ยัยตัวแสบ VS นายเย็นชา

7.7

เขียนโดย Sai_BR

วันที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2555 เวลา 11.46 น.

  33 chapter
  211 วิจารณ์
  62.10K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

18) ย้ายห้องเรียน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

Part's Min

ตอนนี้พวกเราทุกคนเคลียดเรื่องของฟางมากเลยค่ะ ตลอดเวลาที่พวกเราไม่มีฟางอยู่ด้วยแล้วยิ่งเวลาเจอฟาง ฟางจะทำเหมือนไม่เห็นพวกเรา ส่งผลให้พวกเรารู้สึกอึดอัดมาก แล้วปัญหาอีกหนึ่งปัญหาที่พวกเรายังไม่สามารถหาคำตอบได้คือ ทำไมทุกๆวันฟางจะกลับเข้าหอพักด้วยใบหน้าที่มีรอยฟกช้ำ เหมือนโดนซ้อมมา แต่พอพวกเราเปิดปากถาม ฟางก็จะเงียบเป็นคำตอบกลับมาให้พวกเรา

จินนี่ : ทำไมวันนี้เฟย์มาช้าจัง

แฮก แฮก 

เมื่อจินนี่พูดถึงเฟย์ ก็เห็นเฟย์วิ่งมาทันที

เฟย์ : มาแล้วๆ พอดีตื่นสายหน่ะ

พิม : ไม่เป็นไรหรอก นั่งเถอะๆ

แล้วพวกเราก็นั่งสังเกตท่าทางของฟางที่นั่งเงียบอยู่คนเดียว จนตอนนี้อาจารย์ได้เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับเด็กนักเรียนห้อง kz6 ซึ่งเรียกความสนใจและความแปลกใจให้กับเด็กในห้องได้เป็นอย่างดี

อาจารย์ : ฟาง ฉันทำเรื่องย้ายให้เธอแล้วนะ

ฟาง : ขอบคุณค่ะอาจารย์ งั้นฟางไปเรียนที่ห้องนู้นได้แล้วใช่ไหมค่ะ

อาจารย์ : อืม เธอไปเรียนห้องนั้นได้เลย แล้วถ้าจะย้ายกลับมาเมื่อไหร่ก็บอกฉันแล้วกันนะ

ฟาง : ค่ะ ขอบคุณนะคะอาจารย์

เมื่อฟางพูดจบฟางก็เดินออกไปจากห้อง พร้อมกับอุปกรณ์ทุกอย่างของเธอ และการได้รับรู้ข่าวครั้งที่ทำให้พวกเราถึงกับหัวใจกระตุก ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฟางจะเกลียดพวกเราถึงขนาดต้องย้ายห้องหนี

เฟย์ : นี่พี่ฟางเกลียดเฟย์ขนาดนั้นเลยเหรอเนี่ย

เมื่อพักกลางวัน เฟย์ก็เอาแต่คร่ำครวญ 

Part's Fang

ตอนนี้ฉันย้ายห้องมาเรียนที่ห้อง kz6 แล้วค่ะ

... : ดีจ้าฟาง เราขนมจีนนะ

ฟาง : อ๋อ ดีจ๊ะ ขนมจีน

ขนมจีน : เรียกเราว่า จีน เฉยๆก็ได้นะ 

ฟาง : จ้า

แล้วฉันก็คุยเล่นกับขนมจีนเรื่อยๆ ฉันลืมบอกไปค่ะ ฉันนั่งเรียนใกล้ขนมจีนนะ ขนมจีนน่ารักมากๆเลยค่ะ เธอเป็นเพื่อนที่ดีมากๆคนหนึ่งเลยล่ะค่ะ เมื่อเลิกเรียนฉันกับขนมจีนก็เดินออกมาจากห้องเพื่อตรงไปยังร้านไอศกรีมหน้าโรงเรียน 

... : เหอะ! ยัยฟาง อย่าให้ฉันเจอตัวนะ แม่จะตบไม่ยั้งเลย

เมื่อฉันได้ยินเสียงถึงภัยอันตรายที่จะมาเยือนในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ฉันจึงหันไปทางขนมจีนที่ทำหน้างง แล้วส่งสายตาถามมาประมาณว่า'อะไรอ่ะฟาง'

ฟาง : ขอโทษนะ จีน

พูดจบฉันก็ผลักขนมจีนเข้าไปในมุมๆหนึ่งภายในอาคาร พร้อมกับค่อยๆเดินตรงไปข้างหน้าเรื่อย จนกระทั่ง

... : โผล่หน้ามาให้เจอจนได้สินะนังฟาง!!

ฟาง : จะทำอะไรฉันอีกหล่ะ นี่ยังไม่พอใจอีกหรือไง

... : แค่นี้มันยังไม่พอหรอกนะ พวกเราจัดการเลย

 

>>> มาอัพให้แล้วนะคะ ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อย พอดีเราไม่ค่อยมีเวลาว่างเลย ขอโทษนะคะทุกคน <<<

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา