเจ้าซะ " อสูรหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงดุดันแล้วเดินตรงไปที่หมู่บ้านของรินทันที

กลับมาที่ปัจุจบันภาพทั้งหมดก็หายไปเส็ตโชมารูเปิดตาสีอำพันแล้วมองไปที่รินที่หลับอยู๋ [ ข้าไม่ยอมให้ใครมาเอาเจ้าไปทั้งนั้น ] เขาพูดแล้วกำเส้นผมของเธอจนในที่สุดรินก็ตื่นออกมาเส็ตโชมารูจับมือของรินมาไว้ที่ปากแล้วจูบเบาแล้วเขาก็เดินออกจากห้องไป