เราจะรักกันได้อย่างไร

ฉันบอกเธอแล้วว่าเธอไม่รอดหรอก

หลังจากนั้นโทโมะก็วางเงินไว้ที่โต๊ะเป็นค่าอาหารแล้วอุ้มแแแก้วไปขึ้นรถ

โทโมะขับรถไปเรื่อยๆๆจนกระทั้งถึงบ้านพักตากอากาศของเค้าที่ชะอำแก้วก็ฟื้นขึ้นมาแต่เพราะยาที่โทโมะใส่ในอาหารมันไม่ใช่ยาสลบแต่มันมันเป็นยาปลุกเซ็กส์แต่ที่แก้วสลบเพราะผลข้างเคียงของมัน

ตอนนี้ทำให้แก้วมีอาการร้อนรุ่มมากๆๆรู้สึกอยากได้มากๆๆ

โมะคร้าช่วยแก้วด้วยแก้วไม่ไหวแล้ว

ได้ครับที่รัก

โทโมะอุ้มแก้วมาวางที่บนเตียงอย่างนิ่มนวลแก้วที่ตอนนี้ร้อนรุ่มก็ได้แต่ปล่อยตัวปล่อยใจไปตามฤทธิ์ของยา

โทโมะจัดการถอดเสื้อผ้าของแก้วออกทีละชิ้นโดยที่แก้วไม่ได้ขัดขืนแต่อย่างไร

ตอนที่ทั้งสองคนอยู่ในสภาพที่ไม่มีเสื้อผ้าปิดเลยสักชิ้น

แก้วหลับตาทันทีเมื่อโทโมะยื่นหน้ามาปากอาบอิ่มเล็กสวยถูกประกบด้วยปากบางสวย

แก้วเผยอปากอวบอิ่มขึ้นรับลิ้นร้อนๆ ที่สอดเข้ามา แก้วยกแขนขึ้นคล้องคอโทโมะ

จากจูบที่นุ่มนวลกลายเป็นจูบที่เรียกร้องแก้วเริ่มขัดขืนเมื่อไม่มีอาการหายใจโทโมะเป่าอาการให้แก้วเพราะเค้าไม่อยากปล่อยจูบนี้โทโมะยังคงตวัดดูดดึงความหวานจากแก้วอย่างไม่หยุดยั้ง

โทโมะค่อยๆๆเลื่อนริมฝีปากมาที่คอขาวระหงแล้วทำรอยแสดงความเป็นเจ้าของลดใบหน้าลงดูดข้างหนึ่งที่ชูชันยั่วตา

โอ้ย  แก้วเจ็บ

โทโมะดูดดื่มสองยอดเต้าอย่างเมามันวาดฝ่ามือไปยังสะโพก บีบขยำอย่างจงใจ

.อ๊าๆๆๆ  เสียงแก้วครางออกมา

โทโมะดูดตอดขาด้านในแก้วกระตุกเสียวจนสั่นระริกไปหมด

เลื่อนใบหน้าไปในที่สงวนดทโมะลากลิ้นขึ้นลงตามรอยผ่าอย่างจงใจทำให้แก้วหวีดร้องขึ้นด้วยความเสียวจากนั้นพลิ้วปลายลิ้นบนตุ่มไตเกสรสาวด้วยลิ้นซ้ำแล้วซ้ำอีกแก้วจิกผ้าปูที่นอนแน่นแล้วแก้วก็ถึงจุดปลดปล่อยแก้วปล่อยบางสิ่งบางอย่างออกมาโทโมะรีบกวาดลงคอทันทีโทโมะรับรู้ได้ทันทีว่า แก้วยังบริสุทธิุโทโมะค่อยๆๆสอดนิ้วเข้าไปในทางรักสำรวจความชื้นแชะ แก้วครางหวิวหายใจกระเส่า ครางอืออาไม่ขาดสายโทโมะขยับนิ้วเข้าออกอย่างเชื่องช้า แก้วรู้สึกว่าส่านนั้นขยายออกและต้องคราง อีกคร้วเมื่อโทโมะเพิ่มนิ้วเข้าไปอีกนิ้ว โทโมะรู้ว่ามันตึงมาก

โมะ  คร้า  แก้วเจ็บ แก้วขอโทษนร้าผมไม่ไหวแล้ว

โทโมะยกขาแก้วขึ้นพาดบ่าแล้วจ่อความเป็นชายเข้าไปทันทีรู้สึกว่าผ่านเยื่อๆๆบางเข้าไปจึงแน่ใจมากขึ้นว่าแก้วยังบริสุทธิุ

แก้วกรีดร้องสุดเสียงน้ำตาแห่งความเจ็บไหลทะลักสองแก้ม

โทโมะจูบซับน้ำตาแล้วเริ่มขยับสะโพกเพื่อเป็นจังหวะ

แก้ว คราง  อือ  อาไม่ขาดสาย

จากเชื่องช้ากลายเป็น รวดเร็วแล้ว

โมะแก้วไม่ไหว  แล้ว     อาาาาาาาา

รออีกนิดนร้าครับ  อือ  อา

แล้วทั้งสองคนก็ถึงจุดนั้น โทโมะปล่อยบางอย่างเข้าสู่ร่างกายแก้ว

ด้วยความเพลียทั้งสองก้หลับไปในที่สุด

.......................................

ไรเตอร์แวะมาอัพให้แล้ว

ไม่ชอบยังไงบอกกันได้นร้าคร้ารีดเดอร์ทุกคน

รักรีดเดอร์ทุกคนเลยจร้า

.......................................................................