Music Like Music Love บทรักในเสียงเพลง

14

   วันรุ่งขึ้น...

  ซอ ฮยอนออกจากบ้านแต่เช้า โดยปกติแล้วซอ ฮยอนก็เป็นตื่นเช้าอยู่แล้วแต่วันนี้เธอออกจากบ้านเร็วไปหน่อย

  ซอ ฮยอนเดินออกมาถึงทางแยกระหว่างบ้านจองซูและของเธอ ซอ ฮยอนยืนมองบ้านของจองซูอยู่ชั่วขณะหนึ่งก่อนจะพูดว่า

“จะทำไงดีละ” ซอ ฮยอนพูดก่อนจะหันหลังเดินเตรียมจะก้าวเดิน

 “ซอ ฮยอน” เสียงเรียกมาจากไกล

  ซอ ฮยอนหันหลังหาคนที่เรียกเธอ จองซูวิ่งมาแต่ไกลเขาใสเสื้อกล้ามธรรมดาแต่หลวมๆหน่อยและมีผ้าขนหนูผืนเล็กพ่านไว้ที่คอและเขาก็ใส่กางเกงเหมือนของนักฟุตบอลและรองเท้าวิ่งสีฟ้าสลับขาว ดูๆไปอาจดูธรรมดาแต่ซอ ฮยอนแล้วเธอรู้สึกว่าจองซูดูแปลกตามาก คงเป็นเพราะเธอไม่เคยเห็นจองซูใส่เสื้อแนวพวกนี้ละมั้ง

“ใช่เธอจริงด้วย แฮกๆ”จองซูวิ่งมาตรงหน้าซอ ฮยอนและพูดก่อนจะหอบออกมา

“นายไปทำอะไรมาถึงได้หอบแบบนี้” ที่จริงเธอก็รู้อยู่ว่าจองซูไปทำอะไรแต่ก็ถามไปเฉยๆ

“เธอก็เห็นอยู่นิ” จองซูกวนกลับไป หลังจากที่เขาหายหอบแล้ว แต่ที่จริงแค่แกล้งไปเท่านั้น

“เออ...ฉันไม่เห็น” ซอ ฮยอนพุดแบบอารมณ์เสียๆนิดและหันกลับและกำลังก้าวเท้าออก

  จองซูยิ้มออกมาเมื่อเห็นว่าซอ ฮยอนอารมณ์เสีย แต่ดูๆไปแล้วยัยนี้ก็น่ารักแหะ<<<จองซูคิด

“นี้เดี๋ยวสิ จะไปไหน”จองซูพูดพร้อมคว้าแขนซอ ฮยอน

  ซอ ฮยอนหันมาตามแรงของจองซูแต่เธอมองลงไปก็เห็นว่าเธอกับจองซูจับมือกัน จองซูเห็นว่าซอ ฮยอนมองอะไรเลยรีบปล่อยทันที

“นายก็รู้นิ” ซอ ฮยอนบอกไปเมื่อจองซูปล่อยมือเธอแล้ว ที่จริงเธอแค่เอาคืนที่เขาพูดกับเธอเมื่อกี้

“อ้าวทำไมพูดแบบนี้ละ”

“ทีนายพูดละ” ซอ ฮยอนสวนกลับ

“อ่ะๆ ก็ได้ ฉันไปวิ่งมา” จองซูพูดไป

“ไปวิ่งแถวไหนละ” ซอ ฮยอนถาม

“ก็...(มองไปรอบๆ)แถวๆนี้ ใกล้ๆบ้านนี้แหละ”

“ทุกวันเลยเหรอ”

“ก็ทุกวัน ฉันชอบออกกำลังกายตอนเช้าน่ะ วันไหนไม่ออก มันเหมือนไม่มีแรงเลย” จองซูพูดยาว

“เหรอ”

“อืม...เดี๋ยวเธอรอฉันตรงนี้แป๊บนึงนะ”

“อ้าว ทำไมละ”

“จะได้ไปโรงเรียนพร้อมกันไง รอฉันตรงนี้นะเดี๋ยวไปอาบน้ำก่อน” พอจองซูพูดจบก็เดินเข้าบ้านทันที

“นี้เดี๋ยว” ซอ ฮยอนร้องห้ามแต่ก็ไม่ทัน จองซูเดินออกมาหน้าบ้านก่อนจะพูดว่า...

“ถ้าเธอไม่รอฉัน เธอเจอดีแน่”

“เจอดีอะไร”

“จูบไง” ซอ ฮยอนถึงกับตาโตใส่จองซูเมื่อได้ยินคำนี้ ซอ ฮยอนกะจะว่าจองซูแต่เจ้าตัวเข้าบ้านเร็วมากเลย เวลาโกรธก็น่ารักแหะ<<<จองซูคิด และเดินเข้าไปในบ้าน

*****************************************************************************

  คนนิชิวา อิๆ มาเป็นภาษาญี่ปุ่นเลย ฮู้~ กว่าจะมาอัพได้แต่ละตอน ต้องอดใจไว้ตั้งหลายวันเลย นี้ๆ รู้ไหม พอเขามาหางานในเน็ตเนี่ยอยากมาอัพจะตายชักแต่พ่อห้ามเล่นคอมฯวันจัน-วันศุกแนะ แต่ก็แอบเข้ามาตามนิยายของแต่ละคนที่มาแปะไว้นะ เอาละ หยุดคุยไว้แค่นี้นะ แต่ก่อนจะไป ต้องไม่ลืม

เม้น โหวตกันเยอะๆนะค่ะ ขอบคุณค่ะ