แม่มดหน้าหวาน&แวมไพร์หนุ่มสุดโหด
บทนำ
“นายมาทำไมไอ้ตูดหมึก”ยัยนั่นจะต่อว่าผมทุกทีเวลาผมมาที่บ้านของเธอ เธอกับผม
เราสนิทกันมาก แล้วมันจะเป็นอะไรไหมถ้า ‘เพื่อน’จะแอบรัก ‘เพื่อน’ เธอคนนั้นเป็นคนน่ารัก ไร้เดียงสา เธอไม่เคยมีแฟน เธอมักแสดงออกมาโดยไม่รู้ตัวว่าเธอน่ะ ..ชอบผม..
เธอคนนั้นตัดผมทรงบ๊อบ ตาตี่ ไม่โตเหมือนกับพี่สาวของเธอ ทำให้เธอดูเกาหลีนิดหนึ่ง เธอมีจมูกนิดหนึ่ง(เหมือนไม่ใช่คนเลย) ปากอิ่มสีชมพู ผิวขาวซีด ตัวเล็กๆ ผอม ๆ
แต่แรงเยอะชะมัด พร้อมกับเก่งด้านเวทย์มนตร์ เธอเป็นคนน่ารักมาก จนผมหลงรักเธอ ที่สำคัญ เธอเป็น ‘แม่มด’
“ฉันถามนายไม่ได้ยินหรือไงนายตูดหมึก ! แล้วนั่นนายพาใครมาด้วยน่ะ”เธอถามขนาดที่เข้ามาดึงเสื้อผมขึ้นจนตัวผมแทบลอย เธอแรงเยอะชะมัด
“พี่ชายฉันน่ะ ชื่อเครสเซนท์หรือเรียกว่าเครสก็ได้”ผมพูดขนาดเดินเข้าไปหอมแก้มเธอ เธอเขินด้วยล่ะ น่ารักชะมัด ^ ^
“สวัสดีค่ะพี่เครส”
“สวัสดี บีบี สบายดีนะ”พี่ชายผมถามเธอ เธอยิ้มให้พี่ชายผมด้วย ชิ! หึงชะมัด
“ค่ะ สบายดี”แล้วทั้งสองคนก็คุยกันเรื่องสัพเพเหระ ทำเหมือนกับผมไม่มีตัวตน ผมจึงกระแอมให้พี่ชายผมรู้ตัวว่า ที่เขามาที่นี่น่ะ มีวัตถุประสงค์อะไร พี่ชายผมน่ะ รู้ว่าผมคิดยังไงกับเธอ แล้วผมก็รู้ด้วยว่าพี่ชายผมคิดยังไงกับพี่สาวของเธอ
“ อะแฮ่ม !!”
“เอ่อ .. นายเป็นอะไรหรอไทม์”ถ้าผมไม่เรียกร้องความสนใจ เธอก็คงจะไม่สนใจผมสินะ น้อยใจนะ
“พี่พิมมี่อยู่ไหม?”
“อือ .. อยู่เดี๋ยวไปเรียกให้นะ”แล้วเธอก็เดินไปตรงที่เป็นพื้นสีน้ำตาลอ่อน ทำด้วยอิฐ ระเบียงทางเดินในบ้านของเธอ
“ไง ไทม์!” เสียงของพี่พิมมี่ดังมาก่อนที่ตัวเธอจะมาถึง แล้วยัยตัวแสบของผมก็เดินมากับแม่ของเธอ เธอไม่ค่อยเหมือนแม่ของเธอเท่าไร เธอออกจะเหมือนพ่อของเธอมากกว่า ไม่เหมือนกับพี่สาวของเธอที่สวยเหมือนแม่ อย่างกับแกะกันออกมา
“สบายดีไหม ไทม์ อ้าว ! แล้วนั่นใครหรอ?”
“พี่ชายผมครับ เขาชื่อ เครส”
“สวัสดีค่ะคุณเครส”
“สวัสดีครับคุณพิมมี่”
“เอ่อ .. คุณหญิงโรสครับ พี่ชายผมมีเรื่องจะคุยด้วยครับ”
“มีอะไรหรอ?”
“พี่ชายคุยกับคุณหญิงในห้องนี้นะ ผมมีเรื่องจะคุยกับบีบี”
“มีอะไรจะคุยกับฉันหรอ?”เธอทำหน้าตาบ๊องแบ๊วขนาดพูด จนผมอดใจแทบจะไม่ไหว เธอพาผมเข้ามาในห้องนอนของเธอ เธอไว้ใจผมมากเกินไปแล้ว
“รู้สึกว่าเธอจะอยากรู้จักกับพี่ชายฉันเหลือเกินนะ”พูดจบผมก็ผลักเธอลงบนเตียง แล้วผมก็นั่งลงไปตาม
“ก็เขาเป็นพี่ชายของนายไม่ใช่หรอ?แล้วนายก็เป็นเพื่อนฉัน ฉันจะสนิทกับพี่ชายนาย มันก็ไม่ผิดไม่ใช่หรอไทม์ ? ทำไมนายต้องเซียสด้วยอ่ะ”
“ก็เพราะว่าเป็นพี่ชายฉันน่ะสิ ฉันถึงไม่อยากให้เธอยุ่งน่ะ บีบี” เธอบอกว่า เธอเป็นเพื่อนกับผม แต่ผมไม่อยากเป็นเพื่อนนี่ ผมต้องเป็นมากกว่าเพื่อนให้ได้ ในโลกเวทย์น่ะ เรื่องเซ็กซ์มันไม่ใช่เรื่องห้าม แล้วแม่เธอคงไม่ว่าผมหรอก ก็แม่เธอน่ะอยากได้ผมเป็นลูกเขย แล้วคุณนายโรสก็ไม่เคยคิดว่าจะมีใครที่จะปราบยัยตัวเล็กนี่ได้ดีเท่าผมอีกแล้ว
“ยังไงฉันไม่เข้าใจ นายเป็นอะไรไทม์นายบอกฉันสิ”
“ฉันหึงเธอ ! ทีนี้เธอรู้หรือยังบีบี?”
“นะ นาย มะ .. หมายความว่ายังไงอ่ะ” หึๆ เธอถึงขนาดอ้ำอึ้งเลย เธอของผมน่ารักไม่เคยเปลี่ยน ไม่น่าล่ะผมถึงหลงรักเธอมาได้ถึง 5 ปี ตั้งแต่เธออายุ 10 ปี ซึ่งตอนนั้นผมอายุ 13 ปี กำลังแตกหนุ่มเลยล่ะ
“ฉันชอบเธอ ! ชอบมานานแล้วด้วย ชอบตั้งแต่เธอบอกฉันว่า ‘ฉันเสกบุหรี่เข้าปอดนายให้นายเป็นเอดส์ตาย’ตอนนั้นฉันตลกมากเลย มันไม่เกี่ยวกันเลยสักนิด”ผมดัดเสียงเล็กเสียงน้อยเล่าให้เธอฟัง เธอหัวเราะเสียงผมด้วยล่ะ
“แล้วเธอล่ะชอบฉันหรือป่าว?”ผมถามเธอขนาดที่เอามือลูบแก้มเธอ
“เอ่อ .. ตรงไปไหมไทม์”ฮะ ฮะ เธอคิดว่าผมไม่เขินเหรอ?
“เร็วๆ ถ้าเธอไม่ตอบฉันจับเธอแก้ผ้าแน่”ผมแกล้งขู่เธอ
“ชิ! ต่อให้บอก นายก็จะจับฉันแก้ผ้าอยู่ดี”เธอรู้ทันผมด้วยล่ะ เขินแฮะ ^///^
“ก็รู้นี่ ว่าฉัน .....” เธอค้อนให้ผมเสียวงใหญ่เลยล่ะ ก็ผมเล่นมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยสายตากรุ้มกริ่มแบบนั้น
“อีตาบ้า !!”
“หึๆ ว่าไง จะบอกไม่บอกไม่บอกจะถอดเสื้อเธอแล้วนะ”
“บอกแล้วๆ”บอกแต่แรกก็สิ้นเรื่อง
“ว่าไปซิ”
“ฉัน .. ชอบนาย!”
“ฮึ!!อะไรนะ เธอบ่นอะไรของเธอฉันไม่เห็นได้ยินเลย
“ไทม์ นายแกล้งฉัน”
“ก็ฉันไม่ได้ยินจริงนี่ พูดใหม่ซิ”
“ฉันชอบนาย!!!”
“อะไรนะ”
“ฉันชอบนาย!!!!!!”ผมว่าถ้าผมบอกว่าไม่ได้ยินอีก ผมถูกเธอฆ่าตายแน่
“หึ ๆ ฉันก็ชอบเธอ”
“นายจะมากอดฉันทำไมไทม์”เธอบ่นตอนที่ผมเข้าไปกอดเธอ ก็เธอนอนอยู่บนเตียงส่วนผมนั่งมองหน้าเธออยู่ข้าง ๆ จะอดใจยังไงไหวล่ะ ก็เลยกอดซะเลยก่อนที่จะขึ้นทาบทับตัวเธอ
“ไทม์”
“หืม?”
“นายออกไป อ๊ะ !” ผมหยุดเสียงน่ารำคาญนั่นด้วยปากของผม โอ้!ผมว่าผมต้องเป็นจูบแรกของเธอชัวร์ ก็เธอไร้เดียงสาซะขนาดนี้ บีบีเอ๋ย ปากเจ้าหวานยิ่งนัก ยอดรักของไทม์
เธอปัดมือผมเพราะมือของผมเริ่มอยู่ไม่สุข ปลดกระดุมของเธอทีละเม็ด แล้วเราสองคนก็ปล่อยให้มันเป็นไปตามครรลองของธรรมชาติ เธอเป็นของผม ผมเป็นของเธอ ผมรู้สึกว่าผมหวงเธอมากกว่าเดิมเสียอีก หวง หึง รัก และ คิดถึง ก็เธอเล่นน่ารักซะขนาดนี้ บีบีเอ๋ย เจ้าช่างน่ารักจริง ๆ น่ารักไปทั้งตัว
‘บีบี เธอต้องเป็นของฉันคนเดียวฉันจะไม่ยอมให้เธอไปเป็นของใครเด็ดขาด บีบีเมียแห่งข้า’
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ