Alchemist of Academy โรงเรียนป่วนก๊วนเล่นแร่แปรธาต

 The Second Test And The Winter Break (8)

 

 

              

 

 

           ........ยามเช้าที่แสนจะเงียบสงบผิดปกติ ณ ห้องของFelt อากาศของวันนี้ดูแย่มาก ท้องฟ้ามืดครึ้มเต็มไปด้วยเมฆฝน มีฟ้าแล่บให้เห็นเป็นระยะ บรรยากาศดูไม่ดีเอามากๆเลย! Felt นั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โต๊ะพร้อมกับจ้องมองไปยังริมหน้าต่างของห้อง แล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย! ก่อนที่Felt จะบ่นออกไปคนเดียวว่า

 

Felt : ~ ~ ให้ตายสิ!....ทำไมท้องฟ้าในช่วงวันหยุดที่ผ่านมาถึงดูไม่สดชื่นแจ่มใสเลยแหะ!?....เป็นแบบนี้มาตั้งหลายวันแล้วน้า~! เซ็งชะมัด! - -

 

Azure : “บ่นคนเดียวอีกแล้วเหรอ? พักนี่เป็นบ่อยจังเลยนะ!~!” (Azureกระซิบตอบภายในจิตใจ)

 

Felt : - - แหงล่ะ!....ก็ในห้องนี้ไม่มีใครคุยด้วยนอกจากนายนิ!.....คงจะมีแต่นายเท่านั้นแหละที่ค่อยฟังฉันบ่นอยู่ตลดดเวลา!.....แต่จะว่าไปแล้วมันก็เป็นเรื่องที่ดีแหะ! ^0^ ฉันจะได้มีเพื่อนคุยเวลาอยู่ตัวคนเดียว! อิอิ!

 

Azure : “- - อ้อเหรอ~!....นี่แกคิดได้แค่นี้เองเรอะ?” (ย้อนถามกลับไปแบบกวนๆ)

 

Felt : -*- มั่ง!!....ก็ฉันมีสมองแค่นี้นิ! จะให้คิดอะไรที่มันสร้างสรรค์คงจะเป็นไปไม่ได้หรอก? เนอะ? ^ ^ (Feltย้อนกลับไปถามอีกพร้อมกับทำหน้าทะเล้นใส่) Azure : “-*- กวนโอ๊ยเหลือเกิน!!!!” (หงุดหงิดนิดๆ)

Felt : ^.^ หิ! Felt ถอนหายใจออกมาอีกครั้งพร้อมกับปิดหนังสือลง แล้วหันไปมองดูกรอบรูปที่ตั้งอยู่บนโต๊ะ

 

              Felt นั่งมองดูรูปของตัวเองไปมาพร้อมกับยิ้มออกมาตรงมุมปากอย่างมีความสุข ภาพที่Feltถ่ายคู่กับIris ผู้เป็นน้องสาว กับViese เพื่อนสนิทที่Feltรักมากที่สุด ช่างเป็นภาพที่ดูเหมือนกับภาพของครอบครัวเป็นอย่างยิ่ง! Feltที่กำลังยืนจับมือกับVieseพร้อมกับรอยยิ้มที่ดูอ่อนโยน ส่วนVieseเองก็กำลังจับมือของFeltเอาไว้พร้อมส่งยิ้มให้อย่างอ่อนโยน ส่วนIrisที่เป็นน้องสาวก็ยืนยิ้มอยู่ตรงกลางระหว่างFeltกับViese ช่างเป็นภาพที่ดูมีความหมายมากสำหรับFelt

 

Felt : .....Iris....Viese....คิดถึงจังเลย~! อยากพบเธอ2คนเร็วๆจัง!

 

             Feltพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ดูแผ่วเบาพร้อมกับคาบน้ำแห่งความคิดถึง ที่ไหลออกมาให้เห็นเล็กน้อยตรงเบ้าตา Felt นั่งมองดูรูปถ่ายอยู่สักพักหนึ่ง ก่อนที่Feltจะหันไปมองที่หน้าต่างพร้อมกับรอยยิ้มแล้วก็ลุกขึ้นจากโต๊ะเดินออกไปจากห้องทันที่เหมือนกับจะไปที่ไหนสักแห่ง? แต่แล้วพอFelt เดินออกมาจากห้องของตัวเองก็ได้พบกับZeal ปีศาจที่Felt เคยเจอกันตอนที่อยู่บนรถไฟหลังจากสู้กับShinmela ที่ปราสาทร้างแห่งDoom ซึ่งZealกับFelt นั้นเคยรู้จักกันมาก่อนหน้านี้ซะด้วยซ้ำ! ก่อนที่จะเข้าโรงเรียนAcademyน่ะ!

 

Zeal : ^ ^ อรุณสวัสดิ์ครับ!....สบายดีรึเปล่าครับคุณFelt?

 

Felt : ....Zeal! (Feltทำหน้าตกใจสุดขีดที่ได้พบกับZeal)

 

Zeal : - -? ....ทำหน้าตกใจซะเวอร์เลยนะครับ! ผมไม่ใช่ผีนะครับคุณFelt!

 

Felt : ....จริงของแกว่ะ! -n- ว่าแต่นายมาหาฉันมีเรื่องอะไรหรือป่าว? (Feltหันไปถามพร้อมกับยิ้ม

กวนๆออกมาให้Zealเห็นนิดๆ)

 

Zeal : -..- ถ้าผมไม่มี.....แล้วผมจะหาคุณทำแมวน้ำอะไรมิทราบ? (Zealตอบแบบกวนประสาทพร้อมทำหน้าทะเล้นใส่)

 

Felt : ....ยังอยากจะมีชีวิตอยู่ป่ะ? (Feltหันไปทำหน้านิ่งใส่พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงที่ดูเย็นชาราวกับหิมะ)

 

Zeal : |||_- (เฮือก!) ขออภัยด้วยครับ!.....ที่ผมมาหาคุณ....คือว่า.....ผมมีข่าวร้ายจะมาบอกให้คุณรู้น่ะครับ!

 

Felt : ...แล้วไอข่าวร้ายที่ว่ามันคืออะไรเหรอ? (Feltหันไปถามพร้อมกับมีสีหน้าที่ดูไม่สบายใจ)

 

Zeal : ....ตอนนี้ทางโลกมืดกำลังจ้องที่จะเอาชีวิตของคุณอยู่นะครับ! คุณFelt!....และเท่าที่ผมรู้มารู้สึกว่าตอนนี้ทางโลกมืดเองก็ได้ส่งมือสังหารมาตามล่าค่าหัวคุณอยู่นะครับ! แถมมือสังหารที่ส่งมาเองก็เก่งเอาการซะด้วยสิ!.....ตรงนี้แหละที่เป็นข่าวร้ายของคุณ! (Zealพูดพร้อมกับมีสีหน้าที่เป็นกังวลสุดๆ)

 

Felt : ....เอ๋~? นี่ฉันถูกตั้งค่าหัวเอาไว้แล้วอย่างงั้นเรอะ?...อะไรจะเร็วปานนั้น? -v- น่าแปลกดีเนอะว่าไหม?....ฮ่ะฮ่าฮ่าๆ~! ^0^

 

Zeal : O_O นี่คุณไม่รู้สึกเครียดบ้างเลยเหรอครับ?....ทั้งๆที่คุณกำลังถูกตั้งค่าหัวอยู่นะครับ! แถมยังถูกทางโลกมืดหมายจะเอาชีวิตอีก? - - ....เวลาแบบนี้คุณยังหัวเราะได้อีกเหรอครับ!คุณFelt!? (Zeal ถามออกไปพร้อมกับทำหน้าตกใจ)

 

Felt : ^ ^ เอาน่า! เรื่องแบบนี้ฉันรู้อยู่แล้วล่ะ!....นายไม่ต้องมาเป็นห่วงฉันหรอก! Zeal!

 

Zeal : ....แต่ว่าคุณFeltครับ! นี่คุณ.....! Felt : ^_^ ฉันไม่ยอมตายง่ายๆหรอก? เชื่อฉันสิ! (Feltหันไปยิ้มให้แบบไม่คิดดอะไรมาก)

 

Zeal : ....เข้าใจแล้วครับ!.....ถ้างั้นผมขอตัวกลับไปสืบข่าวก่อนนะครับ! ลาล่ะ!

 

Felt : ^ ^ ระวังตัวด้วยล่ะ!!?

 

             พอZeal พูดจบก็ได้หายตัวไปทามกลางกลุ่มควันสีดำ เรื่องที่Zealบอกทำให้Feltถึงกับรู้สึกเครียดขึ้นมาภายในทันที่ทันใด Felt ยืนใจลอยอยู่ตรงนั้นพร้อมกับนึกคิดถึงเรื่องราวที่ผ่านมาในอดีตที่เกิดขึ้นกับตัวเองแล้วก็ถอนหายใจออกมาพร้อมแบบเหนื่อยใจสุดๆ ก่อนที่Felt จะเลิกคิดถึงเรื่องนี้แล้วก็เดินลงไปที่โรงอาหารทันที่ตัวคนเดียว

 

Felt : ....นี่เราถูกตามล่าค่าหัวอยู่อย่างงั้นหรอกเหรอ?....หืม....! แสดงว่าทางโลกมืดเองก็คงจะติดตามดูเรามาตลอดเลยสินะ! เฮ้อ~! ให้มันได้อย่างงี้สิ! -.-

 

          Feltที่กำลังนั่งทานอาหารเช้าอยู่ที่โต๊ะเพียงคนเดียวถอนหายใจออกมาแบบเซ็งสุดๆ ด้วยสีหน้าที่ดูไม่ค่อยจะร่าเริงสักเท่าไหร่! ก่อนที่Felt จะก้มหน้าลงแล้วเอาไปแนบกับโต๊ะแบบหมดกำลังใจ

 

Ulrika : .....ทำหน้าเบื่อโลกแบบนั้น!....คิดจะฆ่าตัวตายแล้วเหรอFelt~!

 

Felt : - -* หา?

 

           Felt รู้สึกสะดุ้งตกใจนิดๆที่ได้ยินเสียงเรียกของUlrika ทำให้Feltต้องรีบเงยหน้าขึ้นจากโต๊ะแล้วหันไปมองตามเสียงเรียกของUlrikaทันที่! ก่อนที่Ulrika จะเอาถาดอาหารมาวางลงบนโต๊ะของFelt แล้วก็นั่งร่วมโต๊ะเดียวกันทันที่โดยไม่ได้พูดอะไรเลยสักคำ!

 

Felt : ....ไงUlrika~! มาทานข้าวเช้าหรอกเหรอ? (Feltหันไปชวนคุยทันที่)

 

Ulrika : .....อืม! แล้วนายล่ะทานข้าวเช้าแล้วหรือยัง? (UlrikaหันไปถามFeltพร้อมกับนั่งทานข้าวเช้าไปเรื่อยๆโดยไม่ได้สบตาFelt)

 

Felt : ^ ^ ทานเสร็จเรียบร้อยแล้วจ้า!.....แต่จะว่าไปแล้วช่วงวันหยุดที่ผ่านมานี้ แทบจะไม่ได้เจอเพื่อนๆเลยนะว่ามั้ยUlrika?

 

Ulrika : แหงล่ะ!....ก็ทุกคนอ่านหนังสือเตรียมตัวสอบกันนิ!.....ว่าแต่นายเถอะ! อ่านหนังสือมาบ้างแล้วหรือยัง? - - (Ulrika เงยหน้าขึ้นมาถาม)

 

Felt : - - อ่านมาแล้วคร้าบบบ~!! (Feltตอบแบบลากเสียงยาวๆ)

 

Ulrika : -_- อ้อเหรอ?....ว่าแต่เมื่อกี้ทำไมนายถึงได้ทำหน้าเบื่อโลกอย่างงั้นล่ะ? มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือป่าว?.....ถ้ามีล่ะก็บอกฉันมาได้เลยนะ! ฉันยินดีที่จะให้คำปรึกษา? ประมาณว่าชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านน่ะ! ^///^ (Ulrikaหันไปยิ้มให้กับFelt)

 

Felt : -.- น้ำใจงามจังเลยนะ!! (Feltพูดแบบประชดนิดๆ)

 

Ulrika : - -* นั้นพูดประชดใช่ป่ะ? (Ulrikaหันไปถามพร้อมกับทำหน้างอนิดๆ)

 

Felt : ^0^ ล้อเล่นจ๊ะ! ล้อเล่น! ขอบคุณนะที่เป็นห่วง!....เธอนี่นิสัยดีจังเลยนะUlrikaจัง~!.....แต่น่าเสียดายที่เธอปากร้ายไปนิดหนึ่ง! ^.^ คิกๆ!

 

Ulrika : -_= จะชมหรือจะด่า?....เลือกเอาสักอย่างสิย่ะ? อีตาบ้า~! >.<* (Ulrikaหน้าโกรธใส่Felt แต่ก็ยังยิ้มออกมาให้เห็น)

 

Felt : ^0^ ทั้ง2อย่างนั้นแหละ! หุหุ! ^__^ (Feltหันไปยิ้มให้กับเธอแบบอ่อนโยน)

 

Ulrika : -///- งั้นเหรอ? (หน้าแดงนิดๆ)

 

Felt : ....จริงสิ! เธอกับRaze นี่รู้จักกันมาก่อนใช่มั้ยเอ๊ย~?....หือ? ^ ^ (Feltหันไปถามเธอพร้อมกับสบตาเธอแล้วยิ้มให้แบบกวนนิดๆ)

 

Ulrika : - - หมายถึงอีตาบ้านั้นนะเหรอ? (Ulrikaทำหน้าเบื่อโลกออกมาให้เห็น)

 

Felt : ^0^ อื้อ! เล่าให้ชั้นฟังหน่อยสิ! ว่าเธอกับRazeรู้จักกันมาได้ยังไง?.....และทำไมเธอกับหมอนั้นถึงได้ทะเลาะกันบ่อยเหลือเกิน~? ดูท่าพวกเธอ2คนคงจะมีความหลังซ่อนอยู่ใช่มั้ยล่ะ? Ulrikaจัง! เล่าให้ฟังหน่อย....น้า~! ^0^ (Feltพูดอ้อนเธอ)

 

Ulrika : = = ไม่มีทาง!!...ยังไงซะชั้นก็ไม่มีทางเล่าเรื่องนี้ให้นายฟังเป็นอันขาด? ไม่มีทาง!! สั้นๆว่า No Way! (ตอบแบบเด็ดขาดและหนักแน่นสุดๆ)

 

Felt : ~_- อ่า~.....อดรู้เลยอ๊ะ!!! Ulrika~จังใจร้ายที่ซู้ดดด~! (Feltทำหน้างอพร้อมกับแกล้งงอนเธอเหมือนเด็กๆ)

 

Ulrika : -*- ขอร้องล่ะ!....อย่าทำหน้าทำตาแบบนั้นจะได้มั้ย? เห็นแล้วรู้สึกคลื่นไส้....ชนิดที่ว่ากินข้าวไม่ลงเลยอ๊ะ! ขอล่ะ! สักครั้งในชีวิตก็ยังดี! >.< (Ulrikaพูดแบบหนักแน่นสุดๆ)

 

Felt : |||_||| (เฮือก!) ขนาดนั้นเลยเหรอ? (ตกอับในชั่ววูบ)

 

                 หลังจากนั้นไม่นานUlrika ก็เดินจากไป เหลือไว้แต่Felt เพียงคนเดียวที่ยังคงนั่งอยู่ที่โต๊ะเหมือนเดิมไม่ยอมลุกไปไหน เหมือนกับว่ากำลังนั่งคิดดอะไรบ้างอย่างที่มันสำคัญอยู่! ก่อนที่Feltจะถอนหายใจออกมายาวๆแล้วก็เดินจากไปจากโรงอาหาร หลังจากที่Feltเดินออกมาจากโรงอาหาร สีหน้าและท่าทางของFelt ก็ดูกลับมาเป็นปกติ Felt เดินเล่นไปเรื่อยเปื่อยตามทางเดินในโรงเรียนโดยไม่ได้คิดอะไร? ก่อนจะไปหยุดนั่งพักตรงม้านั่งหน้าทางปากเข้าของโรงเรียนAcademy ทามกลางบรรยากาศบนท้องฟ้าที่ดูมืดครึ้ม!

 

Felt : *-* ให้ตายสิ~! อากาศช่วงนี้มันเป็นอะไรของมันกันหว่า~? มืดครึ้มได้ทุกวี่ทุกวันเลยแหะ!

 

Azure : “- -* บ่นอีกแล้ว! นายนี่ชอบบ่นให้คนอื่นฟังจังเลยนะ!” (ไม่สบอารมณ์นิดๆ)

 

Felt : - -! ฉันบ่นคนเดียว! ไม่ได้บ่นให้นายฟังซะหน่อยAzure~! (ย้อนกลับแบบกวนๆ)

 

Azure : “- -* อ้อเหรอ~! นายนี่ขี้กวนประสาทจังเลยนะ!”

 

Felt : ^0^ ฮ่ะฮ่าๆๆ~! งั้นหรอ? (หัวเราะแบบภาคภูมิใจ)

 

Vayne : ^ ^ มาทำอะไรอยู่ตรงนี้เหรอFelt? (Vayneเดินเข้ามาทักทาย)

 

Felt : ^0^ อ้าววว~Vayneเองหรอกเหรอ? (FeltหันไปพูดทักทายVayne) Feltหันไปพูดทักทายพร้อมกับโบกมือเรียก ส่วนVayneก็เดินเข้ามาหาFeltพร้อมกับSulpher Manaผู้พิทักษ์ของVayne ที่กำลังเดินตามหลังมาติดๆ

 

Felt : - - พาSulpherมาเดินเล่นเหรอVayne? (Feltหันไปถามพร้อมกับจ้องมองไปที่Sulpher)

 

Vayne : ^ ^ ก็ไม่เชิง~! แล้วนายล่ะมาทำอะไรอยู่ตรงนี้? (Vayneเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆFelt)

 

Felt : ~ ~ หายใจทิ้งไปวันๆ~! (Feltตอบกลับแบบกวนๆพร้อมกับทำหน้าตายใส่Vayne)

 

Vayne : - -* อ้อเหรอ~? แล้วนายอยากหมดลมหายใจหรือป่าว? (Vayneพูดย้อนกลับ)

 

Felt : =w= ไม่ต้องถึงขนาดนั้นก็ได้Vayne!

 

Sulpher : ^.^ Felt นี่ชอบกวนประสาทนายจังเลยนะเหมียว~?

 

Vayne : - - ก็นะ! แต่หมอนี้ก็ยังไม่เท่าEdge! (Vayneพูดออกมาแบบรู้สึกเหนื่อยใจนิดๆ)

 

Felt : ^0^ ไม่ต้องไปว่าEdgeขนาดนั้นก็ได้Vayne! นายก็รู้นิสัยของEdgeดีนิ! หมอนั้นก็ชอบพูดจากวนประสาทไปเรื่อย เพื่อไม่ให้ทุกคนเครียดยังไงกันล่ะ?

 

Vayne : |||_- มันก็จริงอยู่! แต่บ้างที่มันก็ทำให้ทุกคนเครียดได้นะFelt~?

 

Felt : ^0^ ฮ่าๆๆๆ~! นั้นสินะ

 

            FeltกับVayne หัวเราะกันออกมาอย่างไม่มีเหตุผล ส่วนSulpherก็นอนนิ่งอยู่บนตักของVayne โดยไม่ได้สนใจเรื่องที่คุยกัน

 

           ก่อนที่ชายปริศนากับผู้หญิง2คนที่เดินตามหลังกันมาติดๆ จะเดินเข้ามาหาFelt พอFeltหันไปเห็นชายปริศนาคนนั้น ก็ต้องรีบยืนขึ้นทันที่ด้วยความสะดุ้งใจ ชายปริศนาคนนั้นมีผมสีขาวกับทรงผมที่ดูเท่สุดๆ แววตาสีน้ำเงิน หน้าคม ดูหล่อสุดๆ แต่ดูท่าจะเป็นคนเย็นชาเอามากๆ เพราะชายปริศนาคนนี้ดูเงียบๆ แถมยังไม่ยิ้มออกมาให้เห็นเลยด้วย อายุน่าจะมากกว่าFelt ส่วนผู้หญิง2คนที่เดินตามหลังมานั้น คนแรกเป็นเด็กสาวรุ่นเดียวกับFelt อาจจะอายุน้อยกว่าซัก2-3ปี ผมยาวสลวยสีน้ำเข้ม แววตาสีแดงเป็นประกาย ท่าทางดูจะเป็นคนร่าเริง ขี้เล่นเหมือนเด็กๆ แถมหน้าอกยังใหญ่อีกต่างหาก -///- ส่วนอีกคนน่าจะเป็นพี่สาวของเด็กสาวคนนั้น เพราะเธอคนนี้ดูคล้ายกับเด็กสาวคนนั้นมาก ต่างกันที่ว่าเธอสูงกว่า ทรงผมก็แตกต่างกันแต่ไม่มาก แววตาสีแดงเหมือนกัน แต่ออกจะดูเย็นชามากกว่า ดูๆไปแล้วก็เป็นผู้หญิงที่ดูสูงส่งดี Feltหันไปมองด้วยความตกใจ คล้ายกับว่าเคยรู้จักกันมาก่อน ส่วนVayneก็นั่งงงอยู่ตรงนั้นโดยไม่ได้พูดอะไร

 

??? : ไม่ได้พบกันนานเลยนะ ผู้พิทักษ์แห่งแสงสว่าง?

 

Felt Blachimont! Felt : ....Ash! ทำไมนายถึง....?

 

 

   To Be Continue Chapter 5 Part 9