love u everyday

7.1

เขียนโดย WonderApx

วันที่ 19 กรกฎาคม พ.ศ. 2555 เวลา 22.05 น.

  4 chapter
  20 วิจารณ์
  9,405 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

วันนี้คงเป็นวันสุดท้ายแล้วสินะที่ฉันจะได้เจอกับคุณพ่อคุณแม่ เห้อทำไมอ่ะหรอก็เพราะพวกท่านไปทำงานต่างประเทศอีกแล้วนะสิ จิงๆฉันชินแล้วนะ แต่นี้ท่านไปตั้ง 4 ปี โอ้พระเจ้าฟางอยากจะบ้าตาย ตอนแรกคิดว่าจะได้อยยู่คนเดียวซ่ะอีกแต่ไม่เลยคุณแม่บอกว่าพี่ชายฉันจะมาอยู่เป็นเพื่อน จิงๆฉันก็พึ่งร็นี้แหล่ะว่าฉันก็มีพี่ชายด้วย โอบ๊ะ พี่ชายฉันจะหล่อมั้ยเนี๊ย  

"ลูกฟางแม่จะไปแล้วนะลูก"

 

"ห๊า ทำไมไปเร็วจังหล่ะค่ะ ฟางคงคิดถึงพ่อกับแม่แน่ๆเลย " ท่านสองคนยิ้มแล้วเข้าไปกอดลูกสาวคนเดียวของบ้าน

 

"เอ่าหน่าเดียวพี่เราก็จะมาอยู่เป็นเพื่อนเรานะ อ้อพี่เค้าเรียนที่เดียวกับเราด้วยยังไงแม่ก็ฝากหน่อยนะลูก"

 

"ค่ะแต่เออ่พี่เค้าชื่อรัยหรอ?"

 

"ชื่อโทโมะจ๊ะ "

 

"อ่อค่ะ"

 

"พ่อกับแม่ไปแล้วนะลูกฟางอย่าดื้อหล่ะ โอเคมั้ย มีรัยก็บอกอิ่มได้นะ" คุณพ่อบอกแล้วขึ้นรถไป

 

"เดียวคุณท่านก็กลับมานะค่ะคุณหนูทานข้าวก่อนมั้ยป้าเตรียมไว้"

 

"ถ้าไม่มีป้าอิ่มฟางเหงาแน่ๆเลย คงไม่มีใครดูแลฟางได้ดีเท่าป้าอิ่มแล้วมั้งเนี้ย"

 

"แหม่ปากหวานนะค่ะเนี้ยคุณหนูของป้า ป่ะไปทานข้าวกันดีกว่าเนอะ"

 

 "ค่ะ ^^"

 

พอฉันกินข้าวได้สักพักก็มีผู้ชายหน้าตาดีเอามากๆคนหนึ่งเดินเข้ามา

 

"สวัสดีครับเออ่นี้คงเป็นน้องฟางสินะ ^^" ผู้ชายคนนั้นพูดขึ้น 

 

"ใช่ค่ะ แสดงว่า พี่คือ พี่โทโมะใช่มั้ย"

 

"อ่าห้ะใช่แล้ว"

 

โอ๊ยนี้ถ้าไม่ใช่พี่ชายฉันนะฉันสาบานได้เลยว่าฉันคงรักพี่โทโมะไปแล้ว อร๊ายผู้ชายอ่ะรัยหล่อโครตๆ เท่สุดๆไปเลย แหม๋แอบปลื้มเล็กๆมีพี่ชายหล่อ คิคิ

 

"คุณหนูทานรัยมายังค่ะ ทานด้วยกันสิค่ะ" ป้าอิ่มบอก

 

"อ้อผมทานแล้วครับ "

 

"งั้นไปเก็บของดีกว่าเนอะเดียวป้าพาไปดูห้องหล่ะกันเนอะ" ป้าอิ่มพูดก่อนจะเดินขึ้นไปข้างบนพร้อมพี่โทโมะ

 

"เป็นไงบ้างค่ะเล็กไปรึป่าว" ป้าอิ่มถาม

 

"ไม่ครับกำลังพอดีเลยผมชอบ"

 

"ได้ยินอย่างนี้ป้าก็ดีใจค่ะถ้าคุณหนูมีรัยก็ถามคุณหนูฟางได้นะค่ะอยู่ห้องตรงข้ามนี้เอง ป้าขอตัวไปทำงานก่อนล่ะกันนะค่ะ"

 

"ขอบคุณนะครับป้าอิ่ม"

 

5 นาทีผ่านไป

 

ก๊อกๆๆ"พี่โมะฟางเข้าไปได้มั้ยค่ะ"

 

"ว่าไงครับน้องฟาง ^^"

 

">< คือฟางจะถามว่าพรุ้งนี้พี่โรงเรียนยังไงหรอ"

 

"พี่ว่าจะขับรถพี่ไปเองเหมื่อนทุกๆครั้งอ่ะ เราจะไปกับพี่ป่ะหล่ะเห็นคุณแม่บอกว่าเราก็เรียนที่เดียวกับพี่หนิ"

 

"ก็จิงแห่ะ แต่ว่าทำไมฟางไม่เคยเห็นพี่มาก่อนหล่ะ"

 

"พี่ก็ไม่รู้สิมาๆเข้ามาในห้องพี่ก่อนยืนคุยแบบนี้เมื่อยแย่เลย"

 

แล้วฉันกับพี่โมะคุยกันอย่างสนุกสนานแต่เริ่มง่วงแล้วหล่ะสิ

 

“ง่วงแล้วแหล่ะสิไปนอนเหอะเดียวพรุ้งนี้เจอกันข้างล่างนะฝันดีนะครับน้องสาวคนสวย”

 

“ฝันดีค้าพี่ชายสุดหล่อของฟาง ^^ ><”


ฝากนิยายเรื่องอีกเรื่องน้าค้า

ขอสัก 10 เม้นเน้อ

มีรัยก็ติชมกันได้ตามสบายเลยนะค๊า

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา