Love confused รักนี้มันอลเวง !!!

“เฟย์ แก้ว เกล ลงมาได้แล้วเดี๋ยวไปร.ร.สาย”ฟางพี่สาวคนโตตะโกนเรียกน้องๆๆที่แต่งตัวช้าเหลือเกิน
“ค่ามาแล้วค่า”เฟย์พี่สาวคนที่2วื่งลงมาอย่างรวดเร็ว
“เจ๊ฟางเจ๊เฟย์ดูเจ๊แก้วดิแกล้งเกลอีกแล้วอ่ะ”เกลน้องสาวคนเล็กที่สุดวิ่งลงมาหาฟางกับเฟย์
“ฮ่าๆๆตามมาเอาคืนให้ได้ดิ”แก้วพี่สาวคนที่3ทะเลนที่สุดชอบแกล้งพี่ๆน้องๆ
“แก้วแกล้งเกลอีกแล้วหรอไง”ฟางดุนิดๆ
“ยัยแก้วคืนเกลไปจะได้รีบกินข้าวไปร.ร.”เฟย์ดุบ้าง
“เจ๊แก้วเอากระเป๋าเกลคืนมาเหอะ”เกลขอร้อง
“อ่ะก้ได้ขี้เกลียดแกล้งแล้ว”แก้วพูดพร้อมคืนกระเป๋าให้เกล
“ขี้เกลียดไปร.ร.อ่ะเจ๊”แก้วพูด
“ไม่ได้ปิดเทอมวันแรกนะ”ฟางพูด
“ปีนี้เกลขึ้นม.4แล้วเป็นไงชุดม.ปลายของเกล”เกลลงมาในชุดนักเรียนม.ปลายที่ทุกคนเคยเห็นเป็นครั้งแรก
“น้องใครเนี่ยน่ารักจัง”เฟย์พูดไปกินไป
“ไม่น่ารักหรอกยัยน้องบ้าก็แค่ชุกม.ปลาย”แก้วพูดแกล้งเกลอีกแล้ว
“เจ๊แก้วตลอดเลยไม่ถามแล้วกินข้าวดีกว่า”เกลพูดจบก็เดินมากินข้าว
30นาทีผ่านไป
ที่ร.ร.
“เดี๋ยวตอนเย็นมาเจอกันที่นี่นะพี่ไปแล้วบาย”ฟางพูดจบก็เดินไปหาเพื่อนทันที
“เกลขอตัวก่อนนะคะบายค่ะ”เกลพูดจบแล้วก็เดินไปหาเพื่อน
“ยัยเฟย์ไปกันหมดแล้วอ่ะเราไปไหนดีอ่ะยังไม่ถึงเวลาเรียนเลย”แก้วพูดพลางทพหน้าเบื่อๆๆ
“จะไปไหนล่ะไม่รู้เหมือนกัน”เฟย์พูดพร้อมเดินไปเรื่อยๆๆ
พรึบ!!!
“ยัยเฟย์!!!เป็นอะไรมั้ย”แก้วพูดด้วยเสียงตกใจเมื่อเห็นเฟย์ล้มลงไปนั่งกับพื้น
“ก็เจ็บอ่ะดิถามได้โอ้ย....นี่นายเดินภาษาอะไรห๊ะ!!”พอแก้วพยุงเฟย์ขึ้นมาเฟย์ก็ต่อว่าคนที่เดินมาชน
“ขอโทษครับ อ่าวเฟย์เองหรอ”เขื่อนเพื่อนห้องเดียวกับเฟย์พูดขึ้น
“อ่าวเขื่อนหรอก็นึกว่าใครขอโทษด้วยนะ”เฟย์
“อืมไม่เป็นไร”เขื่อน
“ไอ่เขื่อนไปกินข้าวกันเร็วหิวแล้วนะ”โมะพูดขึ้นพร้อมทำท่าหิว
“ยัยเฟย์ไปกันเถอะ”แก้วพูดขึ้นพร้อมจูงมือเฟย์แล้วเดินไป
“ทำไมแกต้องลากฉันออกมาด้วยเนี่ย”เฟย์
“ฉันรู้นะว่าแกคิดอะไรอยู่”แก้ว
“คิดอะไรของแก”เฟย์
“ฉันรู้นะว่าแกกับเขื่อนเป็นอะไรกันอ่ะถ้าเจ๊ฟางรู้บ้านแตกกันพอดี”แก้ว
“นี่แกรู้ว่าฉันคบกับเขื่อนตั่งแต่เมื่อไร”เฟย์
“ม.4แต่ฉันไม่ได้พูดอะไร”แก้ว
“ในที่สุดก็มีคนรู้เนอะฉันไม่อยากรักแบบหลบๆแล้วอ่าไม่รู้เมื่อไรเจ๊ฟางจะเลิกหวงน้องสักที”เฟย์
“อย่าว่าแต่แกเลยเฟย์ฉันก็อยากให้เจ๊แกเลิกหวงน้องอ่าถึงฉันจะไม่มีแฟนก็เหอะ”แก้ว
“อย่างแกคงจะมีใครมาจีบหรอกดุซะขนาดนี้555+”เฟย์
“ไม่ต้องมาพูดเลยเชอะ”แก้ว
“แก้วน้องรักของเจ๊”เฟย์
“น้องอะไรเล่าเกิดปีเดียวกัน”แก้ว
“แกเกิดหลังฉันอยู่ดีฉันเป็นพี่แก11เดือนย่ะ”เฟย์
“เออก็ได้ว่าไงคะพี่เฟย์”แก้วพูดพร้อมทำหน้าทะเลน
“แก้วช่วยปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับด้วยนะ”เฟย์ขอร้อง
“ได้อยู่แล้ว”แก้วแล้วทั่งคู่ก็เดินไปห้องเรียน
มาทางเขื่อนกับโมะก่อน
“เขื่อนฉันรู้นะว่าแกกับเฟย์เป็นอะไรกัน”โมะ
“อะไรของแก”เขื่อนปฏิเสะหน้าตาตื่น
“แกคบกับเฟย์ใช่มั้ย”โมะ
“แกรู้ได้ไง”เขื่อน
“รู้แล้วกัน”โมะ
“โมน้องรักขอพี่”เขื่อนพูดแบบขอร้อง
“อะไรวะเกิดปีเดียวกันแท้ๆๆ”โมะ
“แกเกิดหลังฉัน11เดือนเฟ้ย”เขื่อน
“ทำไมมีไรพูดซะดีเชี่ยว”โมะ
“ฉันควรจะบอกใครดีมั้ยวะว่าคบกับเฟย์อยู่”เขื่อน
“ไม่ควรหรอกแกก็รู้ไม่ใช่หรอพี่สาวของเฟย์อ่ะหวงน้องจะตายเดี๋ยวก็เรื่องใหญ่หรอก”โมะพูดด้วยเหตุผล
“มันก็จริงเฟย์ก็บอกไว้แต่ไม่อยากรักแบบเงียบๆอ่ะ”เขื่อน
“อดทนดิวะ”โมะ
“เออแล้วเมื่อไรแกจะมีแฟนเนี่ย”เขื่อน
“ไปเรียนเหอะ”โมะพูดบายเบียง
“แหมะเปลี่ยนเรื่องเลยนะ555+ว่าไปแก้วก็เหมาะกับแกดีนะ”เขื่อน
“ยัยทอมนั่นอ่ะนะไม่เอาหรอกเว้ย”โมะ
“เฮ้อ แก้วมันไม่ได้เป็นทอมเป็นผู้หญิงแค่ออกห้าวๆๆเอาป่ะเดี๋ยวฉันช่วยเป็นพ่อสื่อให้”เขื่อน
“ไม่เอาโว้ย”โมะพูดจบก็เดินไปเรียนทันทีเลย
ทางเกล
“ห้องอยู่ไหนเนี่ยหายากจัง”เกลเดินไปเรื่อยๆๆเพราะหาห้องเรียนไม่เจอ
พรึบ!!!!
“โอ้ยยยย”เกลร้องเสียงดัง
“ขอโทษครับเป็นอะไรมั้ยครับมาครับผมช่วย”พิชชี่พูดขึ้นด้วยความรู้สึกผิด
“โอ้ย เบาๆค่ะเจ็บข้อเท้า”เกล
“มานั่งตรงนี้ก่อนครับ”พิชชี่พยุงเกลมานั่งที่ม้านั่งข้างๆๆ
“ขอผมดูหน่อยนะคะ”พิชชี่พูดพร้มดูข้อเท้าเกล
“ค่ะเบาๆนะคะ”เกลพูด
“สงสัยจะขาแพงเดี๋ยวผมพาไปห้องพยาบาลนะครับ”พิชชี่พ฿ดจบก็พยุงเกลไปห้องพยาบาล
ที่ห้องพยาบาลเกลก็ทำแผลท่ายาเสร็จพิชชี่ก็อาสาไปส่งที่ห้องเรียน
“มาครับเดี๋ยวผมไปส่งที่ห้องเรียนขอคุณนะ”พิชชี่พูด
“ไม่เป็นไรค่ะเดี๋ยวเกลไปเองได้ค่ะ”เกล
“ชื่อเกลหอรครับผมพิชชี่นะ”พิชชี่แนะนำตัวเอง
“ค่ะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”เกล
“แล้วเกลอยู่ห้องไหนหรอเดี๋ยวพิชชี่พาไป”พิชชี่
“ห้อง1จ้าแต่เกลยังหาห้องไม่เจอเลยอ่ะ”เกล
“อ่าวห้องเดียวกับพิชชี่เลยงั้นไปพร้มกันเลยมาเดินไหวมั้ย”พิชชี่พูด
“ไหวจ้า”เกล
พิชชี่ก็ประคองเกลไปตลอดทางจนถึงห้อง4/1
“นี่พวกเธอ2คนทำไมมาช้าขนาดนี้”อาจารย์ที่ปึกษาพูดขึ้น
“ขอโทษค่ะที่มาช้า”เกล
“ขอโทษครับพอดีเกลล้มขาแพงผมเลยพาไปห้องพยาบาลมาครับเลยขึ้นห้องสาย”พิชชี่
“อ่ะไม่เป็นไรเธอ2คนไปนั่งตรงที่ว่าง2ที่นั้นไป”อาจารย์พูดขึ้น
“ครับ/ค่ะ”พิชชี่และเกลพูดพร้อมกัน