My secret love! ความลับครั้งนี้จะถูกเปิดเผยไม่นะ><

กลับมาอัพแล้วค่าาาาา

ไรเตอร์ขอโทษนะที่หายไปนานพอดีช่วงนั้นมันยุ่งๆน่ะค่ะ

แต่กลับมอัพแล้วอย่าโกรธไรเตอร์น้าาาาาาา

จ้างั้นเรามาเริ่มอ่านกันเลยดีกว่า Let go ..........

ตอนที่11

ณ โรงเรียน

แก้ว-พี่โมะ

โทโมะ-อืม

แก้ว-พี่โมะยังไม่ลืมพี่จินนี่ใช่มั้ยคะ

โทโมะ-แก้วรู้

แก้ว-แก้วรู้ค่ะความลับที่พี่เก็ยมาตลอดความลับที่พี่ไม่อยากให้ใครรู้

โทโมะ-พี่น่ะมันชั่วพี่น่ะมันเลวเองแหละเป็นเพราะพี่เรื่องทุกอย่างถึงเป็นแบบนี้

+secreat TOMO +

ณ เมืองนอก

จินนี่-โมะคะเร็วๆสินี่มันสายแล้วนะ

โทโมะ-จ้าๆเสร็จแล้วถปสู่ขอจินนี่เลยฮ๋าๆ

จินนี่-โมะอ่ะ พูดไรไม่รู้บ้า -//-

โทโมะ-555

บ้านจินนี่

จินนี่-คุณพ่อรี่โทโมะแฟนจินนี่ค่ะ

พ่อจินนี่-หึ พ่อเคยบอกแล้วไงว่าลูมีคู่หมั้นแล้ว

จินนี่-แต่พ่อคะจินนี่รักโมะ

พ่อจินนี่-ไม่มีทางแกต้องแต่งงานกับคู่หมั้นที่พ่อหามาให้แก

จินนี่-คุณพ่อ !!!

โทโมะ-เอ่อคือว่าใจเย็นๆก่อนนะครับคุณพ่อ

พ่อจินนี่-แกนั่นแหละตัวดีไปเลยไปไอ้ลูกทรพีมิอาจพาผู้ชายเข้าบ้าน ไป้ปปปปปป

จินนี่-โมะจินนี่จะหนีไปกะโมะที่กรุงเทพเราจะไปอยู่ด้วยกันที่นั่น

โทโมะ-ไม่ได้นะจินนี่โมะยังไม่อยาก

จินนี่-โมะไม่รักจินนี่แล้วใช่มั้ย

โทโมะ-มันไม่ใช่อย่างนั้นแต่โมะแค่อยากขอเวลา

จินนี่-เวลา เวลาอะไรกันโมะยังรักจินนี่อยู่รึป่าว

โทโมะ-รักสิรักมากด้วยแต่โมะยังไม่อยยากทำสิ่งที่ผิดนะ

จินนี่-โมะมองความรักเราเป็นสิ่งที่ผิดหรอคะ

โทโมะ-จินนี่ผมว่าตุณกลับไปสงบสติอารมณ์ก่อนเถอะนะพรุ่งนี้ผมจะมาหาใหม่

จินนี่-ทำไมล่ะโมะอย่าเพิ่งไป โมะ!! ฮึกฮือออออออTT

ห้องนอนจินนี่

จินนี่-ได้ในเมื่อไม่มีใครรักเราแล้วเราก็จะตายให้ดู

และจินนี่ก็กินยาฆ่าตัวตาย

ณ โรงพยาบาล

หมอ-เสียใจด้วยนะครับเราช่วยเธอไม่ทัน

พ่อจินนี่-ไม่จริง ม่ายยยยยยยยยย!!!

โทโมะ-จินนี่ โมะขอโทษฮึกฮือออโมะขอโทษษษษษษษ 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แก้ว-ไม่หรอกค่ะพี่ไม่ได้ผิดแต่พี่แค่ยังไม่รู้เรื่องที่ว่าพี่จินนี่เขาเป็นโรคเครียดขั้นรุนแรงมาก่อน

โทโมะ-พี่เป็นแฟนประสาอะไรแค่เรื่องแค่นี้ยังไม่รู้พี่สมควรตายแทนจินนี่จริง 

แก้ว-ไม่นะคะพี่โมะแก้วขอโทษแก้วไม่น่าพูดถึงเรื่องนี้เลย

โทโมะ-ไม่เป็นไรหรอกพี่ชินแล้วล่ะอีกหน่อยความผิดครั้งนี้มันจะย้อนกลับมาทำลายตัวพี่

แก้ว-ฮึกฮือออ ไม่ค่ะแก้วจะไม่ยอมให้พี่เป้นไรเด็ดขาดแก้วรักพี่พี่ลืมสิ่งหนึ่งที่พี่เคยบอกกับแก้วไม่ได้หรอคะ

โทโมะ-จำได้สิพี่ถึงบอกไงว่าพี่มันชั่วเลว ทั้งที่พี่เคยสัญญากับแก้วไว้ก่อนไปเมืองนอกว่ากลับมาเราจะเป้นแฟนกันรักกันและแต่งงานกันถึงตอนนั้นเราทั้งคู่อาจจะสัญญากันแค่แบบเด็กๆแต่ก็ไม่มีใครรู้เลยมีเพียงเราที่รู้กันแต่พี่ไม่เคยลืมแต่พี่ผิดสัญญาเองที่พี่ไปรักกับคนอื่นตอนอยู่ที่นั่นพี่ขอโทษแก้ว

แก้ว-ฮึก พี่ยังจำได้พี่ยังไม่ลืมแก้วก็ไม่เคยลืมเลยแก้วยังรักพี่อยู่นะคะรักไม่เคยเปลี่ยน

โทโมะ-ตอนนี้พี่ก็ยังรักแ้วเหมือนกันรักมากด้วย

และทั้งสองก็กอดกัน

เขื่อน-แฮ่มๆทำอะไรน่ะสองคนนี้นี่มันในโรงเรียนนะจ๊ะ

เฟย์-พี่เขื่อน อย่าไปยุ่งเรื่องขอเขาได้ั้มั้ย

เขื่อน-อ้าวก็เฟย์เป็นคนลากพี่มาดูเองนะ

เฟย์-พี่เขื่อนใครใช้ให้พูดห๊ะ

เขื่อน-อ้าว Y-Y ผมขอโทษฮัฟ

แก้ว- ^^ เอ่องั้นแก้วขอตัวขึ้นห้องก่อนนะคะ

เฟย์-ไปด้วยรอด้วยดิแก้วเขินอะไรก็ไม่รู้เดินเร็วชะมัด

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ติดตามตอนต่อไป

ไรเตอร์-ใกล้จบแล้วนะอย่าลืมติดตามกันนะจ๊ะเป็นกำลังให้ไรเตอร์ด้วยอย่าลืมเม้น โหวตให้ด้วยนะชาวขีดเขียนที่น่าฮักทุกกกกกกกคน อิอิ ^^