รักนาย เจ้าชายเสียงเพลง
3) เรื่องวุ้นๆวันแรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนเช้า
วันแรกที่ฉันได้แต่งเพลงให้ศิลปินซะที !!
ณ บ้านเคนตะ
ยังไงฉันก็ต้องปีนหน้าต่างอยู่ดีน่ะ.. เพราะ พิมจะมาเห็นก็ได้
"เธอจะปีนทำไมน่ะ พิมออกไปนานแล้ว"
"อ๊ากกกกก!!(ตกพื้น)"
"ฮ่าๆ(แอบขำ)"
"ขำอะไร!!! โอ๊ยยยย!! เจ็บ.."
"เปล่า.. มีแผลเปล่าน่ะ.."
"อา.. ตรงหัวเข่าน่ะ.. เป็นแผลอีกแล้วเพื่่อจะหาย"
"ทำไมเหรอ??"
"ก็.. ฉันซุมซาบมากเลย จนเป็นแผลตลอดน่ะ"
"ฮ่าๆๆๆ(แอบขำ)" ขำอีกแล้วครั่งนี้ขำดังขึ้นแห่ะ
"นี่!! เลิกขำสักที!! เจ้าโรคจิต!!!"
"เออๆๆๆ อ่าว!!" เคนตะยื่นมือมาให้ฉันเพื่อจะช่วยลุกขึ้น แต่ฉัน..
"ไม่เป็นไรฉันลุกขึ้นเองได้... โอ๊ย!! ลุกไม่ขึ้น.."
"เธออย่าดื้อสิ.." เคนตะอุ้มฉัน!!!! O//{!!}//O
"จะ.. จะอุ้มฉันทำไมน่ะ!!! ฉันเดินเองก็ได้นี่!!!"
"ก็เธอเดินไม่ได้นี่ฉันก็เลยอุ้มซะเลย หมดเรื่อง"
"หึ.."
"เดี๋ยวฉันไปเอายาก่อนนะ.." เคนตะวางตัวฉัน
"อะ อืม.." ทำไมเราต้องใจเต้นเนี่ย!! -///-
"มาแล้ว เป็นตรงไหน"
"ตรงนี่น่ะ.." พอฉันบอก.. ก็เริ่มทายา ทาเบาจัง.. แต่หัวใจเราไม่เบา เต้นแรงแบบนี้เขาได้ยินแน่เลย หน้าก็ใกล้ๆหน้าเราด้วยแต่แค่หันขึ้นมา.. เอ้ย! คิดอะไรเนี่ยเรา!
"เป็นไงบ้าง" หันหน้าขึ้นมาแล้ว... //จินนี่กำลังเคลิ้ม
"... ลอย" เหมือนได้สบตาเลย
".... จ้อง.."
"เอ่อ!! อะไรเหรอ??"
"ฉันถามเธอว่า"เป็นไงบ้าง"เธอก็ลอยไปไหนเนี่ย"
"เปล่านี่.. ฉันไม่ได้ลอยไปไหนเลยนี่.."
"แล้วเมื่อกี่เหมือนลอยนะ"
"ฉันไม่ได้ลอย..."
"ลอยไปหาเธอ~~"
"ใครโทรมาเนี่ย!! โทรนี้ไม่รู้จัก - -" กดไม่รับสาย
"อ๋อ.. รู้แล้ว <<< เข้าใจความรู้สึกจินนี่"
"รู้อะไรเหรอ <<< ยังไม่เข้าใจตัวเอง"
"เปล่าหรอก.. เอ่อ.. สิ้นเดือนเป็นคอนเสริ์ตฉันน่ะ.. เธออย่าลืมมานะ อ่ะ.. นี่บัตร"
"เอ่อ.. ขอบใจ"
Pim talk
เหมือนว่าฉันลืมของที่บ้านเคนตะนะ.... เอ๋! เคนตะนี่! นั้นใครน่ะ! สู้ฉันได้หรือเปล่าที่เข้ามาบ้านเคนตะของฉันน่ะ!! เอ๋!! เธอ!! ยัยคนนั้นนี่!!
"เคนตะ!!!!"
"เอ่อ.. พิม!! คือ.."
"อา...."
"เคนตะพาเธอเ้ข้ามาทำไมกัน!!!"
"ก็นี่บ้านฉันนี่ ทำไมถึงจะเอาคนอื่นเข้ามาไม่ได้เหรอ"
"แต่เธอเป็นแฟนคลับที่กร๊ดตามเคนตะนะ!!!"
"... <<< กร๊ดตรงไหนเนี่ย"
"เข้าใจผิดแล้วเขาคือ จินนี่!! มาจากเมืองไทยเขามาที่นี้เพื่อแต่งเพลงให้ฉัน"
"หึ... จริงเหรอ.."
"จริงสิ.."
"งั้นยัยจินนี่ต้องแต่งเพลงให้พิมด้วย ถ้าไม่แต่งให้พิมไม่หายโกรธเคนตะแน่"
"แต่...."
"ไม่เป็นไรหรอกคะ จินนี่แต่งให้พิมก็ได้คะ มีเพลงที่เข้า้กับพิมด้วยนะคะ ยิ้ม^v^"
"อืม.. งั้นก็ขอบใจนะคะ" แล้วฉันก็เดินจากไป
"ชิ!! เซ็งจริง!! ทำไมมันต้องมาอยู่ที่นี่เนี่ย!! ฉันคงต้องจำจัดมันแล้ว ถ้ามันอยู่อีก เคนตะต้องชอบมันแน่เลย"
พิมมี่เป็นตัวร้ายแล้ว!! ติดตามด้วยนะคะ!! เม้นๆด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ