รักสุดใจนายเเสนเเสบ

           ยามเช้าในฤดูฝนเสียงฟ้าผ่าทำให้เธอ สดุ้งตื่น  เมื่อเธอมองนาฬิกามันบอกเวลา7.54 น.”ฮ้าววว  ไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่า”เธอไม่พูดเปล่าเธอจึงลุกขึ้นไปอาบน้ำ

       ตอนนี้เธออาบน้ำเสร็จแล้วและเธอก็แต่งตัวเสร็จแล้วด้วย ชุดกระโปรงลูกไม้สีขาวสั้นกว่าหัวเข่าสัก 1 นิ้วติดผ้าระบายที่แขนทั้งสองข้างที่สั้นกว่าต้นแขนและรวบผมคาดไม้คาดผมที่มีรูปผีเสื้อประดับเพชรใส่รองเท้าส้นสูงสีขาวสูง 4 นิ้วกับกระเป๋าสะพายยี่ห่อดังสวยหรู และแต่งหน้าอ่อนๆทาลิปสติกสีพีชทำไห้เธอดูเด่นกว่าที่เคย เมื่อส่องกระจกบานใหญ่เพื่อสำรวจการแต่งตัวของตนเองเสร็จเธอก็ลงไปข้างล่าง”ป้าหลินค่ะ(จาก บทนำ ป้าหลินคือแม่บ้าน อะแต่ที่ว่าไห้เอาแกงส้มมาไห้เพราะแม่บอกว่าถ้าลี่ดื้อไห้จัดการได้แต่ลี่ดันหนีไปเที่ยวทั้งที่มีงานที่บ้านคือการเป็นเจ้าของร้านจิวเวอรี่แต่ลี่ไม่ชอบเลยแล้วป้าแกเลยบอกว่าไห้ลองทำงานอย่างอื่นดูเลยลองดู ด้วยการลองเป็นคนใช้ดูก็เกิดเหตุนั้นแหละ:Petty) มีอะไรกินบ้างค่ะ ป้า”ลี่ถามอย่างเบื่อหน่ายกับการที่ต้องนั่งรับประทานอาหารคนเดียวมา 2 อาทิตย์แล้ว”อ๋อ  มีอาหารฝรั่งเศสค่ะจะทานไหมค่ะคุณหนูลี่”ป้าหลินเอ่ยขึ้น”ไม่เอาละค่ะเออแต่ขอเป็นน้ำเบอร์รี่รวมใส่ประปุกไห้ด้วยนะค่ะพอดีว่าจะเอาไปบ้านนู้นนะค่ะ”ป้าหลิน ก้มหน้ารับคำก่อนเดินเข้าครัวไป ลี่แอบหยิบขนม

ปังแผ่นมากินอย่างเอร็ดอร่อย”ได้แล้วค่ะคุณหนู”ป้าหลินยื่นกระปุกน้ำไห้”ขอบคุณค่ะ ไปนะค่ะ”ลี่เดินไปที่หน้าบ้านตอนนี้ฝนหยุดตกแต่พื้นเปียกและลื้น”เปลี่ยนลองเท้าดีกว่าเธอเปลี่ยนรองเท้าเป็นรองเท้ารัดส้นสีครีมมีส้นนิดหน่อยต่อจากนั้นเธอก็เดินจากไปเเต่.............

>อยู่ๆก็มีเเต่เธอมาปรากฏตัวในหัวใจ  อยู่ๆไม่รู้ทำไมถึงคิดถึงเธอได้ทั้งวัน<เสียงโทรศัพท์"ใครโทรมานะ อ้าว นายเเสนเเสบไโทรมาทำไมกำลังไปหาเชียว"(ไปขอเบอร์มาตอนไหนหว่า:Petty)

"ฮัลโหลมีอะไรกำลังจะไปหา"เยลลี่

(วันนี้เลื่อนเป็น 4 โมงเย็นนะ พอดีมีงานด่วนที่บริษัท o.k.นะ)เเสนเเสบ

"o.k. งั้นเดี๊ยวเจอกัน บายยยยยย"เยลลี่

(อืม บาย)เเสนเเสบ

"เฮ้อกับบ้านดีกว่า เสียอารมณ์เลย ไปช็อปปิ้งหน่อยดีกว่าจะได้เเวะร้านด้วย"ว่าเเล้วไปเลยละกัน( กลัว งง พอดีว่าเยลลี่ไปอยู่ออสเตเรียเพราะไปเรียน ดีไซน์เนอร์ เพราะอยากเปิดร้านเสื้อผ้าเเต่พอดีว่าคุณพ่อเปิดไว้ไห้เป็นเซอร์ไพรส์o.k.นะฮะนะอะ:Petty)

 ณ ร้านเสื้อผ้าเเบบดัง

  อันนี้เปลี่ยนเป็นสีดำนะเเล้วก็อันนี้ขอเป็นสีชมพูอ่อนนะ อะ เเค่นี้เเหละ"ตอนนี้เะอกำลังดูรองเท้าไห้เข้ากับชุดในร้านของเธอ"ค่ะคุณลี่"พนักงานตอบอย่างนอบน้อม

"ไปดูกระเป๋าดีกว่า"ใบนี่สวยจัง

"เอ๊ะนั้นเเสนเเสบนิ ไหนบอกมีงานด่วนไงเเล้วมาทำไมที่นี่นะหรือว่า....."เธอยืนอึ้งเมื่อเห็นสาวสวยผมสีทองยืนเกาะเเขนเเสนเเสบอยู่เเถมยังหอมเเก้มด้วย ทำไมๆนะถึงรู้สึกเจ็บเเปลกๆที่หัวใจ เเล้วทำไมมีน้ำไหลออกมาจากตาละ ทำไมๆๆ ฮือๆๆๆ ฉันเดินไปเเอบอยู่ที่หลังร้าน"ฮืออออออ ทำไมๆนะฮึกๆๆ"ตอนนี้ฉันกำลังยืนร้องไห้อยู่            

>อยู่ๆก็มีเเต่เธอมาปรากฏตัวในหัวใจ  อยู่ๆไม่รู้ทำไมถึงคิดถึงเธอได้ทั้งวัน<เสียงโทรศัพท์" อะหึม  หึม"เธอปรับเสียงก่อนรับโทรศัพท์

"ฮัลโหลคุณพ่อหรอค่ะมีอะไรหรือป่าวค่ะพ่อ"ฉันถามทั้งที่เสียงยังสั่นอยู่

(ลี่หรอลูก มะลืนนี้พ่อจะกลับเมืองไทยเเล้วนะลูก)ผู้เป็นพ่อพูดกับลูกสาว

"อ้าว ไหนบอกว่ากลับเดือนหน้าไงละค่ะพ่อ ทำไมกลับเร็วจัง"ลูกสาวตอบด้วนน้ำเสียงตกใจเล็กน้อย

(พอดีงานเสร็จเร็ว เลยอยากกลับเร็วนะลูก)พ่อตอบกับไป

"ค่ะเดี๊ยวพ่อกลับมาหนูมีอะไรจะขอร้องค่ะ"เธอพูดพร้อมนึก'ฉันจะเลิกเป็นคนใช้ พอกันที่'

( ได้สิลูกงั้นเเค่นี้นะลูก บาย)พ่อพูดบอกลูก

"ค่ะ บายยย"ลูกสาวพูดบอกพ่อก่อนจะวางสาย