Oh my love! โอตาคุแว่นสุดซี๊ด จะกรีดหัวใจหนุ่มสุดแซ่บ
sugar_sweet
7) เปิดงานสู่ความหดหู่ (75%)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความภายในบ้านโทนมืด ซึ่งมีเด็กสาวกับหญิงชราพูดคุยสนทนากันอยู่ เด็กสาวได้แต่ทำหน้ามึนงงนิดหน่อย
"อยากทานอะไร แก้กระหายหน่อยมั้ยจ้ะ?" หญิงชราเอ่ยปากถามเด็กสาว
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ...^^"
"อย่าพูดอย่านั้นสิจ้ะ...เดี๋ยวคุณหนูจะว่าป้าเอาได้ ลงไปชั้นล่างกันเถอะจ้ะ"
หญิงสาวชราจูงมือเด็กสาวเดินออกไปจากห้องนอนของเจ้าของบ้านนี้ทันที แล้วพากันเดินลงไปข้างล่าง เด็กสาวเดินลงไปอย่างมึนงงเข้าไปอีก แต่ เธอรู้สึกว่าหญิงชราคนนี้เหมือนจะอมยิ้มอะไรแปลกๆอยู่ จนเธอสังเกตุเห็นชายร่างสูงยืนอยู่ในห้องครัว และสิ่งแรกที่เธอคิด คือ นั้นเหรอ? เจ้าของบ้านแห่งนี้!
"คุณหนูค่ะ.."
หญิงชราเอ่ยปากเรียกบุคคลที่ยืนอยู่ในห้องครัวนั้น ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา เธอกลับคิดว่า บ้านหลังนี้ใช้พลังจิตสื่อสารกันรึไง = =
"หือ?..."
"คุณหนูคนนี้ตื่นแล้วนะค่ะ.."
"ก็ให้นอนพักไปสิ...เดี๋ยวเธอก็ตกใจผมพอดี"
"แต่ คุณหนูเป็นคนช่วยไว้จะตกใจทำไมกันล่ะค่ะ! ^^"
"หือ?...ให้มันจริงเถอะครับ! - -"
เจ้าของเสียงทุ้มเข้มนั้นเดินออกมาจากห้องครัวทันที ร่างสูงในชุดยูกาตะสีดำ ใบหน้าและผิวพรรณที่ขาวนวล มีน้ำมีนวลจนน่าอิจฉา พร้อมใบหน้าที่หล่อเหลา และ จุดเด่นนั้นคือดวงตาสีเรียวคมพร้อมนัยน์ตาสีดำ เรือนผมสีดำขลับ หุ่นที่ผอมบาง จนผู้หญิงบางคนยังริษยา
"สวมชุดยูกาตะนั้นอีกแล้วเหรอคะ?"
"ก็...เจ้าชุดนี้มันสบายกว่าหนิ - -"
เด็กสาวได้แต่ฟังเสียงสนทนาของทั้ง 2 คนนั้น เธอยืนหันหลังให้กับทั้ง 2 คนเพราะ มัวแต่ไปเหม่อมองวัตถุต่างๆที่วางอยู่อย่างสวยงาม และ อาจจะเป็นเพราะว่ามันเป็นสไตล์ญี่ปุ่นเสียด้วย เธอจึงสนใจในบ้านหลังนี้เหลือเกิน
"นี่เธอ!..มาบ้านคนอื่นแล้วจะมามองแบบนั้น...คิดจะขโมยของรึไง? - -"
เสียงทุ้มเข้มของเจ้าของบ้าน(น่าจะ?)ดังขึ้นมา จนสมาธิของเธอหลุดออกไป เธอค่อยๆหันไปมองที่เจ้าของเสียง แต่ ถึงเธอจะอยากต่อว่าเขาซักสองสามคำ แต่ก็คงจะไม่ได้สิ เพราะ เขาเป็นคนช่วยเธอไว้หนิ
"ห...หา?...=_="
"เฮ้อ..."
เธอสะดุ้งทันที เมื่อเห็นใบหน้าของผู้ช่วยเหลือเธอ ใบหน้าอันหล่อเหลาทำคิ้วตกนิดหน่อย เหมือนหงุดหงิด เธอแถบจะกรี๊ดออกมาใบหน้าร้าว เพราะ...คนที่ช่วยเธอเอาไว้ คือ....
"ก...เกลล์=[]="
"หือ?...ตอนนี้โปรดเรียกผมว่า คาเซ* เถอะ"
"คาเซ...งั้นเหรอ.."
"อืม ตอนนี้อย่าเรียกชื่อเก่านั้น ผมไม่ชอบ"
"ค..ค่ะ =^="
"อืม...มาดื่มชาก่อนมั้ยล่ะ"
"ม..ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ^O^"
"หืม?...มาเถอะ"
เขาเดินนำเด็กสาวไปที่ห้องรับแขกซึ่งแนวญี่ปุ่นมากมาย -.-
..........................................
เหลืออีกนิดเดียวค่ะ! >_< ไรเตอร์ขี้เกียจช่วงนี้! =w= การบ้านเยอะด้วยแหละค่ะ ถึงไม่ค่อยได้เข้ามานั่งอัพ
ใครหลงเข้ามาก็ช่วย อ่าน + คอมเมนท์ด้วยนะคะ! ขอบคุณค่ะ! ^-^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
