Love the Mafia เพราะมีนายถึงได้มีฉันกับเขา

ร่างบางของคนบางคนที่สวมชุดลำลองกำลังเดินขึ้นไปยังชั้นสองซึ่งคาดว่าเขาคงจะอยู่ที่นั่น..

" ก๊อกๆๆๆ " เธอเคาะประตูเพื่อเรียกคนที่อยูข้างในห้องออกมา ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออก

ผู้หญิงคนนึงที่สวมเพียงผ้าเช็ดตัว เธอบิดขี้เกียจและเงยหน้าขึ้นมามองคนที่อยู่ข้างหน้า

" อืมมมม..ยังไม่ได้เวลาอาหารไม่ใช่เหรอ..ลักซ์!! O_o " เธอทำหน้าเหวอกับคนที่อยู่ภายหน้าของเธอทันที

และแน่นอนว่าร่างบางข้างหน้านี้จะต้องตกใจไม่แพ้กัน

ไม่นานผู้ชายที่สวมเพียงผ้าเช็ดตัวเบื้องล่างก็เดินมาทางทั้งสองคน

 
" อืม..เกิดเรื่องอะไรขึ้นอย่ามาขัดขวางความสุขของเราได้ไหม O_o ลักซ์!! " เขาตกใจและรีบสะบัดผู้หญิงอีกคนหนึ่งออกทันที
 
" โอ้ย! เจ็บนะ! วานซ์ทำไมนายทำแบบนี้ล่ะก่อนหน้าที่ลักซ์จะมาเรายังรื่นเริงกันอยู่เลยไม่ใช่เหรอ!! " เธอรีบเดินมาเกาะแขนเขาอีกครั้งพร้อมกับเชิดหน้า
 
" ลินเซียเธอมาที่นี่ได้ยังไง..แล้วนายด้วย..วานซ์ " ผู้หญิงอีกคนนึงถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
 
" เอ่อ..คือ..ว่าเรายังไม่ได้ทำอะไรแบบที่เธอคิดนะ " เขาตอบ
 
" วานซ์! จะโกหกทำไมล่ะ! ลักซ์บอกให้นายพูดความจริงนะ! " ผู้หญิงอีกคนรีบตอบทันที
 
" หยุด! พอทีเถอะ! ฉันไม่ไหวแล้วนะ! ก่อนหน้านี้ฉันคิดว่าเธอเป็นเพื่อนที่ดี..ส่วนนาย..วานซ์
..เราคบกันมาตลอด 7 เดือนมันคงไม่มีความหมายสำหรับนายเลยใช่ไหม นายถึงได้ไปนอนกับเพื่อนที่ฉันสนิทแบบนี้น่ะ! "
 
" ลักซ์..คือว่า.."
 
" เพียะ! " เสียงมือของอีกฝ่ายกระทบหน้าของอีกฝ่าย
 
" ลักซ์.."
 
"พอกันที! ต่อไปนี้เราไม่มีอะไรที่ต้องเกี่ยวข้องกันแล้ว..เราเลิกกัน..วานซ..เราเลิกกัน!! "
 
" ลักซ์!  ลักซ์! " เขาตะโกนตามหลังผู้หญิงคนนั้นออกไปอย่างน้อยเขาก็หวังว่าจะได้ยินเสียงที่ออกมาจากหัวใจและรับรู้ความรู้สึกผิดนี้..