my love รักลุ้นๆของยัยมาเฟียและคุณชายเย็นชา1[มั้ง]

พลั้วว !
=[]=''
แฟ้มกระดาษเล่มหนาปรึกกระเเทกเข้าหัวฉันอย่าเเรง =3=
"โอ๊ยยย !!!"

อึ้ง O-O ป๊าฉันมาที่นี่ได้ไง__แล้วเอ่อ..ที่นี่มันโรงพักน่ะ แล้วเอ่อแบบว่า
.....ฉันบังเอิญไปต่อยตีกับไอ้พวกต่างโรงเรียน โอ๊ยยป๊าเอาตายเเน่ !!!
"ยัยรัน ! ทำไมแกชอบมีเรื่องชกต่อยกะคนอื่นอยู่เรื่อยเลย " แหงสิป๊า เป็นเจ้าของโรงเเรมที่ดังที่สุดในประเทศ รวยระดับตั้นๆของประเทศเชียวน่ะ [เเต่ก่อนป๊าเป็น มาเฟีย ลูกก้อเลยเชื้อไม่ทิ้งเเถวอ่าน่ะ =[]=']
"โธ่ ! ป๊าานิดหน่อยเองหน่าาน่ะ " ฉันคำราม เอ่ย อ้อนป๊าไม่ให้บ่นมากไปกว่านี้ ==''
"ไม่นิดเเล้วมั้ง พารัน ! ป๊าจะให้แกไปอยู่ญี่ปุ่น!!" โอ้วว O,.,O ม่ายยนร๊าาาป๊าาฉันไม่อยากไปญี่ปุ่นน !!
"ว่าไง ! น่ะป๊าาา ไม่เอาน่ะป๊าา ป๊าไม่มีเหตุผลที่ให้รันไปอยู่ญี่ปุ่นอ้ะรันไม่ยอม !!''

"ก้อเเกชอบหาเรื่องชกต่อยกับคนอื่นเค้าอยู่เรื่อย ! "

"โห๊....เหตุผลเเค่นี้เองหรอป๊าาไม่เอาน้ะรันไม่ยอม ! "

"แกไม่มีสิทธิ์ต่อลอกงอะไรทั้งสิ้น ! แกต้องไปอยู่ที่ญี่ปุ่นกับพี่พิตะ !!!" ห๊าาาอีตาพี่โรคจิตโอ้ววม่ายน่ะฉันไม่เคยนับถืมมันเป็นพี่เลย ไอ้โรคจิต อ่อลืม 'พิตะ' คือญาติ [ห๊างห่าง] ของครอบครัวฉันเอง ตระกูลเรา2ตระกูล ถูกกันมากกก.... พิตะ หรือนายโรคจิต ตอนที่ฉันเด็กๆ ตอนนั้นจำได้ว่าฉันเรียนอยู่ที่ญี่ปุ่น หมอนี้ชอบมาหาเรื่องฉันอยู่บ่อยๆ แถมยังชอบขโมยหอมแก้มฉันอีกก อี๊ๆ !! นึกเเล้วสยองไม่หาย

"ไม่น่ะป๊า ! รัน-จะ-อยู่-ที่-เมือง-ไทย"

"เชิญ ถ้าแกอยู่ที่เมืองไทยป๊าจะให้แกไปอยู่ที่โรงเรียนประจำ" โอวหนักเข้าไปใหญ่ "และก้อจะไม่ได้เงิน สักบาทสักสตางค์ " ม่ายน่ะเอางี้เลยหรออ TT^TT โหดร้ายย โหดร้ายสิ้นดี

"ง่าาา ป๊าา อืม...ก้อได้ ! รันจะไปญี่ปุ่นน T^T" โอ๊ะโอ๋ฉันพูดอะไรออกไปเนี่ยย !!

"ดี๊ ! งั้นพรุ่งนี้เตรียมเก็บกระเป๋าได้เลย พี่พิตะ เค้าจะมารับเเกอยู่ที่บ้าน" ห๊าา !! แสดงว่าป๊าเตรียมการล่วงหน้าไว้เเล้วหรอเนี่ยย !! T^T