ใช่เธอรึเปล่า

waii talk

"ไม่สำเร็จเหรอ!!!! พวกนายพาดได้ไงกัน!!!! ใช้ไม่ได้เลยพวกนาย!!!"

"ขะ.. ขอโทษครับ"

"จะไปไหนก็ไปแล้วไม่ต้องกลับมาอีก อ่ะ!!คนละ 10,000 บาท"

"กร๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ยัยแก้วมันตายยากจริง!!!!"

"จะทำยังไงมันก็ไม่สำเร็จหรอกหวาย.. สองคนนั้นรักกันจริงๆ ถ้าหวายรักโทโมะจริงๆก็ปล่อยเขาได้รักกับคนที่เขารักดีกว่านะ เห็นขามีความสุขก็พอใจแ้ล้ว"

"ไม่!! หวายเจ็บนะ!! ที่เห็นโทโมะรักยัยแก้วที่ไม่ใช่หวาย ธามก็คงเจ็บด้วยใช่ไม่แบบนี้น่ะ!!"

"ธามก็เคยโดนแบบนี้ แต่เราควรจะยินดีกับเขาเพราะเขาทั้งคู่ต่างคนก็รักกัน"

"หวายไม่เข้าใจ!!!! ถึงนี่ฉันต้องจัดการเองเธอต้องตายยัยแก้ว!!!" (แล้วหวายก็เดินจากธามไท)

timethai talk

หมับ!! ฉันจับมือห้ามหวายไว้

"หวายพอเถอะนะ!! ฉันไม่อยากเห็เธอทำร้ายใคร"

"ฉันขอโทษนะธาม ฉันเกลียดมัน!!!!"

"ถ้าหวายฆ่าแก้ว แล้วโทโมะจะมารักหวายเหรอ ก็โทโมะคงจะเกลียดแต่หวายนะ" นะหวายอย่าทำเลย

"ปล่อยนะ!! หวายเกลียดธาม!!! ธามคิดจะเข้าข้างมันใช่มั้ย!!!!"

"ธามไม่ได้เข้าข้างนะ"

"แล้วอะไรล่ะ?!!" ฉันเริ่มปล่อนมือหวาย

"ก็เพราะ..."

"ก็เพราะ??"

"เธออย่ารู้เลยหวาย เธอรู้ไปเธอก็ไม่สนอยู่ดี" ฉันวิ่งเข้าห้องนอนตัวเอง

"..."

ที่ฉันอยากจะพูดก็คือ "ธามรักหวาย!! ธามไม่อย่าให้หวายเจ็บไปมากกว่านี้"

แต่ฉันจะทำไงได้.... หวายรักโทโมะมาก.. แต่ฉันก็ไม่แค้นโทโมะหรอก ที่ฉันต้องการก็ คือ....

"อยากให้หวายกลับมาเป็นเหมือนเดิม เหมือนตอนเด็กๆ"

  "ฉันจะไม่ยอมให้หวายต้องเจ็บอีกต่อไปแล้ว"

ตอนเช้า ณ โรงเรียน...(บอกตรงๆนะคะว่าคิดชื่อโรงเรียนไม่ออก)

หวายหายไปไหนเนี่ย ฉันหาหวายทั่วแล้วแต่ไม่เจอ

เอ่อ! นั้นไงเหมือนกำลังจะตามใคร ตามแก้วนี่!! ฉันต้องห้ามหวายแต่ต้องดูๆไปก่อน

waii talk

หึ! เธอน่ะไม่สมควรคู่ควรกับโทโมะของฉันหรอก ฉันเก็บใส่ กระดาษข้อความใต้โต๊ะมันแล้วเขียนไว้ว่า "เจอกันที่ดานฟ้า มาคนเดียว มีเรื่องต้องคุย..   โทโมะ" หึ!ไม่มีใครช่วยเธอแน่

ตอนนี้มันคงจะอ่านอยู่ ฉันต้องริบไปด้านฟ้า

kaew talk

เอ๋?! โทโมะเหรอมีเรื่องอะไรจะคุยน่ะ

"อ่าว แก้วทำไมหน้าดูซิดๆจัง" <ฟางถาม>

"คือ แก้วมีธุระน่ะ เดี๋ยวมานะฟาง"

"อืมๆ"

ณ ดานฟ้า

"โทโมะมีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันเหรอ!!" ตะโกนแต่ไม่มีใครเลย

"ว่าแล้วเธอต้องมา.. ถ้าไม่ใส่ชื่อโทโฒะเธอคงไม่มาแน่" เอ๋!เสียงนี่ไม่ใช่โทโมะนี่

เสียงนี่มัน!!!!

เดี๋ยวจะมาอัพต่อน้า เดี๋ยวพรุ่งนี้อัพให้ตืกๆ