ที่ทำไปเพราะรักเธอ

แก้ว//อย่าทำแบบนี้เลยค่ะ (แก้วผละออก)

โทโมะ//ทำไมหล่ะเธอชอบอย่างงี้ไม่ใช่หรอ

ร่างบางพยายามดันแต่สู้แรงร่างใหญ่กว่าไม่ได้ในที่สุดก็ต้องยอมให้รางหนาทำตามใจตัวเอง

.

.

.

. ทำอะไรกันคิดเอาเอง

เวลาผ่านไป 3 ชั่วโมง

...//ฮึก..ฮึก (ร่างบางไม่พูดอะไรอีกต่อไปได้แต่สะอื้นโดยมีน้ำตาช่ายปลอบใจ)

โทโมะ//เธอจะร้องไห้ ให้มันได้อะไรขึ้นมา

แก้วไม่ตอบโต้อะไรทั้งนั้นตอนนี้ในหัวเธอมีแต่ความว่างเปล่า

โทโมะ//เธอนอนห้องชั้นไปก่อนและกันชั้นจะออกไปข้างนอก

โทโมะเดินออกไปข้างนอกอย่างสบายใจ

แก้ว//ไอผู้ชายสารเลว

แกรก เสียงเปิดประตู ร่างบางหันไปมองอย่างรวดเร็ว

แก้ว//OoO แม่!!!!!!!!!

แม่//แก้ว (ผู้เป็นแม่าเดินมาหาลูกสาวทั้งน้ำตา)

เพี๊ยะ

แก้ว// แม่

แม่//ทำไมห๊ะ แกถึงหน้าด้านขนาดนี้เราเป็นแค่ขี้ค่าเค้ายังจะมีหน้าไปนอนบนเตียงนายอีก...ชั้นไม่เคยสอนแกให้ไปนอนบนเตียงแก้ผ้าโชว์เจ้านาย...นังลูกไม่รักดีแกเอาสันดารอย่างงี้ัมาจากใครห๊ะ (ผู้เป็นแม่เขย่าตัวร่างบางพลางพูดไป) แกรีบใส่เสื้อผ้าแล้วลงมาหาชั้นเดี๋ยวนี้เลยนะ

"ด้านล่างในสนามหญ้า"

ผู้เป็นแม่ยืนรอแก้วพร้อมกับถือไม้หวายรอ

แม่//มานี่

แก้ว//แม่ฟังแก้วก่อนนะมันไม่ใช่อย่างที่แม่คิดนะ

แปะ

แก้ว//โอ๊ยแม่แก้วเจ็บ

แปะ

แม่//เจ็บสิดีจะได้จำ

ระหว่างนั้นโทดมะขับรถมาพอดีเลยเห็นแก้วโดนทำแม่เฆี่ยนอยู่

...//น้าครับพอเถอะครับ

แม่//คุณโทโมะ....ไม้่ได้หรอกค่ะคุณโทโมะไม่รู้หรอกค้ะ ว่านังแก้วมันไปทำอะไรไว้กับห้องคุณหนู

โทโมะ//แล้วแก้วทำอะไรไว้ล่ะครับ (ร่างหนามองร่างบางที่หลังมีรอยแดงของเลือดอย่างสำนึกผิด)

แม่//ก็มันไปนอนแก้ผ้าบนห้องคุณหนูน่ะสิคะ

โทโมะ//ถ้าเป็นเรื่องนั้นลงโทษผมดีกว่าครับ เรื่องทั้งหมดน่ะมันซับซ้อนกว่าที่น้าคิดอีกครับ

แม่//นี่คุณหนูหมายความว่ายังไงคะ

โทโมะ//ผมขอโทษนะครับ แก้วกับผมเรามีอะไรกันคับ

แม่//ห๊ะ (เป็นลมสลบไป)

แก้ว//แม่!!!

โทโมะ//ฉํนว่ารีบเอาแม่เธอไปไว้ที่ห้องดีกว่า

แก้ว//อืม

"ที่ห้อง"

โทโมะ//เอาน้ำมาเช็ดตัวให้แม่เธอสิ

แก้ว//อืม

โทโมะ//เธอเช็ดชั้นเป็นผู้ชาย

แก้ว//งั้นคุณก็ออกไปรอข้างนอกสิ

โทโมะ//ชั้นเป็นเจ้านายเธอนะไม่คิดที่จะหาน้ำมาให้กินบ้างเลยรึไง

แก้ว//งั้นคุณก็รอแป๊ปนึงนะคะ (จังหวะที่แก้วเดินไปหยิบน้ำโทโมะดึงแก้วให้ไปนั่งตักตัวเอง)ว้ายย คุณ ปล่อยชั้นลงเถอะค่ะ

คุณหิวน้ำไม่ใช่หรอ

โทโมะ//แต่ตอนนี้ฉันหิวเธอมากกว่า

แก้ว//คุณปล่อยชั้นเถอะค่ะชั้นต้องดูแม่อีก

โทโมะ//เออ..ใช่ลืมไปเลย (แก้วกำลังลุกขึ้น)เดี๋ยวก่อนจะรีบไปไหน จุ๊บ (หอมแก้มแก้ว)

แก้ว//คุณทำแบบนี้อีกแล้วนะ

โทโมะ//ก็แก้มเธอห๊อมหอม นิ่มด้วย และอีกอย่างเธอก็เป็๋นของชั้น

แก้ว//ชั้นขออะไรคุณซักอย่างได้มั้ยคะ 'เค้าจะทำให้ชั้นได้มั้ยเนี่ย'

โทโมะ//ถ้าชั้นทำได้ชั้นก็ทำให้

แก้ว//คุณอย่าบอกเรื่องนี้กับป๊อปนะคะ (ลุกขึ้ันยืน)

โทโมะ//คงไม่ได้หรอกนะ เพราะถ้าอย่างนั้นเธอก็จะเป็นผู้หญิงสำส่อน มีผัวแล้วยังจะคบชู้โดยชู้เป็นน้องผัวน่ะมันจะดูไม่ดีนะ

เพี๊ยะ

แก้ว//ทำไมคุณถึงพูดอย่างงี้อ่ะ (น้ำตาคลอเบ้า)

โทโมะ//ก็มันจริงมั้ยเล่า!!!

แก้วอึ้งไปซักพัก

โทดมะ//แล้วอีกอย่างชั้นไม่เคยให้ใครทำก่อนแล้วชั้สนไม่ทำคืน

แก้ว//คุณอย่าเข้ามานะ

แก้วถอยหลังจนชิดกำแพงโทโมะยิ่งเข้ามาใกล้เรื่อยๆ

โทโมะจะทำอะไรแก้วนั้นจงติดตามๆๆๆๆๆๆๆ