สวย เก่ง ฉลาด มีปัญหามั้ยคะ สุดหล่อ?

ณ เรือ ship star1

       "ฮ้าววว~"เสียงหาวนี่ไม่ใช่ของใครหรอกค่ะ ของอีตาบ้าข้างๆฉันนี่เอง -*-นี่แหละค่ะ นอนก็ประมาณใกล้

เคียงฉัน ตื่นก็สายกว่าฉันยังง่วง ดูฉันนี่สิ เด็กอนามัย ไม่ง่วง ไม่นอน โฮะๆ

        "นี่นาย..นอนใกล้ๆฉันแล้วยังง่วงอีกหรอ?ตื่นก็สาย"ฉันก็แว้ดๆใส่เขาทันที

        "เออน่ะ ฮ้าววว -O-;; ใครมันจะไปถึกแบบเธอล่ะ ยัยถึกเอ๊ย!"กร๊าซซซซซ!!!บังอาจว่าฉันเป็น'น้องมอๆ'

งั้นรึ ได้ๆๆ

        "กรี๊ดดดดดดดดด!!! >O< บังอาจมาว่าฉันเรอะ!!!"ฉันกรีดร้องขั้นเทพอย่างกะโอเปร่า จนพีทต้องกดบ่า

ฉันไว้แล้วค่อยพูดอย่างเซ็งๆ

        "เฮ้!เดี๋ยวก่อนสิ ฉันยังไม่ได้ว่าเธอซักคำ ฉันบอกว่าเธอแข็งแรง ไม่ได้ว่าเป็นอย่างอื่นสะหน่อย"

       " มั่นใจ?"ฉันทำเสียงสูงเพื่อถาม

ปิ๊งป่อง!!

      'ท่านผู้โดยสารโปรดทราบ ขณะนี้ เรือship star1ได้เทียบท่าที่เกาะ l110แล้วเรียบร้อย ขอให้ท่านผู้

โดยสารทุกท่าน สำรวจสัมภาระให้เรียบร้อยค่ะ ขอบคุณค่ะ'เสียงก็ลูกเรือผู้หญิงคนหนึ่งพูดด้วยเสียงหวาน แต่น้อย

กว่าฉันนิดนึงนะยะ ขอบอก(โม้)

      ณ เกาะ l110

      "สวัสดีครับ ไม่ยักจะรู้ว่า จะได้มีโอกาสเจอคุณอีกรอบ"คิไรส์พูดยิ้มๆ จริงๆฉันกับคิไรส์ก็เคยเป็นแฟนกัน ที่ฉัน

เล่นเปียโนเป็นก็เพราะคิไรส์แหละ

       "ค่ะ"ฉันยิ้มทั้งความเศร้า

       "สวัสดีครับ คุณคิไรส์ ผมดีใจมากที่คุณให้เกียรติมาดูการแสดงของผมกับเพรทเซิล"พีทก็ทักทายคิไรส์ยิ้มๆ

แต่คิไรส์ก็มองเขาด้วยแววตาเฉยชา

      "เพรทเซิล!เธอต้องมากับฉัน!!"คิไรส์ตะโกนก้องก่อนที่จะคว้าข้อมือฉันไปตามเขาไปโดยง่าย ฉันได้ยินเสียง

พีทเรียกฉันเบาๆก่อนจะหายไป

ณ l110 Hotel ห้อง 1569

       "ปล่อยฉันนะ!เอ๊!"

       "ไม่ปล่อย"คิไรส์พูดเรียบๆพลางส่่งยิ้มน่าเกลียดมาให้ฉัน

       "นี่มันห้องส่วนตัวของนาย!ฉันจะกลับ!!"ฉันตะโกนก้องก่อนที่จะชักปืนที่เหน็บไว้ข้างเอวจ่อหัวคิไรส์

       "..."คิไรส์ินิ่งก่อนจะบิดข้อมือฉันจนปืนร่วงหล่นพื้น

        "โอ๊ย"

         แควก!

         "กรี๊ดดดดดดดดด~!! >O<" คิไรส์ฉีกเสื้อฉันจนฉันเปลือยท่อนบนเหลือแต่ชุดชั้นใน แล้วผลักฉันให้ล้ม

ลงบนเตียง ก่อนที่จะคร่อมร่างฉันไว้

         "เพรทเซิล!!เธอยังจำรสจูบของฉันได้มั้ย"คิำไรส์ลากเสียงเย้ายวน

         "ไม่!ฉันจำอะไรไม่ได้เลย!!ปล่อยฉัน!!"

         "ได้!ในเมื่อเธอจำไม่ได้ ฉันจะรื้อฟื้นมันเอง!!"ว่าแล้ว คิไรส์ก็ทาบปากเพรียวบางของเขาลงบนปากที่อวบ

อิ่มของฉัน

         "อื้อ อื้อ"ฉันประท้วงทางลำคอให้เขาปล่อยฉัน

         "เพรทเซิล!!"พีท นายมาช่วยฉันแล้วใ่ช่มั้ย 

         "พีท...ฉันอยู่ในนี้ ช่วยฉันด้วย"

         "หยุดนะ!ไอหน้าจืด!!ถ้าแกไม่อยากให้เพรทเซิลเป็นอะไรไปล่ะก็ แกก็ถอยไป!!"

พลั่ก!

          ฉันเสยคางคิืไรส์ที่สวมกอดฉันอยู่พลางปลดล็อคห้องให้พีทเข้ามา เขามาช่วยฉันแล้ว ไชโย้! >O<

          "พีท~! ฉันอยู่นี่"

          "เพรทเซิล โอ๊ะ O.o"ว้ายตายแล้ว!ฉันโชว์ท่อนบนหราอยู่นี่หว่า 

          "ปิดตาเดี๋ยวนี้นะ >_<!!"ลามก โรคจิต

          "อะ เอานี่ไป"เ้ย้ยย O.,O อยู่ดีๆหมอนี่ก็ถอดเสื้อยืดมาใส่ให้ฉัน กรี๊ดดด ซิกแพกซ์ >3<

          "อะ...อืม ขอบใจนะที่ช่วยฉันไว้น่ะ"

          "ฉันขอของตอบแทนหน่อยสิ"พีทยิ้มที่มุมปากแล้วก็

          "อืออ อุ๊บส์ OxO"

          จุ้บ :X

ื          "นี่นาย!"

          "ไปกันเถอะ เรามีถ่ายหนังสั้น"

          "อืม"ฮึ่ย!ฉันเกลียดนายจริงๆ