Alchemist of Academy โรงเรียนป่วนก๊วนเล่นแร่แปรธาต

Episode I : The Student of Academy

Chapter I : The New  Beginning of Life In The Academy

(การเริ่มต้นชีวิตใหม่ในโรงเรียนAcademy)

 

 

 

                 

         

 

           Al-Revis Academy โรงเรียนเล่นแร่แปรธาตุที่สุดแสนจะยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงโด่ง

ดังจนเป็นที่รู้จักของคนทั่วโลก Academy นั้นสร้างขึ้นในประมาณราวๆปีค.ศ.1860 สร้าง

โดยใครนั้นเรื่องนี้ยังไม่ใครล่วงรู้ได้เพราะในหนังสือประวัติการก่อตั้งของโรงเรียนAcademy

ไม่ได้เขียนบอกเอาไว้ ทำให้ประวัติการก่อตั้งของAcademy ยังไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่นัก!

แต่โรงเรียนนี้ก็ยังอยู่และเจริญรุ่งเรื่องมาจนถึงปัจจุบัน ซึ่งหลายคนเองก็ต้องยอมรับเลยว่า

โรงเรียนAcademy นั้นอาจจะเป็นโรงเรียนที่เก่าแก่ที่สุดที่โลกเคยมีมา สำหรับโรงเรียน

Academy นั้นที่มีชื่อเสียงโด่งดังได้ไปทั่วโลกไม่ใช่แค่เป็นโรงเรียนที่เก่าแก่ที่สุดในโลก

เพียงอย่างเดียวแต่ยังมีชื่อเสียงในด้านการเรียนการสอนที่นับว่าเป็นโรงเรียนที่หินที่สุดในโลก

เพราะการเรียนการสอนของAcademy นั้นจะเน้นทั้งภาคทฤษฎีและภาคปฏิบัติในวิชาต่างๆ

อาทิเช่นวิชาเล่นแร่แปรธาตุ, วิชาเวทมนตร์, วิชาการต่อสู้, วิชาศาสตร์พื้นฐาน เป็นต้น ซึ่ง

หลักสูตรการสอนของAcademy นั้นเน้นเนื้อหาค่อนข้างมากและปรับปรุงเนื้อหาการสอน

ตลอดทุกปีการศึกษาบวกกับภาคปฏิบัติที่เน้นการผสมอย่างจริงจัง ทำให้เป็นโรงเรียนที่นับว่า

เรียนยากมากน้อยคนนักที่จะมีโอกาสได้เรียนในโรงเรียนAcademy แถมการสอบเข้า

โรงเรียนนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆซะด้วยสิ! เพราะจำนวนนักเรียนที่เข้ามาสอบเข้าเรียนในโรงเรียน

Academy ในแต่ละปีนั้นมีจำนวนมากเหลือเกินและข้อสอบตอนสอบเข้าเองก็หินที่สุดเท่าที่

เคยมีมา ทำให้มีนักเรียนอยู่หลายคนที่สอบเข้าโรงเรียนนี้ไม่ได้ แต่ถ้าหากมีเงินมากพอหรือมี

ชื่อเสียงโด่งดังก็มีโอกาสที่จะเข้ามาเรียนที่นี้ได้เป็นกรณีพิเศษโดยไม่ต้องทำการสอบแข่งกับ

นักเรียนทั่วไป ซึ่งสิทธิพิเศษแบบนี้น้อยคนนักที่จะได้ใช้มัน แต่นั้นก็ไม่ใช่ที่สุดของโรงเรียน

Academy เพราะชื่อเสียงของโรงเรียนAcademy นั้นยังมีมากกว่านี้อีก นั้นก็คือขนาดของ

โรงเรียน เพราะขนาดของพื้นที่ของโรงเรียนAcademy นั้นเทียบเท่ากับเมืองหลวงเก่าได้

เลยและยังตั้งเด่นอยู่บนเกาะกลางทะเลสาบ ทำให้บรรยากาศและสภาพแวดล้อมของ

โรงเรียนนั้นน่าเรียนมาก เท่านั้นยังไม่พอโรงเรียนนี้ยังมีโลกต่างมิติหรือที่เรียกกันว่าดันเจี้ยนอ

ยู่เยอะแยะเต็มไปหมด และทางโรงเรียนเองยังเปิดให้นักเรียนสามารถเข้าไปสำรวจได้อีกด้วย

แต่จะกำหนดระดับของดันเจี้ยนเอาไว้เพื่อความปลอดภัยของนักเรียนในระดับชั้นปีต่างๆตาม

ความสามารถของนักเรียน แต่ก็ยังมีดันเจี้ยนต้องห้ามที่ทางโรงเรียนไม่อนุญาติให้นักเรียนเข้า

ไปสำรวจเพราะมันอันตรายเกินไป แต่นั้นก็ยังไม่ถึงที่สุดของความยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียงของ

Academy เพราะโรงเรียนนี้ยังมีความลับอะไรอีกมากมายซุกซ่อนเอาไว้อยู่เยอะแยะ!! เอา

ไว้จะมาเฉลยคราวหน้าก็แล้วกัน ^_^

           

 

         ณ วันสอบเข้าเรียนโรงเรียนAcademy ตอนเช้าที่สุดแสนจะวุ่นวายไปทั่วทั้งโลกเรียน

เพราะจำนวนนักเรียนที่มาสมัครสอบเข้าเรียนในปีนี้มีมากกว่าเดิม ทำให้ทางโรงเรียนต้องรีบ

จัดเตรียมห้องสอบให้เพียงพอต่อจำนวนนักเรียนที่มาสมัครสอบ ถึงแม้ว่าท่าโรงเรียนจะรับนัก

เรียนทั้งหมดเอาไว้เพียงแค่3/10 ของจำนวนนักเรียนทั้งหมดที่มาสมัครสอบเข้าโรงเรียน

Academy ก็ตามที่เถอะ แต่นักเรียนที่มาสอบเข้าเรียนที่นี้ทั้งหมดก็ยังมุ่งมั่นที่จะสอบเข้า

โรงเรียนนี้ให้ได้ถึงแม้ว่าโอกาสที่จะสอบติดมันจะน้อยมากก็ตามที่เถอะ แต่ทุกคนก็ตั้งใจและ

มุ่งมั่นกับการสอบครั้งนี้เอามากๆ ถึงจะสอยไม่ติดแต่ก็ไม่นึกที่เสียใจเพราะอย่างน้อยในชีวิตก็

ยังมีโอกาสได้มาเดินอยู่ในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงโด่งดังอย่างAcademy เท่านี้ก็นับว่าหรูแล้ว

วันนี้เป็นวันสอบเข้าทำให้บรรยากาศของโรงเรียนในแต่ละห้องเรียนอัดแน่นไปด้วยนักเรียน

จากโรงเรียนต่างๆทั่วโลกที่เข้ามาสมัครสอบเรียนในโรงเรียนAcademy จึงทำให้บรรยากาศ

ของโรงเรียนวันนี้ดูวุ่นวายเป็นพิเศษ.........ถึงแม้ว่าวันนี้จะเป็นวันสอบเข้าเรียนในโรงเรียน

Academy แต่ก็ยังมีใครบ้างคนนั่งหลับอยู่คาโต๊ะสอบได้อีก ด้วยสีหน้าที่ดูท่าจะมีความสุข

มาก คนๆนั้นจะเป็นใครไม่ได้นอกจากพระเอกของเรื่องนี้นั้นก็คือFelt  Blanchimont นี่เอง!

ทั้งๆที่อยู่ในห้องสอบแท้ๆแต่ก็ยังมานั่งหลับได้ แถมยังมีการเอากระดาษข้อสอบมาบังหน้าเอา

ไว้อีก นับว่าเป็นอะไรที่บ้ามาก แถมกระดาษข้อสอบของFelt เองก็ยังทำได้เพียงแค่ครึ่งเดียว

และยังเหลืออีกตั้งครึ่งหนึ่งกว่าจะทำข้อสอบเสร็จ เวลาสอบที่มีเพียงแค่2ชั่วโมงนั้นผ่านไป

แล้วก็ผ่านไป........เหมือนกับสายลมที่พัดผ่านไปอย่างไม่มีวันหวนกลับมา!

 

ครูคุมสอบ : เหลืออีก15นาที่ ขอให้นักเรียนทุกคนเร่งมือทำข้อสอบด้วย!!! เหลืออีกแค่15นาที่เท่านั้น!! ขอย้ำอีกครั้ง15 นาที่เท่านั้น!!

           

        เสียงของอาจารย์คุมสอบที่เป็นผู้ชายวัยกลางคน หน้าตาก็ดูกลางๆ ใส่แว่นตาสีดำ ทรง

ผมก็เอาแบบเรียบๆ สีผมเองก็เป็นสีดำ ไม่มีค่อยจุดเด่นสักเท่าไหร่! แต่จะดูหรูก็ตรงชุดที่ใส่

นั้นแหละ! เพราะเล่นใส่ชุดUniform ของทางโรงเรียนAcademy มาแบบนั้น ทำให้นักเรียน

รู้ทันที่เลยว่าอาจารย์ที่คุมสอบนั้นเป็นอาจารย์ประจำของโรงเรียนAcademy แน่นอน! น้ำ

เสียงของอาจารย์คุมสอบดังไปทั่วทั้งห้องสอบ ทำให้ใครหลายคนต้องรีบเร่งทำข้อสอบที่หิน

ที่สุดอย่างเอาเป็นเอาตาย ส่วนFelt เองที่กำลังหลับสบายอยู่แบบนั้นก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเมื่อได้

ยินเสียงของอาจารย์คุมสอบ พร้อมกับเอามื้อหยิบกระดาษข้อสอบวางลงบนโต๊ะแล้วขยี้ตาตัว

เองไปมา3-4รอบแล้วหันไปมองนาฬิกาหลังห้อง ก่อนจะทำหน้าตกใจสุดขีดพร้อมกับ

ตะโกนออกมาดังลั่นไปทั่วทั้งห้องสอบ จนนักเรียนหลายคนถึงกับสะดุ้งตกใจขึ้นมาทันที่แล้ว

หันไปจ้องมองที่Felt ทันที่

 

        Felt    Blanchimont

 

Felt : >0<!! จ็ากกกก~~!!! เฮ้ย!! ไม่จริ๊งงง....เหลืออีกแค่15นาที่เองเหรอเนี่ย!? งานเข้าแล้วไหมล่ะ? รู้งี้ไม่น่าหลับในห้องสอบเลยฉ้านน~!! T^T

 

ครูคุมสอบ : -_-* นี้เธอตรงนั้นนะช่วยเงียบๆหน่อยจะได้ไหม? ไม่รู้รึไงกันว่านี่มันคือเวลาสอบนะ!?

 

Felt : ขอภัยด้วยคร้าบบบ~~!!! T^T ปากกาอยู่ไหนนะ? อ่ะ! เจอแล้ว! ^ ^

           

          Felt ที่ร้องตะโกนออกมาด้วยความตกใจและหัวเสียสุดๆ จนทำอะไรแทบจะไม่ถูก

รีบรวบรวมสติหยิบปากกาที่วางอยู่บนโต๊ะของตัวเองแล้วเปิดอ่านข้อสอบทันที่ ก่อนจะเริ่มลง

มือทำข้อสอบอย่างเอาเป็นเอาตาย โดยที่ไม่คิดจะสนใจแล้วว่าคำตอบที่ตอบไปนั้นถูกหรือ

เปล่า? แต่ทันที่ที่Felt เริ่มหยิบปากกาแล้วจะเขียนคำตอบลงไปในกระดาษคำตอบ โชคชะตา

ก็เหมือนเล่นตลกกับเขาซะแล้ว เพราะปากกาของFelt นั้นดันเขียนไม่ติดซะได้! Felt เริ่มหัว

เสียสุดๆจนอยากที่จะฟัดปากกกาเล่มนั้นทิ้งทันที่ แต่ก็ไม่อาจที่จะทำตามความปรารถนาอัน

แรงกล้านั้นได้! เพราะปากกาเล่มนั้นเป็นปากกาเพียงเล่มเดียวที่เขามีและตอนเวลาคับขัน

แบบนี้ดันมาทรยศเขาซะได้! Felt พยายามสะบัดปากกาไปมาหลายๆรอบ แต่หมึกปากกาก็

ดันไม่โผล่หัวออกมาให้เห็นสักที่ Felt หัวเสียกับปากกาแท่งนี้เอามากๆจนทำอะไรไม่ถูก

ก่อนจะลุกขึ้นยื่นแล้วตะโกนออกเหมือนกับคนที่เสียสติไปแล้วไม่มีผิดด้วยความที่ตอนนี้กำลัง

หัวเสียสุดๆ จนทำอะไรไม่ถูก เสียงตะโกนของFelt ดังลั่นไปทั่วทั้งห้องสอบ จนทำเอานัก

เรียนทุกคนในห้องสอบถึงกับสะดุ้ง ก่อนจะหันมามองหน้าFelt พร้อมกับทำตาขวางใส่

 

Felt : >0< ไอปากกาเฮงซวย~!! เวลาคับขันแบบนี้ทำไมแกต้องมาทรยศฉันด้วยฟ่ะ~~!! ไอปากกาเฮงซวยเอ่ย~~!!  

           

          Felt หยิบปากกาที่แสนจะไร้ค่าขึ้นมาแล้วขวางมันออกไปอย่างเต็มแรง จนมันลอย

กระเด็นพุ่งไปปักอยู่บนกระดานดำอย่างแรง ทำเอาใครหลายคนในห้องถึงกับอึ้งทันที่ เพราะ

ความเร็วของปากกาที่พุ่งออกไปปักนั้นเร็วมาก จนมองกันแทบจะไม่ทัน Felt เริ่มมีสีหน้าที่ดู

โกรธและเครียดเอามากๆ สีหน้าของFelt ในตอนนี้ดูน่ากลัวนิดๆ จนทำเอาใครหลายคนใน

ห้องสอบเริ่มที่จะรู้สึกกลัวและโดนสถานการณ์ในตอนนี้กดดันเอามากๆ จนอาจารย์ที่คุมสอบ

เริ่มที่จะทนไม่ไหวกับการกระทำของFelt ก่อนจะเดินเข้ามาหาFelt ด้วยสีหน้าที่ดูจะโกรธเอา

มากๆแล้วพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่ดังและดูน่ากลัวนิดๆ

 

ครูคุมสอบ : นี้เธอ~!! ไม่รู้รึไงกันว่านี้มันคือการสอบนะ!! จะทำอะไรก็หัดเกรงใจเพื่อนในห้องสอบบ้างสิเฟ้ยยย~!! - -*

 

Felt : ขอโทษด้วยครับ~! - - แต่ว่าปากกาของผมมันดันเขียนไม่ติดแล้วจะให้ผมทำยังไงได้ล่ะครับอาจารย์~! ^_^ ว่าแต่อาจารย์มีปากกาให้ผมยืมหรือเปล่าครับ?

           

         Felt หันไปยิ้มพร้อมกับทำหน้าทะเล้นใส่อาจารย์คุมสอบ จนอาจารย์คุมสอบเริ่มที่จะ

รับมือกับFelt เอาไว้ไม่ไหวแล้ว ก่อนจะเดินจากไปนั่งที่โต๊ะคุมสอบอย่างไม่มีเยือใย Felt เริ่ม

ที่จะรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมานิดๆ ก่อนจะนั่งลงด้วยท่าที่ดูผิดหวังนิดๆพร้อมกับนั่งดูกระดาษข้อ

สอบไปมาอย่างหมดกำลังใจแล้วเริ่มบ่นอะไรพึมพำอยู่ตัวคนเดียว

 

Felt : - - ให้ตายสิ! โจทย์บ้าบออะไรกันว่ะ? ทำไมมันยากอย่างนี้นะ!? ปากกาก็ไม่มีใช้! เห้ออ~!  - - อนาถดีแท้ชีวิตฉ้านนน~~!!

 

??? : เอ่ออ.....ขอโทษนะ! นายตรงนั้นนะ!

           

          เสียงเรียกของใครบ้างคนที่นั่งสอบอยู่ข้างหลังFelt ทำให้Felt ต้องรีบหันไปดูด้วย

สายตาที่ดูท่าจะหมดกำลังใจกับการสอบครั้งนี้ไปแล้ว แต่ตัวเองก็ยังมีความหวังอยู่นิดๆหน่อย

ว่าคนที่นั่งอยู่ข้างหลังอาจจะให้ยืมปากกาใช้ก็เป็นได้ ก่อนจะพบหนุ่มน้อย ผมสีเทา แววตาสี

ฟ้าอ่อน หน้าตาก็หล่อใช่ได้ ทรงผมเองก็แสนจะเรียบง่ายดูแล้วเข้ากับหน้าตาดี การแต่งกาย

เองก็ดูท่าจะเรียบร้อยเอามากๆ แถมยังอยู่ในชุดUniform ของโรงเรียนดั่งเดิมที่แต่งมาซะ

เต็มยศ! และท่าทางเองก็ดูจะเป็นมิตรเอามากๆ Felt หันไปยิ้มให้แล้วถามออกไปว่า

 

Felt : ^ ^ มีอะไรให้ฉันช่วยเหรอ?

 

??? : ไม่มีอะไรหรอก? เอ่ออ......คือว่าถ้าไม่รังเกียจล่ะก็เอาปากแท่งนี้ไปใช้ก่อนก็ได้นะ~! พอดีฉันพกปากกาเอาไว้หลายแท่งนะ!? ^ ^

 

Felt : ^0^ จริงเหรอ? ขอบใจมากเลยนะเพื่อน? T^T นายช่วยชีวิตฉันเอาไว้แท้ๆ? ขอบใจนะ!

 

??? : ^ ^ อะไรกัน? เรื่องแค่นี้เอง!

           

           Felt รีบรับปากกาแท่งนั้นเอาไว้อย่างรวดเร็วแล้วรีบลงมือทำข้อสอบทันที่อย่างรวด

เร็ว โดยไม่สนใจคำตอบแล้วว่าจะผิดหรือถูก? ขอแค่ทำให้มันเสร็จก็พอ Felt ใช้เวลาเพียง

แค่15 นาที่ที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดเร่งมือทำข้อสอบอย่างรวดเร็วจนมองแทบจะไม่ทัน การ

ทำข้อสอบของFelt ที่รวดเร็วมาก จนทำเอาใครหลายคนในห้องถึงกับหันมามองด้วยความ

ตกตลึงพร้อมกับอ้าปากค้าง แต่ใครจะไปรู้ว่าคำตอบที่Felt ตอบไปนั้นมันถูกหรือเปล่า? ภาย

ในเวลาเพียงแค่15 นาที่Felt สามารถทำข้อสอบที่ค้างคามาตั้งครึ่งได้เสร็จพอดีแบบเส้นยาแดง

 

ครูคุมสอบ : เอาล่ะทุกคน! หมดเวลาแล้ว~! กรุณาหยุดเขียน~! แล้วเดินมาส่งกระดาษคำตอบตรงนี้อย่างเป็นระเบียบ!! ^0^ ขอความร่วมมือด้วยนะ~!

 

นักเรียนทุกคนในห้อง : ^0^ ครับ,ค่ะ อาจารย์~~!!

           

           ทันที่ที่เวลาสอบหมดลงทุกคนต่างพากันลุกขึ้นพร้อมกับหยิบกระดาษคำตอบของตัว

เองขึ้นมาแล้วเดินไปส่งให้กับอาจารย์ที่คุมสอบอย่างเป็นระเบียบ ก่อนจะแยกย้ายกันเดินออก

จากห้องสอบทันที่ด้วยสีหน้าที่ดูโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก Felt เองพอเดินออกมาจากห้องสอบ

เสร็จก็รีบหันไปมองซ้ายมองขวาทันที่ ก่อนจะพบกับใครบ้างคนที่ยืนพิงกำแพงเหมือนกับ

กำลังยืนรอFelt อยู่หน้าห้องสอบไม่มีผิด ทันที่Felt เดินออกมาจากห้องสอบ คนๆนั้นที่ยืนพิง

กำแพงอยู่ก็รีบเดินเข้ามาทักทันที่อย่างเป็นมิตรสุดๆ คนๆนั้นจะเป็นใครไม่ได้นอกจากคู่หู

เพื่อนซี้สุดฮาของFeltนั้นก็คือ Edge Vanhite! ที่เป็นเพื่อนเล่นของFelt มาตั้งแต่สมัยเด็กๆ

จนบัดนี้ได้กลายมาเป็นคู่หูเพื่อนซี้สุดฮาที่มักจะไปไหมมาไหนด้วยกันเสมอ!!

 

            Edge     Vanhite

 

 

Edge : ไงFelt~!? ทำข้อสอบได้ไหมเพื่อน? ^ ^

 

Felt  : =_= ได้ทำมากกว่ามั่ง? ข้อสอบที่ใช้สอบเข้าAcademyโคตรยากมากเลยนะ ยากมากจนฉันทำไม่ได้เลยสักกะข้อเดียว? -_-*

 

Edge : |||_- ไม่ได้สักข้อเลยเหรอ? ถ้ารู้ว่ามันยากแล้วทำไมแกต้องมาสอบเรียนต่อที่นี่ด้วยฟ่ะ? - -

 

Felt : ^0^ ก็คนมันอยากมาลองสอบดูนิ! ถ้าติดก็ดี...ถ้าไม่ติดก็ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลยเนอะEdge? ^.^ ถือซะว่าอย่างน้อยในชีวิตก็ยังมีโอกาสได้มาเห็นข้อสอบในโรงเรียนที่ถือว่าหินที่สุดในโลกอย่างAcademy แค่นี้ฉันก็พอใจแล้วล่ะ~? ^0^

 

Edge : -_-* ฉันคิดถูกหรือเปล่าว่ะ? ที่มาสอบเป็นเพื่อนนายนะFelt? บอกฉันที่สิ!! ชักจะเริ่มสับสนกับตัวเองขึ้นมาแล้วสิ~! - -

 

Felt : ^0^ ไม่รู้สิEdge~!! แล้วแต่จะคิด? ^ ^

           

            Felt หันไปยิ้มพร้อมกับทำหน้ากวนๆใส่Edge จนEdge ถึงกับถอนหายใจทันที่

ด้วยสีหน้าที่ดูจะผิดหวังกับความตั้งใจของFelt อย่างครึ่งๆกลางๆที่จะมาสอบเรียนต่อใน

โรงเรียนAcademy แห่งนี้เอามากๆ ก่อนจะเอาศอกของตัวเองไปกระแทกกับไหล่ของFelt

แรงๆ แล้วชวนFelt เดินลงไปหาอะไรกินที่โรงอาหารทันที่ในสภาพที่ดูท่าจะหมดกำลังใจใน

การสอบเข้าเรียนต่อและยังไม่มีหวังในเรื่องของ% ที่จะสอบติดในโรงเรียนAcademy แห่งนี้

อีกด้วย! เพราะ%ที่จะสอบติดนั้นมันอภิมหาน้อยมากถึงขั้นว่าน้อยโคตรๆ น้อยมากจนไม่อาจ

ที่จะคาดหวังเอาไว้ได้อีกต่อไปแล้ว! พอเดินมาถึงโรงอาหารทั้ง2คนก็รีบแบ่งหน้าที่กัน Felt

นั้นพอมาถึงก็รีบวิ่งไปหาโต๊ะว่างทันที่ ส่วนEdge ก็รีบเดินไปรอต่อคิวสั่งอาหารทันที่ ซึ่งแถว

รอคิวนั้นยาวมาก เพราะวันนี้เป็นวันสอบเข้าเรียนในโรงเรียนAcademy ทำให้นักเรียนหลาย

คนพอสอบเสร็จก็ต้องแวะมาที่โรงอาหารเพื่อจะมาหาอะไรกินตามระเบียบหรือมานั่งจับกลุ่ม

คุยกันในโรงอหาร ระหว่างรอผลการสอบที่จะติดประกาศตรงหน้าบอร์ดของโรงเรียนในช่วง

บ่าย ทำให้มีเวลาว่างมากพอที่จะมานั่งจับกลุ่มคุยกันหรือมาลองชิมอาหารรสเลิศของ

โรงเรียนAcademy หรือจะเดินเล่นทั่วโรงเรียนก็ยังได้! ถึงแม้ว่าโรงเรียนAcademyจะมี

ขนาดเท่ากับเมืองหลวงก็ตามที่เถอะ!

 

Edge : - - ให้ตายสิ!! ทำไมแถวมันได้ยาวเหยียดอย่างนี้นะ!! ชาตินี้จะได้กินไหมว่ะ~!?

           

           Edge ที่ยืนต่อคิวยาวเหยียดบ่นพึมพำออกมาด้วยความหงุดหงิดแล้วเดินออกจาก

แถวพร้อมกับเดินตรงไปหาFelt ที่ได้โต๊ะว่างแล้วและกำลังยืนขึ้นอยู่พร้อมกับโบกมือไปมา

เหมือนกับให้สัญญาณให้Edge ได้รู้ว่าตัวเองอยู่ตรงนี้ ก่อนที่Edge จะเดินเข้าไปหาFelt

แล้วนั่งลงทันที่โดยไม่พูดจาอะไรเลยสักกะคำเดียว! ด้วยใบหน้าที่ดูไม่ค่อยจะEnjoy สักเท่า

ไหร่!! พอFelt เห็นEdge กลับมาแบบนั้นก็รู้เข้าใจทันที่ว่าเกิดอะไรขึ้น! ก่อนที่จะยิ้มแล้ว

ถามออกไปว่า

 

Felt : ^_^ หงุดหงิดอีกแล้วเหรอEdge?

 

Edge : - - เอ่อดิ! ให้ตายสิ!! แถวยาวเหยียดชะมัด! ชาตินี้ไม่รู้จะได้กินหรือเปล่า?

 

Felt : - - ได้กินสิ! ถ้าแกไม่ใจร้อนรีบเดินออกมาก่อนอ่ะนะ!!

 

Edge : - -* พูดมากจริง! แกก็ลองไปต่อแถวเอาเองสิฟ่ะ! เจ้าบ้า~!

 

Felt : ^_^ นิสัยไม่เปลี่ยนไปเลยนะ! จริงสิ! พอดีฉันทำข้าวกล่องมาน่ะเกือบลืมไปเลยแนะ! ถ้าไม่รังเกียจล่ะก็มาทานด้วยกันสิEdge~! ^0^ พอดีทำมาเพื่อนายด้วยน่ะ!

 

Edge : ^0^ ถ้าเป็นกับข้าวฝีมือนายล่ะก็ต่อให้แลกด้วยอะไรฉันก็ยอมทั้งนั้นแหละ!

 

Felt : ^0^ ฮ่ะฮ่าฮ่าๆ~! งั้นเหรอ? 

                                            

                                                                                To Be Continue Chapter 1 Part 2