เป็นเพราะรักใช่ไหม

ห้อง T

 

"555 ว่าไงแก้ว น้ำเย็นสบายไหม"เสียงโทโมะทักแก้วทันที ทีแก้วนั่งลงข้างๆ

 

"ไอ้!.....เอ่อ เมื่อวานฉันเปียกรู้ไหม"แก้วพูดแล้วยิ้มน้อยๆให้

'เกือบด่ามันแล้วไหมหล่ะ!'

 

"เป็นไรเนี่ย ? โดนแกล้งแค่นั้น เอ๋อเลยหรอ"โทโมะถามแก้ว เมื่อเห็นท่าทีผิดไป

 

"ป่าวหรอก ฉันแค่ ไม่ใส่ใจน่ะ"แก้วพูดแล้วจัดของใส่ใต้เกะ

 

"เฮ้! มาแปลก"โทโมะพูดแล้วเอามือเเตะหน้าผากแก้ว

 

"ฉันไม่เป็นไร"แก้วพูด แล้วเอามือโทโมะออกจากหน้าผากอย่างนุ่มนวล

 

"หิวน้ำไหม เดี่ยวไปซื้อให้"แก้วพูดแล้วเดินไปซื้อน้ำมา 

'นายเสร็จฉันแน่!!'แก้ว

 

"โอ๊ย! สะดุดขา"ระหว่างที่แก้วเดินอยู่ ก็ทำเป็นสะดุดขาตัวเอง และเปิดฝาขวดไว้ จนทำให้น้ำหกมาใส่โทโมะ

 

"เฮ้ย!"โทโมะตกใจรีบลุก แล้วมองเสื้อตัวเอง

 

"ขอโทษนะ"แก้วพูดแล้วแสยะยิ้มเล็กน้อย ก่อนตีหน้าเศร้า

'คริๆ สมน้ำหน้า'แก้ว

 

"เธอแกล้งฉันหรอ"เมื่อกี้โทโมะแอบไปเห็นแก้วแสยะยิ้มพอดีเ ลยรู้ว่าแก้วแกล้ง

 

"ป่าวนะ"แก้วพูดแล้วทำหน้าเศร้า

 

"เธอแก้แค้นเรื่องเมื่อวานใช่ไหม"โทโมะเดินมาบีบไหล่แก้ว แล้วเขย่าตัว

 

"ฮึกๆ เปล่านะ เพื่อนๆช่วยด้วย ครูค่าโทโมะแกล้งหนูค่ะ ฮือ"แก้วแกล้งทำเสียงสะอืนแล้วเรียกครูมาช่วย

 

"โทโมะ! เธอทำอะไร จริญญา ออกไปยืนขาเดียวข้างหน้า ทั้งคาบ!"โทโมะอาปากค้างทันที แล้วมองหน้าแก้ว    

 ตอนนี้แก้วยิ้มอย่างสะใจ  โทโมะทำหน้าโหดใส่ แต่แก้วก็ยิ้มใส่

 

"ทำไมโทโมะทำงี้อ่า"เสียงผู้หญิงคนหนึ่งซุบซิบ

"ใช่ๆ ไม่เป็นสุภาพบุรุษเลย"เสียงอีกคนพูด

"นั้นดิๆ"เสียงอีกคนพูด และต่างๆนา จนทำให้โทโมะยอมออกไปยืนหน้าห้องแต่โดยดี

'555 สะใจโว้ย!  เป็นไงแกล้งฉันนัก'แก้ว

 

 

พักกลางวัน

"หยุดนะแก้ว!"เสียงโทโมะตะโกนบอกให้แก้วหยุดดังลั่น

 

"อ๊ากกก!"แก้วพูดแล้ววิ่งหนีไป โดยมีโทโมะวิ่งตามติด

 

"หยุดเซ่ๆ หยุด!"โทโมะตะโกนโหวกแหวก แต่ก็ยังวิ่งตามมาอยู่

'อีกนิดเดียว'โทโมะ

 

"หึ๊บ!"โทโมะใช่แรงเฮือกใหม่ กระโดมากระชากแขนแก้ว 

 

หมับ!!

 

"อ๊ากก!"แต่โทโมะกับจับได้แค่อากาศเท่านั้น หน้ำซ่ำร่างขอโทโมะก็เสียหลักทับร่างแก้วอีกด้วย                  

ทั้งคู่สบตากันอยู่นาน แต่ต้องผละออกเมื่อแก้วรู้สึกหนักตัว

 

"อื้อ...นะ..นายลุกได้ไหม ฉันหนัก"แก้วพูดแล้วผลักโทโมะออกเบาๆ

 

"หะ..ห้ะ! อ่าๆ"เมื่อโทโมะรู้สึกตัวก็รีบลุกออกจากแก้วทันที

 

"มีอะไร"แก้วพูด แต่ไม่สบตา 

 

"เอ่อ เธอแกล้งฉันรึไง"โทโมะพูด แต่น้ำเสียงดูไม่ค่อยโกรธ จะเป็นเขินๆมากกว่า

 

"หายกันไง"แก้วหันมาสบตาดังเดิม

 

 

 

ตอนเย็น

"นี้โทโมะ นายไปทำรายงานหน้า 6 มานะ เดี่ยวฉันทำหน้า 7 เอง"แก้วบอกโทโมะพี่กำลังจะลุก

 

"อืม"โทโมะตอบแบบไม่ค่อยใส่ใจแก้วเท่าไร

 

"ห้ามลืมเป็นอันเด็ดขาด"โทโมะไม่ตอบ แล้วเดินออกไป

'ดูรีบเนอะ'

 

 

 

ที่บ้านแก้ว

23:56

"โอ้ย! เสร็จสักที เฮ้อ!"แก้วบ่นแล้วเก็บรายงานที่เพิ่งทำเสร็จ

 

ก๊อก ๆ ๆ

 

"เข้ามาเลยค่ะ"เเก้วบอกเมื่อ มีคนมาเคาะประตู

 

"นี้ ยังไม่นอนอีกหรอแก้ว"พี่แบงค์ เอ๋ยขึ้นเมื่อยังเห็นแก้วยังใส่ ชุดยูนิฟอร์มอยู่

 

"จะนอนแล้ว ทำงานเสร็จพอดี"แก้วพูด

 

"สำคัญขนาดนั้น ?"แบงค์ถาม

 

"ใช่นะสิ ถ้าไม่ส่งพรุ่งนี้ต้องทำงานเพิ่ม 6 เซ็ทเลยนะ

 

"งั้นพี่ไปหล่ะนะ ฝันดี"แบงค์พูดแล้วเดินจากไป แก้วเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วนอนลงบนเตียงอย่าง เหนื่อยล้า

 

"Zzzzz"

 

 

---

เม้นๆๆๆ