หนุ่มเพลย์บอยกับสาวใช้ที่รัก

โทโมะ//เธอจำเด็กผู้ชายตอนเด็กได้ไหม

แก้ว//ใครอ่ะ

โทโมะ//ก็คนที่........ช่างเถอะ

แก้ว//นี่

โทโมะ//อะไรล่ะ

แก้ว//นายไม่กินแล้วใช่ไหม

โทโมะ//กินสิ

แก้ว//คือว่ามันเหลือแค่นี้อ่ะ

โทโมะ//ยัยหมูตะกละเอ๋ย

แก้ว//นายว่าฉันเป็นหมูอ๋อ

โทโมะ//ก็ใช่น่ะสิ

แก้ว//นายก็เหมือนกันและไม่หัดขาดการอะไรบ้างเลยไม่ได้กินข้าวอีก

โทโมะ//เออๆรู้น่า

แก้ว//ฉันจะอาบน้ำก่อนนะ

โทโมะ//ก็อาบไปสิหรืออยากให้ฉันอาบให้

แก้ว//ไม่ต้องอ่ะ

หลังจากทั้ง2อาบน้ำเสร็จ

แก้ว//ฉันขอหมอนข้างฝั่งนายหน่อยดิ

โทโมะ//จะเอาไปทำอะไร

แก้ว//ก็เอามากั้นเตียงอ่ะดิ

โทโมะ//เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรเธอหะ

แก้ว//กันไว้ก่อนดิ

โทโมะ//กลัวขนาดนี้ฉันทำจริงซะหรอก

แก้ว//    O//Oอย่าพูดมากน่านอนได้แล้ว

ในช่วงกลางดึก

แก้ว//(หันหน้ามาพร้อมกับโทโมะ)

 จ๊วบ

แก้ว//เห้ย อี๊ ดีนะนายนั่นไม่ตื่นอ่ะ  

เมื่อรุ่งเช้า

โทโมะ//หาว(เห็นตัวเองกำลังกอดแก้วที่กำลังซุกอยู่ในออ้อมแขน)

แก้ว//หาว(โทโมะรีบหลับตาทันทีเมื่อแก้วตื่น)อ้าาฉันมากอดนายเอ๋ยนายมากอดฉันได้ไงเนี่ย(รีบลุกออกและไปอาบน้ำ

โทโมะ//นั่งยิ้มดีใจอยู่คนเดียว

แก้ว//นี่นายนั่งยิ้มอะไรอยู่คนเดียวอ่ะ

โทโมะ//อ๊ะ...เปล่า

แก้ว//งั้นก็รีบไปอาบน้ำดิฉันหิวข้าวจะตายอยู่แร้ว

โทโมะ//เธอไปรอฉันข้างล่างก่อนเลย

แก้ว//เร็วๆด้วยล่ะ

โทโมะ// อือ

20นาทีต่อมา

แก้ว//จะกินไรดีอ่ะ

โทโมะ//เดินเลือกร้านไปเรื่อยๆและกัน

แก้ว//เอาร้านนั้นไหม

โทโมะ// ก็ได้

พนักงาน//Hallo welcom come to my people

โทโมะ// two my

พนักงาน//Join this side

แก้ว//ทำไมคนเยอะจังเลยอ่ะ(เกาะแขนโทโมะแน่น)

โทโมะ//กินไปเถอะน่า

แก้ว//งั้นเอาอันนี้อันนี้ด้วยแล้วกันอันนั้น

โทโมะ//ฉันควรจะพูดแบบนั้นไม่ใช่เหรอเมื่อคืนฉันไม่ได้กินเลยนะ

แก้ว//คนมันหิวนิ่

โทโมะ//เมื่อคืนฉันเหมือนรู้สึกว่ามีใครมาจูบฉันก็ไม่รู้

แก้ว//(สะดุ้งโหยง)เอ่อนายคงฝันไปมั้ง

โทโมะ//มันเหมือนจริงมากเลย

แก้ว//ใครจะไปจูบนายล่ะไม่มี้ไม่มี

พนักงาน//Get here serve food

หลังจากกินเสร็จ

โทโมะ//นี่เธอเป็นผู้หยิงจริงใช่ไหม

แก้ว//ก็ใช่น่ะสิ

โทโมะ//ซัดอาหารเข้าไป3จานรวดเนี่ยนะ

แก้ว//งั้นไปเดินย่อยกันเหอะ

โทโมะ//เอองั้นไปกัน

แก้ว//ไปนั่นเหอะ

โทโมะ//เอ๋ะนั่น........................