รักครั้งนี้...มีแค่เรา

"เฮ้ยไงว่ะ" (อิ่ม)ผมพูดทักทายตอนเช้ากับเพื่อนสนิทที่สุด"ไง แหมวันนี้มาแต่เช้าเลยนะ" อ่าวไหงมาทักอย่างนั้นว่ะ เราอุตสาห์มาเช้าแท้ๆ น่าจะชื่นชมมากกว่า"ฉันอุตสาห์ตื่นเช้ามาโรงเรียน แกนะจะชื่นชมนะว้อยยย"ผมทำเสียงไม่พอใจ"แกจะรีบมาลอกการบ้านฉันอ่ะดิ รู้หรอกน่า" เห้ยยยย!!!! รู้ได้ไงหว้าาาา"ป้าว!! ใครลอกไม่ได้ลอก ฉันแค่กลัวทำไม่ถูก ว่าจะมายืมดูเฉยๆ"เจ้าเพื่อนคนนี้มันรู้ทันผมตลอดเลยยยย"เออๆ เอาไปดูไป ไม่ต้องมาโกหก จะลอกก็รีบลอก"เออ ทำเป็นรู้ทัน แล้วผมก็หยิบการบ้านมันมาลอกโดยเร็ว"เออ มีงานไรก็ไปทำไป เดี๋ยวฉันจะเช็คดูว่าแกกับฉันใครทำผิดหรือถูกกันแน่" ผมลอกการบ้านมันจนเสร็จ"8.00..ลงไปเข้าแถวกัน" เต้เอาการบ้านมันเก็บใสกระเป๋าคืนแล้วดึงคอเสื้อผมออไปเข้าแถว"15.00..ปะเย็นแล้วกลับบ้านกัน(ขอโทษที่ต้องข้ามเวลา ไม่อยากเล่ารายละเอียดมาก)" ไอ้เต้เอ๋ยปากชวน"เย็นนี้แกเลี้ยงข้าวฉันนะเว้ย""เออๆ แกก็กินฟรีตลอดแหละไออิ่ม"(เต้) ผมคิดว่าอิ่มมันเป็นเพื่อนที่ดี แต่บางครั้งเราก็ทะเราะกัน แต่ผมก็มีความรู้สึกดีๆต่อมัน ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่ามันคืออะไรขณะที่ผมเดินกลับบ้าน ผมคิดว่าจะถามว่ามันหาแฟนได้ยัง แต่ เอ้อ! เอางี้ดีกว่าผมจะตั้งเกมส์เเข่งกับมันว่าใครจะหาแฟนได้ก่อน"เฮ้ยอิ่ม""ไรว่ะ""แข่งจีบสาวกันป่าว ใครได้แฟนก่อน คนนั้นชนะ""ชนะแล้วได้อะไรว่ะ""ใครแพ้ต้องเลี้ยงข้าวเย็นคนชนะ หนึ่งอาทิตย์!!""หนึ่งอาทิตย์! เออแข่งดิ ค่อยดูล่ะกันฉันชนะแ่กแน่ 5555"ติดตามต่อไปแล้วกันนะ เดี๋ยวจะต่อภาค 2 ให้ ตอนนี้มีนิยายอยู่ 2 เรื่องแล้ว เรื่องหนึ่งเป็นเรื่องความรักของ ติวเตอร์ปลาหวานสุดโหดกับลีโอรุ่นน้องสุดเกรียนชื่อเรื่อง ตำรารัก ตำราเรียน และตอนนี้มีภาค 2 แล้ว ตำรารัก ตำราเรียน 2 และอีกเรื่องคือเรื่องนี่ รักครั้งนี้...มีแค่เรา เป็นรัก ชาย-ชาย เป็นเรื่องแรกที่แต่งแนวนี้เลย ฝากติดตามด้วยนะ