Open mind. เปลี่ยนใจมารักพี่ชาย '

สองอาทิตย์ผ่านไป (ไวเหมือนความเร็วปีแสง)

ณ ไทยแลนด์...เมืองเก่าของเราแต่ก่อน~

8:30 P.M.

              และแล้วฉันก็กลับมายังบ้านเกิดของฉันจนได้! แม้จะค่ำแล้วแต่อากาศก็ยังคงร้อยอบอ้าวราวกับจะฆ่าฉันให่ตายทั้งเป็น ช่างสมเป็นประเทศไทยเสียจริงๆ T-T แต่ก็ช่างมันเถอะ ถึงแม้จะร้อนหูร้อยตาเหลือกสักแค่ไหน่ แต่มันก็ยังมีเรื้องดีๆ ให้ฉันได้สุขกายภาพสบายใจเช่นกัน

             เมื่ออาทิตย์ก่อนฉันโทรไปบอกพ่อว่าให้เช่าห่อพักมหาวิทยาลัยเพื่อนจะกลับแล้วเข้าไปอยุ่ได้เลย(เป็นส่วนหนึ่งของการหลบหน้าโทโมะ) และก็ขอให้พ่อยกเลิกงานเลี้ยงต้อนรับเพราะจะต้องเซอร์ไฟรส์ไอ้หนูโทโมะ(เพื่อหลบหน้าหล้ะสิไม่ว่า)และแน่อนว่าท่านพ่อที่น่ารักของฉันยอมทำตามความต้องการของฉันแต่โดยดี

             ฮูเร่~~ ฮูเร่~~ >_<

             ลูกน้องของพ่อพาฉันนั่งลีมูซีนมาจากที่สนามบิน เนื่องจากพ่อดันติดประชุมด่วนซะงั้นจึงมารับฉันไม่ได้ด้วยตัวเอง -__,- แต่ก็ช่างเถอะ ถึงยังไงพ่อก็บอกว่าจะรีบเหาะมาหาฉันทันทีที่ประชุมเสร็จ

             ไม่นานฉันก็ถึงหอพักของมหาวิทยาลัยพีเรี่ยมสควอตค์จนได้ มันเริศหรูอลังการราวโรงแรมระกับห้าดาวยังไงยังงั้น เพราะการตกแต่งห้องในแบบสไตล์โมเดิร์นและเฟอร์นิเจอร์หรู ๆ อีกเพียบแต่ก็แน่ล่ะ ถึงฉันจะขอพ่อเข้าเรียนในกลุ่ม โซคิงส์สำเร็จ แต่พ่อก็คงไม่ยอมให้ฉันยอมพักอยู่ที่หอพักกระจอก ๆ แน่นอน

"คุณหนูมีอะไรให้ผมรับใช้อีกรึเปล่าครับ" หนึ่งในลูกน้องของพ่อฉันถามหลังจากลากสัมภาระของฉันขึ้นมาให้ถึงบนห้อง ก่อนที่ฉันจะส่ายศรีษะเบา ๆ แทนคำตอบ "คุณท่านฝากบอกผมมาว่าจะเข้ามาที่นี้ช่วงค่ำ ๆ ถ้าคุณหนูหิวก็โทรสั่งเชฟตามเบอร์ที่อยู่ใต้โทรศัพท์ และถ้ามีอะไรขาดเหลือให้โทรหาผมตามเบอร์นี้ได้เลยครับ" เขายื่นนามบัตรมาให้ฉันรับเอาไว้ ก่อนจะก้มศีรษะเล็กน้อยแล้วเดินออกจากห้องฉันไป

              มาค่ำ ๆเหรอ -O-; เวลานี้มันเกินค่ำแล้วนะพ่อเพี้ยนหรือว่าลูกน้องของพ่อเบลอเนี้ย ฉันหัวเราะเบา ๆด้วยความสับสนงงงวย ก่อนจะลากกระเป๋าไปทางห้องนอน (_ _; ) อ้าว แล้วไหงมีสองห้องนอนเนี้ย สงสัยพ่อคงเผื่อเอาไว้เวลาที่ฉันพาเพื่อนมาค้างที่ห้องล่ะมั้ง ถ้าอย่างนั้นในฐานะที่ฉันชอบสีเขียว ฉะจะเลือกผ้าปูที่นอนสีเขียวแล้วกัน ว่าแต่ตอนนี้ทั้งเหนียวตัวแล้วก็เพีลยเป็นบ้าเลยแฮะ อาบน้ำอาบท่าแล้วค่อยออกมาดูทีวีรอพ่อแล้วกัน ส่วนข้าวของก็เอาใส่ตู้ไว้ก่อน และค่อยจัดเก็บพรุ่งนี้แล้วกัน

            ว่าแล้วฮันก็เดินไปรื้อผ้าเช็ดตัว แปรงสีฟัน และยาสีฟันในกระเป๋าเดินทาง แล้วพุ่งตัวไปทางห้องน้ำทันที แต่ต้องชักงักเมื่อเห็นยาสีฟันและแปลงสีฟันอยู่ในห้องน้ำอยู่แล้ว โอ้โฮ...พ่อก็โรแมนติกกับเขาเป็นเหมือนกันนะเนี้ย อุตส่าห์จะจัดห้องต้อนรับลูกสาวเอาไว้ซะด้วย!

            จะว่าไปแล้ว..ฉันว่าพ่อคงไปขโมยแปรงใครเขามาให้ฉันใช้มากกว่า =_= ทำไมขนแปรงมันถึงได้บานแฉ่งแข่งกับไม้ขัดส้วมขนาดนี้ ยี้~~! >_< ฉันคงเข้าใจผิดไปเอง คิดว่าพ่อจัดห้องไว้ต้อนรับแต่ไอ้พวกนี้คงเป็นซากเหลือจาเจ้าของห้องเก่าแหงๆ แถมไอ้ชักโครกนี้ก็เหลืองอร่ามจนแทบจะเอาไปจำนำแทนทองได้เลย ท่าทางมันจะไม่เลยผ่านกระชำระล้างมาก่อนเลยในชีวิต

            ให้ตาย! ฉันทนดูไม่ได้ค่ะ! ด้วยความที่เป็นคนอนามัยจัดเกินไป ฉันจึงลืมความอ่อนเพลียไปชั่วขณะ และใช้แปรงขัดส้วมที่วางอยู่มุมห้องกับเป็นโปรสูตรสีม่วงที่วางอยู่ใต้อ่างล้างหน้าขัดโถชักโครกซะเงาวิ้งสุดๆ ก่อนจะเริ่มอาบน้ำให้ตัวเองสักทีฮุ่วว~ ใช้เวลาไปเยอะเหมือนกันนะเนี้ย

10:00 P.M.

\(-_-)/ ...ยืดแขนสุดชีวิต

<(-_-)> ...บิดขี้เียจอย่างแรง

(-_- )( -_-) ...เดินไปเดินมา

(-_-+)!!! ...และนั่งลงโวฟาเหมือนเดิม

พ่อจะให้ฉันนั่งรอนอนรอแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหนกันเนี้ย! :( ฮึ้ยยย! ไหนบอกจะมาในช่วงค่ำ ๆ แต่ก็ไม่ยักรู้สี่ทุ่มเป็นเวลาค่ำสำหรับพ่อ

            เอ...หรือว่าฉันจะชินกับที่อเมริกามากเกินไป บางทีตอนนี้คนไทยอาจจะใช้เวลาเที่ยวคืนเป็นเทียงวัน ส่วนเวลาเที่ยงวันเป็นเที่ยงคืน เวลาบ่ายจะเป็นเวลาเย็น เวลาเย็นคือเวลาเช้า บลาๆๆๆ อย่างนี้เวลาไปเรียนก็คงต้องไปเรียนตอนกลางคืนอบบในการ์ตูนอ๊ะเปล่าหว่า -O-

            เฮ้อ~! ถ้าอย่างนั้นฉันเข้านอนก่อนดีกว่า -_- ถ้ารอพ่อรากฉันคงงอกออกมาจากเล็บขบก่อนแหงๆ

ตุ้บ!

           งื้มมมมม..~V~ เตียงนุ่มกว้างดีจริงจริ๊ง~~แถมแอร์ยังเย้นเบ็นสบายยยย กลิ่นหอมๆของน้ำยาปรับผ้านุ่มยังคงติดอยู่ที่ผ้านวมอยู่เลยนะเนี้ยสงสัยจะเพิ่งซักหล่ะมั้ง งืมงำ ๆ งัวเงียๆ แบรด พิตต์หนึงคน แบรด พิตต์ คนสอง สามคน...น้อยล้านคน...(Z.Z)(z.z)(Z.Z)...ฟี้~

11:55 P.M.

แกรกๆ

           เสียงอะไรสักอย่างดังขึ้นท่ามกลางความมืดมิดทำให้ฉันค่อย ๆ ปรือตาขึ้นมานิด แล้วมองไปยังประตูห้องนอนที่ปิดสนิท =_= แต่ก็ไม่เห็นจะมีอะไรนี่หว่า ว่าแล้วก็นอนต่อ และเพราะความง่วงที่ถาโถามเต็มแม็กซ์จึงทำให้ฉันหลับปุ๋ยอย่างรวดเร็ว

...

...

"&^%(&#%#))_(##$%^&*"

"!#^(^***%^$#@^*)%#_+^**("

           เสียงเหมือนคนคุยดังแว่วๆอยู่นอกห้อง -_- สงสัยข้างห้องจะจัดปาร์ตี้ล่ะมั้ง เด็กมหาวิทยาลัยก็อย่างนี้ พอไกลหูไกลตาผู้ปกครองหน่อยก็ทำตัวเป็นเด็กมีปัญหากันทันที เหนื่อยใจแทนพ่อแม่ของเด็กพวกนี้จริงจริ๊ง แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรของฉันนี้

นอนต่อดีกว่า...~~

..

..

แอ๊ด~

กริ๊ก~

           ตอนนี้ฉันกำลังหลับสนิทไม่รู้เรื่องรู้ราวไปแล้วเรียบร้อย ไม่สนใจเสียงบ้าบออะไรทั้งสิ้น

ตุ้บ!

           แต่แล้วฉันก็เริ่มรู้สึกตัวขึ้นมานิดๆ จึงค่อยๆ ปรือตาขึ้นมาอีกรอบ...ถ้าไม่รู้สึกตัวเกิดใหม่เถอะค่ะ เนื่องจากเตียงมันยุบฮวบเหมือนมีควยล้มตัวลงมานอนข้างๆ ยังไงยังงั้น แถมเตียงเด้งดึ๋งเด้งดึ๋งไม่ยอมหยุดอีกด้วย ระ...หรือว่าจะเป็น...O_o!!!

           กริ๊ดดดดดด ใครมานอนข้างๆ ฉันได้ในเวลาแบบนี้กันเล่า! TOT (สันนิษฐานว่าไม่ใช่พ่อ) นี่ฉันโดนผีอำตั้งแตาคืนแรกที่มาถึงเมืองไทยงั้นเหรอ

พึ่บพั่บๆ

           โธ่ว้อยยย TTOTT ไอ้เตียงนี่ก็สั่นอยู่ได้ ผีอะไร ไม่มีมารยาทซะเลย

"อืม..."

"...!!!" ฉันหลับตาปี๋ทันทีที่ได้ยินเสียงผุ้หญิงครางออกมาก เชื่อได้เลยว่าต้องเป็นผีผู้หญิงสวมสไบแบบที่ฉันเคยเห็นในหนังไทยบ่อย ๆ 

พรืด...

เสียงใครบางคนหายใจออกมา...

พึ่บ!

"กริ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

ทนไม่ไหวแล้ววววว!

"กริ๊ดๆๆ กริ๊ดๆๆ /(TTOTT)\!!!"

           ฉันเด้งลงมาจากเตียงนอนพร้อมทั้งใช้มืออุดหูปิดตาเป็นพัลวันไปหมดและกรีดร้องเสียงดังลั่นด้วยความกลัวสุดขีด ฉันไม่กล้าแม้แต่หันไปมองด้านหลังขอตัวเองด้วยซ้ำ

วาบ~

           แต่อยู่ดี ๆ ไฟก็สว่างขึ้นมา T^T! ผีเปิดไฟได้ด้วยอัจฉริยะจัง

"เฮ้ยยยยO_O"

"กริ๊ดดดดดดดดดด"

"...!!!"

           เสียงของคนสองคนทำให้ฉันชะงักทันทีที่ได้ยิน *=_=* เอ...ผีจริงไคงไม่ร้องหรอกมั้ง งั้นเมื่อกี้ก็ต้องเป็นเสียงคนหน่ะสิ -*- รู้สึกว่าจะเป็นผู้หญิงกรีดร้องออกมาด้วยความตื่นตระหนกสุด ๆแน่นอนว่าไม่ใชาเสียงของฉัน และเสียงผู้ชายที่ตกใจอยุ่ด้วยเหมือนกัน

ปึง!

          และหลังจากนั้นไม่นาน เสียงเปิดประตูดังตามมาอีก

"เฮ้ย!! มีเรื่องอะไรกันเปล่าว่ะ ฉันได้ยินเสียงร้องเมื่อกี้...อ้าว..แล้วยัยยนี้เป็นใครเนี้ย" เสียงนี้คงเป็นคนที่เปิดประตูเข้ามา

(=_=)!

(=[]=)!!

(O()O)!!!

"กริ๊ดดดด ไอ้บ้ากาม ไอ้โรคจิต ไอ้ลามก ไอ้...ไอ้เลวมาก ไอ้...$#@#%^&*!@(+_)%&#$#&" ฉันรัวคำด่าออกไปไม่ยั้งพร้อมกับหมุนตัวทันทีที่เห็นชายนุ่มในร่างเปลือยยืนโต้ลมแอร์ยังไงม่อายผีสางนางไม้เลยสักนิด ส่วนข้างๆ กายเขาคือผู้หญิงอีกคนซึ้งสวยเพียงชั้นในสีดำสุดเซ๊กซี่เท่านั้น

"เฮ้ยยยยยย!!" หมอนั้นร้องเสียงหลง ไอ้บ้าเอ้ยเพิ่งรู้ตัวยังไงหรือย่ะ

           ตายๆๆ ฉันต้องตายหยังเขียดแน่ ๆ โชคดีนะเมื่อกี้ฉันไม่ได้มองลงไปยังข้างล่าง ไม่อย่างนั้นหล่ะก็...(ภาพอุจาดผุดขึ้นมาในหัวอย่างรวดเร็ว -,-)

กริ๊ดดดด! อย่าไปคิดเชียวนะแก้ว ดีลีตมันออกไปซ้าาาาา

"เฮ้!! สรุปว่ายัยนี้ใคร ? -_-^"

สิบนาทีต่อมา ณ ห้องรับแขก

โฮะ ๆ วันนี้มาอัพครั้งที่สอง >^<