แผ่นดินของหัวใจ
แผ่นดินของหัวใจ
1) ตอนที่ 1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"คนเก่าแก่ของคุณพ่อ ก็ย้ายออกไปอยู่ที่อื่น..ซิไม่เห็นจะยากเลย"
วิสิท ยืนเค่งเครียดอย่างหัวเสีย
"ให้พวกเขาอยู่ที่เดิมดีกว่าครับ พวกเขาดูแลสวนยาง สวนมะพร้าว มาหลายสิบปีน่ะครับ.."
ลุงนพ คนขับรถแนะนำ แต่ดูเหมือน เจ้านายหนุ่มจะไม่ค่อยเห็นด้วย
"ฉันจะตัดมะพร้าวทุกต้น และจะตัดต้นยางออก ..เขาไม่มีอะไรทำที่นั้นอีก..ลุงนพ..นี่คือสิ่งที่ผมต้องการ วันพรุ่งนี้พาผมไปที่ไร่ชยานนท์ แปดโมงเช้าเจอผมที่นี่.." เขาสั่ง ลุงนพอ้าปากค้าง...
"ไม่ดีมั่งครับ พรุ่งนี้ฝนตกนะครับ ผมดูกรมอุตุ...คะครับ"
"ผมไม่ไช่แมว..ถึงได้กลัวน้ำ.."
" คุณวิสิทว่าไงบ้างลุงนพ " สาวรับใช้ สองคนวิ่งหน้าตาตื่นออกมาพร้อมกันจากห้องครัว เมื่อเจ้านายหนุ่มคมเข้มเดินหายออกไป ลุงนพทำหน้าตาหนักอก หนักใจไม่น้อย
"จะว่าไง เตือนบอกอะไรไม่ฟังสักอย่าง พรุ่งนี้จะไปที่นั่นด้วยน่ะซิ" ลุงนพเล่า ดากับพิม สาวใช้ตาโต ตกใจ
"ไปที่นั่น พรุ่งนี้ อะไรเนี้ยะ!!!!คนอะไรหน้าตาดี๋ดี แต่ใจดำ ทำไมไม่เหมือนคุณท่านกับคุณผู้หญิงเลยสักนิด" ดาบ่น
"ต่อไปมีหวัง ไล่ฉันกับแกออกจากคนใช้แน่ ๆ แบบนี้แย่ ๆ ..." พิมพูดแบบ เดา ๆ ไปอย่างนั้น
"เอ้ย!มันคงไม่ถึงขนาดนั้นหรอก..โว้ย..คุณวิสิทน๊ะ คุณวิสิท แบบนี้นี่เองถึงไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมแต่งงานด้วย" ลุงนพบ่น
"พูดผิดแล้วหล่ะลุง ตาบอดรึไง ผู้หญิงที่จ้องจะจับ คุณวิสิท มาที่บ้านไม่รู้จักกี่ราย คุณวิสิทเลือกมากกว่า.." ดาพูด
"เอ้อ..ก็จริงของเอง ทำไมไม่แต่งงานสักทีว่ะ" ลุงนพคุ้นคิด
"ไม่แน่นะ ฉันอาจจะเป็นเนื้อคู่ของคุณวิสิทก็ได้นะลุง" พิมทำหน้าตาทะเล้น
"ข้ามศพฉันไปก่อน ฉันอยู่ที่นี่นานกว่าแกนะนังพิม"
"โอ้ยอาราย...กาน...ไร้สาระ ไม่ดูตัวเองกันมั่งเลย...ฝันไปเถอะ..ไปหล่ะโว้ย เซ็งกับเอ็งสองคนจริง ๆ"
"ฉันได้ข่าวว่า หลานชายหัวดื้อของฉันกลับมาเมืองไทยแล้วใช่มั้ย พิม"
"ค่ะ คุณย่าจันทร์เจ้าขา...มาไม่ธรรมดา มาแรงมาเลยค่ะ" พิมพูดโทรศัพท์ กับคุณจันทร์เจ้า ซึ่งเป็นญาติผู้ใหญ่คนเดียวที่เหลืออยู่ หลังจากที่ พ่อและแม่ของ วิสิท เสียชีวิตลง ทำให้คุณย่าหนักใจ กับหลานชายไฮโซคนนี้อยู่ไม่น้อย
"แล้วเขาบอกหรือเปล่าว่าจะมาอยู่ที่เมืองไทยนานแค่ไหน"
"สงสัย จะไม่กลับเยอรมันแล้วหล่ะค่ะครั้งนี้ เพราะเห็นลุงนพบอกว่า คุณวิสิทจะสร้างโรงแรมที่อำเภอน้ำหนาวน่ะคะ"
"สร้างโรงแรม! อะไรกัน.." เสียงคุณย่าจันทร์เจ้า ดังขึ้นเล็กน้อย
"วันนี้เดินทางไปที่น้ำหนาวแล้วค่ะ กับลุงนพและเพื่อน ๆ อีก สามสี่คนค่ะ พิมไม่ทราบว่าคุณวิสิทจะกลับมาเมื่อไหร่ค่ะ" พิมบอกคราว ๆ
"ดูมัน..จะมากราบฉันสักนิดก็ไม่เคย..หลานเทวดาจริง ๆ"
"เทวดา..ใจดี๊ดี...ไม่ใช่คุณวิสิทหรอกค่ะ แฮ แฮ"
"ถ้างั้น เขากลับเมื่อไร บอกให้เขาไปพบฉันที่บ้านด้วย บอกว่าฉันมีเรื่องจะคุยด้วย"
"ได้ค่ะ..พิมจะไม่ลืมเลยค่ะ"
"ขอบใจมาก..แล้วดูแลบ้านกับหลานชายของฉันให้ดีล่ะกัน..แค่นี่นะ"
"ค่ะ..รับรองค่ะจะดูแลให้ดีที่สู๊ด...เลยค่ะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
