ขอบคุณที่ให้ฉันได้รักเธอ Thank 4 U

ณ ตอนนี้ ฉันก็มาอยู่ที่ห้องพยาบาล (อีกแล้ว) ฉันก็ไม่เข้าใจว่าทำไมฉันถึงได้เป็นลมบ่อยนัก สงสัยฉันจะเป็นโรคขาดเลือดหรือโลหิตจาง >///< แต่ตอนนี้ฉันกำลังจะสลบเมือดไปอีกครั้งเพราะคนที่มานั่งเฝ้าฉันคือ พี่พี ผู้ชายที๋ฉันกำลังตกหลุมรักในตอนนี้

ฉันจ้องหน้าพี่เขาตาไม่กระพริบ "อ้าว!! ตื่นแล้วหรอน้องอาร์ม" เสียงเข้มๆหล่อ ฟังดูมีสเน่ห์ของพี่พี เอ่ยทัก

"อ้อ!! จร้า" เสียงใสๆตอบกลับ

แล้วบทสนาของเราก้เริ่มขึ้น

"เป็นไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง" คำถามมากมายจากปากของพี่พี ราวกับเป็นคนรักถามกัน ผ่านหูของฉันมากมายเป็นร้อยๆคำ ฉันได้แต่ตอบ อืมๆ แต่ไม่ทันใดนั้นร่างของฉันก็ถูกดึงเขาไปแนบที่อกล้ำๆของพี่พี โดยยังไม่ทันตั้งตัว แล้วก้มีน้ำใสๆหยดลงมาที่แก้มของฉัน

ทันใดนั้นฉันก็ตกใจ ว่าทำไมผู้ชายที่ดูเข้มแข็งแบบพี่พี ถึงได้ร้องไห้ ฉันจึงเอ่ยปากถาม "เป็นอาราย ร้องไห้ทำมาย" พี่พีก็บอกปฏิเสธมาว่า "ไมได่้ร้อง ฝุ่นมันเข้าตา" "-_- ไม่เชื่อๆ ดูก็รู้ว่าพี่โกหก"

"งั้นก็ตามใจสิ"

-จะรักเธอไปจนตายทั้งหัวใจให้เธอไปหมดแล้ว ที่รักเธอคือดวงใจของฉัน- เสียงโทรศัพท์ของพี่พีดังขึ้น แอบอินเทรนด์เบาๆ สายชลนางฟ้า 55+

"อามแม่บอกว่าให้กลับบ้านเลย แม่ฝากมาขอโทดด้วยที่ไม่ได้มารับกลับบ้าน แม่ต้องไปทำธุระที่ต่างจังหวัด แล้วก็..." "แล้วก็อะไร" พี่พีเกิดอาการอ้ำๆอึ้งๆพร้อมกันหน้าแดง "แม่บอกว่า ให้อามไปนอนกับพี่แม่ไม่อยู่หลายวัน" วี๊ดดดด บึ้ม เท่านั้นแหละ น่าของฉันก็แดงเป็นภูเขาไฟระเบิด"

"เอ๊ะ เป็นไรหรือเปล่าทำไมหน้าแดง"  พี่พีถามพร้อมกับนำหลังมือแตะหน้าพาก "ตัวก็ไม่ร้อนนิทำไมหน้าแดง" "เปล่าๆ ไม่มีไรหรอก ^^  เรารีบกลับบ้านกันเถอะหิวข้าวแล้ว" "งืมๆ ก็ดีพี่หิวเหมือนกัน ว่าจะไปพากินสุกี้ เคเอ็ม^^" "เย้ๆ" ฉันทำหน้าระรื่น "เหอะๆ ทำตัวอย่างก่ะเด็ก" "ก็เขายังเด็กอยู่น่ะ แค่ม.3เอง" "แถวบ้านเรียก ควายไม่รู้จักโต 55+ "  "O_o เชอะ!!! ไม่กลับแล้วบ้านเนี่ย" "จะกลับไม่กลับเข้าบ้านไม่ได้ไม่รุ้น่ะ 55+ "

"ใจร้ายTT"

----------------------------------------------------------------------------------------------สนุกเปล่า โทดทีน้ราไม่ได้อัพนานเลย^^