Alchemist of Academy โรงเรียนป่วนก๊วนเล่นแร่แปรธาต

The Beginning of Love ♥ (4) 

 

 

    

 

 

            ทั้ง3คนรีบวิ่งผ่าสายฝนที่ตกลงมาอย่างโปรยปรายมุ่งหน้าไปยังหอประชุมที่อยู่อีก

ฝากหนึ่งของตึกเรียนอย่างเร่งรีบ พอมาถึงห้องประชุมก็ต้องพบว่าตอนนี้สภาพของหอประชุม

ได้ถูกจัดเป็นสถานที่สอบเอาไว้เป็นที่เรียบร้อยแล้ว! แถมตอนนี้นักเรียนชั้นปี1ทั้ง6ห้อง ก็ต่าง

มากันพร้อมหน้าพร้อมตากันเรียบร้อยแล้ว และกำลังยืนคุยกันอยู่อย่างสนุกสนาน ระหว่างที่

กำลังรอการจัดลำดับที่นั่งของ อาจารย์ฟูจิยะที่เป็นอาจารย์ประจำวิชาประวัติศาสตร์ของนัก

เรียนชั้นปี1 ทุกห้องเรียน บรรยากาศในหอประชุมจึงดูวุ่นวายสุดๆ ก่อนที่การจัดลำดับที่นั่ง

สอบจะเสร็จสมบูรณ์....ทำให้นักเรียนทุกคนต่างพากันทยอยมานั่งประจำที่โต๊ะสอบของตัว

เอง เพื่อที่การสอบรวมของวิชาประวัติศาสตร์ทั้ง6ห้องจะได้เริ่มต้นขึ้น!

 

(ระหว่างที่กำลังเดินหาที่นั่งสอบของตัวเอง)

 

Felt : - - หืม?....ที่นั่งของฉันอยู่ติดริมหน้าต่างงั้นเหรอ~? ^0^ แจ๋ว!! ได้นั่งตรงริมหน้าต่างด้วยล่ะ! อิอิ (Feltดีใจมากที่ได้นั่งตรงริมหน้าต่าง)

 

Edge : ^ ^ นี่นายได้นั่งตรงริมหน้าต่างงั้นเหรอ?........น่าอิจฉาจังเลยแหะ!

 

Felt : ^ ^ ไม่หรอกมั่ง!?......ถ้างั้นฉันขอตัวไปนั่งประจำที่สอบก่อนนะ!....ไปล่ะ!! (Feltเดินไปนั่งประจำที่ของตัวเอง)

 

Edge : ^0^ อื้อ~! ระวังสอบตกนะ! (EdgeตะโกนบอกFelt)

 

Felt : - - แกเองก็ด้วยแหละ! (Feltหันหลังกลับมาพูด)

           

          Feltเดินไปนั่งประจำที่ของตัวเองพร้อมกับหันไปมองตรงริมหน้าอย่างสบายใจ ทาม

กลางบรรยากาศสายฝนที่กำลังตกลงมาอย่างหนัก! Felt มองดูวิวทิวทัศน์ข้างนอกพร้อมกับ

รอยยิ้ม ก่อนจะได้ยินเสียงทักทายของใครบ้างคนที่ดูคุ้นหูมาก จนFelt ต้องหันกลับไปมอง

ทันที่พร้อมกับรอยยิ้ม ก่อนที่Feltจะได้พบกับทาจิบานะโดยบังเอิญสุดๆ!

 

Felt : ^0^ อ้าว~! ทาจิบานะเองเหรอ! หวัดดีจ้า~! (Feltหันไปทักเธอพร้อมกับรอยยิ้ม)

 

ทาจิบานะ : ........หวัดดี~! (ทาจิบานะหันไปทักทายFelt)

 

Felt : ^ ^ เชิญนั่งก่อนก็ได้นะ!!

 

ทาจิบานะ : …….! (ทาจิบานะพยักหน้ารับแล้วเดินไปนั่งประจำที่ของตัวเอง)

 

Felt : ^ ^ อ้าว!......นี่เธอนั่งตรงนี้งั้นเหรอ?......คิกๆ…..นั่งใกล้กันจังเลยนะ! (Feltหัวเราะคิกคักให้เธอเห็น)

 

ทาจิบานะ : อืม! (ทาจิบานะพยักหน้ารับ)

 

Felt : ^ ^ สอบครั้งนี้พยายามเข้านะทาจิบานะ~! (Feltหันไปยิ้มให้กับธอแบบให้กำลังใจ)

 

ทาจิบานะ : ……อื้อ~! (ทาจิบานะยิ้มให้กับFeltอย่างอ่อนโยนพร้อมกับพยักหน้า)

           

            รอยยิ้มของทาจิบานะครั้งนี้ดูเป็นรอยยิ้มที่ดูสดใสมาก ทำให้Feltถึงต้องหน้าแดง

นิดๆที่ได้เห็นรอยยิ้มอันแสน่ารักน่าเอ็นดูของเธอ ก่อนที่Feltจะยิ้มให้กับเธออย่างอ่อนโยน

หลังจากนั้นไม่นานการสอบย่อยของวิชาประวัติศาสตร์จึงได้เริ่มต้นขึ้น ณ หอประชุมแห่งนั้น!!

 

(ระหว่างที่ทำการสอบวิชาประวัติศาสตร์)

 

Edge : ...........? (Edgeกำลังนั่งมองข้อสอบตาไม่กระพริบ)

 

Edge : (> < นี้มันข้อสอบบ้าบออะไรว่ะเนี่ย!.....ไม่เห็นจะเข้าใจเลยสักกะข้อเดียว) (Edgeคิดในใจพร้อมกับทำหน้าหมดกำลังใจในการทำข้อสอบ)

 

Edge : = = ........หือ? อุ๊!! |||.O (Edgeหันไปมองโต๊ะข้างๆ!)

           

            Edgeที่กำลังหัวเสียอยู่กับการทำข้อสอบ ก็ได้แอบหันไปมองดูโต๊ะข้างๆเพื่อที่จะ

แอบลอกข้อสอบ แต่พอEdgeหันไปดูก็ต้องตกใจสุดขีด แต่ไม่ได้แสดงอาการออกมาให้เห็น

เพราะว่านักเรียนหญิงคนหนึ่งที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆEdge ที่ดูท่าทางติ๊งต๊องนิดๆกำลังนั่งพับ

กระดาษข้อสอบเล่นเป็นรูปต่างๆอยู่อย่างสบายใจเฉิบ! พอEdgeเห็นเป็นแบบนั้นแล้วก็รีบหัน

กลับไปที่โต๊ะของตัวเองทันที่ แล้วถอนหายใจออกมาแบบผิดหวังสุดๆ ก่อนที่Edgeจะหยิบ

กระดาษข้อสอบขึ้นมาดูอีกครั้งแล้วลงมืออ่านทบทวนไปมาอีก2-3รอบ ก่อนจะเริ่มลงมือทำ

ข้อสอบต่อแบบหน้าตายสุดๆ   

           

          ..........ผ่านไป30นาที

 

Edge : (-_- ไม่ไหวๆ~!.....แบบนี้มีหวังสอบได้ไม่ถึงครึ่งแน่!....ต้องหาทางทำอะไรสักอย่าง?) (Edgeคิดในใจพร้อมกันหันไปมองดูโต๊ะๆข้างอีกโต๊ะหนึ่ง)

 

นักเรียนที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ : >_< ให้ตายสิ! เขียนชื่อไม่เห็นจะสวยเหรอ? เอาใหม่! เอาใหม่!!

 

Edge : (|||.O  เฮ้ย! ไม่จริงน่า~! นี้ก็ผ่านไปตั้ง30นาทีแล้ว.......แต่ไอหมอนี้มันเขียนชื่อตัวเองยังไม่เสร็จที่เหรอ?.......T^T แบบนี้ก็จบเห่กันพอดี!!) (Edgeหันกลับมาที่โต๊ะของตัวเองแล้วถอนหายใจออกมาแบบเซ็งสุดๆ)

 

นักเรียนที่นั่งอยู่โต๊ะข้าง : ^0^ เย้~! พับได้รูปยีราฟแล้วดีจัง~! อิอิอิ~ ^_^ (นักเรียนหญิงที่นั่งอยู่โต๊ะข้างพับกระดาษข้อสอบได้เป็นรูปยีราฟ!)

 

Edge : (|||_||| ยัยนี้สร้างศิลปะการพับจากระดาษข้อสอบงั้นรึ?......ทำไมโต๊ะข้างๆฉันถึงมีแต่ไอพวกติ๊งต๊องปัญญาอ่อนได้ล่ะเนี่ย~! แบบนี้ตูจะไปสอบผ่านเหรอ…..! T^T เหมือนกับโดนคนเขียนแกล้งเลยแหะ!~)  

           

            Edgeบ่นในใจพร้อมกับนั่งจ้องมองกระดาษตาไม่กระพริบ ก่อนที่จะลงมือเดาข้อ

สอบข้อที่เหลือต่อจนครบหมดทุกข้อด้วยท่าทางที่ดูสิ้นหวังสุดๆ!......ก่อนที่การสอบครั้งนี้จะ

ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ทามกลางความตรึงเครียดของทุกคน!

           

          .........ช่วงพักเที่ยง! ระหว่างที่นั่งทานข้าวกลางวันกันอยู่ ณ โรงอาหาร

 

Raze : -_-* ทำไมการสอบครั้งนี้มันถึงได้อยากอย่างงี้นะ~! โอ้ยย~! >0< คิดแล้วปวดกะบาลสุดๆ~! (Razeโวยวายออกมาขณะที่กำลังนั่งทานข้าวมร่วมกับEdgeและก็Flay)

 

Edge : - - แล้วใครสั่งให้แกคิดล่ะ? (Edgeให้ตอบแบบกวนๆ)

 

Raze : - -* เชอะ!!.......ว่าแต่พวกนาย2คนทำข้อสอบได้ป่ะ~!

 

Flay : ^0^ อะไรกัน!! กะอีแค่ข้อสอบวิชาประวัติศาสตร์แค่นี้มันจะไปยากอะไรกันเหล่า? นี้พวกนาย2คนทำข้อสอบไม่ได้เหรอ?......กากว่ะ!! (Flayหันไปตอบพร้อมกับทำหน้ากวนๆ)

 

Edge : -*- พูดจาแบบนี้! ระวังปากจะเป็นแผลนะ!! (Edgeตอบแบบไม่พอใจสุดๆ)

 

Flay : |||_* ล้อเล่นน่าEdge~! อย่าพึ่งโกรธสิ (Flayหันไปตบบ่าEdgeเบาๆ)

 

Edge : -*- ชิ! ว่าแต่แกเถอะ!......พูดจาแบบนี้ได้แสดงว่าการสอบครั้งนี้คงจะง่ายสำหรับแกล่ะสิท่า!......เชอะ! (Edgeทำหน้าไม่พอใจใส่Flay)

 

Flay : ^0^ ฮ่ะฮาฮาๆ~! แน่นอนสหาย!......ข้อสอบของวันนี้ฉันใช้เวลาเดาไม่ถึง15นาที ก็เสร็จหมดทุกข้อแล้ว!.....ไม่เห็นมันจะยากตรงไหนเลย........แล้วทำไมพวกนาย2คนต้องทำหน้าเครียดกันด้วยล่ะ! ร่าเริงกันหน่อยสิสหาย! (Flayหัวเราะออกมาอย่างภูมิใจสุดๆ)

 

Raze : (- - ) (เฮ้ย~Edge! ตกลงฉันคิดถูกหรือเปล่าว่ะ! ที่มาเป็นเพื่อนกันคนแบบนี้! รู้งี้ไม่น่าไปถามมันเลย!!) (RazeหันไปกระซิบเบาๆกับEdgeพร้อมกับทำตาขวางใส่Flay)

 

Edge : ( - -) (อย่าว่าแต่นายเลยRaze~! ฉันเองก็กะจะถามนายอยู่เหมือนกัน!) (EdgeหันไปกระซิบกับRazeพร้อมกับทำตาขวางใส่Flay)

 

Flay : ^_^  (Flayทานข้าวไปแล้วยิ้มให้กับทุกคน)

 

Raze : (- -*) (ถ้างั้นฉันขอสรุปความให้เลยก็แล้วกัน!.......นั้นก็คือ!......ไอหมอนี้มันโง่สุดๆ! คราวหน้าคราวหลังอย่าไปถามอะไรมันเลย!....ถามควายยังง่ายกว่าเยอะ?~ -.-)

 

Flay : >.< ฮัดชิ้ว~!! (Flayจามออกมา) - - รู้สึกเหมือนมีใครนินทาลับหลังเลยแหะ! (Flayบ่นพึมพำกับตัวเอง)

 

Edge : (*- -) คงจะจริงอย่างที่นายพูด!......จะว่าไปแล้วนายเองก็ปากร้ายเหมือนกันแหะ!^ ^) (Edgeหันไปยิ้มแล้วเอาศอกกระแทกแขนRazeเบาๆ)

 

Raze : (- - ก็ฉันติดเชื้อบ้าจากนายนี่หว่า! Edge~!) (Razeหันไปกระซิบพร้อมกับทำหน้าปลาตายใส่Edge)

 

Edge : -*-! กวนตีน! (EdgeหันไปมองRazeแบบหน้านิ่งๆ)

 

Raze : ^.^ อิอิ~! (Razeหันไปยิ้มให้กับEdgeแบบกวน)

           

          ทุกคนนั่งทานข้าวไปกันได้สักพักหนึ่ง......ก่อนที่Feltที่กำลังยืนมองหาโต๊ะนั่งอยู่

จะเดินเข้ามาหาทุกคนพร้อมกับรอยยิ้ม!

 

Felt : ^0^ ไงทุกคน~!.....สอบครั้งนี้ทำได้กันหรือเปล่า?

 

Edge : - - ได้ทำมากกว่า! ว่าแต่นายเถอะทำได้เยอะหรือเปล่า? (EdgeหันไปถามFelt)

 

Felt : ^ ^ ตามน้ำไปเรื่อย!......ให้ฉันนั่งด้วยคนสิ!

 

Flay : ^ ^ เชิญนั่งเลยสหาย! (Flayขยับให้Feltนั่งข้างๆ)

 

Felt : โอส! ^ ^ Thank You หลายๆ~! (Feltนั่งลงพร้อมกับนั่งทานข้าวไปเรื่อยๆ)

 

Raze : -.- เฮ้อ~! นี้Felt~! ทำไมนายไม่ยอมไปนั่งโต๊ะเดียวกับPamelaจังล่ะ~! - - ปกติเห็นเธอชวนนายไปนั่งด้วยกัน2ต่อ2 ตั้งหลายครั้งหลายหนแล้ว~!...แต่ทำไมนายถึงไม่ยอมไปนั่งกับเธอสักที่ล่ะ!....ช่วยตอบให้ฉันหายสงสัยที่เถอะ~! (RazeหันไปถามFeltพร้อมกับหน้าเซ็งๆ)

 

Felt : - - เรื่องส่วนตัว! อย่ายุ่งได้ป่ะ? (Feltวางช้อนลงแล้วตอบแบบมีมารยาท)

 

Raze : - -* เชอะ!......ไม่ยุ่งก็ได้! (Razeหลบหน้าFeltพร้อมกับทำหน้าไม่สบอารมณ์นิดๆ)

           

           Feltนั่งทานข้าวร่วมกันทุกคนไปได้สักพักหนึ่ง ก่อนที่Feltจะหันไปมองตรงโต๊ะที่อยู่

ด้านหลังสุดของโรงอาหาร ที่มีใครบ้างคนกำลังนั่งทานข้าวอยู่เพียงคนเดียว! Felt รู้สึกแปลก

ใจนิดๆ ก่อนจะยืนขึ้นเพื่อมองดูว่าคนที่กำลัง นั่งทานข้าวอยู่เพียงตัวคนเดียวนั้นเป็นใครกัน

แน่! พอFeltยืนมองได้สักพักหนึ่ง ก็เริ่มแน่ใจแล้วว่าคนที่นั่งทานข้าวอยู่เพียงตัวคนเดียว ที่

โต๊ะด้านหลังสุดของโรงอาหารก็คือทาจิบานะ Feltรู้สึกเห็นใจทาจิบานะขึ้นมาทันที่ ด้วย

ความรู้สึกที่เอ็นดูเธอมาก ก่อนที่Feltจะนั่งลงแล้วหันไปมองดูเธออยู่ที่โต๊ะของตัวเองแบบตา

ไม่กระพริบพร้อมกับทำหน้าเศร้านิดๆ! 

 

Edge : หือ?.......นี่นายกำลังมองหาใครอยู่งั้นเหรอFelt~? (Edgeหันไปถามด้วยความสงสัย)

 

Felt : ^///^ เปล่านิ! (Feltหน้าแดงนิดๆ)

 

Edge : = = ไม่หรอกมั่ง?........ฉันเห็นนายนั่งมองตาไม่กระพริบเลยนะ!.......บอกมาเถอะน่า~! (Edgeหันไปพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่Felt)

 

Felt : - - ก็แค่กำลังมองหาVayneอยู่ก็แค่นั้นเอง! (Feltแกล้งจอบไปแบบหน้านิ่งๆ)

 

Edge : ^ ^ อ๋อ! ถ้ากำลังมองหาVayneอยู่ล่ะก็!......นู้นไง!......กำลังนั่งทานข้าวอยู่กับพวกผู้หญิงอยู่ตรงนู้นน่ะ~!.....นั้นไงเห็นป่ะ? (Edgeพูดไปพร้อมกับชีนิ้วให้Feltดู)

 

Felt : ^ ^ อ่ะ~! เจอแล้ว!....ขอบใจนะEdge! (Feltตอบพร้อมกับทำหน้ารู้สึกผิดนิดๆที่ต้องพูดโกหกEdge)

 

Flay : - - จะว่าไปแล้ว!......หมอนั้นไม่เคยมานั่งทานข้าวร่วมโต๊ะเดียวกันกับพวกเราเลยแหะ~! (Flayบ่นออกมาแล้วหันไปมองVayne)

 

Raze : - - หมอนั้นมันเห็นผู้หญิงสำคัญกว่าเพื่อน! อย่าไปสนใจมันเลย! (Razeพูดเสริม)

 

Edge : -_- อืมๆ~! เห็นด้วยอย่างยิ่ง! (Edgeพยักหน้าเห็นด้วย)

 

Felt :  ( ทาจิบานะ.......!) (Feltคิดในใจพร้อมกับทำหน้าเศร้านิดๆ)

           

             ..........ณ ห้องพักของอาจารย์ Semanost

 

Semanost : ในที่สุด!......วันเวลาที่ข้าจะได้กำจัดผู้พิทักษ์แห่งแสงสว่างก็มาถึง!

 

??? : ท่านSemanost ขอรับ!.......ตอนนี้คนของสภาได้เดินมาถึงโรงเรียนAcademyแล้วขอรับ! และตอนนี้กำลังรอรับคำสั่งของท่านอยู่ขอรับ! (บุคลปริศนาในชุดคลุมสีน้ำตาลกำลังนั่งขุกเข่าอยู่ต่อหน้าSemanost)

 

Semanost : ดีมาก!.....เจ้าจงไปบอกพวกมันทุกคน ให้ลอบสังหารFeltในวันพรุ่งนี้ตอนเช้าตรู่! ขณะที่มันกำลังนอนหลับ!.....ถ้าหากใครลอบสังหารได้สำเร็จ จงบอกพวกมันด้วยว่าข้ามีรางวัลให้อย่างงาม!

 

??? : แล้วถ้าหากมันไม่สำเร็จล่ะขอรับ!

 

Semanost : ถ้างั้นข้าจะเป็นคนกำจัดมันเอง!......ด้วยน้ำมือของข้านี้แหละ!

 

??? : ขอรับท่านSemanost! (บุคลปริศนาในชุดคลุมสีน้ำตาลหายตัวไปอย่างลึกลับ!)

 

Semanost : หึ! ไม่ว่าจะยังไงพรุ่งนี้แกจะต้องตายด้วยน้ำมือของข้าFelt~! หึหึหึ!

 

            เช้าวันนี้มีชายในชุดคลุมสีดำท่าทางลึกลับ กำลังย้องเข้ามาในห้องของFelt แบบ

เงียบๆพร้อมกับถือดาบสั้นอาบยาพิษเอาไว้ในมือ เพื่อที่จะมาลอบฆ่าFelt ตามคำสั่งของ

Semanost ชายคนนั้นค่อยๆย่องไปที่เตียงของFelt ขณะที่Feltกำลังนอนหลับสบายแบบไม่

รู้สึกตัวอะไรเลย!

 

??? : หึหึหึ! หลับสบายเลยน่า~! อีกไม่นานแกก็จะได้หลับยาวแล้วล่ะ! อดทนรออีกแค่นิดหนึ่งนะ!! (ชายคนนั้นเอาดาบสั้นอาบยาพิษขึ้นมาไว้บนมือ)

 

??? : หลับซะเถอะเด็กน้อย!!

           

           วินาทีนั้นเองชายปริศนาคนนั้นใช้ดาบสั้นอาบยาพิษ แทงลงไปตรงที่หัวใจของFelt

อย่างแรงพร้อมกับกดมันลงไปให้ลึกที่สุด จนมันแทงทะลุหัวของFelt เพียงแค่ชั่วพริบตา

เดียว Feltสะดุ้งตื่นขึ้นมาพร้อมร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด! แววตาของFelt เริ่มดูเลือน

ลาง เลือดสีแดงสดค่อยๆไหลออกมาจากตัวของFelt ชายคนนั้นรีบกดดาบสั้นเล่มนั้นให้มัน

ลึกเข้าไปกว่าเดิม จนเลือดของFeltเริ่มไหลเยอะขึ้นเรื่อยๆ พิษร้ายที่ถูกทาเอาไว้ทั่วทั้งดาบ

ค่อยๆเปลี่ยนสีของเลือดจากเลือดสีแดงสด ให้กลายเป็นเลือสีม่วงเข้มที่ดูสยกสยอง Felt

จ้องมองดูชายคนนั้นด้วยแววตาที่ดูเลือนลางเต็มทน พร้อมกับพยายามที่จะดึงดาบสั่นที่ปักอยู่

กับตัวเองออกแต่ก็ทำไมได้ ก่อนที่Feltจะหลับตาลงพร้อมกับลมหายใจที่ดูเบาบาง จนใกล้ที่

จะหมดลมหายใจ ชายคนนั้นยิ้มออกมาแบบชั่วช้าสุดๆ ก่อนจะหัวเราะออกมาด้วยความดีใจ ที่

ได้ยินเสียงหัวใจของFelt หยุดเต้นลงทันที่........พร้อมกับการจากไปของFelt~!

 

  To Be Continue Chapter 4 Part 5