Dream Love ความฝันอันแสนหวาน...

สวัสดีค่ะ ฉันเป็นแฟนคลับของหนุ่มในวง Best Boy บุคคลที่เป็น Leader อย่างยอมพลีกายถวายชีพเลยละ่ค่ะ พรุ่งนี้จะมีงานแสดงของวงนี้ค่ะฉันกับเพื่อนและน้องสาวฉัน อยากไปดูมากค่ะ แต่มันอยู่ที่ Bankok city ซึ่งคนที่อยู่ภาคตะวันออกเฉียงไปทางทิศเหนือเนี่ย...ลำบากมากค่ะ (ไม่มีตังค์ด้วย)อีกอย่างฉันก็อยู่แค่ ม.2ที่....ยังไม่มีวี่แววว่าจะปิดเทอมเยยยยโอ้ยยยย!!!!ทามงายดีเนี่ยยยแต่..ยังไงก็ตามก็ไม่มีทางได้ไปอยู่แล้ววไม่มี Light!!!!แห่งความหวังส่องออกมาให้เห็นเลยช่างงน่าาเศร้าอารายยเยี่ยงนี้.....

เช้าวันต่อมา

''ฮือ...ไม..ทามงายดีเค้าอยากตาย!!!!!เค้าไม่ได้ห็นพระพักตร์ของ Lee Kwan เยยยควางจ๋าาาาTToTT

เสียงของ เคส สาวเจ้าผู้ร้องโอดโอยราวกับจะเป็นจะตายเมื่อหล่อนไม่ได้ไปเปิดดวงตาชมใบหน้าอันขาวเนียน ดวงตาตีสไตล์เกาหลีและริมฝีปากอันได้รูปของดาราเกาหลีในดวงใจแห่งวง Best Boy ที่หล่อนเฝ้ารอ

"ไม่จริ๊งงงงงงงงง ควาน จ๋า ฮือๆๆๆๆไม่จริ๊งใช่ไหม๊อ้าาาาาาาTToTT" เสียงของเคสดังขึ้นอีกบวกกับเสียงเคาะโต๊ะที่ดังโครมครามไปทั่วห้องเรียน!!! จนในที่สุดเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมาทำให้สาวเจ้าที่ตกอยู่ในห้วงความเศร้าเหมือนจะตายให้ได้หลุดออกมาจากภวังค์(มุมมืด)

"โอ๊ย!!! ก็แค่ไม่ได้ไปดูครั้งนี้เอง ครั้งหน้าค่อยไปก็ได้เอ้อ!!! ไม่คิดเล้ย!" เสียงของหล่อนผู้มีดวงตากลมโตหน้าหยิก แก้มสีขาวอมชมพู ใสเนียนราวกับน้ำนม พร้อมกับปากเป็นกระจับที่เรียวได้รูป แววตาและน้ำเสียงบ่งบอกได้แน่ชัดว่าหล่อนรำคาญแค่ไหน!!

"แหม เบส เบนก็พูดง่ายเบสไม่ได้เป็นเค้าเบสไม่รู้หรอกว่ามันทรมารแค่ไหน อีกอย่างถ้าครั้งหน้าเขามาแล้วถ้าเขามีภริยา and สะลูกมาด้วยก็หมดหวังแล้วหน่ะสิ"สาวเจ้าพูดจบก็ร้องไห้ต่อ(เอ้าเอาเข้าไป)

"นี่แกกะจะขอแต่งงานเลยรึไงฟะ" เบสคิด "แต่ก็ช่วยเงียบๆเหมือน ไม เขาหน่อยสิดูสิเขายังไม่ร้องฟูมฟายแบบเจ๊ นะยะ" พูดจบก็หันไปทางบุคคลที่ได้ชื่อว่าไม ที่หล่อนได้เอ่ยถึงเมื่อกี้ แต่เจ๊แกก็ต้องตะลึง เพราะว่าเพื่อนของหล่อนได้ตัวแข็งทื่อไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว น้ำตาที่ไหลราวกับเขื่อนแตกนั้นทำเอาสาวเจ้าถึงกับอ้าปากค้าง พูดไม่ออกไปเลย(ถึงขั้นตะลึง)

"โอ๊ยยยยยยยยย ทำไงดีเนี่ยฉันละปวดหัวกับยัยพวกนี้จริงๆโอ๊ยตายๆๆๆ"

"นี่!!!" เสียงหนึ่งดังขึ้นเพื่อเรียกสติใครคนหนึ่งที่ตัวแข็งอยู่ให้ได้สติ

"นี่ ไม ไม ไม ไม ไอ้ไม๊ เอ็งไม่ได้ยินรึที่ข้าตรัสเนี่ย!!!!" การเรียกของเพื่อนเปลี่ยนจากมิตรไปเป็นอาฆาตไปโดยปรียาย เมื่อคนที่เธอเรียกนั้นไม่ได้ยิน(เหมือนจะเปลี่ยนสรรพนามด้วยนะ)เสียงอันไพเราะของ นัท เด็กสาวผู้มีตาโตผมสั้นนุ่มสลวยปากสีชมพูอ่อนเชอร์รี่ของเธอ แถมรวยล้นฟ้าอีก

"เป็นอะไรไป ถ้าอยากเห็นขนาดนั้นก็ไปหาเขาที่เกาหลีซะสิ มัวมานั่งเศร้าไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมาอยู่แล้ว เฮ้อ คิดหน่อยสิ"

"จริงสิ ก็ไปหาซะก็หมดเรื่อง".....