Perform ปฏิบัติการให้หัวใจได้ปิ้งรัก

12

  ฉันพยายามบอกเรียวอยู่หลายครั้งหลายวันแต่เรียวเอาแต่หลบหน้าฉัน ยูมิลองเขาไปคุยแต่เรียวหลีกเลี่ยงตลอด แม้แต่ชินจิเพื่อนของเขาก็เงียบไม่ปริปากพูด ฉันพยายามต่อไปแต่ก็ทนไม่ไหว ฉันเดินไปด่านฟ้าทันทีที่ถึงกลางวันเพราะหลังจากที่เรียวออกห่างพวกฉันก็มาอยู่ด่านฟ้าคนเดียวตลอดและมีนิสัยที่ขี้ชอบโวยวายมากขึ้น มายาเมะก็เรียกฉันเพื่อจะดูความเคลื่อนไหวและพอฉันบอกไปว่า

“ยังไงก็จะปรับนิสัยที่ชอบโวยวายได้ แต่หนูตอนนี้มันเหมือนไม่เดิม”

“ทำไม”

“หนูรักเขาค่ะ” พอฉันพูดแบบนั้นแล้วมายาเมะก็ดูตกใจแต่ก็ไม่พูดอะไรและให้ฉันทำหน้าที่ให้สำเร็จ

          ปัง!!!

  ฉันเปิดประตูเข้ามาอย่าแรง

“เรียว” ฉันร้องเรียวที่ตอนนี้ฟังเพลง Mp3 สบายอารมภ์

  ฉันเดินเข้าไปหาเรียวและจ้องเรียวไม่หยุดและกระพริบตาเลย เรียวลืมตาขึ้นมาสายตาเขาดูมีแววตกใจนิดๆแต่สำหรับฉันมันเหมือนมีแต่...ความเจ็บปวด

“ฉันมีเรื่องที่จะคุยกับนาย” เรียวลุกขึ้นและก้าวเดินเหมือนจะหนีฉันไปอีก แต่ฉันไม่ยอมหรอกนะ ฉันหันหน้าไปและจับชายเสื้อเขาไว้แน่น

“ทำไมนายเอาแต่หนีแบบนี้ละ ทำไมนายไม่คุยกับฉันแบบเมื่อก่อนเลย” และแล้วน้ำใสๆก็ไหลออกมา

  เรียวหันหน้ามานิดนึงก่อนจะเดินหน้าไปอีก แต่คราวนี้ฉันต้องจับมือเขาไว้

“ฉันเพียงแค่จะบอกว่าฉันขอโทษที่ทำให้นายต้องเจ็บ ฮึก ขอโทษที่ฉันไม่เคยรู้ใจตัวเองเลย ฮึก” ฉันพูดปนเสียงสะอื้นและมือฉันที่ตัวนี้จับมือเรียวไว้แน่นต้องปล่อยมือเขาออก

“ฉะ ฉัน ฉันรักนายและไม่ใช่แค่เพื่อนด้วย” ฉันตะโกนสุดเสียง เรียวสะดุ้งแต่คราวนี้แรงมากเหมือนถูกคนถูกจับผิดเลย เออ ยังมาเล่นมุกอีก และเรียวก็หันมาและมองฉัน ฉันมองตาเรียวที่ตอนแรกมีแต่ความเจ็บปวดแต่ตอนนี้มีแววดีใจนิดๆ

“เธอ เธอพูดจริงเหรอ”

“นะ ฮึก นายพูดกับฉันแล้ว”

“คารุเธอพูดจริงเหรอ” ฉันไม่พูดอะไรมีแต่รอยยิ้มทั้งน้ำตาเท่านั้นที่ฉันส่งไปให้ อนุญาตให้อ้วกได้ค่ะ แหวกๆ!!!

  และเรียวใช้นิ้วหัวแม่มือของเขามาเช็คน้ำตาให้ฉันแล้วก็กอดฉันทันที ฉันรู้สึกถึงไออุ่นจากตัวเขาและลมหายใจที่คอฉัน ตัวฉันที่ยังไม่ทันได้ตั้งตัวก็ได้แต่ยืนแข็งทื่อไม่ขยับอะไร จนกระทั้งเรียวพูดอะไรบางอย่างเสียงเบาที่หูฉันแต่มันดังมากในใจของฉัน

“ฉันรักเธอนะ เป็นแฟนฉันนะยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจ” และแน่นอนฉันพยักหน้ารับและกอดเขาตอบ เรียวผลักฉันออกเบาและเลื่อนหน้าลงมาใกล้ฉันขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั้งจมูกและลมหายใจเราปะทะกัน ริมฝีปากนุ่มๆของเรียวและริมฝีปากของฉันประกบกันอย่างอ่อนโยน ฉันไม่รู้เราจูบกันนานเท่าไรถ้าฉันต้องการออกซิเจนอย่างด่วน

 เรียวถอนริมฝีปากของเขาออกพร้อมเลื่อนหน้าออกไป ฉันตอนนี้ได้แต่ก้มหน้าเพราะตั้งแต่เล็กจนโตไม่เคยจูบใครเลย นี้มันครั้งแรกของฉันและไม่ต้องเอากระจกมาให้ฉันส่องฉันก็รู้ว่าตอนนี้หน้าฉันแดงยิ่งกว่ามะเขือเทศ

 “ตอนเธอน่าแดงนี้น่ารักนะ” เรียวพูดทันทีที่เขาเลื่อนหน้าออกไปจนสุด

  ฉันไม่กล้าเงยหน้าขึ้นเลยค่ะ

“นี้ก็เป็นครั้งของเธอใช่ไหม” ฉันเงยหน้าไปมองเรียวทันทีเพราะสงสัยคำถามของเขาและก็คิดไปด้วย ครั้งแรกอะไรเหรอ กอดเหรอ จับมือ การสารภาพ เอ๊ะ!!! เหรอว่า

ฉันหันไปมองเรียวทันทีที่ตอนนี้มีรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏบนใบหน้าของเขา

งึกๆ ฉันก้มพยักหน้า เขินชะมัด

 “ฮ่าๆ ไม่ต้องเขินก็ได้มันก็เป็นปกติของคนเป็นแฟนกัน” แล้วเขาก็เดินผ่านฉันไป

“แสดงว่านายก็เคยจูบมาแล้วสิ” เอาแล้วสิฉัน หาเรื่องตั้งแต่เริ่มเป็นแฟนเลย

“เปล่าครั้งแรก ทั้งกอดจูบและความรัก ทั้งหมดล้วนเป็นครั้งแรก” เขาพูดขณะหันหลังอยู่

“และเธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่ฉันรักและครั้งสุดท้ายแล้วตลอดไป” สิ้นประโยคนั้นฉันวิ่งไปกอดเขาทันที เรียวเองก็นะจะรู้เลยหันหน้ามาและกอดฉันตอบ

“แต่ว่าตอนนี้เข้าเรียนก่อนเถอะ” แล้วเรียวก็ปล่อยฉันออก แต่เลื่อนมือที่กอดฉันมาจับมือแทน

  ฉันก้มหน้าหน้ามองมือของเรียวและฉันที่กุมกันไว้ แล้วฉันเงยหน้าเรียวและยิ้มตอบกลับไป ฉันและเรียวก็เดินลงจากด่านฟ้าไปด้วยกัน

******************************************************************************

เม้น&โหวตกันเยอะๆนะค่ะ