I love you like it ฉันรักนายได้ไงเนี่ย!

10.0

เขียนโดย AngelLady

วันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2554 เวลา 14.13 น.

  9 ตอน
  49 วิจารณ์
  13.26K อ่าน
แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) ตอนที่ 3

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 






เปิดเพลงไปด้วยนะคะ ^^
ตอนที่ 3
 
 
 
เช้าวันรุ่งขึ้น..
 
" แม้ค้าาาาาาา >O<  " ฉัน
 
คุณแม่ที่กำลังทำนั่งดูทีวีอยู่ก็ตกใจและหันมามองฉันทันที
 
" O_o   " แม่
 
" สวัสดีตอนเช้าค่า ^^ วันนี้อากาศดีจังเลยนะคะ ฮิฮิ " ฉัน
 
" นี่แพรทไม่สบายรึเปล่าเนี่ย หา! พิงค์แกเอาอะไรให้พี่แกกินเนี่ย -_-* " แม่
 
" แม่.. ก็ พี่เค้าวันนี้แจ่มใสผิดปกติน่ะ " พิงค์พูดก่อนจะเดินไปหยิบขนมปังปิ้งแล้วรับประทาน
 
" แม่ก็..หนูจะร่าเริงแล้วมันเป็นอะไรล่ะคะ -*- " ฉันพูดแล้วเดินไปหยิบขนมปังปิ้งมารับประทานเช่นกัน
 
" เห วันนี้อาจาร์ยไม่อยู่หรือเรียนครึ่งวันล่ะ " แม่
 
" หนูไม่เห็นได้ยินข่าวเรื่องเลยนิ " พิงค์
 
" เปล่าๆ น่า วันนี้จะมีการคัดเลือกนักแสดงไงล่า พิงค์เธอนี่ก็ " ฉัน
 
" ย่ะ ขอให้ผ่านก็แล้วกัน เชอะ " พิงค์พูด ก่อนจะออกไปที่หน้าประตู
 
" ไปได้แล้วน่า ฉันไม่อยากสายเพราะพี่หรอกนะ (   -_-) " พิงค์
 
" จ้าๆ แพรทไปนะแม่ บ๊าย บาย " ฉัน
 
" อืมมมมๆ เดินทางดีๆล่ะ " แม่
 
15 นาทีต่อมา..
 
เพราะว่าบ้านของฉันอยู่ใกล้กับโรงเรียนเลยทำให้การเดินทางมาถึงค่อนข้างเร็ซหน่อยดังนั้นจึงไม่น่าแปลกใจที่ฉันจะตื่นสายได้ ( -_-^ หล่อนตื่นสายประจำ )
 
" 07.34 แล้วนี่ ฉันไปทำหน้าที่คณะกรรมการล่ะนะ  ^^ " พิงค์บอกก่อนจะเดินออกไป
 
ฉันเองก็ไปที่ห้องบ้างดีกว่า..
 
โรงเรียนของฉันมันค่อนข้างที่จะใหญ่เพราะเป็นโรงเรียนที่ผ่านระดับมาตรฐานและเป็นโรงเรียนเอกชนด้วย
ซึ่งแยกตึกเรียนของนักเรียน มัธยมต้นและปลาย ตึกที่ 1 เป็ฯของม.1 และ ตึกที่ 2 ไปจนถึงตึกที่ 3 ก็เป็นของตึกม.2-3 ซึ่งเป็นมัธยมต้น
ตึกที่ 3- 6 เป็นของ นักเรียน ม.3 และ ม.6 ซึ่งเป็นนักเรียนมัธยมปลาย แต่ละตึกก็มีห้องน้ำเป็นการส่วนตัวไม่มั่วสุมเหมือนที่อื่นๆ
และตึกสุดท้ายของนักเรียนก้เป็นตึกเด็กพิเศษซึ่งได้รับผลการเรียนอยู่ในระดับดีเท่านั้นที่จะมาอยู่ที่ตึกนี้ได้
ฉันเองก็ยอมรับว่ามันไม่ค่อยยุติธรรมซักเท่าไหร่ที่จะให้เด็กผลการเรียนที่อยู่ในระดับปานกลางอย่างฉันมาอยู่ในตึกนี้ -_-^ ส่วนหนึ่งก็คงเพราะยัดเอาล่ะมั้ง..
การเดินทางก็ค่อนข้างลำบากเพราะว่าโรงเรียนค่อนข้างใหญ่พอสมควร บางคนก็ถึงกับเอารถขับเข้าไปในโรงเรียนเลยบ้าง อะไรบ้าง
 
" ถึงซะที เฮ้อ _ _ " ฉันบ่นพึมพำเล็กน้อยก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปยังห้องเรียนซึ่งอยู่ชั้น.3
 
" อ้าว แพรทมาถึงแล้วเหรอ ^^ " แอลยัยเพื่อนสนิทของฉันรีบเดินเข้ามาทักทันที
 
" อืม มีอะไรเหรอ? เกิดไรขึ้นอ่ะ " ฉํนถามด้วยความสงสัย
 
" อ้อ..อืม ไม่มีอะไรหรอกฉันแค่สงสัยว่านักแสดงนำชายน่ะเป็นใครก็เท่านั้นเองน่ะ แหะ แหะ -_-^// " แอล
 
" -_-^ นับวันนิแกยิ่งแปลกๆนะยัยแอล " ฉันท้วงเพื่อนก่อนจะเดินไปวางกระเป๋าที่โต๊ะ
 
" เออ นี่ ว่าไง เรื่องการเทสนักแสดงน่ะ - - " ฉัน
 
" อืม เค้าว่ากันว่าตอนเที่ยงน่ะ ว่าแต่แกถามทำไมเนี่ยแกไม่ได้สมัครไม่ใช่เหรอ " ยัยแอลถามอย่างจับพิรุธ
 
" เอ่อ -///- เมื่อวานนี้ฉันก็..ก็..ไปขอไอ้พิงค์มันมาน่ะ แหะ แหะ " ฉัน
 
" ฮันแน่ แล้วเมื่อวานบอก ไม่สนใจตั้งใจเรียน -*- " แอลทำท่าทางล้อเลียน
 
" เออน่า ว่าแต่แกน่ะรู้รึเปล่าว่าส่งใบที่ไหน "
 
เมื่อวานเมื่อได้ใบจากพิงค์แล้วฉันก็กรอกใบสมัครแล้วยัดใส่กระเป๋า
 
ก่อนจะ เข้าไปอาบน้ำและฮัมเพลงก่อนนอน ทันที แล้วก็ตื่นมาตอนเช้านี่แหละ
 
 
" อ้อ กับหัวหน้าห้องน่ะ จิตอาสาไง ได้ค่าตัวด้วย "
 
" ห้ะ! ค่าตัว ด้วยเหรอ *-* เท่าไหร่อ่ะ " ฉัน ( นางเอกเห็นแก่เงินมากค่ะ ไนท์ไม่ได้ตั้งใจให้นางเอกเห็นแก่เงินนะ TOT )
 
" เออ ดิ ก็ประมาณคนละ 500 นี่แหละมั้งนะ " แอล
 
" แหวะ 500 เอง ทีคนอื่นยังได้เป็นแสนเป็นล้าน " ฉันบ่นแล้วฟุบหน้าลงไปบนโต๊ะ
 
" เขาก็แค่ถ่ายโฆษณาน่ะเว้ย แถมอีกอย่างเราเป็นเด็ก แกก็..บ้านก็มีอันจะกินยังจะไปเห็นแก่เงินอีกน้า " แอลพูดพร้อมกับส่ายหัวไปมา แล้วฟุบหน้าลงบนโต๊ะตามฉัน
 
" งั้นฉันไปส่งใบสมัครล่ะ ^^ " ฉันพูดแล้วเดินไปทางหัวหน้าห้องกแล้วยัดใบสมัครลงไปในมือหัวหน้าห้อง..
 
09.00 นาฬิกา
 
ชั่วโมงแรก วิชา คณิต และความน่าเบื่อก็ผ่านพ้นไป...
 
12.00 นาฬิกา 
 
[ ประกาศจากสภานักเรียนค่ะ นักเรียนที่เข้าร่วมการสมัครแสดงโฆษณา Acer กรุณาไปติดต่อขอรับหมายเลขบัตรที่อาคารอเนกประสงค์ที่ 2 ได้เลยค่ะ ]
 
[ ประกาศจากสภานักเรียนค่ะ นักเรียนที่เข้าร่วมการสมัครแสดงโฆษณา Acer กรุณาไปติดต่อขอรับหมายเลขบัตรที่อาคารอเนกประสงค์ที่ 2 ได้เลยค่ะ ]
 
[ ประกาศจากสภานักเรียนค่ะ นักเรียนที่เข้าร่วมการสมัครแสดงโฆษณา Acer กรุณาไปติดต่อขอรับหมายเลขบัตรที่อาคารอเนกประสงค์ที่ 2 ได้เลยค่ะ ]
 
( โอ้ย ประกาศเยอะไป )
 
" นี่ๆ ยัยแพรท ไปๆ ไม่ต้องกงไม่ต้องกินมาละข้าวเนี่ย เดี๋ยวได้รอคิวนาน " ยัยแอลบอกก่อนจะลากฉันลงไป ที่อาคารอเนกประสงค์
 
" นี่ไงคนไม่เห็นจะเยอะเลย คิก คิก ^O^ " ฉัน
 
" ไปรับบัตรคิวกัน " แอล
 
" เดี๋ยว คิวอะไร? -_-? " ฉัน
 
" โอ๊ย ไม่ต้องถาม " ยัยแอลพูดและจึงลากฉันไปที่หน้าเคาน์เตอร์พนักงาน
 
" พี่คะ เอ่อ..ไอ้..อะไรนะคะ..บัตร...บัตร ? " ฉัน
 
โอ๊ย ทำไมความจำสั้นอย่างนี้นะ ฉันลืมไปแล้วว่าเป็นบัตรอะไร
 
" เอ่อ น้องคะ น้องหมายถึงบัตรคิวหรือเปล่าคะ ^^ " พี่พนักงานถาม
 
" เออ! อุ้ย ค่ะ ใช่ค่ะ บัตรคิวเทสนักแสดงน่ะค่ะ แหะๆ ^-^ " ฉัน ป่านนี้คงคิดว่าฉันเซ่อแล้วมั้งเนี่ย
 
" หมายเลขบัตรนักเรียนล่ะคะ " พี่พนักงาน
 
" เอ่อ..50687 ค่ะ " ฉัน
 
" สักครู่นะคะ... น้อง แพรท ใช่มั้ยคะ ^^ "
 
" อ้อ ใช่ค่ะ "
 
" เบอร์ 154  ค่ะ " พี่พนักงานบอกก่อนจะยื่นบัตรมาให้ฉัน
 
" เอ่อ ฉันมีอะไรอยากจะถามหน่อยน่ะค่ะ ว่าคนสมัครมันมีกี่คนคะ " ฉัน
 
" ก็นักเรียนโรงเรียนน้องมี 3000 กว่าคนก็หารสัก 5 ก็ประมาณ 600 กว่าคนนี่แหละค่ะ ^^ "
 
" หา 600 กว่าคนเลยเหรอคะ O_o " ฉัน
 
" ค่ะ นี่ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกนะคะ กลุ่มอื่นๆที่มีความสามารถโรงเรียนอื่นมีเยอะกว่านี้อีกค่ะ "
 
" แล้วรอบแรกเนี่ยรับกี่คน คะ " ฉันถามต่อ
 
" ก็ 600 คน หาร 3 ก็เท่ากับ 200 คน น่ะค่ะ จากนั้นมาคัดเลือรอบที่ 2 200 แล้วมาหาร 10 อีกที แล้วเป็น 20 น่ะค่ะ ^^ "
 
" แล้วทีมงานน่ะเซ็ตไว้ยังไงเหรอคะ พี่ "
 
" ก็ นักแสดงนำชาย 1 นักแสดงนำหญิง 1 แล้วที่เหลือ 18 คนก็เป็นตัวประกอบใส่ชุดมาสคอต รูปชิ้นส่วนคอม Acer น่ะจ้ะ "
 
" อ้อ ค่ะ "
 
" น้องคะ เดี๋ยวคนอื่นต้องมาต่อคิวแล้วนะคะ -_-* "
 
" ค่ะ ๆ ขอโทษค่ะที่ถามนานไปหน่อย แหะๆ ^o^ "
 
แล้วฉานจะไหวมั้ยเนี่ย T^T
 
ติดตามตอนต่อไปและเจอกันค่า
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา