My love ภารกิจ(รัก)ลับจับนายให้อยู่หมัด
yuri
21)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ทันทีที่ฉันก้าวเข้ามาในโรงหนัง ความรู้สึกแปลกประหลาดก็เข้ามาถาโถมฉันทันที บรรยากาศในโรงหนังดูวังเวงยังไงพิกล ไอเย็นที่มากระทบกับตัวฉันทำให้ฉันสะดุ้ง ยิ่งกว่านั้นทางโรงยังสร้างบรรยากาสให้มีกลิ่นธูปทำให้ดูน่ากลัวเพิ่มขึ้นอีก เอ่อ....ความจริงแล้วฉันเป็นโรคกลัวผีขึ้นสมองเลยแหละ แต่เพราะคำแนะนำจากหนังสือบ้าๆนั้นทำให้ฉันต้องทำตามบวกกับที่ยัยเฟร์ฟางบังคับขืนใจฉัน
โทโมะเดินไปนั่งแถวบนสุด โดยที่ฉันเดินจามเข้ามาติดๆทั้งโรงมีแค่ฉันกับโทโมะอ้อมีผุ้หญิงอีกคนผมยาวๆนั่งอยู่แถวน่าสุด มาคนเดียวไม่กลัวผีบ้างรึไงนะ
เมื่อโทโมะเห็นว่าฉันเบียดเข้ามาใกล้ เขาก็ผลักหัวฉันออกห่าง ชิ! ไอ่คนใจร้าย
ฉันพยายามนึกถึงแผนที่อ่ามาเพื่อไล่ความกลัว เอาล่ะฉันเสียเวบามามากแล้ว เริ่มแผนดีกว่า
ขั้นต่อไปคือเอ่อ....อะไรวะนึกๆๆๆๆอ๋อคือแผนหรอกแตะอั๋งตอนหยิบป็อบคร์อนนี่เอง แต่ว่าโทโมะไม่ยอมกินเลยอะ
ฉันยื่นถุงไปตรงหน้าโทโมะก็ดันออก ฉันจึงตัดสินใจหยิบป็อบคร์อนไปจ่อปากเขา
"ทำอะไรของเทอ -_-^"
"ป้อยนายไง ^^"
"ฉันไม่กิน -_-"
"กินหน่อยน๊า *O*(ฉันทำตาปริบๆ)น๊าพลีสสสสสสสส*O*"
อ๊า ได้ผลหมอนั้นจับมือฉํนที่จ่อปากเขาอยู่แล้วโน้มหน้ามาใกล้ๆกระซิบข้างหูว่า
"ถ้าเทอยังไม่หุบปาก(แล้วเอาป็อบคร์อนยัดปากฉันเป็นตัวอย่าง)ฉันจะเอาป็อบคร์อนยัดปากเทอ"
ไอ่ซาดิสม์ ฉันนั่งกินคนเดียวก็ได้
พอนังฉายตอนที่ผีผลุบๆโผล่ๆฉันก็นั่งหลับตาปี๋ ขีนเอาหน้าไปซบอกโดนหมอนั้นฆ่าตายแน่
ว่าแต่.......ผู้หญิงคนนั้นมาคนเดียวไม่กลัวบ้างรึไงนะ
แปลกจังแฮะผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่แถวน่าสุดแต่ทำไมถึงเลื่อนมาอยู่แถวกลางได้เนี๊ย
สงสัยแถวล่างจะมองไม่ถนัดมั้ง ชั่งเหอะ
เมื่อไหร่หนังบ้านี่จะจบซักทีฟะ ฉันอยากออกจากโรงหนังนี่้เต็มทนแล้ว
วูบบบบบ~~
................................................
..............................
............... ^o^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
