love hormone สัมผัส(รัก)หน่อยนะMy Darling

ย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ในตอนนั้น~

......

อินซูลินบอกให้แพรพาไอซ์ออกไปนั่งรอที่ห้องอีกห้องหนึ่งที่อยู่ติดกันก่อนที่เขาจะสะสางเรื่องบางเรื่องให้เสร็จเรียบร้อยเสียก่อน

อินซูลินหยิบซองกระดาษซองหนึ่งขึ้นวางลงบนโต๊ะก่อนจะเลื่อนมันส่งให้กับเฟลอร์หญิงสาวค่อยๆหยิบมันขึ้นมาเปิดปากซองออกก่อนที่เธอจะพบกับใบแทนสูติบัตรบัตรประจำตัวนักเรียนมัธยมต้น หลักฐานการเปลี่ยนชื่อและนามสกุล การโยกย้ายที่อยู่ใบเซนสัญญาการรับเลี้ยงเป็นบุตรบุญธรรม ซึ่งทั้งหมดเป็นของเอโม่ และยังร่วมไปถึงผลการตรวจDNAของเฟลอร์กับเอโม่ด้วย

‘นี่คือหลักฐานส่วนหนึ่งที่ยืนยันการยังมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้รวมไปถึงหลักฐานการพิสูจน์ความเป็นสายเลือดเดียวกันของเธอสองคนถึงแม้ความจำต่างๆในช่วงก่อนหน้าที่พวกเราจะพบเขาจะหายไปหมดแล้วก็ตามแต่ฉันแค่จะให้เธอได้ดูเพื่อเป็นเครื่องยืนยันว่าตอนนี้น้องสาวสุดที่รักของเธอที่ตามหามาแรมปีตอนนี้อยู่ในกำมือของฉันก็แค่นั้นเอง’อินซูลินหยิบน้ำชาขึ้นมาจิบอย่างสบายใจก่อนที่เฟลอร์จะวางซองกระดาษลงบนโต๊ะด้วยสภาพอาการทางจิตใจค่อนข้างจะย่ำแย่...นี่น้องสาวของเขาความจำเสื่อมอย่างนั้นเหรอเอโม่ไม่สามารถจำเขาหรือแม่กระทั้งพ่อกับแม่ครอบครัวและเหตุการณ์ที่พวกเขาทำร่วมกันนั้นได้เลยจริงๆเหรอ... แถมตอนนี้เธอยังตาบอดอีกตางหาก...

‘เห็นอย่างนี้ตัวช๊อยที่เธอเลือกคงจะเป็นข้อแรกสินะ แม่สาวน้อยผู้ต้องมนต์’

‘คุณจะให้ฉันทำอะไร’

‘เข้าเรื่องเร็วดีนี่นาแบบนี้แหล่ะฉันถึงจะชอบ’

‘มีอะไรก็รีบๆพูดมาตรงๆเถอะฉันเป็นพวกไม่ค่อยจะรู้จักคำว่ามารยาทที่มีต่อผู้อาวุโสมากซักเท่าไหร่หรอกนะ’

‘จะๆฉันรู้แล้วใจเย็นๆๆเข้าไว้...มันก็ไม่มีอะไรมากฉันมีบางอย่างที่อยากให้เธอจัดการให้สำเร็จเพื่อที่เธอจะได้อยู่ที่นี่ตลอดไป...ข้างๆน้องสาวสุดที่รักของเธอยังไงล่ะ’อินซูลินแสยะยิ้มด้วยความพอใจอย่างสูงซึ่งแตกต่างกับเฟลอร์ที่พยายามไม่รู้สึกอะไรเพื่อให้เรื่องราวต่างๆนั้นผ่านพ้นไปโดยไม่ต้องมีการเสียเลือดเสียเนื้อ

‘ตระกูลของฉันเป็นตระกูลที่มีความลึกลับซับซ้อนแต่เมื่อเธออยู่ไปนานๆเธอก็คงจะได้เรียนรู้มันเองไปเรื่อยๆโดยที่ฉันไม่ต้องบอกอะไรเกี่ยวกับมันมากนักการสร้างกลุ่มแก๊งขึ้นมาโดยใช้ชื่อของตระกูลเข้าไปพัวพันอย่างเต็มรูปแบบนั้นก็เพื่อส่งเสริมอิทธิพลของตระกูลให้ดูน่าเกรงขามมากยิ่งขึ้นเพื่อไม่ให้ใครสามารถที่จะมาต่อกรกับเราได้และเพื่อเป็นฉากบังหน้าสิ่งลี้ลับที่เรียกว่าคำสาปของพวกเราที่มีมาแต่ต้นตระกูลด้วยเช่นกัน’

‘คำสาป... นิทานหลอกเด็กรึไง’

‘เธออาจจะคิดอย่างนั้นแต่สำหรับคนที่ต้องคำสาปนั้นอยู่คงไม่ตลกด้วยกับเธอหรอกนะ ’หญิงสาวค่อยๆใช้สายตามองไปยังอินซูลินอย่างนิ่งๆปนแววตาใคร่รู้นิดๆ

‘ว่ากันว่า ‘โคว’ผู้เริ่มก่อตั้งตระกูลHormonceเป็นลูกครึ่งมนุษย์และแม่มดที่แหกกฎโลกของตนและโควมีคำสาปที่ผู้เป็นตาให้มาตั้งแต่เกิด คำสาปที่ว่า ผู้สืบทอดเชื้อสายที่แท้จริงของพวกเขาทุกๆคนจะต้องพบกับความทรมานและอุปสรรคที่แสนสาหัสในเรื่องของหัวใจและคำสาปนั้นก็เกิดขึ้นกับเขาจริงๆ เขาไม่สามารถสัมผัสถูกตัวหญิงสาวคนใดได้เลยไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ไม่สามารถแก้ได้ ตอนแรกคนอื่นๆรวมทั้งเขาต่างก็คิดว่าคำสาปนี้คงแก้ไม่ได้ต่างคนก็ต่างท้อและสิ้นหวัง

แต่อยู่มาวันหนึ่งก็มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยเขาบอกว่าเขาสามารถรักษาโควให้หายจากคำสาปนี้ได้เป็นการจุดประกายความหวังของทุกคนขึ้นมาอีกครั้งและเมื่อเวลาผ่านไปเขาคนนั้นก็สามารถรักษาโควให้หายจากคำสาปดังกล่าวได้จริงๆทำให้โควได้มีชีวิตคู่กับหญิงสาวคนรักและสร้างตระกูลนี้ขึ้นมาอยู่จนถึงทุกวันนี้...

แต่ไม่วายหมดเรื่องลูกของเขาที่เกิดมาทุกคนกลับเหมือนโดนต้องคำสาปในรูปแบบที่คล้ายๆกับเขาอีกครั้งแต่ถึงแบบนั้นก็สามารถหาคนที่เหมาะสมมารักษาพวกเขาให้หายได้เกือบหมดทุกครั้งแต่เรื่องแบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นและจบไปเฉพาะรุ่นลูกแต่ยังเกิดขึ้นต่อไปเรื่อยๆ...แต่อย่างว่าล่ะนะบางครั้งคำสาปก็สำฤทธิ์ผลเหมือนกัน ผู้สืบทอดตระกูลบางคนก็เกิดความย่อท้อต่ออุปสรรคแต่เป็นเพราะมีความจำเป็นจะต้องมีทายาทเพื่อจะได้อยู่ในตระกูลได้ต่อไปก็เลยเกิดการรับอุปการะเด็กเข้ามาเลี้ยงแต่พวกเขาก็โดนต้องคำสาปดังกล่าวไปจนตัวตายเช่นกันปัจจุบันนี้เลยเหลืออยู่เพียงไม่กี่คนเท่านั้น...และในที่สุดก็มาเข้าเรื่องของเราจนได้แล้วนะ...’ นี่ยังไม่เข้าเรื่องอีกเหรอ...หญิงสาวคิดในใจพลางนึกอยากหัวเรราะกับนิทานปะรำปะราที่เธอได้ฟังจบไปเมื่อสักครู่แต่เธอก็ไม่สามารถทำมันได้เพราะอีกใจหนึ่งเธอคิดที่อยากจะลองเชื่อเรื่องนี้ดูซักนิด

‘คำสาปถูกดำเนินมาจนถึงรุ่นนี้รุ่นที่13ของตระกูล อย่างที่ว่าในรุ่นนี้มีเหลืออยู่เพียง5คนเท่านั้นที่เป็นผู้ได้รับการสืบทอดสายเลือดที่แท้จริงและคำสาปของตระกูลHormonce ชายหนุ่มสามคนที่เธอเห็นเมื่อเย็นนี้นั่นก็คือสามใน5ที่ต้องคำสาป...’  เฟลอร์ใช้สติคิดภาพตามทันทีที่อินซุลินพูดสามคนที่ว่า..คนที่เจอที่สำนักงานอย่างนั้นเอง

‘ส่วนอีกสองคนตอนนี้ยังเด็กอยู่อีกไม่นานเธอก็คงจะได้รู้จัก...’

‘แล้วเรื่องอะไรที่จะให้ฉันทำล่ะ’

‘หนึ่งในสามคนนั้นมีอยู่หนึ่งคนที่มีคำสาปที่เป็นแบบเดียวกับโควเธอต้องทำให้เขาหายจากอาการแพ้ฮอร์โมนหญิงสาวให้ได้ เพียงเท่านั้นเธอก็จะได้ในสิ่งที่เธอต้องการ...’แพ้ฮอร์ไมนหญิงสาว...ถ้าอย่างนั้นเฟลอร์ก็เริ่มที่จะรู้แล้วว่าเขาจะต้องเข้าหาใคร...

‘อ้อ! ลืมไป เรื่องที่เราคุยกันในวันนี้ถือเป็นความลับเธอต้องเดินตามหมากที่ฉันกำหนดไว้เท่านั้น จะไม่มีใครรู้ว่าเธอคือพี่สาวของไอซ์และต่อจากนี้ถึงเธอจะมีความชิงชังต่อผู้ชายแค่ไหนเธอก็มีความจำเป็นจะต้องอยู่ร่วมกับเขา’

‘หมายความว่าไง’

‘ก็หมายความว่า ต่อจากนี้เธอจำเป็นจะต้องอยู่ร่วมชายคาเดียวกับเอสแส็คเพื่อปฏิบัติภารกิจให้สำเร็จเราจะเริ่มงานกันหลังจากจบงานเลี้ยงการประชุมในครั้งนี้ฉันจะจัดการเรื่องทุกอย่างให้เธอไม่ต้องกังวลเรื่องอะไรนอกจากการคิดหาวิธีรักษาเอสแส็คหลานชายของฉันก็เพียงพอแล้ว หวังว่าเธอคงไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะ เพราะน้องสาวของเธออยู่ในกำมือของฉัน...’หญิงสาวมองหน้าอินซูลินด้วยสายตาเขม็งอย่างไม่ค่อยชอบใจกับคำพูดประโยคสุดท้านของหล่อนซักเท่าไหร่

‘แล้วทำไมต้องเป็นฉันล่ะ...’อินซูลินนิ่งไปซักพักก่อนจะมองหน้าเฟลอร์และยิ้มออกมา

‘ก็คงจะ...เป็นเพราะฟ้าลิขิตล่ะมั้ง’....

หญิงสาวทบทวนเหตุการณ์สำคัญบางส่วนดังกล่าวในความคิดอีกครั้งขณะที่กำลังนั่งนิ่งๆอยู่ณ เก้าอี้นั่งของตนเองทั้งๆที่คนอื่นๆต่างก็ลุกกันไปสังสรรค์กันตามอัธยาสัยของตน เธอหันไปมองยังไอซ์หรือเอโม่น้องสาวของตนที่กำลังยิ้มอย่างมีความสุขอยู่กับออมเล็ตและอะตอมอย่างสนิทสนมก่อนหน้านี้อินซูลินก็บอกเขามาแล้วเหมือนกันว่าคนที่ไอซ์ให้ความไว้ใจยอมที่จะพูดหรือใกล้ชิดด้วยมีอยู่เพียงไม่กี่คน นอกจากสามพี่น้องนี้แล้วก็ยังมีฝาแฝดเด็กอีกสองและป้าแพรเพียงเท่านั้นการจะเข้าใกล้เธอโดยไม่ทำให้เธอกลัวและหวาดระแวงก็คงเป็นเรื่องยาก ถึงแม้จะเป็นเธอที่เป็นพี่สาวแท้ๆก็ตามแต่เพราะเอโม่ในตอนนี้ก็คุณหนูไอซ์เด็กผู้หญิงความจำเสื่อมที่จำอะไรไม่ได้เลยเกี่ยวกับครอบครัวที่แท้จริงของตัวเองเท่านั้น

“พวกเขาสนิทกันมากเลยนะว่ามั้ยเจ้าพวกพี่น้องสามอ่างนั่นให้ความไว้ใจกับไอซ์มากเลยถือว่าเป็นเด็กหญิงสาวเพียงคนเดียวที่พวกเขาเปิดใจให้ก็ว่าได้นะ”อินฟินิตี้เดินถือแก้วแชมเปญเข้ามานั่งข้างๆเฟลอร์

“ชอบล่ะสิเห็นมองไม่ยอมคลาดสายตาตั้งแต่เดินเข้ามาแล้วนี่แต่ขอเตือนไว้ก่อนนะว่ามีคนหวงเยอะ แถมเจ้าตัวก็ดูแล้วไม่ชอบสุงสิงกับใครคงเพราะกลัวโดนหลอกเพราะตัวเองตาบอดน่ะ”

“อิน...เธอตาบอดเพราะอะไร”อินฟินิตี้หันไปมองหน้าเฟลอร์ด้วยความสงสัย...ทำไมถึงถามคำถามนั้นกับเขา

“อือ...ไอซ์ตาบอดเพราะโดนวางยาพิษในอาหารน่ะ...พวกศัตรูทางธุรกิจของHormonceเป็นคนทำน่ะ”เฟลอร์เกิดอาการตกใจขึ้นมาเล็กน้อยแต่ไม่ค่อยแสดงอาการนัก

“อย่างนี้แหล่ะ คนที่ต้องเข้ามายุ่งเกี่ยวกับตระกูลของเราย่อมต้องระวังตัวในทุกฝีก้าวถ้าไม่มีความจำเป็นอะไรที่สำคัญเท่าชีวิตเราก็ไม่ควรจะเปิดเผยตัวจริงให้ใครได้รู้มันคือกฏของการมีชีวิตอยู่ในโลกของพวกเรา”

“แล้ว...คนที่วางยาเธอถูกจับได้รึเปล่า”

“เราจับคนทำได้แต่เราไม่สามารถสาวไปถึงคนบงการได้จนถึงตอนนี้ก็ยังเป็นปริศนาอยู่น่ะแต่เจ้าพวกนั้นก็ยังดีกับเธอเหมือนเดิมและสัญญาว่าจะดูแลเธอตราบจนตัวเธอเองจะไม่ต้องการเห็นว่าที่เจ้าพวกนั้นกลับมาคราวนี้จะพาไอซ์ไปรักษาตัวที่ญี่ปุ่นด้วยทำอย่างกับเป็นน้องสาวแท้ๆเชียวเห็นแล้วหมั่นไส้นิดๆว่ะ หึ!”อินฟินิตี้กระดกแชมเปญเข้าปากจนหมดแก้วก่อนจะหันมาหาเฟลอร์อีกครั้ง

“แต่พวก สามอ.นั่นก็น่าสงสารอยู่หรอก นะยิ่งเจ้าเอสแส็คนั่นก็ยิ่งน่าสงสารใหญ่ต่อให้อยากทะนุถนอมอยากจะปกป้องให้เหมือนกับพวกพี่ๆของตัวเองทำซักเท่าไหร่แต่ก็ไม่สามารถลูบหัว หยิกแก้มหรือกอดเหมือนที่เจ้าพวกนี้กำลังทำอยู่ในตอนนี้ไม่ได้เลยซักนิด”สายตาของเฟลอร์ที่จับจ้องมองดูไอซ์กำลังมีความสุขอยู่นั้นเต็มไปด้วยความรู้สึกที่มันกำลังอิจฉาออมเล็ตกับอะตอมที่สามารถทำอย่างนั้นได้กับไอซ์ทั้งๆที่พวกเขาไม่ได้มีสายเลือดเดียวกันเลยแม้แต่น้อยซึ่งแตกต่างกับเธออย่างสิ้นเชิงแต่อย่างน้อยในตอนนี้เธอก็ยังมีเอสแส็คอยู่ในสมองของเขาอยู่ตลอดเวลา เอสแส็คที่เกือบจะอยู่ในสถานะเดียวกับเธอก็เพราะเหตุผลที่ว่า

“เขาเป็นผู้สืบเชื้อสายที่แท้จริงนี่นาคนที่เป็นเหมือนโคว”