จะให้ฉันทำไง ก็คนมันรักไปแล้ว

...-หวัดดีค่ะ ฉันชื่อ พิม พิ่งย้ายมาใหม่ค่ะ

....-หวัดดีครับผลชื่อ เคนตะ ครับ

ทุกคนต่างๆงงเพราะ ร้อยวันพันปีไม่เคยมีนักเรียนย้ายเข้ามามากนัก เป็นครั้งแรกที่มีมา

ครู-พวกเธอจะนั่งไหนก็นั่งนะ ครูไปละท้องเสีย เมื่อวาลกินส้มตำมา

พิม-ค่ะ

เคนตะ-ครับ

พิมเดินมาที่แก้วนั่งส่วนเคนตะ ไปหาที่นั่งหาหลังเอา

พิม-ยัยทอมลุก ฉันจะนั่งกับแฟนฉัน

แก้ว-ไรของเธอเนีย

โทโมะ-แก้วยอมๆพิมไปเถอะ(อะไรกันทำไมปากฉันพูดแบบนั้นละ ไม่ใช่นะแก้ว)

แก้วเห็นโทโมะพูดแบบนั้นก็รีบลุกไปนั่งข้างหลังกับเคนตะ เล่นเอาเพื่อนสนิทของแก้วงงไปเลย

เฟย์-เขื่อน ยัยพิมเป็นไรกับโทโมะละ

เขื่อน-แฟนคนเดี่ยวที่ไอ้โมะ รักมาก

เฟย์-แล้วเพื่อนฉันละ เอาไปไว้ไหน

เขื่อน-ฉันก็ไม่เอาใจมันเมื่อนกัน งงอยู่เนีย

เฟย์ไม่รู้จะช่วยเพื่อนยังไงดี  แต่เห็นยัยพิมก็รู้แล้วว่าแก้วต้องแพ้แน่ๆ และยัยพิมได้เปรียบเรื่องที่โทโมะยังรักอยู่

แก้ว-เคนตะขอนั่งด้วยนะ

เคนตะ-ได้เลยเชิญ เธอชื่อไรละ

แก้ว-ฉันชื่อ แก้ว เรามาสนิทกันนะ

เคนตะ-ได้เลยแก้ว(น่ารักอย่างงี้ใครก็ชอบ)

เคนตะสวดกอดแก้ว แต่แก้วไม่ทันตั้งตัวเลยหลบไม่พ้น ส่วนโทโมะดันเห็นเข้าพอดี

โทโมะ-แก ! ตายแน่ไอ้เคนตะ

โทโมะวิ่งเข้ามาจะต่อย แต่แก้วห้ามไว้

แก้ว-พอได้แล้ว เขแค่กอดฉันเฉยๆ

โทโมะ-แก้วไม่เห็นหน้ามันตอนที่กอดแก้วหรอก......แก้วไม่คิดถึงคาวมรู้สึกฉันเลย

เคนตะ- แก้วไม่ใช่แฟนนายสักหน่อย

โทโมะ-ทำไมจะไม่ใช่

เคนตะ-ก็ไม่เห็นนายจะสนใจไรเลย  แถมยังยอมให้หญิงอื่นมานั่งที่แก้วอีก

โทโมะกับเคนตะกำลังจะเถียงกันต่อ แก้วทนไม่ไว้วิ่งออกมาก่อน แล้วมุ่งไปยังห้องพละ

โทโมะเลยเข้ามาถามฟางว่าแก้วเป็นไรกันแน่

โทโมะ-แก้วเป็นไรหรอ รู้เปล่า

ฟาง-ก็นายบอกว่าไม่คิดถึงความรู้สึกของนาย แต่ว่าแก้วเขาก็เจ็บนะตอนนายจูบกับคนอื่น

โทโมะ-เธอรู้ได้ไง

ฟาง-แก้วเล่าให้ฟัง นายนี้เป็นแฟนแบบไหนกันไล่แฟนตัวเองไปนั่งที่อื่น

เฟย์-ใช่ แฟนเก่าแท้ๆ ฉันจะเอาเพื่อนฉันคืน

โทโมะได้แต่รู้สึกผิดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ฝั่งแก้วที่ไปห้องพละ

แก้ว-ครูค่ะ หนูขอออกกีฬาสามขาค่ะ

ครูพละ-งั้นเธอต้องเป็นด้ำให้โรงเรียน(ยัยนี้ไม่ยอมแน่ๆ)

แก้ว- ค่ะ

ครูพละได้แต่งงว่านักเรียนของตนเป็นไรไป แต่ก็ไม่ได้ถามแก้วเลยเดินกลับห้องตัวเอง

เพื่อนชวนคุยก็ไม่คุย โทโมะเขียนกระดาษส่งให้ ก็ไม่เขียนตอบ เป็นแบบนี้ตลอดจนถึงวันแข่งกีฬาสี

เฟย์-แก้วแกเป็นด้ำให้โรงเรียนหรอ ดีใจจัง

ฟาง-ใช่ๆ เราไปรอแกข้างนอกนะ

เพื่อนสาวสองคนเดินออกไปจากห้องแต่งตัว ให้แก้วได้แต่งตัว

โทโมะ-แก้วละ

เฟย์-ไม่ต้องมายุงกับเพื่อนฉัน  แฟนนายมานั้นแล้ว

โทโมะ-ใคร

พิม-โทโมะค่ะ เราลองสามขาด้วยกันนะ

โทโมะ-ผม.....

ฟางแล้วพูดแซงว่า

ฟาง-แก้วเป็นด้ำเพื่อแลกกับการที่ไม่ต้องลงกีฬาทุกชนิด นั้นไงมาแล้ว

แก้วใส่ชุดด้ำที่สวยที่สุด แล้วแต่งหน้าทำให้แก้วน่ารักขึ้นอีก เล่นเอาหนุ่มทุกคนที่เห็นตะลึงไปเลย

แก้ว-เฟย์ ฟาง เดี่ยวกลับด้วยกันนะ

เคนตะ-ยอมพูดแล้ว งั้นผมกลับด้วย

แก้ว-ได้สิ(ยิ้มหวาน)

โทโมะ-ฉัน...

แก้ว-ไปก่อนนะ

ไปเดินๆๆๆๆๆๆ  ที่แก้วทำได้เพราะเคยเป็นด้ำมาก่อนแต่เบื่อเลยไม่เป็นต่อ

พิม-ไปเถอะค่ะ โทโมะ

โทโมะ-พิมปล่อย ผมจะไปหาแก้ว

พิม-ไม่เอาน่า เรานะรักกันไม่ใช่หรอ

โทโมะ-ไม่เราไม่ได้รักกัน

เขื่อน-ไอ้โมะป๊อบเรียก(โกหกนะ)

โทโมะ-ได้

พิมยอมปล่อยโทโมะไปหาป๊อบอย่างไม่พอใจนัก

ป๊อบ-ไอ้โมะ แกเลือกสักคนสิว่ะ แก้วหรือยัยพิมนั้น ฉันสงสารแก้วว่ะ

เขื่อน-ได้ข่าวว่าร้องไห้ทุกวัน

โทโมะ-ฉันไม่รู้ว่าฉันรักใครกันแน่

เขื่อน-ฉันมีวิธีเสนอ แต่แกต้องทำให้ได้ เข้าใจ

โทโมะ-แล้วมันคืออะไรละ

เขื่อ-หึหึหึหึหึ..........

ฝั่งฟาง

ฟาง-ฉันไม่อยากให้แก้วเจ็บ

เฟย์-ฉันด้วย เราเชียร์เคนตะดีไหม

ฟาง-ก็ดี ฉันว่าเคนตะก็ดีนะ ดูเหมื่อนจะชอบแก้วด้วย

เฟย์-งั้นก็ตกลงนะ รอแค่ยัยแก้วแสดงเสร็จก็เริ่มได้

ฟาง-เริ่มไร

เฟย์-เอา มานี้เดี่ยวจะบอกให้

..................................................จบ...............................ตอน.................................

เม้นกันเยอะหน่อนเถอะ ตอนี้เขียนสั้นนะเพราะเม้นน้อยมาก

เม้นกันเยอะนะ

ใครเม้นขอให้รวยๆเลยเอา