Cute love น่ารักดีนัก ขอรักหน่อยละกัน!!!
Bifern
1) Danger deep kiss
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"นี่!!! ปล่อยฉันนะ!!!!"
ฉันกรีดร้องเมื่อถูกไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้มาคว้ามือฉันไว้ ฉันพยายามสลัดมือให้หลุดจากอุ้งมือมาร แต่ก็ไม่หลุด
โอ๊ย มันบีบมือฉันแน่นจนช้ำไปหมดแล้วนะ ไม่เอาคีมมาบดมือฉันเลยล่ะ TTOTT
"ถ้าแกไม่ปล่อย รับรองแกจะต้องเสียใจไปจนวันตาย!!"
"ฮ่ะๆ ตัวเล็กๆ ผิวบางๆน่ากินอย่างนี้จะทำอะไรได้"
"ขอโทษนะ พอดียัยนี่เป็นแฟนฉัน"
"แกเป็นใครกันฮะ!?!"
เอ๊ะ! เสียงใคร?แฟน? อะไรกัน นาริงงไปหมดแล้วค่าๆๆๆๆๆๆๆ 
เจ้าของเสียงเดินมา แล้วหยุดอยู่ข้างฉัน เขาต้องสูงเกินร้อยแปดสิบเซนต์แน่ ถึงหุ่นจะไม่ล่ำ ติดบางนิดหน่อย
แต่ก็ดูดี ไหล่กว้างๆนี้พร้อมจะโอบกอดผู้หญิงได้เสมอ
พูดถึงหน้าตา....เขามีหน้าตาหล่อแหลมพอดิบพอดี ตาคมกริบ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากสี
แดงสดหยักลึกเหมือนถูกสลักด้วยลิ่มไม่แสดงความรู้สึก อ้อ!ถ้าคุณเคยดู การ์ตูนที่พระเอกหล่อ เท่ห์ แสนจะคม
คาย จินตนาการเขาคนนี้เป็นอย่างนั้นได้เลยค่ะ เขาเองก็เหมือนจะหลุดออกมาจากการ์ตูนเลย
และสิ่งที่สามารถสะกดหญิงสาวทุกคนให้สยบแทบเท้าได้ ก็คือนัยน์ตาสีเหลืองลูกพลับที่คมเข้มและมีเสน่ห์
คู่นั้น...
"นายเป็นใครน่ะ"
"ฉันมาช่วยเธอนะ ไม่อยากให้ช่วยเหรอ -_-;"
เขาพูดด้วยเสียงหงุดหงิด นี่ตกลงอยากจะช่วยรึเปล่าเนี่ย -^-" ไหล่เล็กๆของฉันเบียดเสียดกับช่วงแขนของ
เขาจนอึดอัดไปหมดแล้วนะ
"จะให้ฉันเชื่อง่ายๆเหรอ ไม่มั้ง แค่มาเดินแล้วบอกว่าเป็นเด็กแกน่ะ"
"บอกเขาไปสิ ว่าเธอเป็นแฟนฉัน"
บ้า! จะให้พูดได้ยังไงว่าเป็นแฟนน่ะ เพิ่งเจอหน้าเองนะ 
ฉันไม่ใช่ผู้หญิงใน 'สต็อก' ของเขาซักหน่อย!
"จะไม่พูด ก็ไม่ว่านะ"
"ฉันเป็น..เป็น...เป็นแฟนกับเขา!"
ฉันโพล่งอย่างหมดทางเลือก เพราะว่าเขากำลังจะเดินหนีไปแล้วอ่ะ ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ เอาแต่ใจที่สุด!
"ถ้านายไม่เดินผ่านยัยนี่ไปแต่แรก ฉันก็เชื่ออยู่นะว่าเป็นแฟนแก"
"แล้วจะให้ฉันทำยังไง ให้พิสูจน์เหรอ"
"น่าสนุกอยู่นะ ฉันไม่เชื่อหรอกว่ายัยนี่จะให้แกพิ..."
"อุ๊บ!!!!!!"
ยังไม่ทันพวกมันจะพูดจบเลย เขาก็กระชากมือฉันให้มาหยุดอยู่ตรงหน้าเขา ชั่ววินาที! เร็วเกินกว่าที่ฉันจะ
หายใจ เขาก็จับคางฉันให้เชยขึ้น แล้วประกบริมฝีปากลงมาทันที!
"อื้อ~!!"
ฉันเบิกตากว้าง เพราะไม่คิดว่าเขาจะทำถึงขนาดนี้ อีตาบ้าคนนั้นก็อึ้งไปตามๆกัน เขาจูบลงมาชนิดหนักหน่วง
มากจนฉันต้องตั้งหลักให้มั่น แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะเขารัดร่างฉันไว้จนแทบจะลอยขึ้นกลางอากาศ
"อี้!!! อ่อยอั๋นอ๊ะ อ่อยเอี๋ยวอี๊เลย(นี่!!! ปล่อยฉันนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย) /O\"
ฉันพยายามผลักเขาออกไป แต่เขากอดฉันแน่นมากจนไม่มีพื้นที่ให้เหยียดมือได้อีก ฉันแทบจะอ่อนระทวย
เมื่อกลิ่นมิ้นต์อ่อนๆของคนตัวสูงค่อยๆซึมเข้ามาในริมฝึปากฉันอย่างลึกล้ำ
ชั่วขณะนั้นเอง....ฉันได้รู้ซึ้งของคำว่า 'จูบ' ที่ไม่ได้เป็นแค่การแตะริมฝึปากกันเท่านั้นและมันทำให้ฉันหวาดกลัว แล้วเขามีสิทธิอะไรมาขโมยจูบแรกของฉัน!!!
"อย่าดิ้นสิ"
"เอ๋?"
"ฉันจะทำให้มันเชื่อว่าเธอเป็นแฟนฉัน อยู่นิ่งๆเถอะน่า! 
"
คนเสียงเข้มกระซิบกับฉันอย่างหงุดหงิดเล็กน้อย(เรากระซิบคุยกันนะคะ เดี๋ยวมันได้ยิน 
) ขณะที่เลื่อน
ปากลงมาที่แก้มใสของฉันและเลื่อนลงไปที่ซอกคอ พลางคลอเคลียสลับไปอย่างนั้น โอ๊ย! ฉันจะหมดแรงแล้วนะ
ปากทั้งอุ่นทั้งนุ่มของเขามาทำอะไรกับแก้มใสๆและซอกคอขาวของฉันกัน ช่วยให้ไม่โดนฉุดงั้นเหรอ แล้วไอ้การ
ที่มาทั้งจูบทั้งหอมฉันเนี่ยมันยุติธรรมนักหรือไง พระเจ้านะพระเจ้า ช่างไม่เข้าข้างฉันบ้างเลย TT^TT
"หอมฉัน"
"อะไรนะ!?!"
"ก็บอกว่าให้หอมฉันไง"
มะ...ไม่เอานะ!!! ขโมยจูบแรกฉันไปไม่พอ จะให้ฉันหอมเขาอีกเหรอ ม่ายยยยยยยย
"พอแล้วๆ เซ็ง! นี่ไม่บอกไม่เลิกใช่มั้ย เล่นเลิฟซีนโชว์อยู่ได้"
มันบอกอย่างหัวเสียพลางหันไปเตะกระป๋องกระเด็นลงถัง(แม่นด้วย!) แล้วเดินกลับไปทางเดิน อันที่จริงฉัน
จะตบหน้าเขาสักฉาดแล้วในเวลาปกติ แต่นี่...ฉันหมดแรง หมดเรี่ยวแรงทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว
เขาทำให้ฉันอ่อนระทวยเหมือนวิ่งหลายสิบไมล์ ทำให้ใจเต้นแรงเหมือนจะระเบิด เขาทำได้เพียงแค่.....จูบ
เดียว
"ไปเถอะ เพื่อนเธอรอแย่แล้ว"
"อืม...อ๊ะ! ฉันยังไม่รู้จักนายเลย นายเป็นใครกันแน่ะน่ะ!"
"ยังไม่ต้องรู้หรอกว่าฉันเป็นใคร รู้แค่ว่า..."
เขาหยุดพูดระยะหนึ่ง ก่อนจะหันมายิ้มมุมปากใส่ฉัน มิหนำซ้ำนัยน์ตาคมกริบสีเหลืองนั่นยังเป็นประกายอีก
"เดี๋ยวเราอาจจะได้เจอกันอีก"
แล้วเขาก็จากไป ปล่อยให้ฉันหัวใจเต้นแรงอยู่ตรงนั้น
เขาทำให้ฉันรู้สึกว่าฉันเสพติดจูบของเขา จูบที่ทั้งอ่อนหวาน อ่อนโยน ขณะที่ก็ร้อนแรง เร่าร้อนและหนักหน่วง
ในเวลาเดียวกัน...
จูบลึกซึ้งจากเขาช่างเป็นอันตรายกับหัวใจฉันจริงๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
