Hot Devil Boy รักวายร้ายของนายเฮี้ยวกับยัยจอมเฮ้ว

   "ซาเทียร์!"

   ฉันกับไรต์โพล่งขึ้นพร้อมกันอย่างตกใจ งานเข้าแล้วมั้ยล่ะ ฉันไม่น่ามัวพูดกับไรต์เอ้อระเหยเล้ย ปล่อยโอกาศให้อีตาช้างน้ำไปตามพวกมาจนได้ Y_Y ฮึ่ย! ไอ้ช้าง แกมัน#$#&&(%#()^@#!%%!!

   ลืมบอกว่า ซาเทียร์คือหัวหน้า Dark Tiger ไงล่ะ พวกเขาคืออันธพาลประจำโรงเรียนฉันกับไรต์   โรงเรียนเซอรีน่าพวกนี้ไม่เคยไปหาเรื่องใครก่อน ใครที่กล้าไปหาเรื่องพวกนี้ถือว่าฆ่าตัวตายชัดๆ

   ซาเทียร์แค่นยิ้ม แล้วเดินมาหาพวกเราทั้งสองคน อย่างช้าๆ

   เชอะ! คิดว่าตัวเองเท่ห์ตายแหละ =^=

   ตอนนี้นายซาเทียร์เดินมาหยุดตรงหน้าฉันแล้ว เขามองฉัน ฉันรู้สึกได้ว่าไรต์จ้องซาเทียร์เขม็ง ถึงซาเทียร์จะโหดแค่ไหนแต่ถ้าเขาจะทำอะไร

   ซาเทีนร์มองฉันขึ้นๆลงๆ ริมฝีปากหยักลึกสีแดงสดก็คลี่ยิ้มที่มุมปาก นี่นายจะมองหาตุ๊กแกบนตัวฉันรึไง          -_-^^^ เพราะอะไรก็ไม่รู้ ฉันรู้สึกว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา (ก็เค้าไม่ธรรมดาจริงๆนี่ เธออ่ะเชยชะมัด . หุบปากไปยัยเดวิลเกิร์ล -_-****)

   "หึ เธอสินะที่อัดสองคนนั่นจนสลบ"

ฉันรู้สึกได้ว่าไรต์จ้องซาเทียร์เขม็ง ถึงซาเทียร์จะโหดแค่ไหนแต่ถ้าเขาจะทำอะไรฉันขึ้นมา ไรต์ก็สู้ไม่ถอยเหมือนกันล่ะ

    "ถ้าใช่ นายจะทำไม -_-" ฉันถามนิ่งๆ

   ไรต์หันมามองฉันอย่างตกใจ เช่นเดียวกับเพื่อนๆของเขาที่กำลังเพ่งมองฉันอย่างตะลึง

   ซาเทียร์แสยะยิ้ม แล้วยื่นหน้า(อันหล่อเหลาชนิดที่ไปเป็นดาราได้สบายๆ)เข้ามาใกล้ๆ ถ้าเป็นนิยายน้ำเน่า นางเอกต้องอายจนตัวม้วนเป็นเกลียวไปแล้ว แต่ไม่ใช่ฉันย่ะ ไอ้บ้านี่

   ป้าบ / "เฮ้ย!"

   ฉันตบหัวเขาอย่างแรงจนเขาเซถลาไปสี่ก้าว เสียงเฮ้ยคือเสียงเพื่อนๆเขาเองล่ะ ดูหน้าหมอนั่นสิ ยังกะอมอุนจิเอาไว้ในปากเลย ฮ่าๆๆ >_<

   เงียบ ตอนนี้รอบตัวฉันกำลังเงียนราวกับเป่าสาก เฮอะ! ยังกับว่าฉันจะสนแน่ะ!

   "เธอ!! ยัย..." ซาเทียร์ที่ตั้งตัวได้แล้วยกนิ้วชี้ขวาชี้หน้าฉันอย่างโมโห

   "อุ๊ย Sorry จริงๆอ่ะ พอดีฉันนึกว่าหัวนายเป็นแมลงสาบ ฉันเลยพลั้งมือฟาดไปแล้วอ่ะ คิกๆๆ^-^"

   "ซอรี่งั้นเหรอ สตรอเบอร์แหลชัดๆ ยัยบ้าเอ๊ย" นายแมลงสาบกันฟัดอย่างโมโห

   "หา สตรอเบอร์รี่เหรอ อืม ถ้านายอยากซื้อมันมาให้ฉันล่ะก็ ไม่ต้องหรอก ฉันยังไม่หิวตอนนี้นายไม่ต้องเอาใจฉันขนาดนั้นหรอก " ฉันพูดอย่าง(แกล้ง)ใสซื่อ

   "ยัยผู้หญิงกวนประสาท เธอตายซะเถอะ!" นายซาเทียร์ทำท่าจะเข้ามากระชากตัวฉันไปสั่งสอน แต่ติดอยู่ที่ว่าพวกเพื่อนๆของเขาพากันจับตัวเขาไว้ซะแน่น

   "พวกแกปล่อยฉันสิโว้ย ฉันจะฆ่ายัยปากกรรไกรนี่ พวกนายไม่เห็นเหรอว่า..."

   "นี่รู้อะไรมั้ย" ฉันตะคอกใส่เขาอย่างไม่พอใจที่เขาบังอาจมาเรียกฉันว่ายัยกรรไกร "นายน่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นซาดิสม์นะ เพราะนายน่ะร้ายชะมัด จะเข้ามาตบนางเอก(ของเรื่อง) อย่างฉัน ผู้ชายอะไร กระแดะจนนางร้ายยังอาย!" ฉันกระแทกเสียงอย่างสะใจนิดๆ หึๆๆ ให้ไอ้ซาดิสม์เส้นเสือดในสมองแตกตายไปเลย ก๊าก >()<

   ทุกคนรวมทั้งนายซาเทียร์กำลังทำหน้ายังกันว่าเห็นงูสิบตัวกำลังบินได้ (O[]O) เพราะฉันบังอาจไปด่าเขาฉอดๆ ไม่มีคำไหนที่เหมาะสมกับอารมณ์ของฉันยิ่งกว่าคำว่า ใสจะ สะใจ อีกแล้วค่า ^^

   "ไอ้ซาทร์ แกจะทำร้ายผู้หญิงเหรอ ลือมกฏแล้วรึไง" นายหน้าสวยพูดพลางจับแขนอีตาซาดิสม์แน่น ส่วนคนที่ดูเงียบๆก็จับแขนเขาอีกข้าง พลางช่วยห้ามว่า

   "กฏน่ะ ไม่ทำร้าย แต่ทำอย่างอื่นได้นี่หว่า" นี่เหรอ การห้าม -*-

   "ยัยกรรไกร!" ไอ้ซาดิสม์(ที่ดิ้นหลุดจากเพื่อนๆได้แล้ว)  ตะโกนอย่างโมโห

   "ทำไม ไอ้ซาดิสม์" ฉันลอยหน้าลอยตาอย่างกวนประสาท

   เขากัดฟันอย่างไม่พอใจ

   "นี่!"

   จะนี่ทำไมเนี่ย ฉันไม่ได้ชื่อนี่นะยะไอ้ซาดิสม์

   "คิดว่าเธอแน่นักรึไงหะ"

   "ใช่ ^^ ฉันแน่ แต่นายอ่อน ^-^" ฉันฉีกยิ้มกว้างอย่างสะใจ

   "เธอกล้าดียังไงมาว่าฉันหา!!" คราวนี้นายซาเทียร์ระเบิดเสียงอย่างโกรธจัด เฮ้อ นายเป็นคนเริ่มก่อนนะ

   "แล้วนายน่ะติ๊งต๊องรึเปล่า แค่ฉันยอมรับว่าฉับกระทืบลูกน้องนาย นายก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆหน้าฉัน แบบนี้เขาไม่เรียกว่าติ๊งต๊องอย่างเดียวแล้วมั่ง นายน่ะทั้งติ๊งต๊องทั้งโรคจิต"

   "=O=" หน้าของไอ้ซาดิสม์

   "หน้าตาก็ดี ทำไมไม่รู้จักดูแลลูกน้องบ้างล่ะ แค่ลูกน้องสามคนก็ยังคุมไม่ได้ ปล่อยให้มากัดคนอื่นเขาแบบนี้ ถ้าฉันติดโรคกลัวน้ำมาจากพวกนายจะว่ายังไง -_-^^"

   "O[]O"

   "แล้วที่นายทำตัวแบดบอยอวดสาวไปวันๆน่ะ คิดว่าเท่ห์นักรึไง นายน่ะมีดีแค่หน้าตา แต่นายน่ะเป็นแค่อีตาติ๊งต๊องที่ชอบอวดความเลวและความชั่วร้ายไปวันเท่านั้นแหละ ไปเรียนป.1 ใหม่เถอะ เผื่อจะได้ฉลาดกว่านี้"  ฉันปิดฉากด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน

   ไม่บอกก็รู้ว่าสายตาของไอ้ซาดิสม์จ้องฉันเขม็งแค่ไหน นี่ถ้าสายตาเขาเป็นมีดสปาร์ต้า ฉันเละเป็นศพไปแล้ว =_=

   "อุ๊บ" อยู่ดีๆ ไรต์ก็เอามือปิดปาก พลางตัวสั่นน้อยๆ

   "ไอ้บ้านี่ แกหัวเราะฉันเหรอวะ" ไอ้ซาดิสม์ตะคอกใส่ไรต์อย่างรำคาญ

    "ผมเปล่าซะหน่อย แค่ต่อมตลกในร่างกายอยากทำงานเฉยๆ ผมไม่ได้ขำพี่แต่นิดเดียวนะ >_<"

   ไอ้ความกวนประสามนี่สืบทอดได้ทางสายเสือดได้ด้วยเหรอเนี่ย ฉันเพิ่งรู้นะเนี่ย ^^

   "ฮึ่ย" นายซาดิสม์สบัดหน้ามาจ้องฉันอย่างหัวเสีย

   พรวด

   ไอ้ซาดิสม์กระโจนพรวดเดียวถึงตัวฉันและบีบแขนทั้งสองข้างไว้แน่นจนไรต์และทุกคนตกใจ

   "ถ้าฉันไม่ฆ่าเธอตอนนี้ก็อย่ามาเรียกฉันว่าซาเทียร์อีกเลย" นายซาดิสม์ขบฟันกรอด

   "เฮ้ยไอ้ซาทร์ ท่องไว้เซ่ นั่นอะเกิร์ลนะ ไม่ใช่อะบอย" นายคนที่ดูเงียบรีบปรี่มาดึงตัวฉันออก ส่วนนายหน้าสวยรีบมายืนกันฉัน

   "แกดูยัยกรรไกรนี่สิ"

   "ใจเย็นดิ" เพื่อนๆของเขาช่วยกันหว่านล้อมพลางรีบลากเขาไปให้ห่างฉัน แต้อีตานั่นยังโวยวายและชี้มือมาทางฉันอีก -*-

   ไรต์หัวเราะคิกๆ แล้วหันหน้าหล่อๆของมันมาถามฉันว่า

   "เจ้แน่มากนะที่พูกกับพี่เค้าอย่างนั้น ^^"

   "แน่นอน ฉันเป็นถึงพี่นายนะเว้ย"

   "ฮ่าๆๆๆ" ไรต์หัวเราะชอบใจก่อนที่จะล้วงมือเข้าไปในกระเป๋านักเรียนแล้วดึงกระป๋องน้ำโค้กมาแล้วยื่นให้ฉัน

   "อ่ะนี่ เจ้เป็นผู้หญิง ต้องกินอะไรซะบ้าง"

   "อา นายเป็นน้องที่น่ารักมากเลย ^()^" ฉันฉวยกระป๋องโค้กและตั้งท่าจะดื่ม แต่...

   บ๋อแบ๋

  มันหมด!

   ฉันหันไปมองไรต์อย่างแค้นๆ แล้วโยนกระป๋องน้ำทิ้งอย่างฉุนๆ

   โป๊ก!

   เสียงอะไรหว่า ฮะ เฮ้ย ไม่จริง -O-

   นายซาดิสม์หันมามองฉันอย่างเคียดแค้น ในมือขวาที่เกร็งแน่นกำกระป๋องน้ำโค้กไว้!

   "เผ่นเร็วไรต์!!!"