คุณชายที่รัก

พูดจบซีซาร์ก็เดินอมยิ้มกลับไปนั่งที่โต๊ะแล้วไม่หันมามองป้ายอีกเลยตลอดมื้อนั้น

ส่วนฝันก็ลอบมองเธอเป็นระยะๆ พร้อมสายตาหวาดๆ ทำท่าทางเหมือนอยากจะบอกอะไรแต่ก็ชะงัก หันกลับไปกินข้าวต่อทุกครั้ง

พอกินข้าวเสร็จ ฝันก็รีบลากแขนเธอออกจากโต๊ะไปที่มุมนึงของโรงเรียน

"ป้าย นี่เธอไม่รู้อะไรอีแล้วใช่มั้ยเนี่ย"

แหงล่ะ วันนี้วันแรกของชั้น ชั้นจะไปรู้อะไรได้ยังไงหล่ะ-..-

"ชั้นทำอะไรที่ไม่ควรจะอีแล้วใช่มั้ยอ่ะฝัน" T^T พอเห็นหน้าที่เหมือนจะเริ่มร้องไห้ของเธอ ฝันเลยเปลี่ยนสีหน้าบ้างแล้วเข้ามาลูบหลังลูบไหล่เธอ

"คือมันก็ไม่เชิงยังงั้นหรอกป้าย เพียงแต่ว่า...คือ...ชั้นจะบอกเธอยังไงดีหล่ะ

คือพี่ซีซาร์เนี่ย เค้าเป็นประธานนักเรียน เป็นประธานชมรมบาส ประธานชมรมดนตรีสากล ประธานชมรมศิลปะ และอืนๆ และอื่นๆ คือ เค้าเป็นพวกพลังงานเยอะม้ากกกกกกก แล้วเธอตกลงไปเป็นผู้ช่วยเค้าเนี่ย....

ชั้นไม่ได้ขู่เธอนะป้าย ก่อนหน้านี้มีสาวๆมาเสนอตัวเป็นผู้ช่วยเค้านับไม่ถ้วน แต่พอเจองานเข้าไป กับเงื่อนไขที่ต้องตามตัวได้ 24 ชั่วโมง ทุกคนก็เผ่นแนบกันหมดตั้งแต่ยังไม่ครบสามวันแน่ะ" พูดจบฝันก็เหลือบมองหน้าเธอแบบหวาดๆ

"ก็ไม่น่ามีอะไรมากนี่นะ ชั้นไม่ใช่คุณหนูว่างงาน งานแค่นี้ชั้นว่าไม่ครณามือชั้นหรอก" เธอตอบพร้อมยิ้มเหยียด พลางนึกในใจว่าพวกคุณหนูไฮโซ จะทำงานหนักกันได้ซักแค่ไหนเชียว

แต่หน้าฝันยังเหมือนตกอยู่ในฝันร้าย "ไม่เอาน่าฝัน ขอบใจนะที่เป็นห่วง แต่ชั้นว่าเรื่องนี้ชั้นทนได้นะ" เธอยิ้มเพิ่มความมั่นใจให้เพื่อนสาว

ตอนบ่ายก็ไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นอีกแล้ว ออกจะน่าเบื่อด้วยซ้ำไปสำหรับเธอ

ที่หอพัก

"ป้าย เธอนอนห้องอะไรน่ะ" ฝันตะโกนถามมาแต่ไกล

"4203 จ้ะ ฝันล่ะ" 

"ฝันอยู่ห้อง 4215 อืม ไม่น่าไกลกันเนอะ อย่างนี้ก้อดีน่ะสิ" เธอตอบพร้อมรอยยิ้มกว้างขวางตามแบบฉบับ

"จันป้ายจ้ะ" เสียงใครล่ะเนี่ย จันป้ายแอบบ่นในใจ แต่ก็หันกลับไปยิ้มให้แต่โดยดี

"หนูชื่อจันป้ายใช่มั้ยจ๊ะ ครูเป็นครูประจำหอพักหญิงจ้ะ ชื่อปลายฟ้า เรียกครูฟ้าเฉยๆก็ได้" ค่ะ แล้วงัยคะครู หนูอยากเข้าห้องอาบน้ำนอนจะแย่แล้ว