ยัยแม่มดฝึกหัดสยบหัวใจพ่อมดจอมซ่า

9.0

เขียนโดย toeo_teay

วันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เวลา 12.14 น.

  2 chapter
  4 วิจารณ์
  8,529 อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ดวซวย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

บทที่2 

ณ วันรุ่งขึ้น 

แพวา ทำอะไรอยู่อ่ะหอมจังตื่นมาก็จะกินเลยนะยัยเพื่อนบ้า 

ก็เห็นอยู่ว่าฉันอะไร ยังจะมาถามอีก - -โดนาเดินเข้ามาฉันพร้อมกับหยิบซ้อนขึ้นมาตักข้าวต้มเข้าปากอย่างสบายใจสุดๆ 

นี่ไปอาบเลยไป เอ่อ..ไปปลุกสองคนนั้นด้วยยัยโดนาหน้าชิล์ให้ฉันแล้วเดินไปที่ประตูเพื่อไปปลุกสองคนนั้น ทุกคนคิดว่ายัยโดนาแสนดีมากเลยใช่ไหมความจริงยัยโดนาปากจัดยิ่งกว่าฉันซะอีกแต่ยัยนั่นไม่ค่อยชอบแสดงออกแต่อย่าให้ยัยนั่นเดือดล่ะกันใครก็ห้ามไม่ไหวเลยทีเดียว

เธอทำอะไรกินอ่ะมาอีกคนแหละไม่เห็นหรือยังไงว่าทำข้าวต้มอ่ะ - -*

ทำข้าวต้มพูดเสร็จฉันเดินไปหยิบชามมาตักข้าวต้มใส่ชามแล้เดินไปวางไว้บนโต๊ะที่มีนมอุ่นๆกับขนมปังที่วางไว้พร้อมที่จะกินข้าวกันแล้ว

ไปอาบน้ำซะ แล้วพวกนายจะไปโรงเรียนไหมฉันก้มหน้าจัดข้าวของบนโต๊ะเงยหน้าขึ้นมามองเพื่อที่จะฟังคำตอบ

ไป ฉันจะไปเรียนกับพวกเธอวันหนึ่งทำไมต้องไปด้วยเนี่ย ฉันต้องทนเห็นหน้าอีตาคอปเปอร์นานแค่ไหน

แพรวาไปอาบน้ำเลยฉันอาบน้ำเสร็จแล้วคุณเพื่อนเอ่ยออกมาแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวไม่เท่าไหร่ยังมีผู้ชายอยู่ข้างในบ้านด้วยไม่อายหรือไง

นี่แก ออกมาแค่ผ้าขนหนูผืนเดียวไม่อายเหรอฉันว่ายัยโดนาความรู้สึกช้ามากๆ ฉันพูดไม่เท่าไหร่ยัยนี่ตาโตทันทีเลย

“O_o”ยังจะมาทำตาโตอีกแม่คุณ ฉันล่ะอายแทน

ไม่เป็นไรหรอกเวเพอร์เป็นคนดี๊ดี ไม่เหมือนไอ้คนข้างๆ

เพื่อนเธอไม่ค่อยเท่าไรหรอก แต่ถ้าเป็นเธอคง....กรี๊ดด ไอ้บ้ากล้าดียังไงเนี่ย

คงอะไรไม่ทราบ!”ตื่นมาก็หาเรื่องฉันเลยจะไอ้บ้า

ก็คงเสียสายตาน่ะสิไอ้บ้า ฉันไม่แย่ขนาดนั้นนะย่ะ(เหรอ - -*)

ไอ้...ฮึ่ยฉันเดินกระแทกเท้าเข้าห้องน้ำอย่างโมโห

ปัง!!

ยัยแพรเอ่ย นายก็อย่ากวนเพื่อนฉันมากสิว่ะมันโกธรขึ้นมานายจะเดือดร้อนนะโว้ย!”ขนาดฉันอยู่ในห้องน้ำยังได้ยินเสียงของยัยโดนาเลยนะสงสัยจะรำคราญล่ะมั้ง

ผีเข้าอีกคนแหละเหอะๆ นายได้ตายแน่คอปเปอร์

อยากตายป่ะ เซ็งอารมณ์เสียแต่เช้านั่นไง ยัยโดนาองค์ลงแล้วครับท่าน

ฉันเดินออกมาเห็นสองหนุ่มยังยืนอยู่ที่เดิมไม่ไปไหนเลยยืนจ้องอยู่ได้ไอ้บ้า

ไม่ไปอาบน้ำกันหรือยังไง ยืนจ้องอยู่ได้จริงอย่างที่ยัยโดนาพูดอารมณ์เสียตั้งแต่เช้าเลย

อาบแล้วอาบที่ไหนอย่าบอกนะว่าอาบในห้องนอนฉันอ่ะ

อาบที่ไหนถ้าอาบที่ห้องนอนฉันล่ะก็ตายแน่

อาบหน้าบ้านเธอ - -*เมื่อกี้ฉันได้ยินไม่ค่อยเขาบอกว่าอาบหน้าบ้านฉันใช่ไหม

อาบหน้าบ้าน!!”ตายๆ ชาวบ้านแถวนี้ได้นินทาพวกฉันกันพอดี

ทำไมต้องตะโกน - -*เวเพอร์นายไม่คิดที่จะห้ามเพื่อนเลยหรือยังไง

ช่างเหอะ งานเข้าพวกฉันแล้วไง - -*ฉันเดินขึ้นบันไดไปแต่งตัวกินข้าวแล้วไปโรงเรียนแต่ไม่ลืมที่จะใส่สร้อยไปด้วย

โรงเรียนมิติล่า

ตอนนี้พวกเราถึงโรงเรียนแล้วขอบอกว่าสาวๆในโรงเรียนมองสองคนนี้ตลอดทางเลย อยากจะรู้จริงสองคนนี้หล่อตรงไหนถ้าเป็นเวเพอร์ก็ว่าไปอย่างแต่ถ้าเป็นอีตาคอปเปอร์ก็คงหล่อแต่นิสัยใช้ไม่ได้

มองอะไรกันหนักกันหนายัยโดนาเริ่มบ่นแหละ องค์ลงตั้งแต่เช้ายังไม่หายอีกเหรอ

นั้นสิ น่าเบื่อบ่นอย่างกับเขามองฉันเลย

นี่พวกเขามองฉันไม่ใช่เธอสองคนก็นั่นแหละมันน่ารำคราญ

อย่ามากวนกำลังอารมณ์เสีย ไปยัยแพรยัยโดนาลากฉันออกมาจากวงล้อมโดยทิ้งสองคนนั้นไหวมีเสียงอีตาคอปเปอร์โวยวายขึ้นมา

นี่พวกเธอสองคนจะไปไหน จะทิ้งพวกฉันหรือยังไงใช่ อยากทิ้งนายมากเลย

เออ ใช่ จะทิ้งมีอะไรไหม!!”สงสัยองค์ลงหนักดุชิบหายเลย

กลับมาเดี๋ยวนี้นะ อย่าหาว่าฉันไม่เตือน!!”อีตาคอปเปอร์องค์ก็ลงอีกคนเวรกรรมว่ะ

ไม่! ตามหายพวกฉันให้เจอก็แล้วกันขอพูดบางล่ะกัน ไปท้าอย่างงั้นฉันจะตายไหมเนี่ย แล้วทำไมฉันต้องไปกลัวด้วยบ้าไปแล้วเรา

ณ ห้องเรียน

เฮ้อ! กว่าจะหลุดออกมาได้แทบตายเลยเราฉันยืนหอบอยู่หน้าห้องกับโดนากันสองคนเหนื่อยจังเลยโว้ย

เข้าห้องเถอะว่าแต่สายแล้วนิ ตายแล้วชั่วโมงแรกเป็นของอาจารย์วิไล โดนด่าแน่ๆ

นี่เธอสองคนทำไมมาสาย!!”โอ้วว่าแล้วเชียว โดนจนได้ใครก็ได้ช่วยที

พอ......เจ๊แกไม่ให้พวกเราพูดมั้งเลย ใครอ่ะที่อยู่ข้างหลังอาจารย์เหมือนอีตาคอปเปอร์กับเวเพอร์เลยอ่ะ

ไม่ต้องมาพูดไปนั่งที่! เอาล่ะวันนี้เรามีนักเรียนแลกเปลี่ยนมาเรียนกลับเราด้วยฉันกับยัยโดนาเดินไปนั่งที่ของตัวเองพอมองมาทางหน้าฉันเรียนถึงกับอึ้งอีตาคอปเอร์กับเวเพอร์มาถึงก่อนเรา

สวัสดีครับ ผมคอปเปอร์ฉันต้องโดนด่าเพราะนายอีตาบ้า

สวัสดีครับ ผมเวอเพอร์นายก็อีกคนนะเวเพอร์

แพรวาสองคนนี้มาก่อนเราได้ไงอ่ะยัยโดนาแกลืมแล้วเหรอว่าสองคนนั้นเป็นใคร

นี่แกลืมหรือเปล่า ว่าสองคนนั้นไม่ใช่คนธรรมดาพอฉันซุบซิบกับยัยโดนาได้สักพักอาจารย์วิไลก็แวดมาทันที

นี่! เข้ามาสายยังจะมาคุยกันอีกนะวันนี้ดวงซวยสุดๆ อาจารย์วิไลด่าโดนเซ็งค่ะ

ตอนนี้จะมาสิบโมงห้าสิบห้าแล้วใกล้เวลากินข้าวแล้ว นายคอปเปอร์นั่งข้างฉันทะเลาะกันทั้งชั่วโมงจนอาจารย์ด่าอีกรอบส่วนโดนาไม่ต้องพูดถึงเถียงกันนิดแต่ไม่โดนด่าแสดงว่าฉันโชคร้ายมากเลยวันนี้อาจารย์วิไลก็พูดขึ้นหลังจากที่ด่าฉันกับอีตาคอปเปอร์เสร็จประมาณห้านาที

 

 

เม้นด้วยนะค่ะ

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา