love u everyday
WonderApx
3)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ในห้อง ม5/1
"เห้ยยัยฟางแกใจเย็นหน่อยสิ"ยัยเฟย์บอก
"เย็นบ้าเย็นบออะรัยกันดูนายหน้าหมีนั้นมันด่าฉันสิ "ฉันโวยใส
"แหม่แกพี่เค้าคุยกับแกนี้ก็บุญแล้วนะเพราะปกติพี่เค้าจะไม่คุยกับใครเลยตามฉายอ่ะ เจ้าชายเย็นชา แต่ถึงจะเย็นชาแต่ก็หล่ออ่ะ " ยัยมินนะยัยมินหล่อตรงไหน
"เห้ยยัยฟางนี้คือการบังคับของพวกเราทั้งหมดนะว่าแกอ่ะต้องไปหาหรืออยู่กับพี่ชายแกบ่อยๆ โอเค้ เพราะพวกฉันอยากสนิทกับกลุ่มนั้น"ยัยหวายบอกฉันแต่เอ๊ะกลุ่มพี่โมะก็ต้องเจอไอ่หน้าหมีปากเสียอ่ะดิ
"ฉันไม่เอาด้วยหรอก”
"ฟางน๊าๆๆ ทำผื่อเพื่อนหน่อยนะ นะ"
"โอ๊ยหวายแกอย่าอ้อนฉันแบนี้สิ เออๆ ก็ได้"
"เยส " แหม่มีความสุขกันเชียว
"เรียนกันได้แล้วๆ ครูมาแล้วแก"
แล้วก็เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน เรียน จนตอนนี้ก็เลิกเรียนแล่ะ
"นี้แกพวกฉันกลับก่อนน้า บ๊ายบายแล้วเจอกันป่ะยัยฟาง" ยัยเฟย์บอกลาคนอื่นแล้วรีบลากฉันออกมา
"แกจะรีบไปไหนห้ะ"
"ก็เดียวพี่แกรอนานไง" นนี้เฟย์จะไปนอนบ้านฉันด้วยแหล่ะแหม่อย่าคิดว่าฉันร็ไม่ทันมันแต่ก็ชั่งเหอะ
"พี่โมะรอนานมั้ยอ่ะ "ฉันถามพี่โมะเมื่อถึงรถ
"ไม่นานหรอกแล้วน้องจะกลับด้วยกันใช่มั้ย"พี่โมะหันไปถามยัยเฟย์
"ค่ะ ชื่อเฟย์น้าค้าเป็นเพื่อนหนิดยัยฟางอ่ะค่ะ " โอ้ทีอย่างงี้มาเป็นเพื่อนหนิดฉัน
"งั้นขึ้นรถกันเลยล่ะอ้อฟางเดียววันนี้เพื่อนๆพี่มานอนบ้านเรานะ ฟางคงไม่ว่ารัยใช่มั้ย?”
"อ่อไม่ว่าค่ะแล้วเพื่อนอยู๋ไหนกันหล่ะ"
"มันไปรอที่บ้านแล้วแหล่ะ "
แล้วพี่โมะก็ขับรถมาถึงบ้านสักที
"คุณหนูค่ะเพื่อนคุณหนูมาค่ะป้าให้พวกเขาไปรอที่ห้องรับแขกนะค่ะ"
"เอ่าคุณเฟย์"
"ป้าอิ่มฟางก็อยู่น้าไม่เห็นทักฟางบ้างเลย" โหยตังแต่พี่โมะมมานี้ฉันตกกระป๋องเลยอ่ะ
"แหม๋คุณหนูของป้า ป้าไม่ลืมหรอกแล้วทานรัยมายังค่ะ ป่ะเข้าไปในบ้านดีกว่า"
ที่ห้องนั่งเล่น
"เอ่าน้องฟางมานั่งคุยด้วยกันสิ" พี่เขื่อนชวน
"อ่อค่ะๆ มายัยเฟย์ " 5555 แน่นอนฉันไม่ลืมที่ลากยัยเฟย์มาด้วย
"จะเรียกยัยเตี้ยนี้มาทำไมหว่ะมานั่งก็เปลืองท่ปล่าวๆ" นายหน้าหมี!!!
"ทำไมฉันะมานั่งไม่ได้ห้ะ ก็ฉันเป็นเจ้าของบ้านนะนายต่างหากที่จะต้องไปนั่งที่อื่น “โอ๊ะโอดูหน้านายนั้นสิ 55 สะใจฟาง
"เจ้าของบ้านแล้วไงนึกว่าฉันสนไง๊ เหอะ ไร้มารยาติ" นายนั่นพูดขึ้นมา
"ไร้มารยาทตรงไหนมิทราบ" ฉันถาม
"ถ้าเธอเป็นเจ้าของบ้านก็ไม่สมควรไล่แขกไม่ร็ไง๊ไม่สวยแล้วยังโง่อีก" โอ๊ยนี้ปากคนหรอเนี้ย
"นี้ไอ่หน้าหมีปากปีจอ นายว่าฉันหรอ" ฉันเริ่มทนไม่ไหวแล้วน๊า
"ก็ใช่อ่ะดิแค่นี้ไม่รู้หรอนี้ครบสูตรจิง เอ๋อ โง่ ไร้สมอง ไร้มารยาติ ปากจัด เตี้ย ไม่สวย อ้อ อ้วนด้วย"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดด นายหน้าหมี!!!!!!!!!!!"
"ฟางๆ คือพี่ขอโทษแทนไอ่ป็อปด้วยนะ เฟย์เธอพาฟางขึ้นไปบนห้องก่อนเหอะ"
"อ่อได้ค่ะๆ นี้ฟางป่ะ" เฟย์พูดพร้อมพยายามลากฉันขึ้นไปบนห้อง
"บ่อยก่อนเฟย์ไอ่หน้าหมีพูห์ เคลียให้เรียบร้อยก่อนเส่ เฟย์ปล่อยยยย" ทำไมฉันถึงแรงน้อยอย่างนี้เนี้ย สู้ยัยเฟย์ไม่ได้เลย
ด้าน เคโอทิค
"นี้ไอ่ป็อปแกไปว่าน้องฟางทำไมหว่ะ" เขื่อนถาม
"จิงๆแกไม่น่าถามเลยนะไอ่เขื่อนแกก็รู้ๆอยู่ว่าไอ่ป็อปมันเคยพูดดีกับผู้หญิงที่ไหนหล่ะตั้งแต่วันนั้นมาถึงวันนี้" จองเบตอบ
"ฉันรู้แต่มึงก็ยกเว้นน้องไอ่โมะคนหนึ่งก็ได้เกรงใจไอ่โมะมันหน่อย"
"กูขอโทดหว่ะโทโมะ ต่อไปกูจะพยายามนะเว้ย" ป็อปปี้พูดด้วยความร็สึกผิด
"ไม่เป็นรัยกูเข้าใจ เอางี้เรามาทำงานกันดีกว่าเนอะ"ระหว่างนั้นหนุ่มๆก็ทำงานของตัวเองกันจนดึก ป้านิ่มเลยบอกให้พวกนั้นนอนค้างที่เลยเพราะว่าอันตรายเหอะแต่ให้นายหมีไปก็ได้นะฉันไม่ได้ว่า อันตรายก็อันตรายเหอะ ไปให้พ้นส่ะก็ดี ชิ
"เฟย์เดียวฉันลงไปกินน้ำแปปนะ" ฉันบอกเฟย์ก่อนลงมาข้างล่างโหทำไมมันมืดแบบนี้หล่ะเสียงรัยหล่ะหนิ แล้วฉันก็เดินไปที่ครัวแต่เอ๊ะ ใครอ่ะ แต่ตอนนี้ทุกคนไปนอนแล้วนี้อย่าบอกนะว่า ไม่ใช่หรอกไปเอาน้ำดีกว่า
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ผี!!!! แงงงงงงงงงงง"
"เห้ยเธอเป็นบ้ารัยเนี้ยฉันไม่ใช่ผีแล้วจะกรี๊ดทำไมเดียวคนอื่นก็ตื่นหรอกไร้สาระเป็นเลยเธอ" โอ้โหนายหน้าหมีนี้เองนึกว่าใคร
"แล้วฉันจะรู้มั้ยว่าเป็นนายอ่ะห้ะ" ฉันพูดใส่เค้า
"เหอะแล้วทำไมยังไม่นอนหล่ะปวดขี้หรอ" เขาพูดแล้วเดินออกจากห้องครัวไป
"นายว่าไงนะ นี้นายหมีโอ๊ยถ้านายจะกัดฉันตลอดเวลาแบบนี้นะ ฉันคงบ้าตายแน่ๆ" ฉันบ่นไปกินน้ำไปแล้วก็ขึ้นห้องไป
ไรเตอร์มาอัพให้แล้วนะ หวังว่าคงจะหนุกอ่ะนะ
ยังไงก็ฝากเม้น+โหวตให้ด้วยน้าค้า
อยาดได้อะรัยเพิ่มเดิมก็บอกได้น๊า
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
