Zombuki Sherock:สมาคมนักสืบอลเวง
4) ผมขอลา...ชีวิตเก่าๆ...และขอไว้อาลัย...ครอบครัว...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความZombuki Sherock....
สมาคมนักสืบอลเวง
Chapter 1 Way Of Real life....
Day 4 Good Bye Day....
Story By:OtokoEpicMaster....
Written By:OtokoEpicMaster....
ฉัวะ!!~
.........................
.................................
.......................................
"โม!!~ไปเก็บแขนกับมือผมหน่อย ยาสึโทระครับช่วยเอาเบลไปไกลๆด้วย!!~มารุโกะ เตรียมของๆเราแล้วออกไปจากรถนี้ซะ!!~"โชริโกะตั้งสติได้ไวกว่าคนอื่นแล้วได้สั่งการให้ทั่วถึง มีประโยชน์ทุกคน ส่วนเขา...ก็เผชิญหน้ากับศพเดินดินจริงๆ.....
------------------------------------------------------
"ปล่อยพวกเราไปเถอะน่า...."โชริโกะ กำลังเจรจากับศพเดินดินนามว่า อากาเนะ เธอมีตาสีแดง มีเลือดออกจากตา ทำให้ลุคเก่าหายไปหมด เธอ โมโหที่โชริโกะทำกับเบลเธอจึงเข้าโจมตีอีกครั้ง โชริโกะได้แต่หลบเพราะแขนขวากับมือซ้ายของเขาขาดสะบั้นไปแล้ว.....
ผัวะ!!~
"อึ้ก!?"โชริโกะโดนไปอีก1หมัดที่หน้า.....
"หยุด...อากาเนะ...."เบล ลุกขึ้นมาแล้วจับไหล่อากาเนะ....อากาเนะหันหน้ามามองเบลแล้วหยุดตาแดง.....น้ำตาของศพไม่มี....มีเพียงเลือดที่ไหลออกจากตาแล้วกอดเบลแน่น.....
"ฮือ....เบลอย่าให้ใครทำร้ายง่ายๆสิ เบลอย่าทำแบบนี้สิ....เบล!!~ฮือ......."อากาเนะกอดเบลไว้แบบไม่ปล่อย เบลมองอากาเนะด้วยสายตาเอ็นดูแล้ว ยกมือสะบัดไล่พวกโชริโกะไป....
"ไปกันเถอะ..."ยาสึโทระ บอกให้ทุกคนลงจากรถ ทุกๆคนลงไปตามๆกันยกเว้นแต่ โมนาลิซ่าที่หยุดเดินแล้วสะกิดหลังโชริโกะ โชริโกะหันหน้ามามองโฒนาลิซ่าแล้ว ก็นำมือกับแขนมาให้โชริโกะ
"เย็บด้วยละ~"โมนาลิซ่า วิ่งลงไปอย่างว่องไว.....
"เข็มอยู่ตรงนั่น...."เบลชี้ไปที่ตู้เก็บของโทรมๆ....
แกร๊ก....
"เย็บเป็นรึไง..."
"ผมเคยเห็นหมอเย็บหนะง่ายๆ...."
10 นาทีต่อมา.....
ปึด.....
"หลายเข็มเลยแฮะ"โชริโกะ เย็นเสร็จก็กัดด้ายให้ขาดแล้วมองไปที่ เบล เบลกำลังปลอบใจอากาเนะอยู่ สงสัยจิตใจอากาเนะจะอ่อนแอ....
"ขอบคุณนะคับที่ให้ยืมด้าย...."แล้วโชริโกะก็เดินออกไป....แต่ก่อนจะเดินออกไปเ้ขาได้พบภาพเตะตาอยู่ที่หนึ่งมันอยู่หลัง ตู้ที่เขาหยิบด้าย....เขาเอามือล่วงเข้าไปหยิบ เขาต้องช็อคเมื่อได้เห็นภาพนั่น...
"เบล....คุณมีรูปนี้ได้ยังไง...."โชริโกะหยิบรูปขึ้นมา ไม่ใช่รูปอะไร แต่เป็นรูปที่มีอะกขระในวงกลม ยาวและเรียบเรียงอย่างสวยงาม เขาเงียบ...ไม่ยอมพูดอะไร ก่อนที่จะบอกให้อากาเนะอยู่ที่นี่แล้ว เขาก็ให้โชริโกะเดินออกไปคุยกันข้างนอก เขาเดินตามโชริโกะออกไปแล้ว เริ่มบทสนทนา....
"นายไม่ใช่คนของตระกูลโยชิโมริ นายไม่ควรรู้เรื่องนี้เพราะฉะนั่นลืมไปซะ...."เบลพูดจบแล้วเดินเข้าไป...
"โยชิโมริ โชริโกะ....เนี่ยแหละชื่อเดิมของผม...."
!?
--------------------------------------------------------------
"เธอควรจะรู้ไว้....วันนี้คือวันชำระล้าง...."เบลนั่งบนโซฟา ตรงข้ามกับโชริโกะแล้วนั่งจิบกาแฟกัน ทั้ง2คนมองหน้ากันอย่างไม่ลดละ โชริโกะ ไม่เ้คยรู้จักและสนใจครอบครัวของตัวเอง
"อธิบายมาด้วยครับ"แต่สิ่งที่โชริโกะสนใจมันมีเพียงอย่างเดียว....น้องสาวที่เขารักที่สุด....
"วันชำระล้าง มันคือวันแห่งการชำระบาปที่ปู่ของปู่ของปู่นาย โยชิโมริ มาโกโตะ ได้ทำพันธะสัญญากับเทพเจ้าแห่งความร่ำรวย เขาได้ขอให้ตระกูลนี้มีความสุขและร่ำรวยโดยจะถวายชีวิต50ปีต่อ1คนในตระกูล....หากไม่มีของเส้นไหว้แล้ว จะมีการฆาตกรรมยกบ้าน...มันคือตำนานของตระกูล ทำพันธสัญญาเมื่อปี 1961 และตอนนี้คือปี 2011 ได้เวลาชำระบาป....วันนี้วันที่ 22 พ.ค. สินะ....ไปลาครอบครัวนายซะ...."เบลพูดจบก็หยิบกาแฟมาดื่มอีกครั้งหนึ่ง เบลมองโชริโกะ ที่มีสายตาไม่เชื่อเลยแม้แต่นิดเดียว โชริโกะ ไม่เคยเชื่อเรื่องไสยศาสตร์ และ มักดูถูกเรื่องไสยศาสตร์เสมอ เขาเชื่อวิทยาศาสตร์และพยายามลบล้างไสยศาสตร์ไปจากโลกเน่าๆใบนี้....."กะไว้แล้วนายต้องไม่เชื่อ....งั้นไปดูที่บ้านนายกันดีกว่า....น้องสาวนายจะอยู่ไหมน่า"
"....."
----------------------------------------------------
"กลับมาแล้วครับ....มีเพื่อนมาเยี่ยม2คนหนะ!!~"โชริโกะตะโกนออกมาจากบ้านหลังเล็กๆหลังหนึ่งไม่น่าเชื่อว่าจะมีเงินถึง4ล้านเยน...
เงียบ.....
"พี่จ๋า!!~"
"อย่าให้ลูกสาวเราร้องสิ!!~โชริโกะกลับมาแล้ว!!~"
ไม่จริงน่า!!~
ตึกๆๆๆๆๆๆ
คริด!!~
"ช...โชริโกะ"พ่อของโชริโกะกำลังเอามีดแทงน้องสาวของเขา....
"มิกิ!!~"
"ฆ่าเธอซะ!!~"
กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!~
ฉึก.....
"ช...โชริโกะ..."แม่และพ่อของเขาต้องตกตะลึงเมื่อเห็น โชริโกะ โดนมีดแทงอก แต่พ่อแม่ของเขาก็หันหน้ามามองกัน....
"พ...พี่คะ"
อั่ก!!~
โชริโกะกระอั่กเลือดออกมาเป็นละอองสวยเหมือนฝนเลือดเล็กๆ พ่อของโชริโกะจับมีดที่คาอยู่ในอกโชริโกะไว้แล้วพูดว่า"พ่อขอโทษ...."
ฉัวะ!!~
"อ๊าก!?~"โชริโกะโดนมีดที่ปักอกดึงลงมาถึงท้อง....เลือดของเขาไหลออกมาเป็นทาง....
"พี่!!~"
"มิกิ!!~"
ปัง!?
"หยุดการกระทำอย่างนั่นกับคนไข้....ของผม..."เบลหยิบปืน9มม.ยืนใส่แขนของพ่อของโชริโกะ....
"คุณฆ่าเขา....จบพันธะสัญญา....อยู่ต่อได้อีก50ปีเพราะคำสาป ชั่วๆของ โยชิโมริ มาโกโตะ คุณยังงมงายเชื่อมัน....ลูกชายของคุณตายไปแล้ว ทีนี่ ก็ปล่อยพวกเราไปซะ....แล้วก็ อย่าได้มีลูกอีก...."เบลได้กลับออกไป......พร้อมพยุงโชริโกะ....
"พี่....จะเอาพี่ไปไหน..."
"พี่หนูตายไปนานแล้ว....เพราะงั้นตอนนี้ถ้าตายอีกรอบก็ไม่เป็นไรแล้ว..."มิกิมีผมยาวถึงเอวตัวสูงประมาณ160ซม.นิสัยเป็นเด็กอายุ15ปี ผมสีฟ้าอมขาวสวยสยิว เธอน่ารักมาก และโชริโกะ เป็นห่วงและไม่ยอมให้ใครแตะต้องเลยที่เดียว....
"ฮึก...."
"เดี๋ยวพี่หนูก็ฟื้นจ๊ะ"อากาเนะจับไหล่ของมิกิแล้วยิ้ม ยิ้มของอากาเนะสวยมาก....แต่สมองดูซื่อๆไปหน่อย....
"น...นายมัน...."พ่อของโชริโกะได้ชี้หน้าของเบล....
"ซ...ซัมติ่งเบล...."
"หยุดแค่นั่นแหละครับอย่าได้ให้เรื่องมันวุ่นวายไปกว่านี้อีกเลย..."
--------------------------------------------------------------
ติดตามตอนต่อไป....
บ่นไปเรื่อยTime
"เจ็บขาจริงเว้ย!!~"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ