ทไวไลท์ ฉากสีเลือด

ภายในกุติที่เงียบและไร้เสียงคนพูด ทุกคนต่างต้องการรู้เรื่องความเป็นมาของหลวงพี่เสือว่าทำไม ถึงมีวิญญาณเข้าสิ่งเด็กนักเรียน และสิ่งที่วิญญาณตนนั้นบอกความมาเป็นเหมือน เกมไล่ฆ่ากันแบบเป็นคนเดียวที่มีชีวิตรอด....

'' เออ อาตมาจะเล่าแล้วนะ!'' หลวงพี่เสือทำหน้าเหมือนมีพิรุท

'' เมื่อ 3 ปีก่อนวัดนี้เพิ่งจะได้สร้างเสร็จ เป็นวัดที่ถูกสร้างทับวัดหลังเก่า พวกเธอคงได้ยินข่าวกันใช่มั้ย ว่าเมื่อ 5 ปีก่อนวัดนี้มีพระตายทั้งวัด ภายในคืนเดียว อาตมาเพิ่งจะมาเป็นลูกศิษย์ที่นี้ก็เมื่อ2ปีก่อน เจ้าอาวาสที่นี้เล่าให้ฟังว่า ที่พระตายกันภายในคืนเดียวเพราะวัดนั้นถูกเผ่าในเวลาเย็นๆ เพราะพระทั้งหมดนั้นจะต้องมาสวดมนต์ทำจิตภาวนา ในตอนนั้นเจ้าอาวาสยังเป็นแค่เณรที่เข้ามาใหม่เลยต้องไปกวาดลานวัดคนเดียว หลังจากนั้นไม่นานไฟก็เริ่มจุดขึ้นมา ลามไปอย่างรวดเร็วพระทั้งหมดก็อยู่ในนั้น เห็นว่าช่วยออกมาไม่ได้เพราะประตูนั้นถูกล็อกไว้น่ะ ''

'' เดี๋ยวก่อนนะค่ะ แล้วหมาเลว(โจรป่า) เป็นวิญญาณดุร้ายที่อยู่ที่นี้  เจ้าอาวาสเป็นคนสะกดดวงวิญาณนี้ค่ะ'' เรดพูดแซกเข้ามาอย่างเร็ว

''อาตมาก็ไม่รู้อะไรมากนัก เมื่อปีก่อนก็มีนักเรียนมาตายอยู่ที่นี้เหมือนกัน เห็นเค้าว่าเพราะโจรป่าคนนี้แหละโยม'' หลวงพี่เสือ พูดพลาง หลบตาพลาง

'' อืม....น่าสงสัย? '' เรดคิดในใจ สงสัยสุดๆ พร้อมทำหน้าไม่เชื่อใจหลวงพี่เสือ

'' หืม?...ฮิฮิฮิ '' สัปเหร่อหัวเราะคนเดียว (โอ้ ลืมแนะนำสัปเหร่อนคนนี้เลย โทดทีจ้า ) สัปเหร่อคนนี้อายุ 20 กว่าๆ ยังหนุ่มยังแน่น แต่ดันมีนิสัยพิลึก ชอบศพ หาว่าศพสวยกว่าคน 

ด้านถ่ำกลางป่า

'' โซน นายไหว่มั้ย? แล้วเราจะทำไงดี เมฆมันจะฆ่าพวกเรา มันเป็นอะไรของมัน!!'' นี้แกยังไม่รู้อีกรึไงว่าตัวเป็นต้นเหตุให้เบ้นตายน่ะ = =

'' อื้ม ไหว่สิ อย่าลืมนายยังมีเราอยู่นะคัด พวกเราต้องรอด ผมจะพาคุณหนี เราจะหนีไปด้วยกันสองคนนะ '' เอิ่ม สถานการ์ณแบบนี้ยังจะเน่าอีกนะ ครัช

'' O=O'' คัดอึ้งกิมกี่

 '' เอิ่ม....แล้วกูล่ะ'' จูนคิดอยู่ในใจ

ด้านกลางป่าที่มีแต่ความมืด

'' หน่อย!! บ้า บ้า บ้าเอ้ย!! ไอ่โซน คัด จูน ดัดปล่อยให้รอดไปได้ ฉันน่ัะ ฉันน่ะ จะฆ่าพวกแกให้หมดเลย!!'' เมฆ ที่ร้องออกมาด้วยความโกรธนั้นตัวเค้าไม่รู้เลยว่า จุดที่เขายืนเป็น หน้าผา

'' โอ้ย! ขาฉัน แค่เดินยังไม่ไหว่ '' เมฆ โกรธ โมโห คิดอะไรไม่ออก เลยเอากรรไกรแทงที่ขาตัวเองเพื่อให้ขาตัวเองเดินได้ (ใช้สมองส่วนไหนคิดฟร่ะ)

'' โอ้ย!! ฮือๆๆ แกๆๆๆๆๆๆ ไอ่โซน มึงไม่ได้ตายดีแน่ '' เมฆ ลุกขึ้นพร้อมกรรไกรที่แหลมคม และ เลือดสดที่ขาที่ไหลไม่หยุด 

''หืม!? นั้นอะไรน่ะ '' เมฆลูกตาสีแดงอยู่ในพุ่มไม้ และมันวิ่งเข้ามาหาเขาอย่างรวดเร็ว

'' แง่ง!!! ''

'' อ๊ากกกกกกก มันกัดฉัน หมาเหรอ? ทำไมมันตัวใหญ่จังว่ะ อ๊ากกกกกก แขน แขนฉัน '' แขนเมฆขาดเลือดที่ไหลออกมา เหมือนก็อกน้ำที่พัง 

           เมฆคลานเพื่อหนีให้พ่นแต่มันดันไม่เป็นแบบนั้นเพราะจุดที่เขาคลานไปเป็นหน้าผาชัน สุนัขใหญ่เดินตามเขา เมฆพยายามคลานอย่างรวดเร็ว ทางที่มองไม่เห็น ฝนที่ตกลงมาไม่หยุด ตกหนักและเหมือนเจ้าป่าจะเต็มใจให้สุนัขใหญ่ตัวนี้เขมือบเขาจริง

'' อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกก อ๊กกก อ๊ะ '' เมฆพลาดกลิ้งลงไปที่หน้าผ่าชัน หัวถูกกิ้งไม้ยักษ์เสียบไว้