ที่ทำไปเพราะรักเธอ

7.7

เขียนโดย Pairy

วันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 15.38 น.

3 ตอน

31 วิจารณ์

9,750 อ่าน

3)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

แก้ว//อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ (แก้วผละออก)

โทโมะ//ทำไมหล่ะเธอชอบอย่างงี้ไม่ใช่หรอ

ร่างบางพยายามดันแต่สู้แรงร่างใหญ่กว่าไม่ได้ในที่สุดก็ต้องยอมให้รางหนาทำตามใจตัวเอง

. ทำอะไรกันคิดเอาเอง

เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมง

...//ฮึก..ฮึก (ร่างบางไม่พูดอะไรอีกต่อไปได้แต่สะอื้นโดยมีน้ำตาช่ายปลอบใจ)

โทโมะ//เธอจะร้องไห้ ให้มันได้อะไรขึ้นมา

แก้วไม่ตอบโต้อะไรทั้งนั้นตอนนี้ในหัวเธอมีแต่ความว่างเปล่า

โทโมะ//เธอนอนห้องชั้นไปก่อนและกันชั้นจะออกไปข้างนอก

โทโมะเดินออกไปข้างนอกอย่างสบายใจ

แก้ว//ไอผู้ชายสารเลว

แกรก เสียงเปิดประตู ร่างบางหันไปมองอย่างรวดเร็ว

แก้ว//OoO แม่!!!!!!!!!

แม่//แก้ว (ผู้เป็นแม่าเดินมาหาลูกสาวทั้งน้ำตา)

เพี๊ยะ

แก้ว// แม่

แม่//ทำไมห๊ะ แกถึงหน้าด้านขนาดนี้เราเป็นแค่ขี้ค่าเค้ายังจะมีหน้าไปนอนบนเตียงนายอีก...ชั้นไม่เคยสอนแกให้ไปนอนบนเตียงแก้ผ้าโชว์เจ้านาย...นังลูกไม่รักดีแกเอาสันดารอย่างงี้ัมาจากใครห๊ะ (ผู้เป็นแม่เขย่าตัวร่างบางพลางพูดไป) แกรีบใส่เสื้อผ้าแล้วลงมาหาชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ

"ด้านล่างในสนามหญ้า"

ผู้เป็นแม่ยืนรอแก้วพร้อมกับถือไม้หวายรอ

แม่//มานี่

แก้ว//แม่ฟังแก้วก่อนนะมันไม่ใช่อย่างที่แม่คิดนะ

แปะ

แก้ว//โอ๊ยแม่แก้วเจ็บ

แปะ

แม่//เจ็บสิดีจะได้จำ

ระหว่างนั้นโทดมะขับรถมาพอดีเลยเห็นแก้วโดนทำแม่เฆี่ยนอยู่

...//น้าครับพอเถอะครับ

แม่//คุณโทโมะ....ไม้่ได้หรอกค่ะคุณโทโมะไม่รู้หรอกค้ะ ว่านังแก้วมันไปทำอะไรไว้กับห้องคุณหนู

โทโมะ//แล้วแก้วทำอะไรไว้ล่ะครับ (ร่างหนามองร่างบางที่หลังมีรอยแดงของเลือดอย่างสำนึกผิด)