Past life อดีตของใจ แต่ยังไงก็ เธอ

มาต่อค่ะ

“ เอ๊ะ นี่บ้านน้องแก้วหรอครับ “ โทโมะ

“ ใช่ค่ะ ขอบคุณมากนะคะ ที่อุตส่าห์มาส่งแก้ว “ แก้ว สาวน้อยที่ไร้เดียงสากล่าวขอบคุณชายหนุ่มที่มาส่ง...

 Tomo : part

ใช่เขาจริงๆด้วย แก้ว.. พี่กลับมาแล้วนะ แก้ว เธอสวยขึ้นมากจริงๆ เธอยังไม่ตาย เธอยังอยู่ ชายหนุ่มนึกในใจก่อนจะปล่อย ธารน้ำน้อยๆไหลรินออกจากตา...

Kaew : part

“ ม๊า แก้วกลับมาแล้ว ทำอะไรกินอ่ะม๊า หิวเว่อร์ “ แก้ว

“ ใครมาส่งน่ะ หมวย “ กิ่ง

“ เพื่อน จ้า ^^ ไม่มีอะไร “ แก้ว

“แน่นะ ยัยน้องสาว “ กิ่ง

“ แน่น้อน “

“ เออ ม๊าจ๋า แก้วจะไปเที่ยวระยองกับ เฟย์ฟาง อ่ะ ไปได้ป่ะ “ แก้ว

“ ได้ๆ แล้วไปเมื่อไหร่ล่ะคุณลูก “  แม่มล

“ อะ อีกสองวันอ่ะม๊า งั่มๆ >W< “ แก้ว

ตกกลางคืน

ฉันเดินออกมาหน้าระเบียงห้องนอน ซึ่งตอนเด็กๆจำได้รางๆว่า เคยปืนเล่นกับใครคนนึก คนที่ทำให้เรารักใครไม่ได้อีก แต่เราก็จำไม่ได้ เอ๊ะ !!

“ ใครเปิดไฟบ้านนั้นหว่า ? หรือว่า ขโมย !! “

“ ขโมยคงไม่เปิดไฟให้เห็นหรอกเวลาขโมยของอ่ะ “

“ ลองไปดูดีกว่า “

และแล้ว เธอก็ย่องๆเข้าไปในบ้านของเขา << แก้ว เธอดูเหมือนจะเป็นขโมยแทนแล้วนะ < จะบ้าเรอะ - - แค่สงสัยเว้ย !!

“ ใครน่ะ ที่นี่เขาไม่มีอะไรให้ขโมยหรอกนะ ออกไปซะเหอะ !! แล้วบ้านนี้ก็ไม่ใช่บ้านร้างนะ “ แก้ว << เธอกล้ามาก ยัยแก้ว ไปตะโกนในบ้านคนอื่นเขาได้ไง - - < ก็ฉัน สงสัยอ่ะ ><

“ ผมไม่ใช่ขโมยครับ ผมเป็นเจ้าของบ้านนี้ อย่างถูกต้องครับ แล้วคุณนั้นแหละเป็นใคร เข้ามาบ้านผมได้ยังไง “ ชายคนหนึ่งกล่าว กับหญิงสาวที่หันหลังให้เขาอยู่

“ เอ่อ ขอโทษค่ะ คือ ฉันอยู่บ้านข้างๆคุณน่ะ แล้วปกติ บ้านนี้จะไม่มีใครอยู่ด้วยเลยกลัวว่า จะมีใครมาขโมยของน่ะค่ะ “ แง้ !  หนูผิดไปแล้ว เธอพูดพร้อมกลับหันมาประจันหน้ากับชายหนุ่ม

“ พะ..พะพี่ โทโมะ “ แก้ว

“ อ้าว น้องแก้วเองหรอครับ “   โทโมะ

“ พี่อยู่บ้านนี้หรอคะ ? “ แก้ว

“ ครับ ตอนเด็กๆพี่เคยอยู่ที่นี่ถึงตอน 14  ก่อนที่พี่จะไปญี่ปุ่นน่ะครับ “

“ ตอนพี่  14 ฉัน ก็ 12 น่ะ ค่ะ ตอนนั้น ฉันถูกรถชน ตอนที่วิ่งไปหาใครคนนึง ที่แก้วรักเขามาก แต่แก้วก็จำไม่ได้เลย “  แก้ว

“ งั้นแก้วไปก่อนนะคะแล้วเจอกันวันไปเกาหลีค่า  ^^ “

“ ครับ ฝันดีครับ “ โทโมะ

สองวันต่อมา.. ผ่านไปวัยเหมือนไรเตอร์โกหก ><

“ เฮ้ย มากันครบยัง “ เขื่อน

“ ยัง ขาดยัยแก้ว กับพี่โทโมะอ่ะ “ ฟาง

ย้อนกลับมาบ้านนางเอก

กริ๊ง~~!

ชายร่างสูงสวมเสื้อกล้ามสีขาวสะอาดและสวมเสื้อยืดตัวโคร่งและกางเกงสี่ส่วนสบายๆกดกริ่งไฟฟ้าบ้านที่เขาคุ้นเคยเมื่อ 7 ปีก่อน ..

“ มา เอ๊ะ เอ่อมาหาใครคะ “ ผู้เป็นพี่สาวออกมาเปิดอย่างร่าเริง แต่เอะใจกับใบหน้าที่คุ้นเคยของเพื่อนชายเมื่อ 7 ปีที่แล้ว

“ สวัสดีครับ คือผมมาหาน้องแก้ว ไม่ทราบว่า แก้วออกไปข้างนอกหรือยัง ?! ครับ “ ชายร่างสูง

“ นะ นายใช่โทโมะใช่มั๊ย ? “ กิ่ง

“ ใช่ครับ คุณก็คือ กิ่งสินะครับ “ โทโมะ

“ เฮ้ย นายกลับมานานยังอ่ะ เข้ามาก่อนๆ แล้ววันนี้จะเอาน้องฉันไปไหนอีกเนี่ย ^^ “ ผู้เป็นพี่ของแก้ว กล่าวอย่างดีใจที่คนรัก เอ๊ย คนสนิทของน้องสาวนั้นกลับมา..

“ ไม่นาน แล้วเธอล่ะกิ่ง สบายดีมั๊ย “ โทโมะ

“ สบายดี ด่าน้องได้ทุกวัน เออ ไอ่แก้วมันยังไม่ตื่น แล้วจะไปไหนกัน ?! “ กิ่ง

“ อ้าว แก้วไม่ได้บอกหรอ ? ว่าจะไปเกาหลีกับพวกเขื่อนแล้วก็สองพี่น้อง อะไรนี่น่ะ “ โทโมะ

กริ๊งๆ

เสียงโทรศัพท์ของ กิ่ง ดังขึ้น

“ ค่ะ บอส กิ่งจะรีบไปเดี๋ยวนี้ “

“ นายขึ้นไปตามแก้วเอาเลยนะ เดินทางปลอดภัย บ๊ายบาย “ เธอพูดพร้อมกับสะพายกระเป๋าใบโปรดของเธอแล้ววิ่งออกจาบ้านไปอย่างรวดเร็ว

“ อื้อ “ โทโมะ

ก็อกๆ

“ น้องแก้วครับ “

“ น้องแก้ว “

ชายร่างสูงยืนเรียกสาวน้อยอยู่นานหลายนาที เอาวะ ไหนๆมาแล้ว

แกร๊ก

“ น้องแก้วครับวันนี้ไประยองนะครับตื่นเถอะ “ โทโมะ

“ อื้อ พี่กิ่งขอแก้ว 5 นาทีนะ “

“ O.O เฮ้ย ไประยอง และ และ แล้วใครเนี่ย กะ  กรี๊ด...~ อุ๊บ “

“ น้องแก้วนี่พี่เอง โทโมะน่ะ “ โทโมะ

“ ละ แล้ว พี่เข้ามาห้องแก้วได้ยังไง “

“ กิ่ง เอ่อ พี่เราน่ะ บอกเข้ามาได้เลย ไปอาบน้ำไปครับ “ โทโมะ

“ ค่ะ “ เธอรับคำสั้นๆแล้วเดินเข้าห้องน้ำไปอย่างว่าง่าย

20 นาที ต่อมา

“ เสร็จแล้วค่ะ “

“ ครับ “

จะมาต่อพรุ่งนี้นะคะ ^^