รักสามเรา เขา เธอ และ ฉัน

แก้ว//จะจะจะจะ เล่นอะไรของนาย ชั้นไม่ใช่เดกแล้วนะ

โทโมะเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ๆ ใกล้ๆ จนจะติดหน้าแก้ว (ขอเน้นว่าจะติดจิงๆ) เลื่อนใกล้อีกนิด อีกนิดอีกนิด

ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก  

โทโมะ//โถ่ ใครวะ (โทโมะเปิดประตูออกไป) 

เกล//พี่โมะขาาาาา

โทโมะ//เกล

เกล//ค่ะเกล เอ๊ะ! แก้วนิ มาอยู่ในห้องนี้ได้ไงอ่ะ พี่คะ

โทโมะ//ก้อเกล.......

แก้ว//ก้อเธอเอาห้องชั้นไปนิ

เกล//พี่โมะคะ เกลก้อบอกแล้วไง เรานอนห้องเดียวกันก้อได้นิ

โทโมะ//เกล

เกล//อะไรนักหนาคะ พี่โมะ อย่าทำให้เกลโมโหนะคะ พี่โมะทำไมต้องเอามันมานอนด้วยล่ะ โซฟาข้างล่างก้อมีนิคะ ถ้าทำอย่างงี้พี่โมะ เห็นแก่ตัว!

โทโมะ//เกล!

เกล//อะไรคะ

โทโมะ//เธอลืมไปแล้วหรอ ว่าเธอไม่ได้เปนแฟนชั้นจิงๆ ที่ว่าเห็นแก่ตัว เธอมันก้อเห็นแก่ตัว ที่ว่าโซฟาข่างล่างก้อมี แล้วบ้านเธอล่ะ บ้านเธอก้อมีมาอยู่อะไรบ้านชั้น คู่หมั้นเธอก้อมีแล้ว  ถ้ายังรักตัวกลัวตาย หุบปากของเธอไปซะ อย่าทำให้ชั้นเดือดไปมากกว่านี้ ไปสิ!! กลับห้องเธอไป

เกล//ฮึกฮืออออออออ...................(เกลร้องไห้ แล้ววิ่งกลับห้องของแม่โทโมะไป)

แก้ว//นี่นาย

โทโมะ//อะไรเล่า!!!

แก้ว//เออ ขอโทด ชั้นนอนนะ

โทโมะ//เดี๋ยวดิ เรายังเล่นกันไม่จบเลยนะ

แก้ว//ไม่เล่นแล้วไอ้บ้า

โทโมะ//โถ่ ยัยยักกินคน ชั้นไม่เล่นบ้ายังงั้นหรอก

แก้ว//แล้วนายจะเล่นอะไร

โทโมะ//ไม่รู้อ่ะ เธอคิดดิ

แก้ว//นายมันดึกแล้วนะ

โทโมะ//ดึกอะไร2ทุ่มเองเนี่ยนะ

แก้ว//อ่อ งั้นเป่ายิงชุบ 

โทโมะ//โถ แค่เป่ายิงชุบ

แก้ว//ไม่ใช่ ถ้าใครแพ้ ให้เอาไม้หนีบผ้าหนีบหน้าของคนที่แพ้ เอามั้ย

โทโมะ//ไม่เอาอ่ะ มันเจ็บนะ

แก้ว//ตุ๊ดว่ะ ใช่สินะ ตอนเด็กๆฝันว่าอยากเปนกระเทย 5555+

โทโมะ//หนอย...ได้สิ มาแข่งกัน หน้าบวมไม่รู้นะ

แก้ว//ยังไม่ได้แข่งเลย อย่าเพิ่งตัดสิน งั้นเดี๋ยวชั้นไปเอาไม้หนีบผ้าข้างล่างก่อนนะ

ด้านล่างตรงลานซักผ้า

...?//นายจะเอาไงเนี่ยห๊ะ ชั้นมาอยู่บ้านมันแล้ว จะให้ชั้นทำไงอีกห๊ะ

(มีคนคุยโทรสับข้างเครื่องซักผ้า)

แก้ว//นั่นเกลนี่นา (แก้วที่อยู่ด้านหลังครัว มาได้ยินเข้า ก้อแอบฟัง)

เกล//จะเอาไง ให้ฆ่ามันเลยดีมั้ย ยัยนั่นจะได้เปนของเเก ชั้นจะได้จบงานซะที ชั้นต้องทำไงแล้ว

...?//อย่าเพิ่งสิ ชั้นจ้างเธอมานะ เอาไว้ตอนที่มันไปแสดงคอนเสิร์ต แล้วค่อยว่ากันอีกทีแล้ว

เกล//อย่าให้นานล่ะ เดี่ยวชั้นจะรักไอ้หมอนั่นไม่รู้ตัว

...?//นั่นมันก้ออยู่ที่เธอแล้วล่ะ

เกล//คอยดูนะ ชั้นจะฆ่ามันเพื่อที่จะไปเปลี่ยนตัวเ้องซะที

...?//เธอก้อสวยแล้วนิ

เกล//สวยแต่ น้องชายชั้นมันยังอยู่เว้ย

...?//อะไรนะเธอมีไอ้นั่นเหมือนชั้นหรอ!!!!!!

เกล//เบาๆสิยะ หูจะแตก

...?//งั้นเธอ ล้อลวงมันไปก่อนแล้วกัน ทราบ

เกล//ทราบ

แก้วรีบขึ้นไปบอกโทโมะ

แก้ว//นาย นาย นาย

โทโมะ//อะไร

แก้ว//คือ........

โทโมะ//มีอะไร

แก้ว//คือ.....ว่า

โทโมะ//มีอะไรก้อรีบพูด อย่าอึกอักได้มั้ย ชั้นไม่ชอบ

แก้วรีบเข้าไปกอดโทโมะ

โทโมะ//เดี๋ยวเดี๋ยวอะไรของเธอเนี่ยห๊ะ

แก้ว//นาย นายจะต้องระวังตัวให้ดีๆนะ

โทโมะ//ทำไมจะมีคนมาทำร้ายชั้นรึไง

แก้ว//ก้อ...............ปะป่าว แต่ชั้นอยากให้นายระวังตัว (แก้วน้ำตาเริ่มไหล)

โทโมะ//เะอเปนไรเนี่ย

แก้ว//สัญญาสิ นายจะต้องระวังตัว

โทโมะ//อะอะ เออๆ อืมๆสัญญา

แก้ว//โล่งอกไปที  (แก้วเหลือกตา เพราะทำอะไรลงไป)

โทโมะ//เธอมีอะไรรึป่าว ห๊ะ

แก้ว//ปะป่าว

โทโมะ//แล้วไหนล่ะ ไม้หนีบเธอ

แก้ว//ไม่ต้องเล่นแล้วล่ะ นอนเถอะ

แก้วกระโดดขึ้นเตียง

โทโมะ//นี่ 

แก้ว//หือ

โทโมะ//ขอนอนด้วยไม่ได้หรอ

แก้ว//ฝันไปเหอะย่ะ

02.35 น. ตกดึก

แก้วพลิกตัว พลิกไปพลิกมา จนตกเตียงไปทับโทโมะ โดยที่2คนนี้ไม่รู้เรื่อง สองคนนี้ละเมอพร้อมกันว่า.

แก้ว/โทโมะ//ขอกอดหน่อยนะ  (แล้วทั้งคู่ก้อนอนกอดกันข้างล่างเตียง เหมือนกะคู่แต่งงานที่เพิ่งส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าหอ)

เช้ารุ่งขึ้น..................................................................กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดด

ฝากด้วยนะ