เจ็บแค่ไหนก็รัก

ตอนที่ 1

  สวัสดีค่ะทุกคน ฉันชื่อ พัฟ นะคะ ฉันเป็นเด็กนักเรียนม.1 ที่เพิ่งสอบเค้ามาใหม่ แต่เกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้นกับตัวฉัน ฉันอุตส่าห์ตั้งใจสอบเข้ามา ติวกับเพื่อนอย่างดี ก่อนจะมาสอบเข้าที่ร.ร.555(นึกชื่อไม่ออก:ไรเตอร์) แต่พอผลออกมา ฉันกลับได้มาอยู่ห้องเกือบสุดท้ายซะงั้น(แกติวยังไงของแกวะเนี่ย:ไรเตอร์)

"ยัยพัฟ เมิงได้อยู่ห้องไรวะ"ไอ้นิวเพื่อนฉัน รู้จักกันตอนสอบ

"12 เมิงอ่ะ"ฉันตอบไป

"O_O"แหม(เสียงสูง)ดูมันทำหน้า

"ไมเมิงทำหน้างั้นวะ"ฉันถามไป

"เมิงเรียนเก่งกว่ากุ ทำไมเมิงได้อยู่ห้องเกือบสุดท้ายวะ กุยังได้อยู่ห้อง9"

"กุจะไปรู้หรอ"ฉันตอบด้วยน้ำเสียงเซ็งๆ

"เออๆ แล้วคู่หูเมิงอ่ะ ไปไหน"

"กุจะไปรู้รึ"

"อือๆ ไปละ บาย"

"เห้ย! ปลาดุก อยู่ห้องไรว่า"ดูมันเรียกฉัน

"12อ่ะ แกอ่ะ"

"เหมือนกัน"

"เฮ้ยจริงดิ"

"เออดิ กลับบ้านโดนแม่บ่นแน่เลย"

"ไม่เห็นเป็นไรเลย บ่นก็บ่น เราพยายามแล้วนี่"

"อืมๆ"

อ๊ะ! ลืมแนะนำเลย บูมคู่หูคู่ฮาฉันเอง เป็นเพื่อนกับฉันตั้งแต่อนุบาล อยู่ห้องเดียวกันด้วย

"ไปเข้าแถวกัน"

"งืมๆ^^"ฉันตอบแล้วยิ้ม

แล้วครูก็พูดอะไรก็ไม่รู้ให้นักเรียกฟัง แต่ฉันไม่ได้ฟังหรอกนะ ฉันนั่งมองเด็กผู้ชายร่วมห้องของฉันคนนึง

 หน้าหวานมาก ฉันสะดุดตากับเด็กผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เค้าเดินมาเข้าแถวแล้ว ฉันมองเค้าตั้งแต่เริ่มเข้าแถวจนเดินขึ้นห้อง เค้าเป็นผู้ชายที่น่าสนใจมาก

เรื่องใหม่มาแล้วจร้า ใครที่ติดตามเรื่องเก่าไม่ต้องไปสนมันแล้วนะ

ไรเตอร์สมองไม่ทำงานแล้วอ่จร่ เอาเรื่องใหม่ดีกว่า เรื่องผิดหวังแล้วผิดหวังอีกนี่ไรเตอร์ถนัด

(เหมือนตัวไรเตอร์นี่แหละ)ฝากติดตามด้วยน้า~